Belevenissen van en met familie!
Dit is toch wel het beeld, wat typisch was voor mijn broertje Eddy. Hij leefde voor zijn “wichter”, de koeien. Al vrij vroeg in zijn leven kreeg hij kennis van het leven op een melkveebedrijf, doordat opa en oma naast een boer woonden. Waarschijnlijk is daar de liefde begonnen. Hij was vaak bij de boer en zijn koeien te vinden. Later koos hij qua studie dan ook voor de Lagere- en Middelbare Landbouwschool. Daarnaast deed hij vele cursussen. Als het…
Vandaag was het de verjaardag van mijn moeder. Vijftien november negentienzevenendertig was ze geboren. Die datum hebben we heel vaak moeten noemen, toen ze ziek was en vaak naar het ziekenhuis moest. Vandaag zou ze 83 jaar geworden zijn, maar helaas is ze ruim negen jaar geleden overleden. Ze was gek op eten. Op bovenstaande foto laten we ons een paling heerlijk smaken! Oh, wat kon ze daarvan genieten… Ook was ze gek op eten kóken en daarmee experimenteren. Verder…
Zaterdag jongstleden kreeg ik het bericht, dat mijn tante vandaag zou worden begraven. Dat klinkt vreemd, als je hebt gelezen, dat we op 30 september bij haar crematieplechtigheid aanwezig zijn geweest. Tante Heiltje had me verteld, dat zij een plaatsje had gekocht op een natuurbegraafplaats. Dat vond ze een mooie plek. Rustig in een bos. Vandaag is haar as en die van haar man (mijn oom) Jan, in aparte urnen gedaan en die zijn naast elkaar begraven. Doordat de urnen…
“Tijd vliegt” hoor je vaak. Nou, dat kunnen we bevestigen. Vandaag is het alweer dertien jaar geleden dat wij samen kwamen. Om daar toch een beetje aandacht aan te schenken had Heiko een mooie kamerplant voor me gekocht. Bij Örtengren uiteraard… Het is vanzelfsprekend niet echt een jubileum, zoals 12,5 of 25 jaar, maar dertien jaar samen vond hij toch wel een plantje waard. Daarop antwoorde ik met een stukje gebak bij de koffie. Een bescheiden feestje zeg maar. En…
Om drie uur ging het alarm af van de mobiele telefoon. Opstaan! Over een uurtje gaan we rijden! Vroeg hoor, maar daar hadden we uiteraard zelf voor gekozen. Het is precies vier uur rijden vanaf ons huis naar de haven in Malmö, echter met een paar stops tussentijds rekenen we met vijf uur. De boot gaat om tien uur, alleen moet je je een uur van tevoren melden in het havenkantoor. Daarmee om negen uur aanwezig zijn en zodoende vertrokken we…
We hadden eerder deze week besloten om morgen, de 25ste september, naar Nederland te gaan. We wilden graag nog even met mijn tante praten, haar nog even kussen en knuffelen. Haar gezondheid was echter niet zo, dat we snel zouden moeten vertrekken. Daarmee had ik nog even de tijd, om me geestelijk en met name lichamelijk op de reis voor te bereiden. Vanavond kregen we echter een verontrustend telefoontje van mijn neef: de situatie omtrent de gezondheid van mijn tante…
We kregen gisteravond een heel verdrietig bericht. Mijn neef Sietse belde, dat mijn tante erg ziek is. Ze was hier in juli nog. Toen had ze al wel aangegeven, dat het de laatste keer was geweest. De vele indrukken, het vele praten, het veel ondernemen: het viel haar zwaarder dan eerder. Ze is, samen met Sietse, in totaal vijf keer bij ons geweest. Een keer in Hällaryd en vier keer in Ödarp. Ze is nu 88 jaar en haar lichaam…
Kijk hem glunderen! Onze jongste kleinzoon Noud is vandaag 1 jaar geworden! En hij is heerlijk in het zonnetje gezet door papa Peter en mama Daniëlle. Maar ook door (over-) grootouders, oom Gert en tante Elise en nichtje Merle en neefjes Daan en Jelte. Dat het alweer een jaar geleden is, dat we bericht kregen van zijn geboorte! We zeggen het vaker en wordt hiermee weer eens bevestigd: de tijd gaat snel. Niet alleen werd Noud in het zonnetje gezet,…
