Vanmiddag gingen we naar Tranås. Niet alleen voor de boodschappen. Ook om even door het centrum te slenteren. We waren amper een paar kilometer van huis of we zagen twee wilde zwanen! De wilde zwaan is een zeer grote, witte zwaan. Qua grootte vergelijkbaar met de Knobbelzwaan. Hij is het best van Knobbelzwaan en Kleine zwaan te onderscheiden aan zijn puntiger hoofd en de lange, grotendeels gele snavel met zwarte punt. Daarbij reikt de gele, puntige wig tot voorbij het neusgat, zodat een schuine scheidingslijn tussen het zwart en het geel wordt gevormd. Het behoud van open landschappen en het garanderen van rust is cruciaal voor de wilde zwaan. Het opvliegen door verstoring kost deze grote vogels immers veel kostbare energie, die in zeer koude winters moeilijk terug aan te vullen is.
Het geluid van deze zwaan is een luid en trompetterend “kloe kloe kloe”. Ik weet, dat je ook geluidsfragmenten aan een website kunt toevoegen, maar het geluid van de wilde zwaan zul je mij niet horen nadoen… De wilde zwaan is een broedvogel van IJsland tot Oost-Siberië. Hij trekt in de winter in kleine aantallen naar open water in Noordwest-Europa. Meestal van midden november tot eind december en overwintert daar tot in maart. Bij langdurige vorst en overvloedige sneeuwstormen verlaten ze Scandinavië en zullen ze iets zuidelijker overwinteren. Nederland en Duitsland bevinden zich aan de zuidgrens van het overwinteringsgebied, zodat weinig of geen vogels doortrekken. Het wegtrekken naar het noorden gebeurt dan zodra de temperatuur weer toeneemt. Zijn het geen prachtige zwanen?
De ochtend begon met een knipbeurtje voor Heiko. Niet dat zijn haar nu vreselijk lang was en het hem voor de ogen hing hoor. Zo erg was het echt niet. Maar hij gaat zaterdag naar Nederland vliegen en bezoekt daar familie en vrienden. Dan moet hij er natuurlijk wel netjes opstaan! Vandaar dat ik het vanochtend nog even weer een beetje bijwerkte. Na nog een paar “rommeldingetjes” te hebben gedaan, stapten we rond enen in de auto en reden we samen naar Tranås. Ik had zin om even te winkelen. De komende week zal ik het huis waarschijnlijk niet verlaten, zodoende leek het me wel leuk, om er vandaag nog eventjes samen op uit te gaan. Een paar modezaken bij langs om te kijken of ik een leuke blouse of trui kon vinden. In Nässjö was me dat twee weken geleden immers niet gelukt. Nu ook niet.
Na een uurtje slenteren waren we terug bij de auto. Tijd voor een kopje koffie met iets erbij. Dat nuttigden we bij “Konditori Tranan”, in de lange winkelstraat van Tranås, vlak bij het grote marktplein. Onze laatste stop was de Lidl voor een paar boodschapjes. Eindelijk stond ik zelf weer eens in die winkel. Dat was alweer een tijdje geleden. Heiko haalt immers altijd de boodschappen, meteen na werktijd. Ik keek af en toe m´n ogen uit naar de verschillende artikelen en de veranderde indeling. Een mooie, nette winkel met veel aanbod hoor. Over aanbod gesproken: ze hadden dit keer een soort rollade van hertenvlees. Dat hebben ze niet altijd, vandaar dat het opviel. Ik denk, dat het niet zo goed verkoopt. Toen ik zag hoelang het stuk vlees in de oven moest schrok ik: acht tot twaalf uur! Met de huidige energieprijzen…
We werden thuis meteen op een negatieve manier verrast. Er lag een heel klein vogeltje dood op de mat bij de voordeur. Ebba… Het was een goudhaantje. Op zich bijzonder, omdat je die hier niet zo vaak ziet. “Ze leven het liefst in naaldbossen met sparren en lariksen. Daar leven ze hoog in de kruinen en zijn bijna onzichtbaar. Als broedvogel zul je het goudhaantje dus vooral treffen in gebieden met uitgestrekte naaldbossen. De naam dankt de goudhaan aan de gele streep boven op zijn kop. Dat is links en rechts afgezet met een zwartje lijntje. Bij het mannetje zit er bovendien nog een vleug oranje doorheen om het nog “vlammender” te maken.
Naast een broedvogel is het goudhaantje ook een trekker. In de winter verlaten ze de naaldbossen en zijn ze in meer biotopen en ook lager bij de grond te vinden. Daarnaast gaan er veel wintergasten uit Scandinavië naar het zuiden. Het aantal goudhanen kan soms wel vervijfvoudigen in de winter. De trektijd is misschien wel de beste tijd om goudhaantjes te spotten. Ze zijn dan het gemakkelijkst benaderbaar. De hoge tonen van de goudhaan zijn niet voor iedereen hoorbaar. Met name bij het ouder worden zal het piepje van de goudhaan het eerst verloren gaan. Eveneens is het een test voor je gehoor: als je de goudhaantjes nog kunt horen is je gehoor nog prima in orde!”
We bellen regelmatig met familie en vrienden. Daarvan is zeker rond de 50% met beeld. Maar wat zijn nou eigenlijk de beste apps voor videobellen? Forbes Magazine heeft het voor ons uitgezocht: “Microsoft Teams en het goede oude Skype hebben, zeg maar gerust een heel groot aandeel van hun marktaandeel moeten inleveren ten koste van de twee markttoppers: Zoom en Google Meet. Zoom verdubbelt bijna het aantal landen waarin het de nummer 1 video-app is. En dat terwijl Skype grote verliezen lijdt. Volgens Forbes Magazine is Zoom de duidelijke winnaar als het gaat om zakelijk videobellen. De extra’s die Zoom biedt, zoals whiteboards, enquêtes, connectiviteit met sociale media, enzovoort heeft Skype niet. Skype blijft een betrouwbare optie voor bellen naar je ouders in Nederland, maar niet voor zakelijke gesprekken. Zoom, Google Meet, FaceTime, Skype: de mogelijkheden van vandaag de dag om contact te onderhouden met de “achterblijvers” zijn legio.” Gelukkig maar! De tijd van je familie en vrienden niet zien en torenhoge telefoonrekeningen is voorbij. We bellen met beeld gewoon via Meet of WhatsApp!
