Tegen elf uur vanochtend stopte de auto van PostNord bij onze postbus en deed de postbode er iets in. Even later hield ik het een en ander op. Oei! Al een brief van het Ryhov Ziekenhuis met uitslag van de mammografie. Maar dat zou pas na meerdere weken komen. Meteen kreeg ik een raar gevoel in mijn buik: “Zou het niet goed zijn?” Nog op de weg staande maakte ik de brief open en tot mijn grote verrassing stond er…
Het zonnetje scheen alweer lekker vanochtend. Maar schijn bedriegt! De eerste nachtvorst van de aanstormende winter is namelijk een feit! Het was dit keer één graad ónder nul volgens onze thermometer. Ja, inderdaad: die éne graad weer. Nu was het gras wit uitgeslagen, net zoals onze heg voor het huis en de gevallen bladeren, onder de bomen aan de overkant van de weg. Best wel frisjes om de dag mee te beginnen hoor. Althans wennen. Heiko ging om half zeven…
Nog net geen nachtvorst: het was een graad boven nul vanochtend. Éen hele graad! Al met al is dit toch best wel vroeg in het jaar. Het mag voor mij wel uitgesteld worden, want we willen kunnen genieten van de herfst. Dit jaargetijde staat niet alleen in het teken van het veranderen van de kleuren van bladeren en struiken. Het is ook de tijd van paddenstoelen en kastanjes. Misschien ga ik Heiko binnenkort wel verrassen met een “herfst-picknick”: niet vergeten…
Een heerlijk weertje vandaag! Zonnetje erbij, weinig wind en een lekker temperatuurtje van zo ongeveer 11 graden. Prima! Voor het eerst sinds een paar weken ging ik zelf met de auto naar Aneby. Bij bepaalde medicijnen mag dit niet, maar ik had genoeg vertrouwen om het wel te doen. Wat had ik het autorijden gemist, want dat vind ik enorm leuk om te doen. Helemaal met deze weersomstandigheden. Het zien van de herfstkleuren aan bomen en struiken maakte het ritje…
Rond kwart voor elf stapte Heiko in de Hyundai. Hij had om kwart over elf een afspraak staan bij de sjukgymnast in de vårdcentral in Aneby. De oefeningen, die hij tijdens het laatste bezoek van drie weken geleden van haar had gekregen, hebben geen verandering in de situatie gebracht. Nog steeds kan hij soms geen vijf minuten zitten, zo ondraaglijk wordt dan de pijn. Het vreemde is (nog steeds), dat als hij gaat staan, de pijn nagenoeg meteen weg is!…
Afgelopen zaterdag waren we op bezoek bij de vorige eigenaren van Ödarp Björkhaga. Op het moment dat we vertrokken kregen we nog een foto te zien. Eentje van ons huis in Ödarp! De foto was genomen vanuit een helikopter en is waarschijnlijk van het jaar 2011. Elf jaar geleden. Duidelijk is, dat men toendertijd volledig tussen de bomen leefde: weinig uitzicht en waarschijnlijk (sneller) donker in huis. Wat ons meteen opviel, was dat achter de keuken nog een grote den…
Vanochtend mocht Heiko weer om zeven uur beginnen in Tranås. Toen hij wegreed uit Ödarp zag hij, dat het mistig was. Onderweg kwam hij een weiland tegen waar gisteren was gehooid en waar nu vele ronde, met wit plastic ingepakte, hooibalen lagen. Dat leverde een leuk plaatje op in het licht van de opkomende zon. Ook in Ödarp was er sprake van laaghangende mist. Mist is eigenlijk niets anders dan een “wolk aan de grond”. Het zijn kleine waterdruppeltjes in…
