Zo ongeveer meteen na onze emigratie, nu bijna 2 jaar geleden, ben ik begonnen met het spelen van het spelletje Wordfeud. Dat speel ik op mijn mobiele telefoon. Mijn tegenstander, of medespeler, is Jan uit Assen. Een vriend (en zijn vrouw Dietske) die ik al heel lang ken en die vorig jaar in dezelfde branche stapte waar ik uit ben gestapt: de uitvaartbranche. Onze vriendschap gaat vele jaren terug en is ontstaan vanuit een gezamenlijke voorliefde voor de vakanties in…
Sinds ik veel op de bank of op bed lig vanwege mijn maagklachten ben ik weer gaan lezen. Veel gaan lezen. En dit keer is de serie van Karin Slaughter aan de beurt. De Zweedse filmmaatschappij Yellow Bird kocht nota bene de filmrechten van haar Will Trent-thrillers, met het idee, dat Slaughter zelf het script zou schrijven en tevens als executive producer zou optreden. Dat was in 2016 en het was de bedoeling, dat de film naar haar boek “Triptiek”…
Donderdag voelde ik m’n spieren. De spieren, die ik de dagen ervoor gebruikt had met het zagen van de bomen. En niet te vergeten daarna met het oprapen van de gezaagde mootjes. Alles wat ik tot nu toe gezaagd heb ligt nu zo ongeveer op een grote hoop in het bosje. Daarvandaan moet het naar de weg gedragen worden, waar ik het in de aanhangwagen wil gooien. Vervolgens met de aanhangwagen naar huis rijden en het bij de houtcontainer weer…
Nee!!! Niet nu!!! Niet aan het einde van het boek!!! Niet op de drie-laatste pagina!!! Niet tijdens de ontknoping!!! Van al deze noodkreten trok mijn e-reader zich echter helaas niets aan en hij doofde het beeld… Geen voeding meer… Batterij leeg… Arghhhh!!! Een beter moment had hij niet kunnen kiezen: net nu het zó ontzettend spannend is. Ik lees momenteel een boek van Karin Slaughter, “Onzichtbaar”. Vanaf de eerste pagina tot nu (!) is het spannend. Het is dan ook…
Vandaag was het lichaam weer een beetje zoals voor de reis naar Nederland. En dat moet dan meteen weer “gevierd” worden met leuke bezigheden: het huishouden… Althans een gedeelte ervan. De afgelopen dagen voelde ik me lang niet fit en daarom hebben we de geplande verjaardagsvisite voor morgen afgezegd. Zó vervelend, om toe te geven aan je lichaam, maar het kon niet anders. Een verjaardagsvisite moet je immers voorbereiden: bakken van koek of gebak, hapjes klaarmaken en je wilt het…
Het is een van de langstlopende Amerikaanse series: NCIS, wat staat voor Naval Criminal Investigative Service. Het is waarschijnlijk zo populair, omdat het meer is dan alleen een actiedrama. Met een doses humor is het een show, die zich richt op de soms complexe en altijd vermakelijke dynamiek van een team, dat gedwongen is om samen te werken in situaties met hoge stress. NCIS-speciaal agent Leroy Jethro Gibbs, een voormalige sergeant wiens vaardigheden als onderzoeker ongeëvenaard zijn, leidt deze groep…
Meestal doen we de boodschappen op de vrijdag. Waarom? Goeie vraag, waar we geen antwoord op weten. We hebben immers de hele week tijd en kunnen net zo goed op de maandag of dinsdag de wekelijkse boodschappen halen. Ongetwijfeld is het dan minder druk. Echter op de een of andere manier gebeurt het altijd op de vrijdag. Vandaag in Nässjö. Na het, zeg maar gerust, ietwat teleurstellend bezoekje aan de kapper, lopen we samen richting het centrum van Nässjö. Op het trottoir was…
