Nou, we kwamen op de diverse snelwegen nagenoeg alle kentekens van de Europese landen tegen. Of het nu Polen was of Spanje, België of Oostenrijk: ze reden er. Zelfs in Zweden reed er eentje uit Portugal. Dan moet je nog een paar kilometertjes naar huis rijden. In Nederland waren er ook diverse landen vertegenwoordigd, eveneens een paar waarvan we het land niet meteen herkenden. Dat hadden we overigens ook al met de Nederlandse kentekens. Daar waren we soms…
Vandaag bestond de dag vooral uit wassen, drogen, strijken en opruimen. Althans voor Joke dan hé. In slechts een weekje “vakantie” gebruik je toch meer kleding dan verwacht en alles moet uiteraard na huiskomst weer schoon. De wasmachine draaide vele malen vandaag en Joke was dan ook vele uren te vinden in de tvättstuga in de kelder. Elke stapel schone was uit de wasmachine ging direct door in de droger, om vervolgens een nieuwe wasmachine vol te stoppen. Zodra de…
Je herkent Nessie misschien (nog) wel. Een vriendelijk “zeemonster” langs de snelweg bij Jönköping. Ze kijkt over de E4 en het Vättern meer. In juni 2017 kreeg ze een baby. Ineens stond er een ei bij haar achterlijf, waar een klein koppie uitstak, wat een jong moest voorstellen. Helaas heeft die het schijnbaar niet overleefd, want ze is er niet meer. Toch blijft Nessie vrolijk kijken. Onlangs nog. Had het te maken met haar verse planten op haar rug? Of…
Onderweg naar Nederland rijden we vrijdag de 9e augustus op de weg tussen Lekeryd en Jönköping, over de weg met nummer 132. Dat is de weg die, naar wij dachten, een derde rijbaan erbij zou krijgen. Achteraf bleek, dat het ging om een fiets- en wandelpad, waarmee de toegankelijkheid en verkeersveiligheid voor onbeschermde weggebruikers moet worden verhoogd. Van de in totaal zes kilometer lange pad, welke drie meter breed is, bleek al een heel groot gedeelte klaar te zijn. We zagen…
Na een paar uurtjes nachtrust waren we vanochtend toch tegen negen uur weer fris en fruitig beneden voor het ontbijt. De zon scheen ons vanuit het oosten via het keukenraam in het gezicht. De wereld lachte ons toe: we waren weer thuis. Het was een hele fijne week in Nederland met de vele bezoekjes, edoch een zeer vermoeiende week. Nu kan het normale leven en het normale ritme weer terugkeren. Toen we vannacht thuiskwamen zagen we niets meer van…
Zaterdag 17 augustus. Tijd om weer naar huis te gaan. Het plan is namelijk om er opnieuw twee dagen over te doen. Dat is ons op de heenreis prima bevallen. Ergens halverwege een nachtje in een hotel en daarna heel relaxed verder. Maar eerst nog even naar Hoogezand. Een laatste bezoekje aan mijn ouders voordat we weer naar Zweden rijden. In Kolham nemen we afscheid van onze gastheer Geert en gastvrouw Froukje. Het was bijzonder gezellig bij hen en…
Deze week zaten we zoals gewoonlijk alleen aan het ontbijt. Echter vanochtend niet! Geert en Froukje waren óók bij het ontbijt aanwezig. Ze hebben nu beide vakantie! Vier weken lang ook nog eens. Wat een heerlijk vooruitzicht! Eerst twee weekjes thuis, dan gaan ze nog (weer) een beetje klussen. Daarna begint de échte vakantie en gaan ze met de caravan richting het zuiden van Nederland. Hoop, dat ze een mooie vakantie mogen hebben. Na het broodje en vanzelfsprekend gezamenlijk…
