Voor vanochtend hadden we gepland om de wekelijkse boodschappen weer te gaan doen. Maar eerst moest het haar van Heiko “in model” gebracht worden! Het was ook behoorlijk lang voor zijn doen. Doordat ik het knippen (soms op een paar dagen na) elke maand doe, wordt het al meer en meer routine. Hierdoor waren we na ongeveer een half uurtje klaar voor vertrek. Om vandaag naar Tranås te gaan voor de boodschappen bleek achteraf geen goed plan te zijn. Het was namelijk de dag na Hemelvaart en volgens mij was iedereen vrij. Zo leek het. En ze waren niet alleen vrij, maar ook aan het winkelen! Opvallend veel mannen ook in de winkelstraten, die samen met hun vrouw van winkel naar winkel gingen. Alle parkeerplaatsen langs de hoofdstraat waren bezet en toen ik snel even naar de winkel van Erikshjälpen ging, reed Heiko noodgedwongen een rondje, om mij even later weer op te pikken. Wát een drukte in Tranås! Wel een gezellige drukte overigens. Ook de terrasjes waren weer bezet met mensen, die genoten van het mooie weer, een kopje koffie en de bewegende massa mensen om zich heen.
Bij Erikshjälpen ging ik op zoek naar een nieuwe bureaulamp. Op mijn knutselbureau in de tvättstuga had ik er eentje staan, die ik nagenoeg bij alles gebruik, wanneer ik aan dat bureau iets doe. Ik zit namelijk in het licht van de lamp aan het plafond. Die lamp was echter ineens verdwenen! Die stond geheel “plotseling” op Heiko zijn werkbank! Hij was met iets bezig geweest en had ook even meer licht nodig. Dat extra licht beviel hem wel en zodoende liet hij “mijn” lamp daar maar staan. Hmmm… Fraai hoor… Gelukkig vond ik bij Erikshjälpen een andere voor slechts 90 kronen, ongeveer 9 euro. Na deze grote investering (!) reden we door naar de supermarkt. Daar was het gelukkig minder druk. We deden de boodschappen en spoedden ons daarna snel terug naar het rustige Ödarp. Niet in de laatste plaats vanwege de diepvriesspullen, die achter in de auto lagen.
Bij de supermarkt hadden we onder andere een rozenboog gekocht.
Achter ons huis lopen we van de oprit naar het gras via een trappetje met twee treden.
Dat leek ons wel een leuke plek voor een rozenboog. Eveneens kochten we er twee klimopplantjes bij, twee clematis. Eentje kan vanaf de linkerkant gaan groeien en eentje vanaf rechts.
Heiko begon die rozenboog vanmiddag meteen in elkaar te schroeven. De boog bestond uit allemaal kleine stukjes buis, die met schroeven in elkaar gezet moesten worden.
Dat ging prima en samen zetten we de boog even later op zijn plaats. Oei! Wat een hoog ding! Veel groter dan gedacht eigenlijk.
Als echter de clematis gaat groeien, zal die ook gaan hangen en zodoende ruimte in beslag nemen. Prima zo dus. Een leuke aanwinst voor de tuin. Nu nog even de clematis planten en begeleiden.
Na de middag reed Heiko nog snel even naar Aneby heen en weer. Hij wilde nieuwe ruitenwissers voor de camper kopen. Gisteren toen we de ramen even schoon wilden maken zagen we, dat het rubber van een van de twee ruitenwisser los was gegaan. Bij de MECA-garage werden twee nieuwe gekocht, die er thuis meteen opgezet werden. Het viel me op, dat er op de ramen van de camper ook stuifmeel lag. En niet een klein beetje! Werkelijk overal ligt momenteel inmiddels weer een redelijk laag van dat gele spul. Tja, een jaarlijks terugkerend fenomeen in de maand mei. Dat gele stof komt niet alleen van de dennen die huilen, maar ook de berken doen dapper mee! Dat ontdekten we toen we vorige week die drie berken omzaagden. Met name op het moment, dat we de takken van die berken een voor een van de stapel pakten om te versnipperen. Er kwam daar eveneens heel veel stuifmeel uit! De tuinmeubels kun je in deze periode bijna dagelijks schoonmaken. Het is niet anders. Het hoort er even bij!
