Deze morgen begroetten we elkaar ietsjes later. Was het gisteren voor zeven uur, vanochtend rond half acht! Heiko had met zijn ouders afgesproken daar rond negen uur te zijn. Deze ochtend had hij verder geen afspraken gemaakt, zodat ze gezellig met z´n drietjes konden zijn. Na wederom een goed ontbijt bij en met Sietse gingen ze ieders weer hun weg. Ook dit keer Sietse naar zijn werk en Heiko naar Hoogezand. Dit keer meteen naar zijn ouders. Die waren…
Met het mooie weer van de laatste week, weken, begint het bloed weer te kriebelen! Om dingen buiten aan te pakken. Het leek me leuk om de rieten mandjes weer tevoorschijn te halen en die op te hangen. Eentje aan het hekje bij de keukendeur en twee aan het hekje op het balkon. Op het moment dat ik de mandjes pakte zag ik meteen wel hoe verkleurd de kunststof rozen waren. Dat wist ik eigenlijk nog wel van het…
Heiko noemde het al vaker, dat Pantro niet zo ver meer loopt en ook niet meer zo snel. Begrijpelijk, omdat hij immers al een behoorlijke leeftijd heeft. Hij is in december veertien jaar geworden, wat overeenkomt met ongeveer tachtig jaar in mensenlevens. Drie voor de eerste drie jaren van zijn leven en daarna zeven voor de volgende. Dat zegt overigens niets hoor: hij gaat nog járen door! Maar onze trouwe viervoeter en vriend heeft er soms toch moeite mee, om…
Het is ze vanaf het begin dat de dametjes bij ons zijn, met de paplepel ingegoten. Van schooien is dan ook geen sprake, toch? Ik heb het ze uiteindelijk zelf aangeleerd… Elke keer als wij aan tafel zitten krijgen zij namelijk ook iets “lekkers”. Dan is vaak ´s morgens en ´s middags een plakje vlees of een stukje worst. In het begin kregen ze kaas, wat Jikke en Ebba meteen opaten. Maar ik denk, dat net als bij mensen,…
Vanochtend vroeg kreeg ik al een WhatsApp berichtje. Twee, van beide heren een. Sietse had een foto van Heiko genomen en wenste mij goedemorgen uit Heiko´s naam en andersom. Grapjassen! Volgens mij hebben die twee het ontzettend goed naar hun zin. Sietse had een lekker afbakbroodje voor Heiko klaar toen hij van bed kwam. Is dat niet geweldig? Na het ontbijt ging Sietse aan het werk en is Heiko al vroeg op pad gegaan om de nodige boodschappen bij…
“Oh, oh…”. Je ziet het Pantro denken, op het moment dat ik alle spulletjes buiten neerzet. Dat zijn een borstel en een kam, een paar handdoeken, een paar emmers met lekker aangenaam lauw water en natuurlijk shampoo. “Daarom was je een paar minuten geleden zo leuk en aardig tegen mij…” Volgens mij krijgt hij door dat hij gewassen wordt, als ik de emmers met water buiten zet. Dan kijkt hij me een beetje “heleboel zielig” aan. Vandaag begon ik eerst…
Vandaag is het Dymmelsonsdagen in Zweden. Onsdag betekent woensdag, onsdagen dè woensdag. En dat is deze woensdag voor Pasen. Het lijkt een beetje op onze 1 april, waarbij mensen de traditie hebben om elkaar voor de gek te houden. Het is tevens traditie om vandaag eens goed uit te pakken met lekker eten. Vooral ingelegde haring of gravad lax op het traditionele smorgåsbord. Dat is gemarineerde zalm met mayonaise en rauwkost op een bijzonder broodje. Het water loopt je toch in…
Vanochtend even het paadje weer omhoog gelopen met mijn vriend, Pantro. Er was iets op het land, in de berg of aan het pad, maar ik kon het niet thuisbrengen. Er waren zeker geen bomen weg, de stammen die tijden geleden zijn omgezaagd zijn allang opgehaald en weg: wat is het toch? En dan moet ik het weten. Alles nog maar een keer goed bekeken en toen zag ik het! De jonge boompjes die maandag waren gebracht zijn gisteren…
