Heiko en Joke

Onderweg naar Nederland rijden we vrijdag de 9e augustus op de weg tussen Lekeryd en Jönköping, over de weg met nummer 132. Dat is de weg die, naar wij dachten, een derde rijbaan erbij zou krijgen. Achteraf bleek, dat het ging om een fiets- en wandelpad, waarmee de toegankelijkheid en verkeersveiligheid voor onbeschermde weggebruikers moet worden verhoogd. Van de in totaal zes kilometer lange pad, welke drie meter breed is, bleek al een heel groot gedeelte klaar te zijn. We zagen…

Lees Meer Lees Meer

“Een paar jaar geleden kocht ik een mooi vakantiehuisje in het bos. Aan de weg van Eksjö naar Nässjö. Het is wel een drukke weg, maar door de bomen zien ze ons huisje niet staan en hebben we genoeg privacy. Daarnaast houden de bomen geluid tegen en daarmee horen we de auto´s nagenoeg niet. Wanneer we er tijdens de vakantieperiodes zijn, gaan we vaak overdag weg en als we ´s avonds in het huisje zijn is er alweer aanzienlijk minder…

Lees Meer Lees Meer

Het moet toch niet gekker worden! Staat er langs de weg een boom. Geloof me, daar staat er behoorlijk veel van. Maar deze was bijzonder. Hij viel namelijk meteen heel erg op. De boom stond namelijk op een voetstuk! Letterlijk. Er is een vierkant blok gemetseld, van heel veel keien en daarop staat pontificaal de boom. Middenin. Wat is er nu zo speciaal aan de boom, dat hij daarvoor zo hoog moest komen te staan? Is het een speciaal soort?…

Lees Meer Lees Meer

  Om even na elven sta ik in de keuken om een paar aardappels te schillen. Het is dan nog droog. Alleen komen er meer en meer wolken in de lucht. Af en toe een paar donkere exemplaren. Dan hoor ik duidelijk een vrachtauto afremmen. Zo “positief belangstellend” als ik ben, kijk ik even waar dat gevaarte naar toe gaat. Naar boven, naar het huis van de gezusters. Het is een vrachtauto voor bomen-transport. Er is aan de andere kant…

Lees Meer Lees Meer

  Al een paar keer was het mij tijdens mijn ritjes naar Tranås opgevallen, dat er kleine groene bordjes in de berm stonden. Mijn nieuwsgierigheid was gewekt en zodoende stopte ik op een ochtend, om te lezen wat erop stond. Het bleek de tekst “Artrik Vägkant” te zijn. Oftewel een rijke, bonte verzameling aan wildbloemen in de berm. Nou, dat klopt ook wel. Dat hadden we al eerder beschreven. De bermen zijn hier ’s zomers fantastisch mooi! Allerlei kleine en…

Lees Meer Lees Meer

  Vanavond maar even een eindje rijden. Het is immers al een hele tijd geleden, dat we een eland hebben gespot. Die zouden we zó graag weer eens willen zien. Helaas ook vanavond niet in beeld gekregen. Wat we wel in beeld kregen waren de gevolgen van de brand bij de buren. Op 25 april jongstleden, toen we een hele warme periode hadden, zagen we in de noordelijke bosrand rookpluimen opstijgen. Kun je je dat nog herinneren? Vanavond kwamen we…

Lees Meer Lees Meer

   Helaas is niet één van de lupines die we het vorig jaar hadden gezaaid uitgekomen. Niet één! Wellicht waren we te laat met het zaaien van de zelf gedroogde zaadjes. Te koud was het toen beslist niet meer. Of het dan toch in het najaar moet? Dit keer gaan we zeker weer zaadjes verzamelen. En weer drogen. En weer zaaien. Maar dan maar meteen in de herfstmaanden. Wellicht dat de zaadjes dan alvast een beetje kunnen wennen aan de…

Lees Meer Lees Meer

   Volgens mij was het afgelopen vrijdag, dat we ´s avonds nog weer even in de auto sprongen. Nog weer even de omgeving verder ontdekken. Of was het toch te doen om het wild? Om die eland? Of om die vos? Heiko had al een route in gedachten. We zouden eens een weggetje inslaan, die we elke keer als we naar Tranås gaan of er vandaan komen, voorbijrijden. Zijn nieuwsgierigheid werd bij wijze van spreken met de dag groter. Daarom…

