De voorspelling van de meteoroloog: “Er wordt een nieuwe sneeuwstorm verwacht!” Sneeuwchaos heeft problemen veroorzaakt in het hele land en niet in de laatste plaats in Götaland. Het landsdeel waar wij onder vallen. Met name de wegen E20, rijksweg 26 en E4 zijn getroffen en gedurende de nacht hebben meerdere mensen vastgestaan. Het sneeuwweer tussen dinsdag en woensdag heeft voor veel problemen gezorgd, die overdag aanhielden. “Er is veel natte sneeuw gevallen, die ’s nachts tot ijs is bevroren en daarna glad wordt”, zegt een meteoroloog. Het sneeuwweer heeft zich nu zuidwaarts verplaatst richting de provincies Småland, Öland en Gotland. Daar zijn hevige sneeuwval en veel wind te verwachte. “Wind in combinatie met sneeuwval zorgt voor bepaalde problemen, vooral als je de weg op moet. De waarschuwingen die voorheen in Götaland en Svealand stonden, zijn komen te vervallen. Op Öland en Gotland zijn echter waarschuwingen geel afgegeven. Donderdag trekt er nieuwe sneeuwbuien over het land, wat opnieuw kan resulteren in een grotere hoeveelheid sneeuw. Het is iets te vroeg om te zeggen hoeveel het wordt, maar nog steeds genoeg om problemen op de wegen te veroorzaken”, aldus de deskundige! We blijven gezellig binnen…
Woensdag sneeuwde het ook in Ödarp de gehele dag.
Dit was rond half zeven…
Het is een beetje onwerkelijk om te zien
hoeveel sneeuw er uiteindelijk is gevallen deze week.
Ik bedoel maar, het is immers de eerste week van april
en dan nog zo´n serieuze hoeveelheid sneeuw… Dat is toch wel een flink aantal centimeters.
Toch lijkt het weer lekker fris en fruitig! Het witte van sneeuw maakt alles weer zo helder!
Maar ik was al bijna gewend aan het groen! Het ontwaken van het voorjaar! Het ontkiemen van plantjes!
Deze winterse periode duurt volgens de deskundigen slechts een paar dagen…
“Wat is dat? Welk dier heeft door ons vijvertje gelopen?” Het water had slechts een paar millimeter ijs/ bevroren sneeuw en daarmee had het totaal geen draagkracht. Het dier wist dat uiteraard niet. Toch ging het van de achterkant van het vijvertje naar het eilandje en daarvandaan naar het grasveld. En omdat de sporen daar doodliepen moest het dezelfde route terug hebben genomen. Alleen hoe groot moet je zijn om in de vijver te kunnen stáán? Of heeft het er niet in gelopen, maar in gezwommen? Was het Donald Duck, “onze” eend, die elk voorjaar bij ons komt met zijn Katrien? Sune wilde ook over de vijver lopen, maar had al heel snel door, dat dat niet kon!
Het had nagenoeg de hele nacht door gesneeuwd. Dat resulteerde erin, dat Heiko rond de klok van half zes, toen hij Sune na de nacht eruit liet om te plassen, het stoepje kon gaan vegen! Er was zeker twintig centimeter sneeuw gevallen! Opnieuw een flink pakket. Koning Winter had blijkbaar nog een hoeveelheid sneeuw overgehouden en dat wilde hij niet bewaren tot november 2024. Dit moest hij nog even kwijt. Vandaar dat het nu in de opruiming lijkt te zijn. We houden van sneeuw en vinden het echt niet erg hoor, maar we waren er eigenlijk niet meer op ingesteld. Ach, het verdwijnt waarschijnlijk alweer binnen een week en we gaan ervan uit, dat de sneeuwopslag van Koning Winter aan het eind van deze week wel leeg zal zijn.
Bijzonder is het, dat de kraanvogels er door getroffen worden in het Hornborgasjön. Tienduizenden kraanvogels hebben zich traditioneel verzameld bij het meer Hornborgasjön. Voor de Zweden een teken van de lente. Door het “slechte” weer stuitten de kraanvogels dit jaar op ongewoon sterke weerstand van de winter. Maar de sneeuwstorm verhinderde noch de landing van de kraanvogels, noch de aankomst van de toeristen. In plaats van voorjaarsoverstromingen kregen ze te maken met sneeuw en harde wind! En iemand die bijzonder blij was, was de toerist Kees, die helemaal uit Nederland (!) was gekomen. “Ik hou van de vogels, ik hou van de winter en van fotografie. En vandaag komt alles samen”, zegt hij. Dat ze nou net die toerist, de Nederlander aan de microfoon kregen is toch geen toeval. Er zijn daar uiteindelijk honderden mensen, uit heel Zweden en uit vele andere landen. Grappig!