Puh! Rond kwart over acht vanavond een berichtje van Heiko: hij was in Zuidbroek gearriveerd! Je gaat ervan uit dat alles goed gaat, maar dát het ook goed gaat… Het zijn wel ongeveer elfhonderd kilometer en bijna twaalf uur dat hij alleen onderweg was. Gedurende de dag hadden we regelmatig contact via WhatsApp: ik kan Heiko toch niet (meer) afleren, dat hij geen berichtjes stuurt tijdens het rijden. Zoals vandaag heb ik er duidelijk minder problemen mee, want anders zou…
Maar niet voor lang… onze jongste kleinzoon, Jelte is namelijk vandaag jarig! “Lang zal hij leven, lang zal hij leven, lang zal hij leven in de gloria! In de gloria! In de gloria! Hieperdepiep. Hoera!” Vandaag viert dit knap ventje en lachebekje zijn eerste verjaardag! Wat gaat de tijd toch snel. Het vorig jaar waren we net weer terug van een bezoekje aan Nederland én aan papa Gert en mama Elise, toen we bericht kregen van zijn geboorte. Al weer…
Vanochtend meteen bij het opstaan scheen het zonnetje al lekker. Een goede start van de dag. Om heel eerlijk te zijn was onze stemming ietsjes minder zonnig. Maar… we hebben gezellig samen ontbeten en tegelijkertijd ook de broodjes voor Heiko voor onderweg gesmeerd en een kan koffie gemaakt. Hierna kon alles wat we gisteren klaargemaakt hadden in de picknickmand, samen met de thermoskan met koffie. Toen moesten de laatste dingetjes nog wel even bij elkaar gezocht worden: het oplaadkabeltje…
De vorige week hadden we al gepland, dat we gistermiddag nog aan het bakken zouden gaan. En aan de hand van de bovenste foto is al wel duidelijk wát er daadwerkelijk gemaakt is: worteltjestaart! Omdat we het zelf zo ontzettend lekker vinden, gaan we ervan uit, dat een ander daar net zo over denkt. Of dat zo is? In ieder geval gaat deze taart met Heiko mee naar onze familie. We hebben het samen gemaakt en ik was dit keer…
Ondanks het feit, dat Joke niet met me mee kan deze keer, heeft ze toch veel gedaan aan de voorbereidingen van mijn reis naar Nederland. Zo zoetjes aan heeft ze mijn kleren bij elkaar gezocht met bijpassende, gepoetste schoenen. Alles paste in de grote koffer. Helaas was er geen ruimte meer voor Jikke, dus die blijft thuis. De beide poezen en Pantro zullen Joke gezelschap houden deze week. Ook heeft Joke ervoor gezorgd, dat er cadeautjes zijn voor de kleinkinderen….
Op het stuk grond tegenover ons staan de jonge kerstboompjes alweer een jaar of drie denk ik. Ze zullen dit jaar voor het eerst duidelijker te zien zijn. Op een afstandje, omdat ze naar verwachting in de loop van de zomer boven het onkruid uit zullen komen. Gisteravond liep ik nog even met Pantro het pad omhoog en zag ik in de verte een doos staan. Die stond er ‘s morgens nog niet. Toen ik dichterbij kwam zag ik er…
Zo ongeveer meteen na onze emigratie, nu bijna 2 jaar geleden, ben ik begonnen met het spelen van het spelletje Wordfeud. Dat speel ik op mijn mobiele telefoon. Mijn tegenstander, of medespeler, is Jan uit Assen. Een vriend (en zijn vrouw Dietske) die ik al heel lang ken en die vorig jaar in dezelfde branche stapte waar ik uit ben gestapt: de uitvaartbranche. Onze vriendschap gaat vele jaren terug en is ontstaan vanuit een gezamenlijke voorliefde voor de vakanties in…