Vanochtend stond volledig in het teken van het bezoek aan de afdeling Smärtenheten, pijnbestrijding, in het ziekenhuis in Eksjö. Ik had een vragenformulier gekregen, die ze vandaag ingevuld wilden ontvangen. De laatste twee dagen had ik, samen met Heiko, dit formulier ingevuld. Ze vroegen onder anderen wanneer de pijnen waren begonnen, waar ze zitten, welke medicijnen momenteel gebruikt worden en al zijn gebruikt, of er fysiotherapie was geprobeerd of acupunctuur, tens behandeling, operaties en eerdere en onderliggende ziekten. Dat was…
Vanochtend om elf uur meldde ik mij opnieuw bij het gebouw waar de Folktandvård in Aneby is gevestigd. Deze keer niet bij de tandarts om een gaatje te laten vullen, maar bij de mondhygiëniste om het tandsteen te laten verwijderen en mijn gebit te laten reinigen. Die deed haar werk grondig, ze ging ook diep in het tandvlees en was ongeveer een uur bezig. Met voor mij als gevolg nadien een pijnlijke rug en een zere mond. Het tandvlees was…
Deze week begint goed: met een bezoekje aan de tandarts. Nu moest ik niet naar de mondhygiëniste, want die verwees me tijdens het laatste bezoekje door naar de echte tandarts. Ik had een gaatje in een kies! Dat is zeker in tien jaar (of langer) niet voorgekomen. Mijn gebit is verre van mooi, maar wat dat betreft wel sterk. Om even voor acht pakte ik de auto en reed in een rustig tempo naar Aneby. Daar aangekomen kon ik me…
Langzaamaan gaat het de goede kant weer op met Heiko, hoewel vermoeidheid door verminderde longinhoud en hoesten nog wel degelijk aanwezig zijn. Vanochtend was de quarantaine periode voor hem voorbij. Hij was vijf dagen in huis gebleven. Daardoor had ik me voorgenomen, om naar Aneby te rijden. Er zijn medicijnen die ik moest halen. Omdat ik me vandaag weer minder fit voelde dan de dag eerder en omdat ik er zeker van wilde zijn, dat ik niet was besmet, deed…
De gezondheid van Heiko gaat nu de goede kant op, alhoewel hij nog wel erg benauwd en moe is. Net zoals bij een gewone verkoudheid en daarmee niets verontrustends. We gaan er maar vanuit, dat we dit milde ziektebeeld van corona, “verdiend” hebben aan de drie inentingen. Toch voelt het erg vervelend om die ziekte te krijgen, doordat een collega, die eigenlijk te ziek was om te werken, niet zo verstandig was om thuis te blijven die dag. Nu werd…
Het regenachtige weer van deze zaterdag gaf zo ongeveer aan hoe Heiko zich voelde: somber. Zijn gezondheid is nog niet weer de oude. Donderdag had hij een erg beroerde (corona-) dag, gisteren ging het ietsje beter, met name vanwege de vele paracetamols. Vandaag was het de hele dag hoesten, niezen en een drupneus. Vele papieren zakdoekjes werden verbruikt. Het ene na het andere pakje werd opengescheurd. Buiten druppelde de regen bijna de gehele dag, binnen drupte bijna de gehele dag…
Het was vanochtend al vroeg warm. En dat was in Nederland ook al het geval. Dat hoorde ik van een aantal vrienden en vriendinnen. In “de Lage Landen” heeft men het zelfs in de voorspellingen over tropische temperaturen voor eind deze week, begin volgende week! Dat gaat hier niet lukken, maar met 22 graden om acht uur was het hier zeker ook niet mis! Mis was het wel met de berm. Even na negen uur hoorde ik een zware machine…
Gisteren was Heiko nog even met een, eerder aangekochte, spuitbus met schoonmaakmiddel bezig geweest. Dat schoonmaakmiddel was iets, dat speciaal voor velgen bedoeld was. Die velgen van de Hyundai kregen we namelijk niet meer schoon met gewone autoshampoo. Ze waren zwart van het vet en het zand en dat laagje zat er erg vast op. De velgenreiniger deed precies wat die moest doen: de velgen reinigen! Even het spul erop spuiten, met een doekje wrijven om ervoor te zorgen dat…