En toen… Geen koffie meer! Ons Senseo-apparaat hield ermee op! Dat was een straf, want ikke zonder koffie: oei… Geluk bij een ongeluk! We hadden (naar ik meen) vorig jaar van onze vrienden Klaas en Reinie een dergelijke machine gekregen voor in de camper. Zij gebruikten die daar ook voor, maar hadden de camper verkocht. De Senseo machine was over. Toen dachten ze aan ons. En we hebben niet alleen lekkere koffie gehad in de camper, maar nu ook in Ödarp! We gaan wel op zoek naar een nieuwe, zodat we deze weer voor de camper kunnen gebruiken. Het wordt er eentje gelijk aan deze. Niet weer een drie-in-een. De koffie smaakt met dit apparaat gewoon vele malen lekkerder!
In de nacht vorst. Overdag veel zon!
Wat zijn dit dan toch weer heerlijke beelden!
Dat vond ons ventje ook! Die was zó ontzettend enthousiast!
Hij had al eens eerder sneeuw gezien, maar niet zoveel als nu!
Je kon erop lopen, echter zakte je er wel een paar centimeter in weg!
Maakte Sune helemaal niets uit: hij had zijn speelkwartiertje!
En zoals hij er dan aan komt rennen, met die “grotere oren” van hem heerlijk wapperend! Dan ben je toch op slag verliefd? Wij wel!
Nee, het zijn geen tekeningen. Dat dacht ik namelijk wel toen ik ze voor het eerst zag. Die linker is van de wijk Kartoffelrækkerne in Kopenhagen. En hoewel de huizen klein lijken, schijnen ze gemiddeld een woonoppervlakte te hebben van tussen de 135 en 150 m2. “Deze elf kleine straatjes met rijtjeshuizen zijn aangelegd als aardappelbedden en lopen tussen de oude wallen van het Østre Anlæg-park en het Sortedam-meer. Nadat enkele van de meren in de 18e eeuw waren afgedamd, werden hier aardappelen verbouwd om de groeiende bevolking van de stad te voeden.” Vandaar de naam “Aardappelrijen…”
De rechterfoto laat een andere wijk zien. Duidelijk hebben ze daar meer leefruimte! Maar het zijn volkstuintjes! “In 1948 werden op een glooiend grasveld, veertig ovale volkstuintjes aangelegd, elk ongeveer 25 x 15 meter groot. Tussen de volkshuisvesting aan de ene kant en de meer traditionele volkstuinen aan de andere kant. Eigenaren waren vrij om hun huisjes te positioneren, de omringende heggen te selecteren en de inrichting van hun percelen in te delen. De architect Sørensen gaf enkele aanwijzingen en benadrukte dat deze bedoeld waren als leidraad en niet als regels. Zeven decennia later zijn de ovale tuinen van Naerum nog steeds een van de mooiste bezienswaardigheden in de Deense hoofdstad.
Aan de deur voor onze tuingereedschapskast hingen hele grote ijspegels. We gaven er eentje aan Sune. Nou, nou, nou, daar was hij blij mee! Hij vond het heerlijk om het koude ijs in zijn bekje mee te nemen en af te slikken.
Eerst nam hij de (te) grote ijspegel mee naar de carport, maar al snel stond hij op en liep er mee weg. Op de mat bij de voordeur werd de ijspegel verder afgelikt en stukgebeten. “Lekker ijsje, Sune?”
Af en toe moet er natuurlijk ook even goed gestoeid worden met een jonge hond. Sune mag van ons niet op de stoelen of op de bank. Echter één stoel, de schommelstoel, is voor hem. Niet alleen voor hem trouwens, ook Ebba ligt er graag en “last but not least”: Heiko zit er ook graag in! Toen Sune op de stoel lag kroop Heiko er even naar toe. Meteen kwam de pup in actie en klom boven op Heiko! Hij slikte Heiko´s oortje, waste zijn haren en op het moment, dat hij daarmee klaar was gleed hij weer op de zitting en werd Heiko zijn keel ook nog eens grondig gewassen! Wat toch fijn, zo´n hondje!
Als Sune lekker uitgeraasd is, kan hij zijn rustmomentje bij mij vinden. Hij vindt het heerlijk om op schoot te liggen, maar dat doen we dan wel op de grond. Bij mij is de verleiding heel groot, om hem op schoot te nemen. Op een stoel of op de bank. Echter, als het goed is, wordt hij nog een beetje groter en als hij zijn maximum grootte heeft bereikt, is het niet meer zo leuk om hem op schoot te hebben. Zodoende zijn we consequent en mag hij niet op de bank of stoelen. Moeilijk voor “moeders” hoor! En ook voor Sune… Dus gaan ook wij met regelmaat samen op de schommelstoel!
