Belevenissen van en met (huis-) dieren
Je gaat na weken weer aan het werk en valt meteen met de neus in de boter: je mag om half zeven aanwezig zijn! Daarom waren we even voor half zes beneden. Meteen koffie gezet voor in de thermoskan, broodjes en drinken ingepakt en samen van een ontbijtje genoten. Heiko had alles gisteravond al klaargezet, waardoor hij niet nog vroeger hoefde op te staan. De reis ging vanaf Tranås, via het kantoor van Örtengren, naar Motala. Samen met twee nieuwe…
Hoe vond je de uien? Gewoon… tussen en onder het onkruid… Het schaamrood staat me om de kaken… Als ik zeg, dat het al meerdere weken was geleden, dat we iets aan de moestuin hadden gedaan, is er niemand die bij het zien van deze foto, daar ook maar één seconde aan twijfelt. Natuurlijk was het al vaak ter sprake gekomen: “We moeten nodig iets aan de moestuin doen!” Echter daar bleef het bij. Ernstig kijken op dat moment en…
Daar gaan ze weer… “Dag, kraanvogels. Tot volgend jaar.” Hé bah, wéér een teken dat de zomer op zijn einde loopt en dat de herfst in aantocht is. De boeren halen het koren van het land en de kraanvogels zoeken, tezamen met vele andere vogels, het warmere zuiden weer op. De kiosk bij waterval Stalpet was gisteren voor het laatst open, de scholen zijn weer begonnen, de zon staat lager en de temperaturen dalen. Allemaal tekenen, dat de zomer nagenoeg…
Vanochtend ging het met Ebba stukken beter. Ze had lekker gegeten en nadat ze een poosje op haar krabpaal had gelegen wilde ze wel naar buiten. En dat hebben we toegelaten. Zo af en toe kwam ze weer even binnen om te kijken of wij er nog waren en voor een paar brokjes. Of was het haar alleen om het laatste te doen? Het zag ernaar uit, dat ze nog wel hinder ondervond. En nog steeds aan haar achterlijfje….
Na een onrustige nacht en tijdens de “wakker-lig-momenten” steeds aan Ebba te hebben gedacht, was mijn eerste actie vanmorgen, kijken of ze voor een deur stond. Wachtend tot we haar naar binnen zouden laten, want hun luikje zit ´s nachts immers dicht. Dat was echter niet zo. Noch bij de voordeur, noch bij de keukendeur. Daarom begon ik, net als elke andere ochtend, aan mijn ritueel met een kopje koffie in de serre. En wie lag daar op mij te…
En weer was het net voor vijf, dat ik opstond. Wat is er dan rust. Wat is er overal stilte. “Stilte is de ervaring van geen enkel geluid, of de ervaring van zo weinig geluid, dat het als volledig natuurlijk en rustgevend wordt beschouwd. Stilte kan echter ook als beklemmend of bedreigend worden ervaren.” En beide komt natuurlijk ook hier wel voor. Het is voornamelijk het rustgevende. Toch, vooral na een week van bezoekjes en veel praten, is het soms…
Een paar weken geleden, het was volgens mij medio juni, hadden we elkaar iets beloofd. Een onderlinge afspraak gemaakt zeg maar. We zijn veel aan het werk, al dan niet intensief, omdat er hier altijd wel iets te doen is. Of je ziet iets in huis wat je wilt aanpakken of je wilt iets in de tuin doen. En als je écht wilt ben je zeven dagen in de week bezig. Daarentegen is er hier in de omgeving nog heel…
Er waren twee redenen om het zwembad op te ruimen. Als eerste het bruine water. Het lokte niet echt om daarin te stappen. Als tweede is het zo dat het mooie, warme weer eerst over lijkt te zijn. Voor volgende week worden de temperaturen rond de 16 graden en dan hoeven we niet meer zo noodzakelijkerwijs in een zwembad om af te koelen. Een en een is twee en daarmee kon het badje leeg. Maar niet via de stop, want…
“Melk is goed voor elk! Maar niet voor Jan, want die plast ervan”. Dat hoorden we vroeger wel eens, toen we jong waren. Inmiddels wordt er genuanceerder over het drinken van melk gedacht en blijken heel veel kinderen een melk intolerantie te hebben. Eveneens lezen we wel eens over andere “minder gezonde” eigenschappen van melk. We blijven melk drinken, maar met mate. Dat we melk ook konden gebruiken voor het verwijderen van schimmels, zoals meeldauw, was een compleet nieuwe toepassing…
Vanmorgen zei Heiko, dat hij de tuin in zou gaan, om het mos en onkruid uit het gras te harken. Op de plekken waar de paardenbloemen waren doodgespoten, was meer doodgegaan dan alleen de paardenbloemen: het gras ook… De kale plekken waren ondertussen alweer een beetje dichtgegroeid, alleen niet met gras. Vooral met klaver en mos. Dat moest er weer uit natuurlijk. Gisteren had Heiko bij Örtengren graszaad meegenomen, ter voorbereiding op deze klus. Na het ontbijt verdween hij dan…
De dag begon met een nieuwsgierige grote bonte specht! Op het moment dat ik hem zag, keek hij mij eveneens recht in de ogen. Nee, hij vloog niet meteen weg. Hij had van mij immers niets te vrezen. Of hij dat door had? Waarschijnlijk zat hij zo hoog, dat hij wist, dat ik daar gewoon niet bij kon komen… Ook vandaag waren de temperaturen zeer aangenaam. Gisteren 29 graden, vandaag 28 graden. Geweldig! Net even ietsje koeler dan de vorige…
Na een goede nachtrust kwam Heiko vanmorgen tegen half acht naar beneden voor het ontbijt. Daar was hij, maar ook zeker ikzelf wel aan toe. Ik had slecht geslapen en was reeds om vier uur uit bed gestapt. Was het omdat ik een aantal uren op de boot had geslapen? De vroege vogel uithangen was van het begin af aan heel positief! Want nog geen tien minuten na het opstaan zag ik op de oprit tegenover ons een reetje staan….
Vandaag vieren wij, op enige afstand, de verjaardag van onze oudste dochter, Elise. Zij is vandaag jarig en is tweeëndertig jaar jong geworden. Voordat de eventuele drukte van visite losbarstte hadden we even telefonisch videocontact. Binnenkort kunnen we wellicht naar Nederland gaan en haar de échte felicitaties overbrengen. Morgen moeten we wat betreft de reis een beslissing nemen. Tot morgen kunnen we namelijk de reis nog kosteloos op een andere dag laten overschrijven. Deze dag vierde Elise in ieder geval…
Interessant hoor, zo´n auto. Heiko had de auto achter het huis gezet en de deur opengelaten. Dát moest Jikke toch wel eventjes goed bekijken. Normaal kruipt ze er onderdoor en verstopt ze zich onder de auto, echter nu de deur openstond was dit toch een genereuze uitnodiging, om een keertje binnen te kijken. Toen ik even later bij de auto kwam, was ze al achterin gekropen en liep over het oprolbare doek van de kofferbak. Op mijn vraag of ze…
Er was eens… Onderweg naar Tranås zagen we deze auto langs de weg staan. Op een parkeerplaats, dat wel. Maar wel vreemd, dat er daar een auto geparkeerd staat. Al snel zagen we, dat de voorwielen er wel erg vreemd onder stonden. Zowel het linker, als het rechter voorwiel stonden naar buiten toe. Het leek alsof er een olifant op de motorkap was gaan zitten. Dat is uiteraard erg onwaarschijnlijk, omdat er in het wild geen olifanten in…