“Wanhopige Noren halen Zweedse eierenvoorraden leeg: “Daar zijn ze veel goedkoper”.” Er is een paas-ei-crisis in Noorwegen! Het tekort aan eieren in dat land heeft voor een stormloop over de grens met Zweden gezorgd: één winkel werd volledig leeggehaald van de eieren en een andere werd gedwongen een maximumlimiet in te voeren. Een Zweedse winkeleigenaar, net over de grens met Noorwegen zegt, dat ze de verkoop van eieren vermenigvuldigd hebben. “De Zweedse grenswinkels zijn getuigen van wanhopige Noren, die hier de schappen leeghaalden!” De manager van een winkelcentrum vertelt, dat ook de prijs voor Noren een reden is geweest om zich over de grens te werpen. Ze zijn hier namelijk vele malen goedkoper dan in Noorwegen. Maar ook in Zweden is het “paas-eten” duurder geworden. Volgens het Zweedse CBS zijn eieren de grondstof, die het meest in prijs is gestegen. In drie jaar tijd is het 48 procent duurder geworden en het afgelopen jaar is de prijs met bijna twaalf procent gestegen! Eveneens zijn zalm, haring en chocolade sterk in prijs verhoogd. Vorig jaar steeg de prijs hiervan met zeven tot tien procent. Maar er is één product dat tegen de trend ingaat. Voor wie met Pasen wil genieten van kip kan dat voor een goedkopere prijs dan vorig jaar! Daar is de prijs met ongeveer vijf procent gedaald ten opzichte van vorig jaar. Heb jij de paaseieren al in huis?
Woensdag was Heiko op pad voor Örtengren. Opnieuw met een collega naar Linnekulle, om aldaar een aantal fruitbomen te snoeien. Deze plaats ligt overigens op ongeveer 20 minuten rijden vanaf ons huis. Als hij daarheen moet om te snoeien, rijdt hij daar rechtstreeks vanaf huis heen. Anders zou hij eerst 25 minuten naar Tranås moeten rijden, om vervolgens met een collega 40 minuten naar de plaats van bestemming te rijden. Inefficiënt! Nu kan hij nog een half uurtje langer op bed blijven liggen. Ha, ha! In Linnekulle was hij deze keer met Jimmy en werd de klus bij huis twee voortgezet.
Nadat een viertal relatief kleine, handzame fruitbomen waren gesnoeid, verplaatsten ze zich naar de andere kant van de tuin. Daar stonden nog een stuk of zes fruitbomen. Een hele oude, grote pruimenboom nam Heiko voor zijn rekening. Daar werden veel takken uitgezaagd, omdat die boom veel te dicht was. Jimmy behandelde een paar kleinere bomen en zaagde daar onder andere alle dode takken uit. Enkele bomen werd minstens gehalveerd in omvang! Van een grote kersenboom werden de toppen verwijderd en eenzijdig gegroeide takken. Als laatste werd bij die klant een doorgeschoten appelboom een koppie kleiner gemaakt. Mooi werk en onder uitstekende arbeidsvoorwaarden. Het was mooi weer, heerlijk stil, mooi uitzicht en een fijne, rustige collega. Heiko had weer een superdag!
Ons dametje Ebba schijnt ons kereltje Sune te hebben geaccepteerd! Ze is vele malen in de kamer te vinden. Ja, de ene keer uiteraard iets langer dan de andere keer. Ligt er ook een beetje aan hoe Sune zich gedraagt. Is hij rustig? Dan is Ebba ook rustig. Is hij druk? Dan gaat Ebba in de verdediging. Ze laat zich in ieder geval niet meer de kamer uitjagen. Hoe fijn is dat? Hiermee denken wij, dat Ebba zo langzamerhand weet wat ze aan Sune heeft. En dat ons kereltje met ons dametje wil spelen is niet zo vreemd. Sune ziet Ebba als speelkameraadje. Of het ooit zover komt, dat ze met elkaar spelen of samen in de mand liggen? Voor nu zijn we tevreden, dat ze met z´n tweetjes in een kamer verblijven!
