Geen widgets gevonden in de zijbalk

Na een slechte nachtrust stapte Joke op de, voor haar inmiddels “normale” tijd, van vijf uur ´s morgens het bed uit. De pijn, het ongemak, de slechte nachtrust, de lichamelijke beperkingen, de afhankelijkheid én het vooruitzicht dat dit nog een paar weken zal duren maakte haar niet vrolijk. Dat één kleine misstap zoveel gevolgen kan hebben! Bijzonder frustrerend én verdrietig. Deze nieuwe, tijdelijke situatie zal wel even moeten wennen. Via het internet hebben we opgezocht, hoe je met deze nieuwe situatie moet omgaan. Wat is goed voor het herstel en wat is juist niet goed om te doen. In mijn beleving is (lang) zitten bijvoorbeeld helemaal verkeerd, omdat je dan je wervelkolom indrukt. Net zoals rekken en strekken, zwaar tillen en dingen vanaf de grond op pakken, maar ook sokken aan- en uittrekken geen goed idee is om te doen bijvoorbeeld. De compressie, zoals ze het noemen, zit trouwens bij de L1 wervel. De twee operaties die ze heeft ondergaan waren aan de L4 en L5. Op het internet was uiteraard van alles te vinden aan info, maar we besloten om de orthopeed, die we gisteren hadden gesproken, een berichtje te sturen met onze vragen. Hij is uiteindelijk degene die de röntgenfoto´s heeft gezien en ons heeft gesproken. Vrij snel na ons mailtje belde hij ons en konden we onze vragen stellen. Blijven bewegen was erg belangrijk en zitten mocht best. Mits je maar luistert naar je lichaam! Als het zitten pijn doet, moet je gaan staan. Verder eigenlijk geen beperkingen, dus zoveel mogelijk je normale ding doen, maar wel met het korset om uiteraard. Die moet de nodige bescherming geven. Dat bewegen nog niet zo gemakkelijk gaat zal duidelijk zijn. Bij alles wat ze doet voelt ze pijn. Hopelijk wordt het binnenkort ietsjes beter…

Na ons ontbijt werd het langzamerhand lichter buiten en keken we met belangstelling of de storm van de afgelopen nacht nog meer schade aan de bomen had aangericht. Voor zover we het in eerste instantie konden zien was dat niet het geval. Volgens ons is de storm die vannacht over dit deel van het land raasde niet zo krachtig geweest als die in de nacht van zondag op maandag. Wat ons wel opviel is, dat het weer wit was geworden. Precies volgens de voorspellingen had het vannacht een beetje gesneeuwd. De hele ochtend bleef het nog behoorlijk stevig waaien, waardoor het buiten bijzonder onaangenaam was. Het vroor vijf graden, maar in combinatie met die wind voelde het véél kouder aan. Ik wilde vandaag verder gaan met het verwerken van de omgewaaide berkenboom voor ons huis, maar daarvoor was het té koud. Later maar een keer. Het heeft immers geen haast. Trouwens, voor de correctheid heb ik contact opgenomen met de eigenaar van de grote berkenboom en toestemming gevraagd, om die boom te mogen verwerken tot brandhout. Dat was helemaal akkoord.

Gisteren vonden we in de brievenbus een reclamefoldertje van onze elektriciteitsleverancier E-ON. In een eerste reactie wilden we die meteen bij het oud papier gooien, echter toen viel ons oog op een detail in de afbeelding op de voorkant. We vonden het daarmee eigenlijk een hele mooie reclamefolder. Soms, lang niet altijd, maar soms is reclame gewoon mooi. Het is met name Joke die daar oog voor heeft, uiteraard vanwege haar achtergrond in de marketing. Op de foto van deze folder staat een dak afgebeeld met daarop een aantal zonnepanelen. Op de nok van het dak staat een bouwwerkje met daarop in neonletters “Leugs elbolag”. Dat betekent zoiets als “elektriciteitsbedrijf Leugs”. Rechtsboven op de foto staat de tekst “Får vi bli kund hos dig?” Dat betekent “Mogen wij klant bij jou worden?”. Wij vonden deze reclame erg leuk. Een hele grote speler op de elektriciteitsmarkt, die aan de particulieren vraagt, in een buitengewoon gepersonaliseerde reclamefolder, of ze klant bij ons mogen worden op het moment, dat wij via zonnepanelen stroom gaan opwekken. Leuk toch? Het is uiteraard bedoeld, om zonnepanelen te verkopen, maar de insteek die ze daarvoor hebben genomen spreekt ons erg aan. Goed gedaan E-ON!