Op de terugrit vanaf Aneby reed Heiko langs Erling en Britt. Eind juli komt de oudste dochter met haar gezin weer naar ons toe en die zochten nog een plekje voor de overnachtingen. Onze buren en vrienden hebben nog een vakantiehuisje met twee slaapkamers. Voor een gezin met drie kinderen is dat niet al te ruim. Toch wilden we even kijken naar de mogelijkheden. Heiko trof ze thuis en Britt ging direct met hem mee naar het huisje.
Er werden overal foto´s van gemaakt en die werden doorgestuurd naar dochter Elise. Boven zijn inderdaad twee grote slaapkamers, maar achter een van die grote slaapkamers is nog een “inloopruimte”: daar stond nog een eenpersoonsbedje! Vanavond reageerde Elise met “Akkoord!” Het is tenslotte maar voor vijf nachten en dan redden ze zich al snel. Hun kinderen zijn nog jong en gelukkig erg gemakkelijk.
Tegen het einde van de middag pakte Heiko de kettingzaag nog even ter hand. Hij zaagde een stuk van de stam af, van de eerst gevelde berkenboom. Ongeveer twintig centimeter? Dat stak naar zijn mening nog iets te ver boven het gras uit en was gevaarlijk. Het zag er ook niet mooi uit. Het was slechts een paar minuutjes, dus nam “meneer Leugs” niet de moeite om zijn zaagbroek aan te trekken en zijn werkschoenen. Op zijn nieuwe slippers werd dit klusje even gedaan…
Toen vroeg ik uit de grap: “Gaat die berk nu ook om?” Ik doelde op de berk, die achter de grote sparrenboom stond en feitelijk te dicht op het trollenhuisje stond. Daar hoefde Heiko niet lang over na te denken! Er was alleen geen andere boom in de buurt om de lier aan vast te maken. Het moest daarom zonder de zekerheid van de lier gebeuren. Gelukkig stond deze berk kaarsrecht en zou je die in theorie alle kanten op kunnen laten vallen. Om de boom tijdens het vallen toch even een klein beetje te helpen, kwam er een lang touw aan de boom. Die werd op acht meter hoogte vastgeknoopt. De boom werd flink ingezaagd, aan de kant waar die moest vallen. Op dat moment mocht ik aan het touw trekken, terwijl Heiko de boom aan de achterkant inzaagde. Veel kracht hoefde ik niet te zetten: de berk van 20 meter viel heel netjes! Precies daar waar we hem graag wilden hebben: midden over het grasveld en vlak bij de houtstekken. Perfekt! Morgen gaat Heiko alle zijtakken weghalen en de stam in stukjes zagen.
Vanavond bakte ik nog een aantal stroopwafel-muffins, cupcakes. Daniëlle en Peter hadden op ons verzoek een paar pakken stroopwafels meegenomen. Een zestal stroopwafels werden uit een pakje gehaald en in hele kleine stukjes gesneden. Dat werd later door het beslag gemengd. Uit mijn voorraadbak met papieren en siliconen cupcake-bakjes pakte ik voldoende vormpjes en vulde die met het beslag. Ongeveer 15 minuten in de oven en klaar! De meesten gingen na het afkoelen in de diepvries. Twee bleven erbuiten. Niet lang hoor. Die werden even later opgegeten! Oh, wat vinden we die stroopwafel-cupcakes toch lekker…
Binnen werd, als laatste klusje voor vandaag, de boekenplank boven mijn bureau gemonteerd. Alles was twee of drie keer geverfd en kon nu gemonteerd worden. De steunders kwamen aan de wand en uiteraard kwam waterpas erbij te pas. De plank moest uiteraard wel horizontaal komen. Dat ging prima en het kon daarna meteen ingericht worden, Ja! Veel mooier! Het was een donker stuk wand voor/ boven het bureau, maar nu licht het mooi op. Ik zette er meteen een aantal dingetjes op. Het is, naar onze bescheiden mening, een leuk hoekje geworden!