Terwijl wij aan het aanrecht staan komt Sune negen van de tien keer bij ons aan de voeten liggen. Op zich natuurlijk fantastisch, dat hij bij ons wil zijn. Alleen geeft het soms even “Oei!”-momentjes. Hoewel je zo langzamerhand weet dat hij er is, vergeet je het soms en dan zijn we blij, dat we hem niet bezeren. Op zijn pootje staan of op zijn staartje is al wel eens gebeurd. Per ongeluk vanzelfsprekend. Het is dan ook goed oppassen, want we staan immers niet stil. Gelukkig kunnen we hem op enig moment op de hoek van de mat leggen, daar wij hij veilig voor onze voeten is en hij toch heel dicht bij ons kan zijn. Heerlijk, zo´n kereltje!
Let op! Vannacht, in de nacht van zaterdag op zondag schakelen we over van wintertijd (standaardtijd) op zomertijd! Officieel moeten we om twee uur ’s ochtends de klok één uur vooruit draaien: twee uur wordt drie uur. Dat doen we vanavond alvast hoor… De overschakeling naar zomertijd heeft drie directe gevolgen: je zal zondagochtend een uur minder kunnen uitslapen, de zon komt vanaf zondagochtend een uur later op en gaat een uur later onder. De zomertijd loopt tot zondag 27 oktober 2024. Dan schakelen we weer over op wintertijd. Wist je, dat de huidige regeling voor de zomertijd dateert van 1977? Onder invloed van de economische crisis begon de overheid met de tijd te spelen. Door de uren met zonlicht meer te laten samenvallen met het leefpatroon van de mensen, hoopte men energie te besparen. Ondertussen is dat energie-argument al voltooid verleden tijd. Verschillende studies hebben uitgewezen, dat er niet wordt bespaard en dat de invoering van de zomertijd zelfs talrijke nevengevolgen heeft: ochtendfiles rijden langer in het donker, avondfiles rijden meer in verzengende ozon-hitte, biologische klokken raken ontregeld, de zomerhitte blijft een uur langer hangen in de slaapkamers… Toch doen we weer maar weer mee. We kunnen immers niet anders. Dus niet vergeten: de zomertijd gaat in!
Niet een hand-vol, maar een stuk land-vol! De nijlgans is terug van weggeweest! Volgens mij is al eens genoemd, dat de nijlgans een eendachtige vogel is uit de familie Anatidae, zwanen, ganzen en eenden. “De lichaamslengte bedraagt 63 tot 73 centimeter en het gewicht rond 2,5 kilo Het verenkleed van beide geslachten is gelijk, waarmee er geen verschil is tussen mannetjes en vrouwtjes. De nijlgans leeft voornamelijk op het land, hoewel hij goed kan zwemmen. In het broedseizoen verdedigt hij een territorium agressief, ook onderling zijn ze weinig verdraagzaam! Agressiviteit is een handelsmerk van deze soort. Ze passen brute kracht toe om het nest van een andere vogel in te pikken, waarvan vooral grauwe ganzen, maar ook roofvogels, kraaien, eenden en dergelijke het slachtoffer kunnen zijn. Pullen (jongen) van andere eendachtigen worden als het zo uitkomt verdronken!” Nu kan ik me voorstellen, waarom men in Zweden het niet leuk vindt, dat de nijlgans, Nilgås terugkomt…
Er wordt hier zelfs gewaarschuwd voor de nijlganzen! Ze bedreigen namelijk de biodiversiteit, door te kunnen kruisen met andere ganzensoorten, vooral met buitenlandse soorten. Het concurreert met binnenlandse vogels en tot op zekere hoogte voor voedsel. De ganzen kunnen ook financiële schade veroorzaken, door begrazing en vertrappen van gewassen. Het kan eveneens andere ongemakken voor mensen veroorzaken. Denk hierbij wanneer ze sterk agressief gedrag vertonen, wanneer ze hun nesten beschermen. Het gaat zover, dat hier gemeld moet worden, wanneer je nijlganzen ziet! Via de website www.invasivarter.nu wordt geregistreerd waar, wanneer en hoeveel je hebt gezien. Hierbij moeten foto´s meegestuurd worden, om de bepaling van soorten te vergemakkelijken. Nee, dit heb ik niet gedaan, omdat ik het niet wist. En nu doe ik het niet meer, omdat het inmiddels een week geleden is dat de foto werd genomen. Nu we het weten zullen we er zeker meer alert op zijn!
