Herken je de eerste foto nog? Op 19 oktober van het vorig jaar hadden we grind op de oprit gekregen. Echter op één plekje kwam niets: daar waar de caravan stond. Nu de caravan weer op zijn zomerplek staat kon er verder gegaan worden. Maar jammer, maar helaas: de leverancier van de eerste portie had niet meer dezelfde soort grind als wat er al lag. Tenminste voor een aantal weken niet. Heiko ging vaak even kijken, al dan niet met…
Helaas krijgt Heiko af en toe weer meer pijn in zijn voeten. Vooral als hij meerdere dagen achtereen voor Örtengren aan het werk is. Dan wordt er heel veel gelopen. En niet alleen op vlakke ondergronden. De afgelopen dagen ook veel heuveltje op en heuveltje af. Daarom gingen we eergisteren naar Eksjö om een paar goeie werkschoenen te kopen. Dat kan volgens ons een heel groot verschil maken. En omdat het vooral voor het werk gaat, bood zijn baas…
Wat ben ik blij met die “dure” paj-vormen. Stom, dat je die zo graag wilt hebben en het aanschaffen dan zo lang uit hebt gesteld. Maar wellicht ben ik er daarom nu juist zo content mee. En ja hoor: er moest gisteravond maar weer eens iets mee gebakken worden. Nu geen zoetigheid. Wel een taart, maar een hartige. Een quiche als het ware. Ik had gekozen voor eentje met gehakt en spinazie. Door het geruld gehakt kwam een…
Nu ik de smaak weer te pakken heb van het werken in de tuin zijn alle remmen weer los! Wat toch heerlijk om te doen. Ook mooi, dat het nu weer kan. Niet te veel willen in een keertje en dat is iets wat in mijn woordenboekje niet voor kwam. Toch geleerd en het gaat super! Zo ben ik vandaag begonnen met het onkruidvrij maken van bijvoorbeeld de grond onder de nieuwe fruitbomen. Vanaf het moment, dat ze…
Dat beide dametjes Jikke en Ebba niet gelijk zijn is alom bekend. Niet alleen qua uiterlijk zijn ze verschillend. Ook zeker voor wat betreft hun karakter. Zo is Jikke, boven, heel actief en treedt graag op de voorgrond. Ze springt vaak bij me op het bureau, als ik daar aan het werk ben of komt ze bij me in de keuken en laat ze merken, dat ze geaaid en geknuffeld wil worden. Ebba daarentegen doet het allemaal rustig aan…
Onderweg! En wat waren de eerste dieren we zagen? Uiteraard: koeien! En wat veel. Eerst een stuk of tien. Die keken toe, hoe een “collega” tussen een paar bomen aan het spelen was. Echt, ze keken er met z´n allen naar. Wat die ene koe daar te zoeken had is een raadsel trouwens hoor. Het gras zal daar wel groener geweest zijn… Even later komen we een groep dames tegen, minstens twintig, die allemaal naar ons toekomen, wanneer we…
De vorige week kreeg ik ineens weer twee behoorlijke pijnaanvallen. Nog steeds in de maagstreek, precies onder de ribbenkast en borstbeen. Ze duurden alleen nu langer dan eerder. Een heel onzeker gevoel. Het was inmiddels een poosje geleden, dat ik die gehad had. Nee, mijn maag is nog zeker niet weer “normaal”, maar het was daarvoor redelijk te dragen. Vooral wanneer er genoeg rustmomenten werden ingelast. Ook had ik bijwerkingen door het gebruik van paracetamol met codeïne, de medicijnen die…
WoW! Het ging inderdaad nog even lekker tekeer gisteren. Eind van de middag, begin van de avond kregen we te maken met een paar behoorlijke buien. Het zonnetje scheen en toch viel het water met bakken uit de lucht. Nee, we zijn maar niet naar buiten gegaan, om te kijken uit welke wolk al die nattigheid kwam. En nee, daarom ook geen foto gemaakt. Wel van de bui op zich. Later op de avond werd de lucht weer…
Nadat we maandag een maaltijd met groenten uit blik hadden gehad, was het gisteren weer zaak om even lekker te gaan experimenteren. Dit keer werd het een maaltijd met die grote worst, de falukorv. Het is niet te vergelijken met een rookworst, omdat hij een beetje zuurder is. Wel heel smakelijk. Het was me te eenvoudig, om de worst te bakken en daarom zocht ik op internet naar een recept. Het werd een ovenschotel. De worst moest worden ingesneden,…
Maandag, toen ik in de groentetuin bezit was, was onze trouwe viervoeter er uiteraard ook bij aanwezig. Controle moet je er uiteindelijk wel bij hebben. Af en toe vond mijn opzichter het wel genoeg in de tuin en liep dan om het huis heen, naar het terras. Nee, vanzelfsprekend niet via de rechterkant, trap op en er zijn, maar helemaal links langs. Bijna drie keer zoveel lopen. Als hij dan op het terras aanwezig was, liet hij mij dat…
Ondanks het feit, dat we een redelijke winter hebben gehad, was het schijnbaar zacht genoeg voor het gras. Gedurende de winter heeft het gras waarschijnlijk toch langzaam kunnen groeien en heeft het zich niet hoeven herstellen van een langdurig sneeuwdek of kale droge vorstperiode. Daar komt nog bij, dat we al een paar hele warme weken hebben gehad en dat was vermoedelijk warmer dan het meerjarig gemiddelde. Niet voor niets hebben de landbouwers dan ook al een paar…
Oei! Waarschijnlijk net even te lang achter de laptop gezeten, want ineens begint mijn ooglid als een gek te trillen. Je kunt het niet stoppen en je weet niet waar het vandaan komt. Dus wat is het en net zo belangrijk: wat kun je ertegen doen? Het zijn inderdaad ongecontroleerde, ritmische spiersamentrekkingen. Die spiersamentrekkingen kan je linken aan verschillende oorzaken. Zo spelen vermoeidheid en stress een grote rol. Als je te lang achter een computerscherm zit of je te lang…
Door het werken in de tuin en dan met name het krom staan komt uiteraard erg op je rug aan. Daarom had ik mezelf beloofd, dat het eten iets gemakkelijks zou worden. Dus pakte ik een blik worteltjes uit de voorraadkast. Op het moment, dat ik die openmaak bedenk ik me of ze wel net zo gezond zijn als verse groenten. Vers is eigenlijk ook maar beperkt, want wanneer ze van het land komen zijn ze nog vaak dagen, zo…
Nu ik weer eens in de tuin was zag ik, dat ook de sierui vol in bloei staat. De allium of sierui is familie van onze alom gekende ui. Dit bolgewas wordt meer en meer toegepast in de hedendaagse tuin. Alleen is niet de ui of de lange bloei een troef, maar men maakt graag gebruik van de uitgebloeide zaaddozen, om bloemstukken mee op te fleuren. De sierui komt trouwens voor in verschillende maten, vormen en kleuren. Meestal bloeien…
Ehhh… want waar zijn de bietjes gebleven? Ergens zitten toch écht de bietjes. En de worteltjes. Door het vele onkruid zagen we ze helaas nagenoeg niet meer staan. Oei! Dit is wel heel erg. Doordat Heiko nu meer aan het werk is en het ook eigenlijk mijn groentetuin is, bleef het onkruid wieden er de laatste tijd bij. Alleen doordat ik er het afgelopen weekend langs liep en de ernst van de zaak zag, kon ik het niet…