Kraamvisite voor Sune!

Bah, bah, bah! Wat een vieze auto! Dankzij de vieze wegen met veel zand en grus (grind) worden alle auto´s op dit moment langzamerhand anders van kleur. De glans is er overal vanaf door de stof dat over de wegen waait. Het is overdag mooi zonnig weer, waardoor de wegen drogen en het gestrooide zand en grus tegen de gladheid, opdroogt. Alle auto´s zijn op dit moment mat, zelfs die met metallic lak! Dan was je auto toch gewoon? Nou nee, dat ging lange tijd niet, omdat het na vijf uur in de middag alweer ging vriezen! Vrijdagmiddag durfde Heiko het uiteindelijk aan, om de hogedrukspuit uit de garage te pakken en de auto schoon te spuiten. Daarna met een emmertje met sop erover heen en tenslotte werd de Volvo weer afgespoeld. Kijk nou, wát een verschil! Lang zal de auto niet schoon blijven, want na slechts een paar kilometer plakt de droge stof weer aan de auto. Toch glanst hij nu weer even voor een paar uur. Er zit dus toch nog een toffe kleur onder alle viezigheid!

Wie eigenlijk ook best wel “vies” was, was Sune. Hij “rook”… Eigenlijk geen wonder, want vanaf zijn geboorte had hij altijd in de groep van acht puppy´s rond gehangen. Tijdens het slapen, het eten, maar ook op het moment dat hij of een van zijn broertjes of zusjes zijn/ haar behoefte deed. Dan kon niet worden voorkomen, dat er eentje doorheen liep. Hoe snel de toenmalige eigenaars er ook met doeken achteraan liepen. Vandaar dat Sune al onder de douche moest. Ook vanwege het feit, dat we uiteraard zoveel mogelijk willen voorkomen, dat Heiko last zou krijgen van de geurtjes. We hadden nog hondenshampoo voor puppy´s. Wel met een geurtje, maar nagenoeg neutraal. En dat deed wonderen: onze Sune is weer fris en fruitig. Die schat…

Op de 27ste februari werd ik, ter ere van mijn 60ste verjaardag, verrast met de komst van vrienden uit Nederland. Martin en Marijke (tijdelijk op 8 minuten afstand van ons wonend), Rob en Marijke, Jan en Dietske en Klaas en Reinie waren van de partij!

Van die laatsten kreeg ik een mand met allerlei cadeautjes. Waaronder een rol wc-papier! Nee, niet een gewone! Het was er eentje met op elk velletje (!) “Hoera 60”. Leuk hoor!

Daar word ik nu al twee weken elke dag aan herinnerd. Omdat deze rol in de badkamer hangt, waar we het toilet niet zo vaak gebruiken als die van beneden, gaat de rol langer mee. Het haalt trouwens bij mij positieve herinneringen boven.

Namelijk die van het geheel onverwachte bezoek en de supergezellige verjaardagsvisite. Die herinneringen zullen ook wel blijven, nadat de rol leeg is hoor. Ik denk er namelijk nog vaak aan!

Zaterdagmiddag kwamen Martin en Marijke bij ons. Op kraamvisite! Ze hadden eerder al aangegeven graag kennis te maken met de puppy en nadat Sune een paar dagen bij en aan ons heeft kunnen wennen, hadden we dat bezoek op de zaterdagmiddag gepland. Ze hadden ook een tweetal presentjes voor Sune meegenomen! Een heel handig inklapbaar plastic bord, voor Sune, voor onderweg, en een reflecterend hesje. Die krijgt hij aan als we in het bos gaan wandelen. Dan valt Sune beter op (voor eventuele jagers) en zien ze hem niet voor een loslopend konijn aan of zoiets. Dat samen lopen duurt nog eventjes, want hij mag nu nog niet zover lopen. Het hesje is er in ieder geval klaar voor! Het was een gezellig kraamvisite en hebben we gezellig bijgekletst met z´n vieren.

Sommige vogels kunnen heel goed samen met andere soorten aan de vetbollen eten en in het vogelhuisje genieten van het voer. Anderen absoluut niet. De boomklever bijvoorbeeld is een “gemene” en jaagt eerst alle andere vogels weg, voordat hijzelf gaat eten. De kool- en pimpelmeesjes zijn er dan ook bang voor. Dat geldt niet voor de veel grotere Grote Bonte Specht. Toen die gisteren “bij ons aan tafel zat” zaten er tegelijkertijd ook drie meesjes aan de bollen. Dat gaat dus in mooie harmonie. Ondanks het verschil in grootte. “Eet smakelijk, jongens!”

