Zoals gezegd, hadden Pantro en ik een afspraakje bij de dierenarts in Tranås. Zijn nagels moesten worden geknipt. Het was een poosje door ons uitgesteld, omdat we, gezien zijn leeftijd, bang waren om hem nog eens onder een roesje te laten brengen. Je weet immers maar nooit, hoe zijn lichaam erop reageert. Tien minuten voor de afgesproken tijd waren we er al en we werden meteen opgeroepen. Ik vertelde van onze twijfels en nadat ze zijn hartje en longen had…
Deze ochtend bracht ik Heiko naar zijn werk. Vandaag heeft Pantro een afspraakje met de dierenarts en de laatste boodschappen moeten in huis gehaald worden. Omdat het zo lekker vroeg was, zeven uur, dat ik terug kwam, vond ik dat Jikke en Ebba nog wel “even” naar buiten konden gaan. Vanaf morgen is die pret immers voor een tijdje over. Aan de hand van hun laten en doen kon je merken, dat ze het buiten weer uitermate naar…
Het is inmiddels bekend, dat onze grote vriend niet meer in staat is om mee te reizen naar Nederland. Zijn geest wil vast wel mee, maar zijn lichaam zegt het tegenovergestelde. Daarmee zochten wij voor hem een oppas en die vonden wij in de personen van Erling en Britt. Onze buren uit Västorp. Vanavond rond zeven uur kwamen ze bij ons. Niet voor een gewone visite, echter voor het krijgen van informatie. Over Pantro. Ze wilden zich zo goed mogelijk…
Zoals gezegd, had ik maandag ruimte om nog even een paar boodschapjes te halen voordat we naar Nederland zouden vertrekken. Omdat ik toch de beschikking over de auto had, kon ik zo bij een paar winkels langs om het gewenste ophalen. In de supermarkt Willy:s keek ik even vreemd op: er stond een beer in de winkel! Een opgestopte weliswaar. Hij stond aan de kop van een stelling en rondom hem waren pakken knäckebröd gestapeld. Ik kan niet bedenken, wat…
Afgelopen maandag was een vreemde dag. In de zin van: ´s ochtends ging Heiko eerder naar Tranås dan anders, omdat de skylift terug moest. Daarna ging hij even aan het werk, om vervolgens rond half elf weer thuis te zijn. Even wassen, omkleden en naar Aneby voor een bezoekje aan de huisarts. Samen gingen we, het was toen rond de klok van half een, wederom naar Tranås. Heiko ging aan het werk en ik deed een paar boodschapjes. Toen Heiko…
Helaas is het seizoen van de mooi gekleurde bermen helemaal over. Wat? De bermen zijn alweer gemaaid en zelfs de restanten zijn daarmee helemaal verdwenen! Ons kleine talud is daarmee ook beslist niet meer wat het geweest is. Alle bloemen zijn, net zoals in de bermen, volledig uitgebloeid en wat ervan over is, zijn de bruine stengels. Droog en hoog gras. Onkruid! Nou hebben we regelmatig van die momenten, dat Heiko en ik exact hetzelfde denken zónder dat…
Ebba zat bij mij op het terras toen ik daar een kopje koffie dronk. Ik kon Jikke roepen wat ik wilde, maar die liet zich niet horen. Ebba had iets in de gaten en keek steeds over de laatste plank van de vloer. Er leek geluid onder de caravan vandaan te komen. Samen luisterden we ernaar en inderdaad: er was daaronder iets wat de steentjes bewoog en die maakten geluid. Toen ik onder de caravan keek, kreeg ik meteen…
“Een paar jaar geleden kocht ik een mooi vakantiehuisje in het bos. Aan de weg van Eksjö naar Nässjö. Het is wel een drukke weg, maar door de bomen zien ze ons huisje niet staan en hebben we genoeg privacy. Daarnaast houden de bomen geluid tegen en daarmee horen we de auto´s nagenoeg niet. Wanneer we er tijdens de vakantieperiodes zijn, gaan we vaak overdag weg en als we ´s avonds in het huisje zijn is er alweer aanzienlijk minder…
Het was slechts een paar weken geleden, dat Heiko de heg bij de weg had gesnoeid. Toch waren er alweer redelijk veel uitlopers. Met name aan de bovenkant. Wat groeit dat toch snel! Voordat we voor een korte vakantie weg zullen gaan, wilde Heiko die nog recht maken. Hij nam daarvoor de motorheggenschaar ter hand en begon. Eenmaal aan het werk, zag hij echter, dat de heg inmiddels flink aan de brede kant was. Eveneens had de heg een behoorlijke…
Het moet toch niet gekker worden! Staat er langs de weg een boom. Geloof me, daar staat er behoorlijk veel van. Maar deze was bijzonder. Hij viel namelijk meteen heel erg op. De boom stond namelijk op een voetstuk! Letterlijk. Er is een vierkant blok gemetseld, van heel veel keien en daarop staat pontificaal de boom. Middenin. Wat is er nu zo speciaal aan de boom, dat hij daarvoor zo hoog moest komen te staan? Is het een speciaal soort?…
Het één gaat en het ander komt. De natuur blijft daarmee bezig, om ons te boeien en te verrassen. Momenteel bloeit namelijk de heide. Veel heide. Het is dan ook prachtig om de bermen nu weer te zien, want ze zijn door de heide nagenoeg helemaal paars geworden. Met de komst van de bloeiende heide wordt eveneens aangegeven, dat de herfst in aantocht is. Wow! Dat lijkt sneller te gaan, dan we in gedachten hadden. De zomer is toch…
Tja, als die skylift er toch is… Dan ook even samen naar boven. De schilderklus was klaar, de zon scheen (nog steeds) en de skylift hoefde pas de volgende ochtend om 07:00 uur terug te zijn bij de verhuurder in Tranås. Zodoende stapten Joke en ik nog even samen in de lift om naar boven te gaan. Samen de lucht in. Op z´n verst kon het bakje van de lift 15 meter omhoog en dat moest Joke natuurlijk wel…
Wat een geluk. Ook zondag bleef het, in tegenstelling tot de weersvoorspellingen die ze vrijdag hadden afgegeven, droog! En zelfs af en toe zonnig, dus perfecte omstandigheden om het schilderwerk, dat niet vanaf de ladder gedaan kon worden, met de gehuurde skylift te doen. Afmaken die klus! De klus, die we onszelf als doel hadden gesteld, om binnen de twee jaar dat we hier nu wonen, te doen. Nadat de noordkant, de zuidkant en eerder reeds de westkant klaar…
Vandaag wilde ik ook weer eens een verschil maken. In de zin van iets doen, waarna je duidelijk kun zien dát er iets gebeurd is. Dat het nieuwe verschilt met het oude. Niet het dagelijks huishoudelijk werk, waarbij je je wederhelft er soms op moet wijzen, dat bepaalde dingen gebeurd zijn. Even iets anders en ik wist al wat ik zou gaan doen. Dit keer bekommerde ik mij over het vogelvoederhuisje bij het keukenraam. Nu de windveren en kozijnen…
Je loopt niets vermoedend naar het aanrecht. Je wilt je handen even wassen. Dan gaat er eventjes een schok door je heen, wanneer in het aanrechtbakje een groene spin zit. Dit is een spin van ongeveer 15 millimeter groot en door de gifgroene kleur is hij duidelijk zichtbaar. Jig! Het is weer een groene jachtspin. Een vrouwtje, want die zijn heldergroen gekleurd en hebben een duidelijke groene streep op het achterlijf. Een mannelijk exemplaar heeft namelijk een geelrood gestreept…