Vanochtend had ik zin, om weer een keer boodschappen te halen in Nässjö.
Meestal gaan we naar Tranås. Het voordeel van Nässjö is, dat daar een grote winkel van Öob en Rusta zit.
Ook onder andere nog een DollarStore en een Biltema.
Uiteraard is er een Willy:s, een ICA en een Lidl.
Kortom: alle benodigde winkels zijn daar aanwezig.
Ik ging alleen en voor het eerst in de nieuwe Volvo op pad!
Voor de verandering nam ik een andere route dan normaal. Dit keer via Aneby richting Jönköping, afslag Solberga.
Een rustige weg. Soms dichte bossen en daarna weer grote stukken landbouwgrond. Wat me opviel was, dat er hier veel boerderijen staan. Agrariërs, zowel akkerbouwers als veehouders. De verhouding lag volgens mij redelijk gelijk. Van wat ik vanuit de auto kon zien natuurlijk. Het mooie was, dat de gebouwen veel in faluröd waren geschilderd. Dat geeft toch het Zweedse beeld van deze omgeving.
Heiko had nog weer een uurtje aan de vijver besteed, vertelde hij mij na thuiskomst. Het laatste stukje waar hij kon graven heeft hij nog uitgegraven. Daarna werd het te nat in de vijver. Het heeft gisteren immers weer geregend. In de watermeter zat 10 millimeter water. Op de bodem van de vijver blijft zo langzamerhand weer een beetje water staan en daarmee is graven onmogelijk geworden. Je zakt met je laarzen te ver in de modder! Een paar kruiwagens waren echter voldoende, om het stukje gras voor houtstek 1 nu af te krijgen. Daar is het nu voorlopig voldoende opgehoogd. Dat wil zeggen, het is beter dan voorheen. Of het inderdaad voldoende is moet volgend jaar blijken, als het smeltwater weer door het beekje stroomt. Nadat alle modder is gedroogd door de zon kan het vlak geharkt worden en kan er graszaad ingestrooid worden. Volgens Heiko is bijna het hele stuk daar gemiddeld met twintig centimeter opgehoogd.
Vervolgens werd het gras gemaaid. De regenbuitjes hebben het gras goed gedaan. Hier en daar zijn nog gele vlekken, maar over het algemeen is het al een stuk verbeterd. De komende dagen komt er nog meer regen, zodat Heiko het wel verantwoord vond om het gras nu te maaien. Het was denk ik twee weken geleden en dat in de zomer! Normaliter wordt het twee keer per week gemaaid in deze periode. De kantjes en randjes werden aansluitend met de trimmer netjes gemaakt, zodat het grasveldje er weer tiptop bij ligt. Met name rond ons “hunebed” en rond de grilplaats lijkt het meteen rommelig als daar niet getrimd wordt. In de border groeit weinig onkruid, omdat ook dat behoefte heeft aan water. Daar hoeft op dit moment niet zoveel aandacht aan geschonken te worden. “Elk nadeel heb z´n voordeel!” Het is weer een genot om naar te kijken en om in te verblijven.
Ik had de Volvo niet meteen onder de carport gereden, zodat we samen de boodschappen uit de kofferbak konden pakken. Daarna reed Heiko de Volvo iets dichter bij het huis en haalde hij de hogedrukspuit uit de garage! De slang lag er nog. Die had hij gebruikt om de vieze kruiwagen weer schoon te spuiten. Die was zwart na het scheppen van de slik uit de vijver, terwijl de originele kleur toch echt groen is. Met de schone kruiwagen had hij meteen hout gehaald uit houtstek 1, zodat de bak met de grijpvoorraad weer goed gevuld was. Veel stoken we nu niet. Om de twee, drie dagen wel even zodat we warm water hebben.
