De knoppen van de amaryllis gaan open! Althans de eerste knop, die het verst gevorderd is, is al open geknapt en daaruit komen zo te zien twee rode bloemen tevoorschijn. De tweede knop doet er ietsje langer over om open te gaan. Onvoorstelbaar, dat er zulke lange stelen en van die grote bloemen uit zo´n relatief kleine bol kunnen komen. Die helemaal in bloei staat is de kerstcactus. Jemig! Het leek de afgelopen maanden soms, alsof de plant het niet…
Vanwege de aanhoudende lasten had Heiko een berichtje gestuurd naar de fysiotherapeut van de vårdcentral, naar de huisarts en naar de afdeling neurologie van het ziekenhuis in Eksjö. Daar was hij een jaar geleden voor de laatste keer geweest in verband met de controle voor zijn problemen met de polyneuropathie in de voeten en onderbenen. Omdat de huisarts, de fysiotherapeut, de chiropractor en een andere fysiotherapeut hem gedurende dit jaar niet hebben kunnen helpen, besloot Heiko nu een afspraak te…
Vandaag was het de Eerste Advent! Advent, wat aankomst betekent, is een periode van ongeveer vier weken, die begint op de zondag die valt tussen 27 november en 3 december. Vanaf vandaag kunnen de echte voorbereidingen voor kerst beginnen. Voor ons betekent het, dat de kerstverlichting buiten mag branden. De streng onder de carport, onder de veranda en een kerstboompje in de border langs de oprit. Licht in de donkere dagen, winterse maanden en specifiek voor de kerstdagen. Eind deze…
“It´s a misty morning…” En niet alleen de morning oftewel de ochtend was mistig. De hele dag was het zicht niet meer dan dit! Nu de temperaturen rond de nullijn liggen is het hier erg triest. Een beetje nattig van de nevel en koud en… Geen zonnetje te zien. Dit weertype lijkt mij verdacht veel op herfst. Het is dat er sneeuwresten liggen. Gelukkig is het in huis lekker warm. Daar brandt de kachel en brengen we sfeer in huis…
Vier weken geleden melde Heiko zich officieel ziek via de huisarts. De eerste keer sinds we hier in Zweden wonen. Hij was wel vaker ziek, maar dat heeft hij nooit gemeld. Nu wilde hij die procedure wel doorlopen. Het blijkt in drie stappen te gaan. De huisarts had hem als eerste ziekgemeld bij de Försäkringskassan (hierna FK), vergelijkbaar met het UWV. Daarna kreeg Heiko een berichtje van FK, dat zijn werkgever hem vervolgens ook ziek moest melden. Dat gebeurde na…
Heiko reed vanochtend naar Tranås. Hij ging op pad voor nieuwe sandalen annex pantoffels en de boodschappen. Het ophalen van dit laatste werd dit keer wel hele gezellig! Ten eerste was het niet erg druk en ten tweede maakte hij kennis met een stel Nederlanders! De man had hij bij toeval een paar weken eerder al ontmoet. En wel bij de chiropractor. Toen hadden ze al even heel kort met elkaar gesproken. Daarbij had de man, die Johan heet, verteld…
Vanochtend werd mijn aandacht wederom getrokken door ons vijvertje. Het water vertoonde namelijk weer kringen, wat aangeeft, dat er iets in zit: of iets boven de wateroppervlakte of iets zit er onder. Natuurlijk ging ik even turen en werd het wateroppervlak in de gaten gehouden. Ha! Donald en Katrien zijn er weer! Maar wacht eens even… Dat klopt niet wat ik zeg. Het waren Donald en… Ehhh… Donald? Twee mannetjes waren neergestreken in onze vijver. Waar is Katrien nou dan?…