Onze kleinzoon Jelte moest gisteren naar het ziekenhuis. Het kereltje had meerdere keren, of beter gezegd (te) véle keren oorontsteking gehad en daarvoor zou hij buisjes in zijn oortjes geplaatst krijgen. Dat doen ze vermoedelijk, omdat de buis van Eustachius van een kind soms het vocht in het middenoor niet goed kan afvoeren naar de keel. Als zich vocht ophoopt achter het trommelvlies, kunnen hier bacteriën groeien. Zo ontstaat een oorontsteking. Nadat een oorontsteking is genezen, blijft er vaak nog…
Vandaag precies dertig jaar geleden werd in het Martini ziekenhuis te Groningen Daniëlle Suzan Leugs geboren. Dertig jaar geleden alweer! Hmmm, dat betekent dat wij ondertussen ook dertig jaar ouder zijn geworden. En… er is alweer een generatie bijgekomen. Op bovenstaande foto zien we de jarige Daniëlle, met haar man Peter en onze jongste kleinzoon Noud. We hadden aan het eind van de middag telefonisch contact en toen hoorden wij, dat Noud vanavond voor het eerst een oppas krijgt. Daniëlle…
Vandaag vieren wij, op enige afstand, de verjaardag van onze oudste dochter, Elise. Zij is vandaag jarig en is tweeëndertig jaar jong geworden. Voordat de eventuele drukte van visite losbarstte hadden we even telefonisch videocontact. Binnenkort kunnen we wellicht naar Nederland gaan en haar de échte felicitaties overbrengen. Morgen moeten we wat betreft de reis een beslissing nemen. Tot morgen kunnen we namelijk de reis nog kosteloos op een andere dag laten overschrijven. Deze dag vierde Elise in ieder geval…
Omdat er gisteren geen enkel plankje was verwijderd en de man uit Eksjö zei, dat volgende week een vrachtauto zou komen om de containers op te halen, moesten we toch maar op zondag aan de bak. Aan de containers! We weten immers niet of de vrachtauto maandag, dinsdag of bijvoorbeeld vrijdag zal komen. Zekerheidshalve daarom aan het werk met de hamer en het breekijzer. Die planken gingen er aan de noordzijde gelukkig vrij gemakkelijk af. Aan de bovenkant zat…
Gisteren schreven we al, dat er veel kleur van bloei in de tuin aanwezig is. En in de slechts vier dagen die we weg waren, was de berm ook in een zee van kleuren veranderd: de lupines bloeien! We vinden ze beide heel mooi en daarom besloot ik om een paar te plukken. Het zou één groot boeket worden. Alleen thuis bedacht ik me en maakte ik er twee van: eentje met paarse bloemen in de keuken en eentje…
Gisteravond hadden we het genoegen, om het reetje met haar jongen te zien. En er was meer! We kregen te maken met optrekkende mist en dat leverde een prachtig spektakel op. Langzaam trok het vanuit het noorden richting ons huis. In de richting van moeder ree, die op dat moment nog naast de oprit naar boven stond te eten. De lucht was bijzonder gekleurd, maar of dat bij de mist hoorde of toeval was? Blauwe wolken, boomtoppen met daartussen…
Dit keer ging ik maar eens vroeg naar onze vijver, om weer eens op zoek te gaan naar jonge kikkertjes. Vaak hadden we gekeken of we iets in het water konden ontdekken, dat op kikkervisjes leek. Dagen achter elkaar niets te zien, mede doordat het gras alweer lekker is gegroeid en ons het zicht op de bodem ontneemt. Maar ze zijn er! En ook een behoorlijk aantal! Super, om die kleine, snelle “guppies” te zien zwemmen. Oh, en wij maar…