Gisteren hadden we gezien, dat er een vogel in volle vaart zijn ontlasting had laten vallen op de Volvo, op de spiegel aan de bestuurderskant. Gezien de hoeveelheid “witsel” moet het wel een grote vogel geweest zijn. Bah! Dat wilde Heiko schoonmaken en ach… Dan maar meteen de hele auto even afspuiten. Het stof van de afgelopen weken mocht er wel weer af. Zo werd ook de camper voor een deel afgespoten. Daar lag toch een zand op! Een glimmende auto en een (halve) schone camper was het resultaat van de spuitbeurt!
Een interessant verhaal van Grenzenloos: “Heb je wel eens van “Semigreren” gehoord? Semigreren is een term, die steeds vaker voorkomt onder Nederlanders. Het betekent, dat je een deel van het jaar in het buitenland woont en werkt, maar wel als burger ingeschreven blijft in Nederland. Dit houdt in, dat je belasting blijft betalen in Nederland en gebruik kunt blijven maken van Nederlandse voorzieningen, zoals de zorgverzekering en sociale zekerheid. Voor wie denkt aan emigreren is een tijdje semigreren wellicht een prima “proeftuin”. Voorwaarde is wel, dat je moet kunnen werken als een digitale nomade. Dat je dus online kunt werken en niet gebonden bent aan de aanwezigheid op een vaste locatie in Nederland. Zo niet, dan dien je steeds weer nieuw werk te zoeken in het land waar je dan verblijft en dat kan lastig zijn.
Semigreren biedt verschillende voordelen: * Deze manier van leven biedt de vrijheid om te wonen en werken waar je wilt. Je kunt bijvoorbeeld in de winter in een warm land verblijven en in de zomer terugkeren naar Nederland. * In sommige landen zijn de kosten van levensonderhoud lager dan in Nederland. Dit betekent, dat je met hetzelfde inkomen meer kunt doen en meer kunt sparen. * Je geeft jezelf de mogelijkheid om nieuwe landen/ culturen te ontdekken en nieuwe ervaringen op te doen. Dit zal niet alleen bijdragen aan persoonlijke groei en ontwikkeling, maar biedt als potentiële emigrant ook de mogelijkheid om verschillende landen “uit te proberen”.
Semigreren brengt (net als emigreren) ook enkele nadelen met zich mee: * Pas op dat de belastingdienst niet gaat twijfelen of je eigenlijk niet een emigrant bent, omdat je zo weinig in Nederland bent. Dit kan consequenties hebben. Ook voor je sociale voorzieningen. * Semigreren kan leiden tot eenzaamheid. Zeker wanneer je alleen gaat. Misschien is het lastig om steeds nieuwe vrienden/ kennissen te moeten maken in een nieuw land, waardoor je je na een tijdje mogelijk eenzaam gaat voelen. * Wanneer je ziek wordt is het fijn om te kunnen communiceren in je eigen taal met vertrouwde artsen. Dit is uiteraard anders, wanneer je ergens voor een tijdje elders in de wereld woont. * Het kan zijn, dat je werk soms toch verplicht om even in Nederland aanwezig te zijn. Bijvoorbeeld omdat een opdrachtgever je face-to-face wil spreken. Dit soort tripjes kunnen (wanneer het vaker voorkomt) flink in de papieren lopen.
Samengevat: semigreren kan voor veel mensen een geweldige uitdaging zijn, die je veel leert over wonen en werken over de grens!”
Vorige week hadden we ze nog… In groten getale. Niet alleen in de berm, zowel rechts als links, maar ook in onze borders. De lupines zijn inmiddels uitgebloeid! De korenbloem ook… Ineens is al het blauw aan planten weg. Die hebben inmiddels ruimte gemaakt voor nieuwe plantjes. De bolletjes hadden we van diverse bezoekers gekregen, onder andere van Marco en Viviën. De plantjes doen het zo goed! En dat zonder al te veel water. Ben benieuwd wat ze nog verder gaan doen. Wordt vervolgd.
