Voor de eerste keer hadden we na de zomer een hele lage temperatuur: vanochtend rond half zes liet de thermometer slechts vier graden zien. Vier graden! Dat is bijna vorst aan de grond. Dat verwacht je toch nog niet. Het is immers nog maar begin september. Toch loog de thermometer niet. Alleen het zien van een dergelijke temperatuur bezorgde mij kippenvel. Binnenkort maar op zoek naar de wollen hemden. Aan het eind van de ochtend was het weer het…
Na een hele rustige startup vanmorgen én na de spelletjes Wordfeud met Jan uit Assen, begon Heiko tegen elf uur met het schoonmaken van de veranda. Het huilen van de dennen is nu echt wel voorbij en daarmee kon de veranda zijn jaarlijkse schoonmaakbeurt krijgen. Er komt altijd aanslag op de balken en aangezien die wit geverfd zijn, zie je het extra goed. Heel veel piepkleine zwarte stippen van aanslag en vuil. Oei! Eerst haalde hij nog maar even een…
Het is weer zover. Het jaarlijks terugkerend fenomeen van de “huilende dennen” is weer begonnen. We zaten er feitelijk al op te wachten, want we wilden de veranda een grote sopbeurt geven, alleen niet voordat de dennen uitgehuild zijn. Vandaag is het begonnen en zie je overal het gele stuifmeel liggen. Op de stoelen en kussens, de tafel, de vloer, alles wordt bedekt door een hele fijne, gele laag stof. Op het raam en het dak van de auto’s is het…
Voor de reis naar Nederland had Heiko een ritje met de aanhanger gemaakt richting Linköping. Niet helemaal daaraantoe gekomen, want hij moest in Vikingstad zijn. Daar bood iemand 36 Leca blokken aan voor een heel zacht prijsje. Helaas kon Heiko toen niet alle blokken in een keer meenemen, omdat het totaalgewicht aan betonblokken het maximum van de aanhanger zou overschrijden. Het zou toch jammer zijn als we de aanhanger erdoor zouden vernielen? Vandaag reed hij zodoende voor de tweede…
De dag begon voor mij met een bezoekje aan de fysiotherapeut. Opnieuw kwam de rechterelleboog aan de stroom via de kleine naaldjes. Opnieuw kreeg ik het bedieningspaneel in eigen hand en kon ik het voltage opschroeven totdat het niet meer prettig was. De dagen in Nederland was de elleboog nauwelijks belast en nagenoeg pijnvrij geweest. Gisteren in de tuin gewerkt en de pijn was terug. Hopelijk werkt de accupunctuur op de langere termijn toch. Voorlopig zetten we nog eventjes door….
Vannacht had het geregend, waardoor het gras en de plekken waar weer gras moest komen, lekker nat waren. Een mooi moment dus om het graszaad dat gisteren bij Örtengren was gehaald uit te strooien. Waarom daar nog een keer graszaad zaaien? Het 3 jaar oude graszaad, dat we zelf nog hadden liggen en twee weken geleden hadden gestrooid, was blijkbaar té oud. Er is namelijk niets van opgekomen. Niet een grassprietje. Vandaag nieuwe kansen met nieuw zaad. Een beetje…
Als je iets begint, moet je het ook afmaken. Soms gaat dat niet zo gemakkelijk als je wilt, simpelweg omdat je er tegenop ziet. En waarom eigenlijk? Het ging hierbij om de border bij de oprit. Het grootste gedeelte hadden we al gedaan en daarmee was het een kwestie van hooguit een paar uurtjes samen er verder aan werken. Maar het begin maken? Uiteindelijk toch maar begonnen en raar maar waar, toen was het ook meteen weer leuk!…