Een andere opmerkelijke folder die we in onze brievenbus vonden was er eentje van PostNord zelf. De folder was niet gepersonaliseerd, maar gericht aan iedereen die in het postcodegebied woont, waarvan de eerste twee cijfers beginnen met 52 tot en met de postcodes die beginnen met 61. Onze postcode begint met 57 en ligt dus binnen die reeks. Hmmm, wat is er aan de hand? Op de folder lazen we, dat ze geconstateerd hebben, dat er veel meer digitaal gecommuniceerd wordt en dat er als gevolg daarvan veel minder post is. Er wordt gesproken over de helft minder post. Ten opzichte waarvan wordt niet vermeld, maar de boodschap is duidelijk. Het kan niet langer uit om de postbodes elke dag dezelfde route op het platteland te laten rijden, terwijl er nagenoeg geen post te bezorgen is. Vanaf 1 februari zullen we zodoende om de andere dag post ontvangen, op door-de-weekse-dagen. Zaterdags kwam er sowieso al geen post. In de folder worden drie verschillende bezorgschema´s genoemd. Welk schema op ons van toepassing is staat er niet bij. Het wordt óf optie 1: post op dinsdag en donderdag, dus slechts twee keer per week. Óf optie 2: op maandag, woensdag en vrijdag. Óf optie 3: op dinsdag en vrijdag, dus ook slechts twee keer per week postbezorging. Op zich kunnen we daar prima mee leven. Het meeste bereikt ons digitaal en daarmee gaan we de dagelijkse post waarschijnlijk niet missen. Vanuit dat oogpunt vinden we dit een verstandig besluit van PostNord.

Een van de vele sanseveria´s die we via eigen kweek hebben verkregen, gaat weer bloeien. Ja ja, die heeft het naar zijn zin bij ons. Eerder gingen er al broertjes en zusjes van hem bloeien. Hadden we trouwens al verteld, dat er een paar stekjes van de sanseveria terug gegaan zijn naar Nederland? Oftewel geëxporteerd of geëmigreerd zijn? Ooit hebben we de eerste sanseveria´s van mijn ouders uit Hoogezand meegekregen. Mijn vader stekte ze ook altijd al en daarvan hebben we drie of vier jaar geleden de eersten gekregen. In augustus dit jaar hebben we hun een paar van onze stekken weer mee teruggenomen, omdat die van hun te groot waren geworden.

Vanwege de hoge stroomrekening, die al vanaf december 2021 bij vele Zweden binnen is gekomen, is er nu staatssteun! Er zijn namelijk mensen die behoorlijk in de problemen komen door de enorme hoge stroomprijzen. De nota voor de verbruikte stroom is niet slechts verdubbeld: in sommige gevallen wel vier keer zo hoog als normaal. Dat komt niet omdat men veel meer stroom heeft gebruikt. Alleen maar omdat de stroomprijs per KWh zo verschrikkelijk hoog was. Over de reden daarvan schreven we eerder al op onze blog. Een deel (25%) van de hoge stroomnota betreft het daadwerkelijke aantal verbruikte kilowatts. Een ander deel (25%) betreft de transportkosten: de kosten voor het gebruik van de leidingen. Een laatste deel betreft voornamelijk de te betalen belasting over het stroomverbruik. Dat laatste deel betreft ongeveer 50% van de nota! De schatkist werd de laatste maanden zodoende rijkelijk gevuld met extra inkomsten, omdat de stroomprijs zo enorm hoog was. De Minister van Financiën kon zich in de handen wrijven met die extra inkomsten. Kost de stroom meer, krijgt de schatkist ook een extraatje. Een deel van dat extraatje wordt nu weer uitgekeerd aan degene die het ergste zijn getroffen. Vandaag werd bekend hoe de compensatieregeling eruitziet. Degene die in aanmerking komen voor de steun moeten op zijn minst 700 KWh over een maand verbruikt hebben, om een compensatie te ontvangen van 100 SEK (€10)… Heeft men bijvoorbeeld een verbruik tussen de 1.400 KWh en 1.499 KWh, dan is de compensatie 900 SEK (€90). Verbruikte men meer dan 2.000 KWh is de compensatie maximaal 2.000 SEK per maand (€200). De regeling geldt voor de maanden december 2021 en januari en februari 2022. De uitbetaling geschied automatisch via de elektriciteitsleverancier. Voor ons zit er geen compensatie in. Ons verbruik is namelijk slechts 400 KWh (gemiddeld) per maand. Overigens hadden wij de stroomprijs voor drie jaar vastgezet en hebben we geen enkele pijn gehad van de schrikbarend hoge stroomprijzen.