We hebben “Hulp in de huishouding!” De vaatwasser had die nacht onze vaat schoongemaakt. Ja, in de nacht, omdat dan de stroom minder duur is. Dat laat onze leverancier zien in statistieken. En waarom duur doen, als het goedkoop kan? Met een timer stellen we de tijd van de vaatwasser in en terwijl wij slapen wordt er afgewassen! ´s Ochtends halen we vervolgens de schone vaat eruit en ruimen we alles op. Deze ochtend kreeg ik hulp! Onze Sune was ontzettend nieuwsgierig: “Er ging een deur open en een “blinkend ding” werd zichtbaar. En toen werd een van mijn baasjes nogal druk: ze bleef maar heen en weer lopen en maakte lawaai! Dat moest ik van dichtbij bekijken!” Dat deed hij ook. Het bleef gelukkig bij kijken en een beetje water wegslikken van de rand van de deur. Uiteindelijk was de vaat schoon. “Toch, controleur?”

Ons nieuwe gezinslid vindt het fijn om bij mij in de keuken te zijn. Heel fijn! Zo fijn, dat hij zoveel mogelijk probeert, om tussen mijn voeten te liggen. En dat, terwijl ik dan voor het aanrecht sta. Ja… Een beetje lastig toch wel… Wel ontzettend aandoenlijk! Ik laat Sune een poosje liggen en praat even met hem, waarna ik hem de weg wijs naar het vloerkleed, naar het hoekje dat het meest ver van het aanrecht ligt. Hij ligt er daaropvolgend een paar tellen, om weer tussen mijn voeten te gaan liggen. Het liefst nog op één voet… “Sorry kerel, ik moet de aardappelen afgieten…”

Plotseling was het ineens weer wit buiten! Na een paar dagen met in ons hoofd met een lentegevoel te hebben rondgelopen, was het toch weer Koning Winter die van zich liet horen. Omdat ik die dag op tijd uit de veren was, zag ik in het oosten de zon opkomen. Die scheen prachtig in ons beekje en vijvertje. Het leek wel of het water in goud veranderde. Daar komt het spreekwoord dus vandaan: “Ochtendstond heeft goud in de mond”! Het leek een fantastisch mooie dag te worden. Met veel zon. Dat werd het ook! Zij het met een hele stevige wind, waardoor het toch nog weer erg koud was.

Ondanks die kou hing ik vandaag voor het eerst dit jaar de was buiten. Aan de waslijn, die Heiko voor ons heeft gemaakt. Ta da! Het waaide die dag immers flink, waardoor het snel zou kunnen drogen. Het ging dit keer om het beddengoed en dat zijn grote lappen, die je binnen niet zo gemakkelijk ophangt. Na een paar uurtjes was alles inderdaad droog en kon ik het weer binnenhalen. Er zat meteen een andere, frissere geur aan. Heerlijk lentefris! Met een snufje “snö”… Wat zal dat weer lekker slapen!

Arme Sune. Nog maar ruim acht weken oud en dan moet hij plotseling met zijn blote bips door de sneeuw! “Vreemd spul hoor. Ineens is het gras niet meer groen maar wit en het is erg koud!” Hij ging er eerst maar eens even voor zitten. “Wat is dát nu weer?” leek hij zich af te vragen. Genoot hij dat momentje echt even van de zon, die hem “in de ogen keek”? Het leek mij alsof hij er even over na moest denken of hij die sneeuw leuk vond of vervelend. Dat eerste werd het! Hij dartelde er vrolijk op los en pakte af en toe een hapje sneeuw in zijn bekje. Zijn eerste sneeuw ervaring zit erop!

En dit alles gebeurde onder het toeziend oog
van ons dametje Ebba.

Ondanks het feit, dat ze niet (erg) bang is voor Sune loopt ze nog niet op hem af. Soms zetten we ze even samen in de kamer, zodat ze toch aan elkaars geurtjes kunnen wennen. Dan loopt ze niet meteen voor die andere viervoeter weg, maar laat Sune dichterbij komen, ze ruiken elkaar even en dan begint Ebba te blazen. Niet lang, maar lang genoeg om ons puppy te doen schrikken. Eigenlijk vindt hij dat nog best wel grappig ook! Hij gaat dan voor ons dametje liggen en wacht op het vervolg. Die komt soms en soms niet. Het gaat tussen die twee niet slecht en daarmee hebben we goede hoop, dat ze over een poosje goed (genoeg) met elkaar door een deur kunnen.

Terwijl het bij buurman Jörgen steeds kaler wordt achter het huis, vult de houtstek zich bij ons in een rap tempo. Heiko gaat elke week zeker een paar uurtjes met de aanhanger naar de buurman. Zaagt een paar bomen om, vult de aanhanger en gaat met “de buit” naar huis. De dag erop gaat hij rustig aan het kloven in de garage. Het gekloofde hout komt nóg in houtstek 1, echter die is inmiddels bijna vol! Volgens Heiko zijn inschatting is er op deze manier inmiddels achttien kuub verwerkt! En het einde is nog niet in zicht.

