Heiko en Joke

  Het is tijd, dat Heiko Pantro naar zijn logeeradres brengt. Even een moeilijk moment. Zelf ging ik niet mee en daarom had ik hem, voordat hij in de auto werd getild, uitgebreid geknuffeld en nog even gezellig met hem “gepraat”. Terwijl Heiko onderweg was met Pantro maakte ik alles klaar voor het logeerverblijf van Jikke en Ebba. De kattenbak werd volledig schoongemaakt, een grote bak met water en drie bakjes met brokken werden klaargezet. Ook hier werden natuurlijk snoepjes…

Lees Meer Lees Meer

Zoals gezegd, hadden Pantro en ik een afspraakje bij de dierenarts in Tranås. Zijn nagels moesten worden geknipt. Het was een poosje door ons uitgesteld, omdat we, gezien zijn leeftijd, bang waren om hem nog eens onder een roesje te laten brengen. Je weet immers maar nooit, hoe zijn lichaam erop reageert. Tien minuten voor de afgesproken tijd waren we er al en we werden meteen opgeroepen. Ik vertelde van onze twijfels en nadat ze zijn hartje en longen had…

Lees Meer Lees Meer

    Deze ochtend bracht ik Heiko naar zijn werk. Vandaag heeft Pantro een afspraakje met de dierenarts en de laatste boodschappen moeten in huis gehaald worden. Omdat het zo lekker vroeg was, zeven uur, dat ik terug kwam, vond ik dat Jikke en Ebba nog wel “even” naar buiten konden gaan. Vanaf morgen is die pret immers voor een tijdje over. Aan de hand van hun laten en doen kon je merken, dat ze het buiten weer uitermate naar…

Lees Meer Lees Meer

Het is inmiddels bekend, dat onze grote vriend niet meer in staat is om mee te reizen naar Nederland. Zijn geest wil vast wel mee, maar zijn lichaam zegt het tegenovergestelde. Daarmee zochten wij voor hem een oppas en die vonden wij in de personen van Erling en Britt. Onze buren uit Västorp. Vanavond rond zeven uur kwamen ze bij ons. Niet voor een gewone visite, echter voor het krijgen van informatie. Over Pantro. Ze wilden zich zo goed mogelijk…

Lees Meer Lees Meer

  Ebba zat bij mij op het terras toen ik daar een kopje koffie dronk. Ik kon Jikke roepen wat ik wilde, maar die liet zich niet horen. Ebba had iets in de gaten en keek steeds over de laatste plank van de vloer. Er leek geluid onder de caravan vandaan te komen. Samen luisterden we ernaar en inderdaad: er was daaronder iets wat de steentjes bewoog en die maakten geluid. Toen ik onder de caravan keek, kreeg ik meteen…

Lees Meer Lees Meer

  Je loopt niets vermoedend naar het aanrecht. Je wilt je handen even wassen. Dan gaat er eventjes een schok door je heen, wanneer in het aanrechtbakje een groene spin zit. Dit is een spin van ongeveer 15 millimeter groot en door de gifgroene kleur is hij duidelijk zichtbaar. Jig! Het is weer een groene jachtspin. Een vrouwtje, want die zijn heldergroen gekleurd en hebben een duidelijke groene streep op het achterlijf. Een mannelijk exemplaar heeft namelijk een geelrood gestreept…

Lees Meer Lees Meer

  Ook vandaag mogen de dametjes weer naar buiten. We zullen uiteindelijk nagenoeg de hele tijd ook buiten zijn en kunnen ze daarmee (toch nog) in de gaten houden. Wel zo´n prettig gevoel. We zijn nog maar amper goed wakker of we krijgen een vervelend schouwspel te zien. Jikke ziet als eerste de mol lopen. Het duurt niet lang, wanneer ze hem in haar bek meeneemt. Naar ons toe… Dan begint het “spel”. Ze laat hem los, de mol loopt…

Lees Meer Lees Meer

  Nee, niet los in de zin van niet meer aan een lijntje of aan het tuigje. Dit keer meer in de zin van: ze gaan op zoek naar avontuur! Meteen als ik ze vraag “Jikke en Ebba naar buiten?” rennen ze voor mij aan. Eerst de kelderhal in, dan door de kelder naar de deur van Heiko zijn werkplaats. Als die open gaat is het een paar stappen tot aan de achterdeur en wanneer die los is… Dan zijn…

Lees Meer Lees Meer

  Dat zeg ik nu wel, maar eigenlijk is het meer een kwestie van het niet eerder gezien hebben. Het lijkt erop, dat er dit jaar meer krekels zijn, omdat ze veel te zien zijn in het gras. Toch ook bijvoorbeeld op de veranda. Wanneer je in hun buurt komt springen ze er vandoor. Heel leuk om te zien hoe goed die diertjes kunnen springen. En ze komen altijd op hun pootjes terecht. De krekeltjes, die wij hier nu zien,…

Lees Meer Lees Meer

“Hallo Ebba! Wat heb je daar, meisje? Waar ben jij mee aan het spelen?” Ze was enorm druk en maakte daarbij rare kattensprongen. Dat viel op en ik ging meteen even kijken. Pas in tweede instantie werd met duidelijk wat haar bezighield: een slang! Hij dier lag levenloos in het gras. Het was duidelijk een ringslang en die zijn ongevaarlijk en niet giftig voor mens of dier. Het is een schuwe en rustige soort, die zelfs bij directe bedreiging maar…

Lees Meer Lees Meer

  Een foto van onze heg. Hmmm… Leuk, maar toch niets bijzonders? Toch wel! De hele dag kwam er namelijk gepiep uit dezelfde heg. Dat hoorden ook Jikke en Ebba en daarom ging ik even kijken. Bleek, dat er een nestje jonge winterkoninkjes in de heg zat. Ongeveer twintig centimeter onder de bovenkant. Vanaf dat moment zorgde ik ervoor, dat de beide dametjes er niet meer bij in de buurt kwamen. Niet alleen omdat ze anders te dicht bij de…

Lees Meer Lees Meer

   Nu de dametjes Jikke en Ebba meer en meer buiten zijn hebben we niet genoeg kattenstaarten meer in huis! Zoals gezegd, gaan ze met mooi weer al vrij vroeg naar buiten en daarmee laten we de vliegenvangers uit ons huis. Geen van beide katjes kunnen muggen of vliegen zien vliegen. Die moeten gevangen worden. Of ze nu in de bloempotten zitten en zand uit de potten halen of dat ze op de ramen kruipen en met hun neuzen en…

Lees Meer Lees Meer

Nadat wij het weekendje even op stap waren geweest, waren de dametjes Jikke en Ebba juist “opgesloten” in de kelder en de kelderhal. Ze hadden daar alles hoor: meerdere bakken brokjes (waarvan slechts een derde opgegeten was), een hele grote bak met water (wat op de koude vloer stond) en ze hadden daglicht (door het raam in de kelderhal). Maar dat was natuurlijk niets vergeleken met het daadwerkelijk buiten zijn. De smaak van het spelen en jagen bevalt ze wel…

Lees Meer Lees Meer

  Elke dag gaan de dametjes een poosje naar buiten. Tenminste als het mooi weer is. Ik wil ze nog graag een beetje in de gaten houden en ze bij de weg vandaan kunnen sturen als dat nodig mocht zijn. Daarbij laat ik me beslist niet natregenen! Nog geen half uurtje nadat ze via de achterdeur naar buiten waren gegaan, ging Ebba wel heel raar doen. Het leek wel of ze met iets gooide. Dát moest ik van dichtbij bekijken…

Lees Meer Lees Meer