Nadat de grond was uitgevlakt en de zes pallets waren gelegd, moest er hout gehaald worden voor de opbouw van de verlenging van houtstek 3. Deels was dat er nog, deels moest er ook nog een beetje gekocht worden. Dat lukte pas aan het einde van de week, toen de wegen weer een beetje schoon waren en het vertrouwd was om met een aanhanger op pad te gaan. Gisteren ging Heiko naar Tranås en werden bij de winkel van Byggmax 4 golfplaatjes gekocht en de nodige latten. Bij thuiskomst werd er meteen een aanvang gemaakt met het frame voor de golfplaatjes. De dag was echter al te ver gevorderd om het af te kunnen maken. Hier bleef het voorlopig bij. Misschien krijgt het vandaag nog een vervolg…
Ondertussen wordt de houtkachel weer volop gestookt. Een paar dagen was het lenteweer en hoefde het huis niet zo heel veel extra verwarmd te worden. Alleen in deze sneeuw- en vorstperiode brandt de houtkachel in de stookruimte de hele dag door. Dat betekent uiteraard, dat er ook hout gehaald moet worden. Met de kruiwagen. Een klusje waar Heiko opnieuw warmte van krijgt. De kruiwagen gaat uiteraard niet zo gemakkelijk door de twintig centimeter dikke laag sneeuw. Dat vergt “een beetje” kracht. Het zijn gelukkig wel fantastische omstandigheden waaronder het hout wordt opgehaald. De zon schijnt, de lucht is grotendeels blauw en de sneeuw ligt schitterend op de dennentakken van de bomen naast de houtstek. Mooie plaatjes toch?
Niet alleen wij genoten van het voorjaarszonnetje!
Toen we in de auto wilden stappen naar Eksjö,
zagen we een vogeltje op de boomstam bij de houtstek zitten.
Het was een roodborstje!
Wat jullie niet kunnen zien was, dat het zelfs zijn oogjes dicht had…
Een opvallend nieuwsbericht: “Wat betekent het verdwijnen van cookies in jouw browser daadwerkelijk voor jou?” De populairste webbrowser Chrome staat op het punt om cookies te verbieden! Daarmee komt een einde aan de bestandjes, die berucht zijn wegens het volgen van gebruikers. “Maar betekent het ook, dat jouw privacy beter beschermd gaat worden?” Chrome-maker Google sleutelt al enkele jaren aan een breder initiatief, genaamd de “Privacy Sandbox” (hierna gemakshalve PS). Alles dat impact heeft op jouw privacy tijdens het browsen moet daardoor worden geregeld. Onder de nieuwe PS verdwijnen ook cookies uit de browser: “Met zulke cookies kunnen adverteerders volgen op welke websites je komt en zo wat je interesses zijn”, weet een privacy-expert. “Dat is natuurlijk niet heel privacy-vriendelijk, want je wordt vaak door tientallen of zelfs honderden adverteerders gevolgd.” Daarmee verdwijnt de cookie niet overal, maar wel bij de meest veelzeggende webbrowser. Op het moment zit een kleine zestig procent van alle internetters op Chrome en alle data bij Google. Het verdwijnen van de trackingcookie betekent echter niet, dat advertenties op basis van jouw surfgedrag verdwijnen.
“Ze vervangen reclamecookies met een eigen alternatief. Een adverteerder kan dan naar Google gaan en zeggen, dat ze een advertentie willen tonen aan “mannen tussen de 30 en 45, die van auto’s houden en in de Randstad wonen”. PS kan er dan voor zorgen, dat die advertenties bij de juiste personen terecht komen. PS zorgt ervoor, dat adverteerders jouw data niet meer in handen hebben, maar Google wel. Je kunt je afvragen of dat beter of slechter is voor privacy. Feitelijk ruil je de ene volger in voor een andere. De grote vraag is daarom vooral wie je meer vertrouwt en waar je je comfortabeler mee voelt. Daar staat tegenover, dat PS beperkter is in wat hij van jou verzamelt dan bij huidige cookies. Je wordt in brede groepen gecategoriseerd, zoals “autoliefhebbers” of “jongeren tot 21 jaar”. Het is dus niet zo alsof Google iedere website verzamelt waar je heen gaat en dat weer doorverkoopt. PS is grotendeels klaar om in Chrome te worden toegevoegd, maar Google geeft adverteerders nog even de tijd om zich op de verandering voor te bereiden. Het huidige plan is, om de cookievervanger tegen het einde van 2024 uit te rollen. We zullen het beleven!
