Hé, Heiko heeft een melding binnengekregen op zijn mobiele telefoon: er is een pakketje af te halen in Aneby. De afzender is Kaffekapslen. Hé, hé. Online had ik daar de dubbeldikke koffiepads besteld voor onze nieuwe Senseo. De drie-in-één Senseo: mokje, beker of een kan koffie. Voor het mokje gebruiken we de gewone dunne pads en voor de kan met koffie gebruiken we normale filterkoffie. Voor de beker zijn er dubbeldikke pads. Helaas zijn die niet in de winkel te…
In oktober, tijdens onze reis naar Nederland zagen we onderweg op de snelweg in de buurt van Hamburg een hele leuke en originele trekhaakdop. Een klein kinderlaarsje! Dat vond ik wel zo prachtig. Zo origineel. Veel leuker dan de “standaard” dop die nagenoeg iedereen op de trekhaak heeft zitten. En wij dus ook. Gewoon zo´n zwarte zeg maar. Tja en dan zou ik mezelf niet zijn, om ook een beetje te willen afwijken van het geijkte. Toen we terug waren…
Na mijn bijzonder avontuur van de brug, ging ik meteen naar de hut terug. Op dat moment was Heiko wakker en bekeken we samen de vele foto´s. Daarna was het tijd voor een kopje koffie en een broodje wat ons lekker smaakte. Hierna was ik weer op temperatuur en daarmee weer een beetje bijgekomen van het koude avontuur. Ik startte mijn laptop op. De hut is namelijk zelfs voorzien van een klein tafeltje aan de muur, waarboven ze twee stopcontacten…
Vreemde titel misschien, maar wekt wel enige nieuwsgierigheid op waarschijnlijk. De titel is in dit geval letterlijk bedoeld. Ik ben er klaar mee. Klaar met wat? Klaar met het boek! Yes! Er staat een punt achter. Ehhh, die staat achter elke zin natuurlijk, maar nu heb ik ook een punt gezet achter alle verhaaltjes over onze belevenissen van de eerste 2,5 jaar, na onze emigratie naar Zweden. De kopij staat op mijn laptop, op een memorystick, op Joke haar laptop…
Zo door de jaren heen heb ik heel veel songteksten verzameld. Eerst als tiener, toen ik gitaar leerde spelen en enkele populaire liedjes van die tijd leerde spelen en zingen. Een voorbeeldje? Nou, wat dacht je van “Bedankt lieve ouders” van vader Abraham of “Alle duiven op de dam” van Gert en Hermien Timmermans. Daarna volgden teksten uit een periode met mijn eerste bandje “Tina en Quiet Boys” uit Wildervank. Weer een paar jaar later speelde ik met Tina samen…
Gisterochtend had ik vele lijsterbesjes gedroogd, aan ijzerdraad geregen en tenslotte het ijzerdraad in de vorm van hartjes gebogen. Toen kon ik ze ophangen. Waar? Aan de lamp, boven de keukentafel! Dat lijkt in deze donkere dagen een beetje vrolijker. Maar meteen had ik een probleem. In de servetten, die in het dienblad stonden zat totaal geen rood! Oh jee, dat moest natuurlijk anders. Of het toeval was weet ik niet, alleen toen ik ging kijken tussen de diverse…
En nu weer even iets leuks van Leugs! Vanochtend liep ik met de container naar de weg, die werd geleegd, toen ik de lijsterbesbomen eens even beter bekeek. Ze zijn zo goed als leeggegeten. Hier en daar hangt nog een trosje. Op het moment, dat ik dat zag pakte ik meteen een bakje en plukte ik nog een paar van die laatste trosjes. Voordat de vogels echt alles hebben opgegeten of dat ze op de grond vallen. De…
Nadat we in augustus de appelwijn al konden bottelen, was het vandaag tijd, om datzelfde te doen met de wijn van onze zwarte bessen. We hadden de wijn donderdag geproefd, maar toen trok Heiko wel een heel zuur gezicht: de wijn was overduidelijk niet zoet genoeg. Daarom alsnog water gekookt, suiker toegevoegd, af laten koelen en dat bij de wijn in het grote wijnvat gegoten. Vanochtend werd weer geproefd en nu was de smaak prima. Dat was het…
