Gisteravond, terwijl onze familie in Nederland weer compleet was (op ons na),
konden wij nog even genieten van een mooie zonsondergang.
Die hadden we al een poosje niet gezien.
Wie we ook al een poosje niet hadden gezien waren Heiko zijn ouders. Het was er afgelopen zondag niet meer van gekomen om met ze te bellen, door het bezoek van Gert en Elise en de kleinkinderen. Vanavond was het weer vertrouwd gezellig, om ze een uurtje te zien via het grote scherm van de laptop. We konden de nachtjes nu aftellen, dat we ze weer in levenden lijve zouden kunnen zien. Niet alleen wij deden dat. Wat te denken van die twee in Hoogezand?
Met het vertrek van de oudste dochter met haar gezin komt er een (tijdelijke) einde aan onze “bezoek-kalender”. Alle bezoekjes die erop stonden zijn inmiddels voltooid verleden tijd en daarmee kon de kalender gewist worden. Binnen een minuut waren ze weg. Althans op het bord. Niet in onze herinnering! Wat hebben we een drukke zomer gehad en wat hebben we ervan genoten! Met volle teugen! Beide dochters met hun gezinnen, Sietse met zijn vriendin, “oude” vrienden, “nieuwe” vrienden, oud-collega´s.
Gisteren waren wij al begonnen met het inpakken van de camper. Vandaag, 3 augustus zouden we de camper verder inpakken. De laatste dingetjes werden verzameld en in de kastjes gedaan voor ons veertiendaags verblijf in “de Lage Landen”. Ook de benodigde boodschappen, die we gisteren nog in Tranås hadden gekocht, kwamen in de diverse kastjes van de camper. De ochtend vloog om en rond de middag was de camper dan ook goed gevuld met de benodigde levensmiddelen, al onze kleren en schoenen, toiletspullen, cadeautjes voor familie en vrienden, boeken… Tevens was de schoon watertank gevuld met 100 liter water. De koelkast was al lekker koud geworden, omdat de camper de afgelopen nacht aan het stroom was gelegd. Klaar voor vertrek!
Na het middaguur en na een warme hap, vertrokken wij richting het zuiden. Rustig aan en met voldoende pauzes. Elke anderhalf uur stopten we in ieder geval op een parkeerplaats om de benen te strekken en voor een kop koffie uiteraard. De eerste stop is altijd parkeerplaats Hörle, een uurtje onder Jönköping. Daarna parkeerplaats Skåneporten, eveneens gelegen aan snelweg E4. Op die manier kwamen we zes uur later aan op een camper-parkeerplek bij een grote, mooie kerk. Dat was op ongeveer een half uurtje rijden vanaf Trelleborg. We zouden deze keer voor het eerst de boot vanaf Trelleborg nemen, die net als de boot vanaf Malmö, in Travemünde (Duitsland) aankomt. De boot van TT-Lines, die vanaf Trelleborg vertrekt, is echter wel anderhalf uur sneller. Niet verkeerd! Op de grote camper-parkeerplaats was ruimte genoeg voor ons en, deze nacht, nog een viertal andere campers. Die parkeerplaats was redelijk dicht aan de snelweg, waardoor je het verkeer duidelijk kon horen. Na tien uur ´s avonds was de verkeersdrukte echter zo minimaal, dat we er prima om konden slapen. De laatste nacht in Zweden, voordat we het land voor 16 dagen zouden verlaten.
Voor alle zekerheid hadden we de wekker op de mobiele telefoon gezet, om te voorkomen dat we ons zouden verslapen, op deze vrijdagochtend van de 4e augustus. De boot, die om elf uur zou vertrekken, was gereserveerd en wilden we natuurlijk niet graag missen. Het bleek de “Peter Pan” te zijn. Een nieuwe boot, die in 2022 was opgeleverd en in de vaart was genomen. Na het ontbijtje reden we in een rustig tempo naar Trelleborg en leidde de navigatie ons vlekkeloos naar het havengebied. Omdat we tot nu toe steeds vanuit de haven van Malmö vertrokken en de procedure aldaar ondertussen wel kennen, was het hier even zoeken.