In Tranås en Eksjö zijn veel winkels en heb je genoeg keuze voor als je iets nodig bent. En daar gaan we ook meestal voor onze boodschappen en alle andere dingen naar toe. Maar soms wil je eens een keer een andere winkel en andere omgeving zien. Zodoende stuurden we de auto deze keer richting Jönköping. We hadden een paar dingen, die we wilden hebben zoals onder andere een draagriem voor de nieuwe fotocamera, een led-lichtbalk voor de Volvo, sneeuwkettingen…
Op een van onze ritjes in de omgeving komen we langs het Assjön. Een heel mooi, groot meer waar we in de afgelopen zomer een paar keer hebben gezwommen. We komen vanuit de richting Askeryd en rijden tegen de klok in om het meer. We kunnen zien dat het meer nagenoeg is dichtgevroren en dat er ook sporen op het ijs te zien zijn. “Hé, zullen we eens bij “ons zwembad” gaan kijken?” Dat doen we en we parkeren de auto vlakbij…
Na het bezoek aan de groeve hebben we nog even rond gereden, om te zien of er nog wild te spotten viel. Tevens een test voor mij hoe het nu gaat met autorijden. Het eerste stuk had Joke gereden en na de steengroeve ging ik achter het stuur. Via mooie binnendoor-weggetjes, waar je zelden iemand tegenkomt reden we via een omweg weer naar huis. En we werden beloond! Eerst zagen we 2 reeën, daarna 4 en weer een stuk verderop opnieuw 4. Ons totaal voor…
Vanmiddag was het stralend weer. Geen wind, blauwe lucht en de zon die vanuit een lage hoek over het land scheen. De omgeving was volledig wit, zowel op de grond als in de vele dennenbomen. Een prachtig plaatje. Dit alles lokte ons het huis uit om er met de auto op uit te trekken. “Hé, laten we naar de oude steengroeve gaan!” Daar waren we eind september voor het eerst geweest en dat was schitterend. Eens zien hoe het er…
Donderdag had ik door het bijwerken van onze website lang genoeg gezeten en daarmee was een wandeling een welkome afwisseling. Het was redelijk winterweer. De grond bedekt met een laagje sneeuw en helaas een fris windje bij temperaturen onder nul. Toch gaan! Helaas was Heiko niet in staat om mee te gaan. Als gevolg van de pijnstillers is hij heel moe en kan hij de hele dag wel slapen. Alleen. Alleen? Tuurlek niet: samen met mijn grote vriend Pantro! Die zegt nooit nee tegen een wandeling. Ik…
Na de man op het ijs vervolg ik mijn weg. Op naar Heiko! Alleen dat vervolgen van de weg naar een huis duurde niet lang. Er stond namelijk nóg iets op hetzelfde meer. Op het ijs dus. Weer van de weg af. Dit keer een laantje in gereden, welke leidt naar een paar vakantiehuisjes. Uitstappen, camera weer mee en naar de kant van het meer. Het eerste wat ik zag waren twee mensen. En er was rook. Een van de…
… die er ook maar één seconde over denkt, om nog eens naar die kapper in Aneby gaan. Wat is het verhaal? De laatste keren ging ik in Nässjö naar de kapper. Op een zaterdag, na Erikshjälpen, als er nog een paar andere boodschapjes daar gedaan moesten worden. Het is echter een beetje vreemd, dat je zover van huis een kapper bezoekt. “Haal uit den vreemde niet, wat eigen dorp u biedt!” Met die achterliggende gedachte ging ik op zoek…
Sinds we een paar weken geleden de schedel van een eland hebben gevonden ligt hij op het bankje onder de grote boom in de tuin. Het is de bedoeling echter dat de schedel ooit in huis ergens wordt opgehangen. Maar niet zó! Er zitten immers nog resten vlees aan en zo… Via internet heb ik meerdere pagina´s bezocht over het reinigen van botten en meerdere personen gaven het advies om ze eerst een paar maanden te begraven. Dan kan de natuur in de vorm…