De Kerst komt dichterbij! En om eerlijk te zijn, voelt dat alsof dat behoorlijk snel gaat. Ik heb het idee, dat de barbecue nog maar amper uit is, terwijl nu de houtkachel opgestookt wordt. Eens even tellen… zes en een halve week zijn we nog maar verwijderd van de Kerstdagen. Dat gaat toch snel? Vooral nu hier Allerheiligen en -zielen geweest is, komen de winkels vol te liggen met allerlei goederen voor de komende feestdagen. En inderdaad ook bij…
Het is alweer een tijdje geleden, dat we schreven over mijn activiteiten als auteur. Na het eerste boek, waarin de besluitvorming werd beschreven om te willen emigreren naar Zweden, volgde boek twee. Daarin werd het emigratieproces uitvoerig beschreven. Nu ben ik bezig met boek drie, waarin ik onze eerste 2,5 jaar in Zweden beschrijf. Vele onderwerpen passeren de revue. Er is dan ook voldoende om over te schrijven, want we hebben nogal wat meegemaakt in de tijd na 5 mei…
Om kwart voor negen precies stond ik weer bij Erikshjälpen. Het werken in de fiket is iets waar ik elke week enorm naar uitkijk. De contacten met vele vrijwilligers en klanten, het Zweeds praten en het goede doel zijn de drijfveren. Onlangs werd mij gevraagd of ik nog vaker zou willen en kunnen komen. Daar had ik ook al wel over nagedacht. Als ik dat zou doen, dan wel heel graag in het restaurantgedeelte van de winkel. Dat was alleen…
Joke is enorm blij met haar eigen auto. De Hyundai IX35, automaat. Ja ja, automaat! Terwijl ze altijd zei, dat ze een automaat maar niks vond (het was niet écht autorijden zonder het schakelen) begint ze nu aarzelend toe te geven, dat het toch wel lekker rijdt. Toen ze de auto kreeg heeft ze die meteen van binnen helemaal uitgesopt en met haar eigen spulletjes gevuld. De buitenkant was er tot nu toe bij gebleven en sinds de aankoop…
Herinner je je, dat ik die grote blunder had gemaakt, door de laatste keer de mayonaise te vergeten op de garnalenbroodjes? Gelukkig had niemand er ook maar íets van gemerkt en daarmee kon ik vanochtend gewoon aan de slag bij Erikshjälpen. Puh! Toen kon ik Froukje doorgeven, dat de laarzen, die zij had gezien op de foto´s van Erikshjälpen haar te groot waren. Ze leken haar wel lekker warm. Vooral wanneer ze elke dag op de fiets naar Groningen…
Gisteren had Heiko de wanden van de ruimte-waar-we-nog-steeds-geen-bestemming-voor-hebben geschuurd. Gelukkig heeft hij daarvoor een machine, want anders was hij nu nog niet klaar geweest. Nou, misschien halverwege. In ieder geval was de donkerbruine wand de grootste oppervlakte. En dat was terug te vinden. Niet alleen de hoeveelheid stof. Op de grond, waar de stofzak van de schuurmachine was leeggegooid lag een behoorlijke hoop. Het was echter ook terug te vinden in kleur. Dat zag je vooral terug in het haar…
Vanmiddag namen we de post van de afgelopen dagen even door. Daarbij zat ook het fotoalbum van de verbouwing. Het album, waar we vrijdag nog tot na de middag op gewacht hadden. We wilden dit boekwerkje graag meenemen naar onze familie. We hadden héél lang kunnen wachten. Phaedra had namelijk maandag een folder op de keukentafel gelegd, als zijnde de post van vrijdag en zaterdag. Daarmee gaan we ervan uit, dat het album pas maandag of zelfs dinsdag is bezorgd….