En opnieuw zagen we aan het pakketje sneeuw op de leuning van ons terras, dat er vannacht iets aan sneeuw bijgekomen was. Ook de sporen van de autobanden op de oprit waren minder duidelijk dan gisteren. Meteen nam ik een aantal kiekjes, want de weersvoorspellers gaven aan, dat het na vandaag zou gaan dooien! Helaas was het zonnetje er niet bij, want dat zou de plaatjes eigenlijk toch wel veel mooier maken. Nee, geen gezeur, want zo is ook schitterend!…
Gisteren belden we met Heiko zijn ouders. Opnieuw via WhatsApp en opnieuw via de laptop. Vorige week deden we dat voor het eerst, maar toen moesten we alsnog de mobiele telefoon erbij houden voor een goed beeld en geluid. Ergens zat er nog iets niet goed. Maar wat? Op afstand konden wij het niet ontdekken. Gistermiddag was dochter Elise met haar gezin bij Heiko zijn ouders op visite. Oma had gevraagd of Elise er nog eventjes naar kon kijken. Het…
Vannacht had het lekker gesneeuwd. En het had gevroren! Dat betekent droge sneeuw. Poedersneeuw! Oh… Wat ziet de wereld er dan weer lekker fris en helder uit. De sneeuwschuiver was al langs geweest, terwijl wij nog in bed lagen en had de meeste sneeuw van de weg gehaald. Dat was voor ons huis, net als alle andere jaren, in onze heg beland en gedeeltelijk op onze oprit. Niet zoveel dat we er niet uit kunnen komen hoor. Vandaag zijn er…
Het was vanochtend daadwerkelijk witter! Ietsjes witter dan gisteren! Zelf had ik verwacht, dat er nu een paar centimeter zou liggen. En dat lag er ook wel. Alleen niet op elkaar, maar naast elkaar… Het was daarentegen wel erg koud. Nou is minus drie wat de thermometer aangaf nog niet eens zo veel, maar er stond een straf windje. Eentje uit het noorden en die maakte het zo “fris”! Nee, om voor je lol naar buiten te gaan deed je…
Nee, heel veel was het niet. Maar toch lag er vanochtend rond half zeven een beetje sneeuw! Het viel meteen op, toen ik vanaf het keukenraam richting de vijver keek: het dak van de carport en de vloer van het terras waren een ietsiepietsie wit. Wit-tig…De poedersneeuw bleef overigens wel liggen. De temperatuur kwam namelijk een groot deel van de dag niet hoger dan het vriespunt.De hele dag zouden we vervolgens kleine “sneeuwbuitjes” krijgen. Soms kon je de vlokjes zien…
Als eerste gingen we vanochtend samen een paar dingen op de voorste overloop terugplaatsen. De drie lagen verf op de vloer waren inmiddels goed droog. We pakten samen de lege boekenkasten, de schommelstoel en de dekenkist. Hierna ging Heiko zijn eigen gang en ik besloot de overloop verder weer in te richten. Het was niet zo moeilijk, want in mijn hoofd had ik die inrichting al gemaakt. Nu was het een kwestie van alles uit de fitnessruimte pakken, schoonmaken en…
Vandaag was het dan eindelijk zover! Negen weken lang waren we aan het aftellen. Toen kregen we namelijk een datum en tijdstip door, waarop ik mij in het ziekenhuis te Eksjö mocht melden bij de afdeling pijnbestrijding. Een mix van spanning, hoop, angst voor de reactie op de spuit, er een beetje tegen opzien, hoge verwachtingen en meer, gierde door mijn hoofd. Om half elf reden we van huis. Gek genoeg met een tevreden en rustig gevoel. Het behangen van…
Wat begon de ochtend op een andere manier dan gisteren! De lucht werd plotseling oranje en ook de bomen voor het huis. Omdat daar niet zomaar oranje bomen kunnen staan, moest er wel iets anders achter zitten. Juist: de opkomende zon! Ta da… En ze was niet bescheiden! Gelukkig kon ze onder de wolken door haar licht laten schijnen. Tegen de onderkant van de wolken gaf dat op deze vroege morgen een schitterende presentatie. Zo met dit soort beelden wil…