Letters, punten en komma´s, woordjes, zinnen, paragrafen, hoofdstukken, zinsopbouw, schrijfstijl, aaargggg &%#!@£$. Komt er dan nooit een einde aan? Vandaag ben ik maar weer eens begonnen met het corrigeren van de teksten die ik voor mijn derde boek heb geschreven. Het was de bedoeling dat Joke dat zou doen, maar door de drukte van de maand december is dat haar niet gelukt. Ook niet tijdens de reis op de boot van Malmö naar Travemünde zoals de bedoeling was. En nu…
Het is vandaag de eerste dag van het nieuwe jaar. We leven nu in het jaar met twee keer het getal 20. Dat typt en schrijft wel gemakkelijk, alleen is het wel even wennen. Zoals te verwachten, was het een vreselijk rustige jaarwisseling in Ödarp. Geen vuurwerk en daarmee ook geen flitsen in de lucht en geen gedonder van “bombardementen”. Want daar klinken sommige donderslagen wel naar. Zo´n rustige jaarwisseling past ons wel. Via Internet vernamen wij, dat in Nederland…
Wat moet je er mee? Nog langer bewaren, dan dat je nu al hebt gedaan? En waarom? We hebben een grote, houten kist vól met speelfilms. Dvd´s. Voornamelijk Engelstalig, Nederlandse ondertiteling. Niet één, maar vele categorieën: bijvoorbeeld thriller, drama, oorlog, humor, rampen, komedie, horror, actie, romantiek. Wat je er niet tussen zult vinden zijn science fictions. Dáár zijn we niet zo gek op. Althans Heiko niet. Persoonlijk vind ik het af en toe wel leuk. Wat ik er maar mee…
Zo zoetjes aan zijn we al ruim twee jaar samen aan het spelen, denk ik. “We” zijn Jan Koops uit Assen en ik. Op enig moment zijn we begonnen met één spelletje Wordfeud en dat zijn er inmiddels 16 geworden. Het varieert soms een beetje in aantal, maar ik momenteel zijn we ook met 16 spelletjes tegelijkertijd aan het spelen. En dan ben je wel even bezig hoor! Elke ochtend kijk ik er naar uit, om te zien welke woordjes…
Wat was het leuk, om dit spel met de buren te spelen. Uiteraard werd er nagenoeg alleen met open kaart gespeeld, want Zweden en Keezen is nog een vreemde combinatie. Ze kennen het spel niet namelijk en daarmee werden bijna alle handelingen uitgelegd. Een collega van Heiko had de spelregels al vanuit het Nederlands vertaald en die zouden we een op een kunnen gebruiken. Maar… het had een vreemde indeling, het was een kleurloos papiertje, ze had een “foute”…
Voor alles is er een eerste keer, maar des te ouder je wordt, des te minder nieuwe “eerste keer dingen” komen er op je pad. En toch werd ik deze week verrast door mijn baas. Hij nodigde mij namelijk uit voor een ijshockeywedstrijd in Tranås. De helden van het ijshockeyteam TAIF moesten vanavond thuis spelen in de Stiga Arena in Tranås. Tja, tegen zo’n uitnodiging zeg ik geen nee. De wedstrijd begon om 19:00 uur en ongeveer een half uurtje…
Vanaf koffietijd tot rond twee uur vroegen we steeds aan elkaar of de ander zin had in een wandeling. En elke keer twijfelde de ander, omdat er regen voorspeld was. Immers geen goed teken voor een wandeling. Alleen naarmate de uren verstreken leek het er in de verste verte niet op, dat er regen zou komen. Dus… Jas aan, wandelschoenen ook en weg! We hadden besloten om niet te ver van huis te gaan en daarmee gingen we richting het…
Even een dagje iets anders. Geen geraas van de motor van de grasmaaier of heggenschaar, maar een dagje naar de grote tuinbeurs in het Elmia expositiehallen-complex in Jönköping. Op uitnodiging van mijn baas gingen we met 4 collega’s naar deze beurs, die alleen toegankelijk was voor bedrijven die in het vak zitten. Particulieren waren derhalve niet welkom. We vertrokken op tijd, om een uurtje later, toen de deuren om 09:00 uur los gingen, als een van de eersten naar…