Bijna de hele dag heeft de storm nog aangehouden en met veel spanning volgden we de elasticiteit van de grote dennenboom in onze eigen tuin. Na de storm van maandag stond die al behoorlijk schuin. Bij een eventuele val zou die op de camper gevallen zijn. Om de camper te behoeden voor die boom, had ik die maandagochtend meteen weggezet. De boom overleefde de storm echter wonder boven wonder en bleef overeind. Zij het wel behoorlijk schuin. Vandaag kreeg de grote boom opnieuw veel te verduren en is hij wederom een stukje schuiner komen te staan. Ook zagen we scheuren in de lengte van de boom, waardoor we verwachten, dat hij zal afknappen en niet met wortel en al omver zal gaan.

De wortels hebben op dit moment extra stevigheid vanwege de vorst die in de grond zit. Als het dooi was geweest en de grond zacht hadden we waarschijnlijk nu al naar een enorme krater in het grasveld kunnen kijken. Op de grond waren wel sporen te zien van de kracht die op de wortels staat. De ruimte bij de kei is groter geworden en er zitten “scheuren” in de grond/ sneeuw. De hele dag door bleef de boom fors heen en weer zwiepen, echter hij bleef weerstand bieden en hield het vol. Desondanks blijft het nu een “gevaarlijke” boom en zal die het loodje moeten leggen. Zodra de andere, al gevelde, bomen zijn opgeruimd is deze jammer genoeg aan de beurt. Jammer, want het was een boom, die beeldbepalend is voor ons huis en tuin. Maar zo gevaarlijk als die nu staat… Nee, dan kan niet.

Tegen het einde van de middag stopte er een grote tractor bij ons voor het huis. Ik zag dat het iemand was van een bedrijf, dat verantwoordelijk is voor de elektriciteitskabels. De twee omgewaaide bomen hadden immers de elektriciteitskabel in hun val meegenomen. De bestuurder van de tractor bestudeerde de situatie ter plekke en analyseerde volgens mij of er spanning op de kabel stond. Ook had hij nog telefonisch contact zag ik. Toen hij de zaak vertrouwde legde hij met de grijper van de tractor de kabel vrij. Die zat namelijk op twee plaatsen vast onder de omgevallen boom. Daarna ging hij een stukje terug, richting Tranås, en pakte de afgebroken elektriciteitspaal. De lange paal was volledig doormidden geknapt, toen de twee bomen de kabel meenamen. Die kabel bleef heel, maar de laatste paal knapte doormidden en belande in het greppeltje. Met de grijper bracht hij het bovenste deel van de afgeknapte paal naar de andere kant van de oprit, tegenover ons huis en zette die tegen een berkenboom. Eerst probeerde hij nog om de paal in de grond te steken, maar de grond was té hard bevroren.

Dat er hier iemand “verliefd” is op koeien weten we inmiddels wel. Als we een paar van die herkauwers in het land zien staan of op stal, dan moet er gestopt worden. Ze worden dan door Joke toegesproken. Ja echt! “Oh, wat is het koud hè? Maar gelukkig heb je een mooie warme stal.” Of “Hej! Wat ben jij mooi!” En daar ben ik het niet altijd mee eens. Lang niet altijd! Kijk nou naar die linker: die is toch ronduit lelijk? Die andere twee vallen nog mee… Wat wel mooi is, zijn de krullen op de koppen van deze koeien. De vacht is nu wel heel dik en daarmee de krullen waarschijnlijk ook. Dit moet ze uiteraard beschermen tegen de kou van de winterse periode.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


CAPTCHA Image
Reload Image

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.