Om half negen stapte ik vanochtend in de auto om naar Westerbroek te rijden. Tijdens de heenreis voelden we de motor van de auto namelijk af en toe even schokken. Tijdens het afremmen van de motor moet de automatische versnellingsbak geleidelijk terugschakelen, alleen ging dat nu dus met een schokje. Dat was vorig jaar ook het geval en toen hebben we de olie in de automatische versnellingsbak laten vervangen. Nu leek het terug te zijn, waarop meteen maandag een…
Na wederom een lekker ontbijtje bij Geert en Froukje gingen we naar Siddeburen. Vandaag stond er namelijk een afspraak gepland bij de pedicure. Daar gaan we vaker heen als we in Nederland zijn. Puur vanwege het gemak… De pedicure, Rita, is een oude klasgenote van Joke en zodoende is het ook altijd leuk om even bij te praten. Deze keer waren het alleen mijn voeten die een onderhoudsbeurt nodig waren. Een paar vervelende likdoorns. Als je ze zelf wel…
Deze morgen geen ontbijt op bed, maar in de schitterende nieuwe keuken van Geert en Froukje! En wat was het lekker! Een oer-Hollands plakje brood, met oer-Hollandse boter én oer-Hollandse kaas. Wat wil een mens nog meer? Hierna gingen we snel naar mijn ouders, want… “Er is er een jarig hoera, hoera, dat kun je wel zien dat is híj!” Vandaag was mijn vader immers echt jarig. Hij is 89 jaar geworden en wij waren erbij! Een paar kaartjes…
We hadden wederom prima geslapen op het logeerbed. Joke was al weer vroeg op en had nog even met Peter gesproken, voordat die aan het werk ging. Hij en ik hadden gisteren al “Tot ziens!” gezegd. Na ons ontbijtje met Daniëlle begonnen we langzamerhand onze spullen weer een beetje bij elkaar te zoeken. Tevens namen we twee dozen met elk 24 flesjes bier mee. Van het door Peter zelf gebrouwen Triple bier. Onze eerste doos van dit lekkere biertje…
De behoorlijk harde wind van gisteren was in de loop van de nacht gelukkig gaan liggen. Toen we vanmorgen wakker werden was het dan ook mooi zonnig. De grote schuifdeur van de kamer ging open en de frisse lucht stroomde de kamer in. Heerlijk. Na het ontbijtje en een aantal foto´s en filmpjes van de zwangerschap, met beelden via een echo, gingen we naar buiten. Het viel mij op, dat de bosjes van het klein hegje vóór een beetje…
Na het ontbijt in het Hamburgs hotel reden we vanochtend tegen 08:30 uur de grote stad weer uit, om via de snelweg richting Bremen te gaan. Op de A1 reed het allemaal mooi door en volgens de routeplanner zouden we 4,5 uur later in Rotterdam kunnen zijn. Daar tellen we dan een paar pauzes bij op, want we stoppen in principe elke 2 uur eventjes. Even de benen strekken is wel zo fijn voor ons allebei. Uiteraard ook voor…
Al meerdere keren hadden we gesproken over het wel of niet in twee dagen naar Nederland rijden. Het is uiteindelijk een hele lange reis. Vaak deden we 12 uurtjes over de reis tussen Ödarp en het noorden van Nederland. Het eerste weekend gaan we meteen door naar Rotterdam en dat is nog eens drie uurtjes verder. Nee, dat zouden we niet gaan doen. Daarmee konden we vanochtend iets later vertrekken dan dat we gewend waren. We hadden namelijk uitgerekend vandaag…
Het is tijd, dat Heiko Pantro naar zijn logeeradres brengt. Even een moeilijk moment. Zelf ging ik niet mee en daarom had ik hem, voordat hij in de auto werd getild, uitgebreid geknuffeld en nog even gezellig met hem “gepraat”. Terwijl Heiko onderweg was met Pantro maakte ik alles klaar voor het logeerverblijf van Jikke en Ebba. De kattenbak werd volledig schoongemaakt, een grote bak met water en drie bakjes met brokken werden klaargezet. Ook hier werden natuurlijk snoepjes…