Aanmelden gebeurt in Malmö bij een “havenkantoor”, maar hier gebeurde alles digitaal. Bij een zuil kon je je boekingsnummer intoetsen en een paar vragen beantwoorden, waarna de tickets automatische werden geprint. Daarmee konden we door de slagboom en het havengebied verder op rijden. Wát een groot terrein! In de verte zagen we de boot Peter Pan al liggen. Vanaf Malmö voeren we met Finnlines en daar moesten we na het inchecken altijd in de rij blijven staan voor een slagboom, die pas een half uur voor vertrektijd omhoogging. In Trelleborg konden we meteen doorrijden toen we via een lange route over het haventerrein uiteindelijk bij het schip aankwamen. We reden meteen het autodek op. Anderhalf uur voor vertrek. Perfekt!
Wat een grote boot! Op het onderste dek stonden de vrachtauto´s en op ons dek was ruimte voor acht rijen campers en auto´s met caravans. Acht lange rijen van 230 meter lengte naast elkaar! En hoeveel campers er in een rij konden staan weet ik niet, maar het was een enorm grote boot! Het vlaggenschip voor TT-lines, tezamen met de boot genaamd “Nils Holgersson”. Reken nu eens 8 meter per camper, dan kunnen er in ieder geval 25 campers op een rij x 8 rijen is 200 campers! Boven ons waren nog twee parkeerdekken voor de personenauto´s. Ongelove-loos! De boot Peter Pan is een prachtige nieuwe boot. Wát een verschil met de boten van Finnlines. Nadat we de camper op parkeerdek vijf hadden neergezet en de stroomkabel hadden aangekoppeld voor de koelkast, gingen we naar boven om onze hut op te zoeken.
Op dek tien hadden we een van de 239 hutten toegewezen gekregen. Twee eenpersoonsbedjes, een bureautje, een tv en een eigen wc-douche. Keurig! En wat extra leuk was, was dat we door het raam naar buiten konden kijken. Het glas was nog zo nieuw, dat het zeer helder was en we scherpe foto´s konden maken door het raam. Dat was bij de boten van Finnlines wel even anders. Daar hebben we ons wel eens afgevraagd waarom we een buiten hut namen, als we toch niet door het raampje naar buiten konden kijken. Dat is een beetje overdreven, maar scherpe foto´s konden we echt niet maken. Hoe dat met deze nieuwe boot van TT-Lines gesteld zal zijn over drie jaar moeten we maar afachten. De boten hebben uiteraard wel erg veel te verduren op zee, met het opspattende zoute water!
De hut beviel ons wel, alsmede de rest van de boot. Het was mooi weer en zodoende liepen we het grote zonnedek op. Daar waren veel mensen. Alle ligstoelen waren bezet door gasten, die zeer waarschijnlijk geen hut hadden genomen. Die zouden de acht uur durende overtocht op die ligstoelen doorbrengen. Op het zonnedek klonk gezellige muziek en via een “loket” kon je koffie of iets anders bestellen. Voor ons was er koffie, voordat we onze hutten opzochten en erbij gingen liggen. Net voor vertrek uit de haven lag ik al in bijna te slapen, terwijl Heiko nog een aantal foto´s maakte van het steeds kleiner wordende stadje Trelleborg. Toen we op volle zee voeren kwam Heiko ook in de hut en testte hij zijn bed. Slapen deed hij niet direct, maar wel werden er een aantal bladzijden uit het spannende boek van Jo Nesbö gelezen. De wekker werd niet gezet. De kapitein zou ons zeven uur later via de intercom wel melden, dat de Peter Pan over een uur zou aanleggen in de haven van Travemünde. Trusten…
Om zeven uur waren we in Duitsland en kon de boot geleegd worden. In colonne reden de auto´s en andere voertuigen het haventerrein over en via de douane het terrein af. Er was niets te merken van eventuele scherpe controles. Wij reden vanaf Travemünde richting Hamburg en hadden voorbij die plaats een camperplaats opgezocht voor een overnachting. Daar stonden we vorig jaar ook, dankzij de app Park4Night, en dat was uitstekend bevallen. Er waren meer mensen die deze app gebruiken om een overnachtingsplek te vinden, getuige het aantal campers dat er stond. Wij telden er vijftien stuks! Omdat we op de boot al warm gegeten hadden, namen we ´s avonds genoegen met een broodje en gingen daarna lekker slapen. Morgen het laatste stukje rijden door Duitsland en de kop van Groningen.