Lees Meer Lees Meer

  ´s Avonds laat. Dinsdag rond een uur of tien. Op zich niet eens zó laat. Toch keken we vreemd op, toen er een auto heel langzaam aan kwam rijden. Het was een vrachtauto, eentje die strepen op de weg trekt! Sinds er een nieuwe laag asfalt op de weg tussen Bordsjö en Tranås is aangebracht waren de strepen daarmee uiteraard verdwenen. Om heel eerlijk te zijn had ík ze niet gemist. We rijden de weg regelmatig, waardoor hij al…

Lees Meer Lees Meer

  Fluitenkruid, madeliefjes, speerdistel (met paarse bloemetjes), dotterbloem, smeerwortel (met hangende roze bloei): de bermen zien er op dit moment kleurrijk uit! Wit, geel, donkerrood, paars en roze siert nu de anders zo saaie kanten van de weg. Vrolijk hoor. De smeerwortel vind ik persoonlijk de meest mooie, waarschijnlijk om de kleur. Paars is altijd al een van mijn favoriete kleuren geweest. Trouwens heb ik ontdekt, dat ook de smeerwortel goed eetbaar is. De wortels en bladeren worden bijvoorbeeld gebruikt…

Lees Meer Lees Meer

    Een van de eerste dagen van het jaar raasde storm Alfrida over het zuiden van Zweden. De gevolgen waren ook hier duidelijk te zien: meerdere bomen knapten als lucifersstokjes of werden volledig geveld. En daar lagen ze dan, zoals te zien is op de eerste foto. We hadden al vaak tegen elkaar gezegd, dat ze ook wel zouden blijven liggen en dat niemand er iets aan zou doen. We hadden het mis! Gistermorgen al op tijd ging er…

Lees Meer Lees Meer

  Zes weken nadat wij de sleutel van ons huis kregen werd het bos naast ons huis gerooid. Dat was begin november 2017. Nu, anderhalf jaar later is de eigenaar bezig met het aanplanten van nieuwe boompjes. Dat schijn je te moeten doen binnen vier jaar, na het kappen. In z’n eentje is hij begonnen te planten met wel hele kleine jonge lariksboompjes. Gewapend met een kleine grondboor en een emmer vol jonge boompjes is hij nu twee dagen bezig….

Lees Meer Lees Meer

    Afgelopen dinsdag ben ik voor het eerst sinds weken met Heiko naar Tranås geweest. Ik voelde me redelijk en daarom gingen we samen een paar boodschapjes doen. Heerlijk weer vergezelde ons tijdens de route. Maar de route was anders! Op vele plaatsen langs de, inmiddels zo bekende, weg lagen stapels boomstammen. En waar boomstammen liggen is gekapt! Niet te zuinig! Heiko had het me al wel verteld, maar dat het zó erg was had ik me niet gerealiseerd….

Lees Meer Lees Meer

Nou is het (even) over met de berichtgeving over het huwelijk van Peter en Daniëlle en gaan we weer over “tot de orde van de dag”! Vanochtend weer vrolijk even met Pantro gewandeld. Ik moet zeggen, dat me dat eigenlijk prima bevalt. Nu moet ik er wel bij zeggen, dat Pantro mij eigenlijk een beetje te langzaam loopt. Er moet steeds gestopt worden, totdat hij bij me is en we samen weer verder kunnen. Maar dat doen we gewoon voor…

Lees Meer Lees Meer

  Vanochtend even het paadje weer omhoog gelopen met mijn vriend, Pantro. Er was iets op het land, in de berg of aan het pad, maar ik kon het niet thuisbrengen. Er waren zeker geen bomen weg, de stammen die tijden geleden zijn omgezaagd zijn allang opgehaald en weg: wat is het toch? En dan moet ik het weten. Alles nog maar een keer goed bekeken en toen zag ik het! De jonge boompjes die maandag waren gebracht zijn gisteren…

Lees Meer Lees Meer