Meestal hebben we dit soort luchten aan het einde van de dag. Dan gaat de zon tegenover ons huis in het westen onder en schijnt de zon aan de onderkant tegen de bewolking aan. Vandaag, om precies te zijn vanmorgen om zes uur, kregen we door Moeder Natuur nagenoeg dezelfde beelden voorgeschoteld. Deze keer aan de achterzijde van het huis, in het oosten, waar de zon opkomt. Dát is nog eens lekker wakker worden! Zou het een…
Mis: mist! Het was niet echt helder vanochtend. Daarom natuurlijk meteen naar buiten gekeken, om te zien wat er aan de had was. Regende het misschien? Nee, we hadden een kleinere wereld! We konden niet heel ver meer kijken. Ik heb natuurlijk overdreven, door te schrijven dat het een dichte mist was. Dat viel allemaal nog wel mee. Weggebruikers hebben er vast geen problemen door gehad. De zonsopkomst werd overigens door deze mist wel heel erg bijzonder. Bijzonder mooi!…
Deze dag begon weer eens goed: kleine Pippi stond weer eens op het land, achter ons beekje! Dit keer was ze alleen en dat komt niet vaak voor. Ze nam alle tijd om te eten. Een ree eet voornamelijk plantaardig voedsel: bladeren, twijgen en scheuten van struiken en bomen. Ook vruchten (bramen, bessen), kruiden, grassen en landbouwgewassen (bieten, granen en krop gewassen) eet hij graag. Reeën vullen hun voedsel seizoensgebonden aan: in de lente jonge blaadjes – in…
Ook vanochtend kwam de zon weer vroeg op en was die er rond half zeven alweer helemaal bij. Dat is toch wel heel lekker wakker worden hoor! Dat zal iedereen zo beleven. Deze ochtend geen bezoek van Pippi en Tommy, de twee reetjes, maar wel was de brileend opnieuw in de vijver te vinden. Die was wederom toe aan een wasbeurt, want zó zag je haar en zó zag je haar niet: even kopje onder. Moet er niet…
Natuurlijk hadden we gisteren de naaimachine nog naar zijn nieuwe plek gebracht. En we dachten, dat het een fluitje van een cent zou worden. We hadden immers de machine zelf eruit gehaald. Dat was toch het zwaarste gedeelte? Die had ik als eerste naar boven gebracht, samen met de twee laden. Toch was de tafel ook nog behoorlijk zwaar. We moesten het tenslotte wel samen doen. Eenmaal op zijn plaats was natuurlijk het “leed” snel vergeten. De plantenrek…
Belofte maakt schuld! Al meerdere keren had vriendin en dierenliefhebster Froukje mij gevraagd, of we hier in onze omgeving wel eens een ooievaar hadden gezien. Het antwoord was altijd “Nee”. Maar waarom eigenlijk niet? Ik beloofde haar steeds dit eens uit te zoeken, alleen kwam het er niet van (of ik was het vergeten). Vanochtend deed ik dat dan toch! Hier is het antwoord, Froukje! Eerst even een beetje informatie over de witte ooievaar. Het is een bekende, zo niet…
Op 1 april jongstleden kregen we bericht, dat de bestelde pallets met pellets op maandag 5 april zouden worden geleverd. Wij dachten, dat het een 1 aprilgrap was, want 5 april was immers Tweede Paasdag. Een röd dag, oftewel een vrije dag. Daarmee gingen we er totaal niet vanuit, dat er gisteren iets zou komen. Vast en zeker een fout in de planning. Men was vast even vergeten, dat het om het paasweekend ging. Toch stopte er gistermiddag om even…
Als eerste gingen we vandaag, voor Zweedse begrippen, al op tijd naar Tranås. Het was ongeveer kwart over negen. Heiko had de aanhanger achter de auto en nam daarom de route door Hestra. Dat rijdt gewoon iets beter, omdat die weg namelijk beter is. Door de periode van vorst en sneeuw is het wegdek van de weg naar Tranås behoorlijk beschadigd en met een aanhanger achter de auto rijdt dat dan niet echt comfortabel. Het nemen van deze route,…
