Wat vliegt de tijd! Op 5 mei 2017 vertrokken wij namelijk uit Nederland, om Zweden ons nieuw thuisland te maken. We gingen die dag naar Hällaryd, waar we sinds 2014 een vakantiehuisje hadden. Dat is 26.352 uren, 1.098 weken, 156 weken, 36 maanden en inderdaad alweer 3 jaar geleden. Dat realiseren we ons nauwelijks. We reden die dag rond een uur in de middag weg uit Winschoten. Daar hadden we bij de notaris de nodige handtekeningen gezet, voor de…
Op 5 mei 2017 hadden we een van de meest emotionele momenten van ons beider leven: het vertrek uit Winschoten, waarmee we vooral onze familie, voor ons gevoel achterlieten… Vandaag is dat op de kop af 17.520 uur geleden, 730 dagen, 104 weken, 24 maanden oftewel 2 jaar. En toch herinneren we ons dat vertrek als de dag van gisteren. Dát moment op de parkeerplaats in Winschoten, nadat wij bij de notaris vandaan kwamen om de verkoopakte te ondertekenen, vergeten…
Een mailtje komt binnen. Van een onbekende. Eens even kijken. Hé! Het is een reactie op mijn tweede boek. De afzender schrijft dat ze in Blijham naar de bibliotheek ging en mijn boek daar aantrof. Nieuwsgierig door de titel en de samenvatting nam ze het mee. Tijdens het lezen kwam ze tot de ontdekking dat het boek over een oud-plaatsgenoot ging. Ha ha ha, dat was een verrassing. Iemand die zo dichtbij had gewoond was geëmigreerd. Daarmee kwam het verhaal…
Op maandag 28 mei mochten wij de eindtoets doen voor onze SFI-cursus Zweeds. Toen hadden we het mondelinge deel met de directeur van de school én onze lerares Svetlana. In de week daarvoor hadden we het schriftelijke deel en de luistertoetsen al gedaan en op die toetsen hadden we een positief resultaat. Cijfers geven ze niet, maar het was positief! Na de spreekvaardigheidstoets op de 28e mei hebben wij onze boeken eerst aan de kant gelegd. Het was continue prachtig weer…
Vanochtend mochten wij de laatste ronde doen van de Nationelt prov voor de SFI kursus nivo C. Het laatste onderdeel betrof de spreekvaardigheid. We hadden individueel een afspraak met de directeur van de school en onze docente. Joke mocht iets vertellen over een cursus die ze eventueel nog ooit zou willen doen en koos voor fotograferen. Ik ging voor een cursus zingen. Tenminste daar hebben we over gesproken. Of we het doen is nog maar de vraag. Aansluitend moesten we met…
Enkele weken geleden hadden we een proefwerkje gemaakt over het laatste hoofdstuk van het C-gedeelte. Omdat die ook weer met een ruim voldoende hadden gemaakt mochten we vandaag de “Nationellt Slutprov” over C doen. Dé landelijke test over hetgeen we tot nu toe hebben geleerd. We hadden maandag en dinsdag een paar tests gemaakt van voorgaande jaren en die waren allemaal redelijk eenvoudig en ook allemaal met een hoog cijfer afgesloten. Toch was het vanochtend “anders”. Je weet immers maar nooit wat…
5 Mei 2017, de dag van onze emigratie naar Zweden. Vandaag exact één jaar geleden! Wat is dat jaar onvoorstelbaar snel gegaan. Niet alle dagen hoor, er waren ook best wel moeilijke momenten en dan ging de tijd langzamer. We weten nog als de dag van gisteren hoe 5 mei 2017 verliep. We hadden de laatste nacht in Zuidbroek geslapen omdat Pantro daar ook in het hotel mocht. ´s Ochtends gingen we vroeg voor de laatste keer naar de Bouwteweg….