Onder andere moet deze hoeveelheid bomen nog verwijderd worden. Die staan achter op het perceel van de buurman. Een serie van zo´n tien stuks, hoge bomen achter de garage. Daar zit nog menig kuub hout in. Volgende week krijgt Heiko een middagje hulp van Martin! Als de bomen in ieder geval maar veilig op de grond liggen, kan Heiko ze later wel in stukjes zagen en verzamelen. Deze groep bomen staat namelijk akelig dicht op de garage en een deel van die bomen hangt over. Inderdaad precies naar de verkeerde kant. Met een touw én de spierkracht van Martin zal het vast lukken, om ze de juiste kant op te laten vallen. Het wordt zo langzamerhand ook tijd om de bomen te vellen, omdat de sapstromen weer op gang komen. Dan wordt de boom nat van binnen en duurt het langer voordat het hout gestookt kan worden. Dinsdag zullen de heren Heiko en Martin aan dit klusje beginnen. Fijn, dat Heiko hier hulp bij krijgt!

Nog een ander klusje! Het hek, dat Heiko zo vernuftig had gemaakt, bestond uit een stalen stuk hek, dat ook rond onze veranda staat. De verticale stijlen staan op een bepaalde afstand van elkaar en nadat het klaar was vroegen we ons al af of Sune er misschien tussendoor zou kunnen lopen. Nadat onze grote vriend er eenmaal was wisten we het zeker: “Ja, daar kan hij tussendoor!” Zodoende werd de rol met groen geplastificeerd gaas, ooit een keer van Heiko zijn vader meegekregen uit Hoogezand, erbij gepakt.
Daarvan werd een stuk, ter breedte van het hekje, afgeknipt en met tie rips vastgezet aan de stijlen en
klaar! Dat ziet er fraai uit en nu kan Sune in ieder geval niet meer rechtstreeks via de trap bij de
voordeur doorrennen naar de weg voor het huis. Hij wordt daarin nu gehinderd door een solide en
betrouwbaar “hond-dicht” hek.

“Het EU-Parlement wil een hogere leeftijdsgrens voor A-trekkers!” Dat was een nieuwsbericht in meerdere kranten. “A-trekkers moeten een hogere leeftijds- en snelheidslimiet krijgen”, zo stelt het EU-Parlement onlangs voor. Over het voorstel voor gewijzigde rijbewijsrichtlijnen moet nu met de EU-lidstaten worden onderhandeld. Het Europees Parlement heeft vóór een voorstel gestemd, om de leeftijdsgrens voor het besturen van A-tractoren te verhogen van 15 naar 16 jaar. Het voorstel maakt deel uit van een grotere herziening van de richtlijnen voor rijbewijsregels in de EU en houdt in, dat voor het besturen van een A-trekker (ook wel EPA-trekker genoemd) een rijbewijs B1 met een leeftijdsgrens van 16 jaar vereist wordt.

Het rijbewijs B1 is een rijbewijs, dat een bijzondere bevoegdheid geeft voor vierwielige voertuigen. In tegenstelling tot het AM-rijbewijs, dat momenteel vereist is voor A-trekkers en een bromfietsrijbewijs is. “Het verhogen van de leeftijdsgrens is een enorme vrijheidsbeperking voor jongeren. Vooral op het platteland”, aldus een Zweedse lid van het EU. Verschillende Zweedse leden hadden op het laatste moment geprobeerd wijzigingen door te voeren, maar moesten hun voorstellen in het parlement weggestemd zien worden. Nu moet er met de EU-lidstaten over het voorstel worden onderhandeld en het is onduidelijk wanneer een definitieve beslissing kan worden genomen. Voor Zweedse jongeren zouden de wijzigingen verstrekkende gevolgen kunnen hebben. Wordt vervolgd…

Sune wordt al een beetje verwend ook! De brokken die hij krijgt vonden we een beetje “kaal” en daarom besloten wij hem te verwennen met een beetje rijst en gekookte kip erdoor. Dat verandert de smaak voor hem een beetje. Hij krijgt dit nu een keer per dag. Wij eten uiteindelijk ook twee keer brood en een keer warm. “Verandering van spijs…” Het kereltje weet het inmiddels al precies en gaat dan ook netjes voor het aanrecht zitten wachten tot de grote bak op de grond gezet wordt en hij kan beginnen. In een mum van tijd is alles op. Tot de laatste kruimel. Daarna is het uitrusten, want van dat eten word je moe hoor!

En dan is het alweer avond.
Wat gaat de tijd toch snel. Het glipt je door de vingers.
Soms denk je aan het eind van een dag, hoe je die dag hebt ingevuld:
“Wat heb ik eigenlijk gedaan vandaag?”
Soms lijkt het niet eens veel,
maar de uren zijn wel verstreken en de avond valt in.
Gelukkig is er de volgende ochtend! “Welterusten allemaal en pluk de dag van morgen!”