Verandering van spijs doet nog steeds eten en daarom beginnen we vandaag voor de verandering met de themadag. Ondanks het feit, dat de meeste mensen hier heel goed met geld, energie en het milieu omgaan, gooien de huishoudens in Zweden gemiddeld ongeveer elke vierde gekochte boodschappentas met etenswaren weg! Dat is toch onvoorstelbaar? Dat daar verandering in moet komen lijkt me logisch. Om de aandacht te vestigen op wat allemaal kan bijdragen aan het verminderen van deze voedselverspilling, hebben ze de…
Aan het ontbijt zag ik vanochtend de nagel van Heiko zijn linker wijsvinger. Een aantal weken geleden had hij die tussen een paar stammen hout gekregen en onder de nagel kwam even later een bloeduitstorting. Ik had al gezien, dat die langzaamaan meer en meer naar het topje van de nagel ging. Wat ik niet door had, was dat er al een paar dagen een nieuwe nagel onder de kapotte zit. Onder bij de nagelriem is hij nu duidelijk…
Nee, nog niet! De sanseveria die in bloei staat, laat ook deze ochtend nog steeds geen bloemetjes zien. Meteen wanneer ik ´s ochtends beneden kom, kijk ik er even naar. Nee, nou lieg ik ook nog! Nadat ik een kopje koffie heb gemaakt, kijk ik er even naar. Heiko en ik zijn zo langzamerhand beide enorm nieuwsgierig, hoe de daadwerkelijke bloempjes eruit gaan zien. Uiteraard heb ik al even op internet gespiekt en gezien, dat die heel leuk zijn….
Al vroeg in de ochtend had ik een afspraak in Tranås. Het was lang geleden, dat ik op tijd de natuur in reed en ik kreeg meteen een leuke verrassing te zien. Namelijk twee wilde zwanen. In tegenstelling tot de meer bekende knobbelzwaan, die een zwarte snavel heeft met een oranje vlek aan de basis, heeft deze een zwarte snavel met een grote gele vlek. Omdat ik meer dan op tijd was weggereden, kon ik ze even in alle rust…
We sliepen afgelopen nacht iets beter. Waarschijnlijk doordat we gisteren met een lach en een traan over Jikke hebben gepraat. Vanochtend werden we dan ook redelijk fris en fruitig wakker. Nadat Heiko zijn broodjes voor vandaag had gesmeerd en in de broodtrommel had gedaan, keek hij nog even op Marketplace. Al een hele tijd wilde ik graag weer een crosstrainer. Die had ik jaren geleden ook al eens gehad en dat was een prettige manier om iets aan de conditie…
Heiko had een goede nachtrust gehad en ging zodoende vandaag weer voor Örtengren aan het werk. Dat betekende, dat hij rond half negen naar Tranås vertrok. Vanaf dat moment ging ik meteen aan de slag met het scannen van de gedichten van opa Arend Leugs uit Sappemeer. Samen met oma hebben ze jarenlang aan de Kleinemeersterstraat 127 gewoond. Heiko kan zich nog heel goed herinneren, dat zijn opa die gedichten schreef. Dat wil zeggen, dat opa ze uittypte op een…
We hadden er weer eentje: een zonnige morgen! Alleen hij was minder zonnig voor Heiko. Alsof we elkaar afwisselden, want nu voelde hij zich verre van lekker. Met name zijn maag speelde hem parten. Nadat hij een poosje in de kamer had gezeten pakte hij zijn telefoon en stuurde een berichtje naar Örtengren. Hij bleef thuis vandaag en binnen een kwartiertje lag hij alweer in zijn bed. Tussen de middag is hij even beneden geweest. We aten toen samen…