Het is Zweden gebruikelijk, dat je in het jaar dat je 60 wordt, een vrijblijvend gezondheidsgesprek
kunt krijgen. We konden het ons overigens niet herinneren, dat Heiko die destijds heeft gehad, maar ik kreeg wel een “aanbieding”. Daar ging ik op in en vervolgens kreeg ik een verschrikkelijk lange vragenlijst via mijn digitaal medische dossier voorgeschoteld. Die kon ik thuis gelukkig in alle rust invullen. Nou ja, in alle rust… Omdat ik iets meer tijd nodig had om de vragen goed te kunnen interpreteren, werd ik een paar keer uit het programma gegooid, omdat de “inlogtijd” was overschreden. Dat betekende geheel opnieuw beginnen. Later ontdekte in een “save” knop, waardoor ik het ingevulde kon veiligstellen. Afgelopen week had ik het gesprek met de sjuksköterska en werden mijn antwoorden doorgenomen. Die werden door een computerprogramma omgezet in een resultatenblad. Daarin was een score te zien was in rood, geel, oranje of groen. Over het algemeen was die helemaal niet slecht! De enige punten in het rood waren het gebrek aan beweging (uiteraard vanwege de rug) en de andere was chronische ziekte. Die twee horen immers bij elkaar. Voor de rest kreeg ik het advies, om iets meer volkoren eetwaren te eten en meer producten met een “sleutelgatkenmerk”. Dat is zeg maar “de schijf van vijf” zoals die in Nederland bekend is. Met een tevreden gevoel en een in kleur uitgeprint verslag reden we terug naar huis.
En daar is ´t ie weer! De hulp in de huishouding!
Was hij eerder met de vaatwasser bezig,
nu heeft hij de oven ontdekt!
“Wat komen daar heerlijke geurtjes uit!”
Al een aantal jaren hebben we de behoefte aan een tweede kruiwagen. Telkens werd het weer uitgesteld. Toen Heiko een karretje voor achter de zitgrasmaaier maakte, dachten we dat daarmee het probleem verholpen zou zijn. Hij zou die kar gebruiken en ik de kruiwagen. Dat werkte wel, maar niet afdoende. De afgelopen winter werd de ene kruiwagen veelvuldig gebruikt, voor het ophalen van haardhout uit de houtstekken. Eveneens voor het verplaatsen van het nieuwe, te kloven hout. Tijdens dat gebruik is er een scheur in de bak van de kruiwagen gekomen. Een houtblok ging er te zwaar in en veroorzaakte een scheur in de bevroren plastic bak van de kruiwagen. Nu was het toch echt tijd voor een nieuwe! Bij Granngården in Tranås kochten we een nieuwe zak voer voor Sune en meteen ook een kruiwagen! Hé, hé! Eindelijk! Heiko gaat de oude nog wel repareren, door er een stuk dakleer in te plakken en hij vertelde mij, dat de nieuwe voor mij is! Voor als ik in de tuin bezig wil om onkruid te wieden. Overigens hadden ze bij Granngården een kruiwagen in de winkel gezet met een hele vieze lichtgroene bak. Niet onze smaak, maar ach. Het is maar een kruiwagen. Toen Heiko er eentje uit het magazijn moest halen, bleken er meerdere kleuren bakken te zijn, waaronder een zwarte. Dat werd hem! Heiko zette hem in elkaar en we kunnen de kruiwagen gebruiken!
Rijden we in Tranås zien we een Paasheks bij een rotonde staan! Potverpielekesnogaantoe! Had ik me vorig jaar voorgenomen, om zelf een Paasheks te maken! Voor in de tuin! Het is me totaal ontschoten! Er geen seconde weer aan gedacht! Nu is het natuurlijk te laat. Er zit te veel werk aan, om er nog slechts een paar dagen van te gaan genieten. Het staat voor het volgend jaar in ieder geval in de agenda, want ik zal een dergelijke heks ooit een keer maken! Die van Tranås was dit keer wel een hele mooie. Het onderlijf was gemaakt van gedroogde takken en het bovenlichaam, inclusief haar bezem, van berkentakken. Ik denk, dat ik deze maar als voorbeeld bewaar…
Nadat Heiko de deur had geplaatst en vervolgens de wand van de wc met een gipsplaat had dichtgemaakt, was het wachten op mij. Om het af te werken. De wand kon behangen worden! Alleen was het daar een hele poos te koud om daarmee aan de slag te gaan. Afgelopen woensdag waren de temperaturen milder en begon het toch te kriebelen: ik ging behangen! Nou doe ik net alsof het een gigantische klus was. Dat was het totaal niet hoor! Een volle baan, een twee-derde brede baan en een paar stukjes boven de deur… Wel op patroon. Dat dan weer wel. Het was weer leuk om te doen. Nu moeten nog een paar dingetjes gedaan worden, zoals schilderijtjes ophangen, een buitenlamp en een buitenkraan. Daarna kunnen de eerste gasten/ vrienden er gebruik van maken!