Gisteren alweer een testje gemaakt. Dit keer over hoofdstuk 19 van het leerboek Mål 2. Onze docente, Svetlana heeft het meteen even nagekeken en wederom voor beiden een dikke, vette voldoende. Fijn! Blij mee. Nu hebben we nog één hoofdstuk te gaan, hoofdstuk 20 en dan hebben we dit boek al uit. Voor ons was het heel veel herhaling en zodoende konden we er ook vrij snel doorheen gaan. Hoewel herhaling zeker geen kwaad kan. Een tweede keer blijft het…
Met de geboorte van een kleinkind hadden we uiteraard rekening gehouden, want die zou eind april geboren worden. Toen we in Nederland waren hadden we daarom al beschuit meegenomen en twee soorten muisjes. Ja: de roze en de blauwe. Die laatste namen we vanochtend mee naar cursus, want iedereen mag weten, dat we trots zijn op onze kleinzoon Jelte. De verrassing voor de medecursisten was groot toen ik even voor de pauze van tien uur met een schaal vol beschuit…
Vanochtend ging de wekker. Dat was vreemd! Die hadden we een paar weken niet gehoord. We moesten maar weer eens naar cursus, want de laatste keer was voor Heiko 29 en voor mij 30 maart. Het ontvangst was heel vriendelijk. Iedereen begroette ons alsof we maanden waren weggeweest en ze wilden allemaal weten hoe het gegaan was. In het kort vertelden we dat we veel bezoekjes hadden afgelegd aan familie en vrienden en dat we héél veel gepraat hadden. In…
Tuurlek! Ik was ook mee naar Tranås, want ik wilde wel eens even door de winkelstraat lopen. Heiko moest een uurtje wachten bij de garage en die wou daar graag blijven lezen. Dat kwam dus goed uit. Ik ging gewoon even lekker slenteren door de menigte. Hmmm… de menigte viel enorm tegen en eigenlijk het winkelen ook. Nog wel een paar kleinigheidjes gekocht voor de volgende week, maar dat was eigenlijk alles. Ik had ook niets nodig, dus geen nood….
Vanochtend is Heiko nog één keer alleen naar de SFI-cursus geweest. Gisteren was er geen les en daarmee miste ik deze week “slechts” een enkele keer. Helemaal lekker voelde ik me vanochtend nog niet en ik wil beslist niet riskeren, dat het weer de verkeerde kant op gaat. Met een paar dagen gaan we immers op stap! Elke keer gaf Heiko me de lessen door en hier en daar een aanvulling op de lesstof. Top. Maar dat nam niet weg,…
Eigenwijs! Eigenwijs! Eigenwijs! Gisteren voelde ik me iets minder beroerd en had ik het volledig gehad met het in huis moeten zitten. Toen Heiko in de caravan aan de slag ging, zag ik daarmee mijn kans. Mijn zelfkennis is goed… eigenwijs geweest tot en met… Met als gevolg, dat ik me vandaag weer twee dagen terug heb gezet in het herstellen van de griep. Liggen en zitten en hangen op de bank. Tussentijds heb ik toch nog het fotoboek…
Deze week mocht ik eenzaam, in m’n eentje, heel alleen, als solist of einzelgänger zeg maar, naar de SFI-cursus in Aneby. Waarom? Omdat Joke ziek was. Al ruim een week last van de keel, snotneus, hoofdpijn en spierpijn over het hele lichaam. Oftewel een heuse griep! Dat is balen, want daar ben je “goed” ziek van. Maar eigenlijk niet goed ziek, maar erg fout ziek. Heel vervelend. Geen energie, nergens zin in, pijn bij het slikken, in het hoofd. Bah!…
De hele week al ziek. Nou ja, weer eens grieperig. En dit keer ben ik thuis gebleven van school en wil nu toch meer eens goed uitzieken. Het komt me letterlijk en figuurlijk de keel uit. Op bed blijven liggen is geen optie, gezien mijn rug. Daarom heb ik de laptop maar gepakt om foto´s te selecteren voor een fotoalbum. Ik heb het idee om er drie te maken: zoals jaarlijks het Jaarboek en dit keer van 2017, een fotoboek…