Op mijn verjaardag had ik van Rob en Marijke onder andere een grote doos met paaseitjes gekregen. Het was een doos van Jamin, waarvan ik eerlijk gezegd niet wist dat dat merk nog bestond. Eerder waren er winkels van Jamin in onder andere Winschoten en Hoogezand, maar die zijn al heel lang geleden gesloten. Via het internet ontdekte ik, dat er in ieder geval in Groningen nog een winkel van ze is.
En vast ook in de buurt bij Rob en Marijke!
In de doos zaten 50 verschillende soorten paaseitjes, die alle vijftig met een eigen kleurrijk papiertje waren ingepakt. Eveneens was er een overzicht op stevig papier bijgeleverd, waarop je kon zien wat voor smaak eitje je kon pakken. Op dat overzicht stond of het een eitje van melkchocolade was of puur, of witte chocola en wat er verder doorheen zat. We hebben ervan genoten! Heiko nam vooral de witte en melkchocolade voor zijn rekening en ik de pure. Samen wisten we er wel raad mee! En dan zijn ze zomaar ineens op! Dankjewel Rob en Marijke!
Even wennen aan het tuigje…
Nog meer spam: Sune kreeg een nieuw tuigje, een nieuwe zakdoek en een nieuwe mand! Sune had een bandje om wanneer we naar buiten gingen. Omdat hij al behoorlijk trekt (dat leren we hem over een poosje af), vonden we dat niet langer “verantwoord”. Dat kan toch niet goed zijn voor zijn hals en nek? Daarom kochten we voor hem een tuigje. Daarbij zit een oogje voor de lijn op zijn rug! En het werkte prima!
En aan een zakdoek…
Doordat het bandje af kon kreeg hij van mij een stoere zakdoek om! Alleen was die wel een beetje groot! Zo groot, dat hij de uiteinden wel heel interessant vond en erin ging kauwen… Dat zou niet lang duren, voordat die kapot gingen. Daarom knoopte ik de zakdoek op een andere manier en “voilà”! De zakdoek past precies en Sune is een stoere vent!
Drie weken geleden maakte Heiko voor in de hal een bedje voor Sune. Eentje met wanden van gaas. We wilden hem daarmee een veilige plek bieden én we dachten, dat we die dicht zouden doen, wanneer we hem alleen moesten laten. Eventjes of voor langere tijd, bijvoorbeeld als we weggingen en voor de nacht. De praktijk leerde ons echter, dat we dat hekje nooit dicht deden. Daarmee besloten we, dat hij een “echte” mand zou krijgen. Die kochten we gisteren, toen we naar Eksjö gingen, naar de winkel DollarStore. De oude mand met omheining ging weg en maakte plaats voor de nieuwe. Onze puppy is met deze mand geen baby meer, maar is een peuter geworden!
Onderweg van Ödarp, via Askeryd naar Eksjö…
Vandaag werd de uitbreiding van de houtstek afgerond. Met nog een paar extra latten ter versteviging én het op juiste afstand plaatsen en vastzetten van de dragende latten voor de golfplaten, was het timmerwerk klaar. Vervolgens kwamen de golfplaten erop. Vier stuks met een werkende breedte van een meter per plaat. Die werden met voldoende speciale schroeven vastgezet en daarmee was het gebouw waterdicht. Althans vanaf de bovenkant. De zijkanten blijven uiteraard open, zodat de wind er doorheen kan om het hout te drogen. Heiko heeft een extra plaat meegenomen, die buiten de houtstek hangt nu, waardoor het een hele breed overstek lijkt. Dat is bedoeld voor de eerstvolgende uitbreiding van deze uitbreiding. Met voorbedachten rade had hij daarvoor ook langere balkjes en latten meegenomen. Te zijner tijd hoeven daar alleen maar een paar extra pallets op de grond neergelegd te worden en de volgende uitbreiding kan gerealiseerd worden. Op dit moment zijn de pallets op, anders was dat meteen gedaan. Het is echter zo dat die pallets er zomaar ineens kunnen zijn leert de praktijk. Een loslopende hond vangt immers altijd wat en Heiko loopt vaak los…
Nagenoeg de hele dag was ik in de keuken te vinden. Voor morgen werd het een en ander voorbereid, want dan is het de verjaardag van Heiko!
Uiteraard had ik hem gevraagd wat hij aan gebak bij de koffie zou willen en dat was… Kun je het raden?
Daarnaast werd er onder andere speciaal voor hem een eiersalade en een slaatje gemaakt. Voor beide is er veel snijwerk en dat ging in de minuten (en meer) zitten. Geen enkel probleem, want dit is zó mooi om te doen! Pluspunt is, dat ik een dankbare afnemer heb en dat die morgen jarig is!