Deze week hadden we een paar mooie, redelijk zonnige dagen. Op een ochtend kwam ik uit bed en voelde ik me goed! Zin om naar buiten te gaan en om in de tuin bezig te gaan: Vitamine D absorberen, frisse buitenlucht in de longen zuigen, lichaamsbeweging en de borders rond het huis schoonmaken. Heiko deed mee! Beiden pakte we ons tuingereedschap en begonnen ieder in een border. Sune ging ook mee en bleef vooral bij mij in de buurt. Aangelijnd uiteraard, want hij is wat het “blijven” betreft nog niet zo goed als Pantro. Hij moet immers nog zoveel leren. Ik begon bij de border links van de voordeur en ging vervolgens rechtsom. Om te eindigen onder de veranda.
Heiko nam de border langs de oprit voor zijn rekening, alsmede de seringenstruiken. Een drietal kruiwagens vol met mos, blad, onkruid en takjes werden verwijderd en elders neergegooid. Wat is dat toch heerlijk werk! Buiten bezig zijn en zienderogen resultaat krijgen. Uiteraard had ik (nog) de nodige pauzes tussendoor, maar als we kijken wat we samen in 2,5 uur hebben gedaan, zijn we erg tevreden. Volgende week misschien samen achter het huis de borders bij langs?
De tulpen en pioenrozen komen boven en de papavers laten zich weer zien: schitterende tijd!
Nadat de tien jaar oude motorzaag vorige week gebreken begon te vertonen, had Heiko meteen online een nieuwe gekocht. Uiteraard weer een Husqvarna… De oude bleek nog wel te repareren, zoals eerder geschreven, maar het vertrouwen is een beetje weg. We waren het er samen meteen over eens, dat de kettingzaag een onmisbaar stukje gereedschap is in ons huis. Er wordt zoveel gezaagd voor onze houtopslag, dat een goed functionerende kettingzaag voor ons “van levensbelang” is. De kettingzaag konden we in Aneby ophalen bij het postagentschap bij de ICA.
Het is alvast een vervroegd verjaardagscadeau voor Heiko. Begin april is hij jarig en wordt hij 63 jaar. Wát is het een andere Heiko, als ik er nu zo eventjes bij stilsta. In Nederland werkte hij als directeur/ bestuurder bij Univé en later als manager bij Monuta. Altijd keurig in het pak en met goed gepoetste schoenen. Zijn belangrijkste gereedschap waren de laptop en de mobiele telefoon. Nu loopt hij in overal of zaagbroek, met werkschoenen met stalen neuzen en is zijn belangrijkste gereedschap de kettingzaag en de klover. Wát een verschil en wát voelt hij zich hier thuis!
Een van de meest gekoesterde gewoonten in Zweden is tijdens Pasen het nuttigen van paaslam. Dit speciale gerecht, bestaande uit geroosterd lamsvlees, aardappelen en een room-muntsaus, wordt vaak gegeten op Paaszondag. Wij gaan die dag naar buurman Jörgen, grillen. Tweede Paasdag gaan wij voor onder andere beenham, gekookte aardappelen en ingelegde haring: nummer twee van de speciale paasgerechten. Hoewel “Påskmust”, een frisdrank met een zoet-kruidige smaak, een geliefd element van de Zweed is, zal die in “Huize Leugs” niet te vinden zijn. Wij vinden die must niet lekker. Die wordt overigens tijdens kerst gedronken als “Julmust”… Buiten hebben we de felgekleurde veren weer in de seringenstruik en is binnen de boel opgefleurd met paasspulletjes. Wist je, dat de Zweed paaskaarten naar vrienden en familie stuurt? Een traditie! Voor de rest is het met name een periode voor samenzijn met familie en vrienden, genieten van heerlijk eten en de komst van de lente vieren.
Wij wensen iedereen fijne Paasdagen!