Geen widgets gevonden in de zijbalk

“Dauw over dörsteg laand…” Dat heeft dit keer een dubbele betekenis. Ten eerste uiteraard over deze ochtend. De dauw, nevel hing over “dorstig land”. Ten tweede is het de naam van de eerste roman van Reind Brouwer, die dit boek in 1941 schreef. De schrijver, die vooral in de provincie Groningen bekend werd onder de naam Rein Brouwer, werd geboren in 1910 in “mijn dorp” Siddeburen. Daar werd in 1983 de plaatselijke bibliotheek naar hem vernoemd. Na de oorlog schreef Brouwer in totaal twaalf romans, een novelle, historische artikelen en schoolboeken. Hij was sinds 1952 lid van verdienste van de Algemene Vereniging “Grunnen” en leverde regelmatig bijdragen in het Gronings aan het tijdschrift van die vereniging, “Verspraaid Verbonden”. Hij overleed in 1983. De meeste Groningers van veertig jaar en ouder kennen zeker wel iets van zijn werk.

Heiko mocht vanochtend gaan trimmen! Dit keer niet bij ons, maar achter een flatgebouw, welke aan het spoor ligt. In het centrum van Tranås. Het was de bedoeling, dat Heiko een “zware” trimmer mee zou krijgen om het talud schoon te maken. De grote trimmer startte op de zaak in een keer, maar op de klus mooi niet! Daarom was hij maar begonnen met de kleinere uitvoering, echter werkte dat niet goed bij bepaalde struiken en bosjes. Nadat hij anderhalf uur bezig was geweest met het trimmen van het talud kon hij stoppen. De eigenaar van het pand was bij hem gekomen en vertelde hem, dat de gemeente het talud altijd maait met een grote machine. Het ging hem, als opdrachtgever, om de struiken en bosjes, die veel te groot waren gegroeid. Helaas… Het gereedschap werkte niet (mee) en daarom moest Heiko dit klusje beëindigen…

Heiko kon daarna naar een oudere mevrouw, ook in Tranås-city. Die had gevraagd of de mannen van Örtengren haar heg wilden inkorten. Daar was Heiko dan ook bijna het grootste deel van de werkdag. De heg moest zeg maar “een kopje kleiner” gemaakt worden. De heg was echter, inclusief uitlopers, ongeveer drie meter (!) hoog en moest terug naar 1,30 meter. Poeh hé! Dan kun je gerust zeggen, dat de heg “een paar kopjes kleiner” gemaakt moest worden. Dat daar veel snoeiwerk van af kwam mag duidelijk zijn. In totaal moest Heiko vier keer met een grote berg aan snoeiafval op de aanhanger naar de stort.

Het huis van de klant lag eerst verscholen achter die hoge heg van over de drie meter. Dat had als voordeel, dat men geen last had van inkijk. De heg is dicht, waardoor het zicht volledig werd ontnomen. Tegelijkertijd had het als nadeel, dat men zelf ook geen uitzicht had. Vergeet ook niet, dat het vast donker in huis was. Nu was de tijd rijp, om de heg lager te maken. Ruim zes uur nam de klus in beslag en kon Heiko uiteindelijk wegrijden. Na afscheid te hebben genomen van een zeer tevreden klant! Ze kan nu weer over de heg kijken en heeft meer licht in huis!

We liepen gisteren samen naar de groentetuin, toen ons dit beestje voor de voeten liep. Hij liep in het gras, waar momenteel behoorlijk veel klaver in zit, maar daar hebben we het nog wel een keer over… Dit beestje blijkt de “Gewone Geelrand” te zijn. Zijn rug is roodbruin tot donkerbruin met groenige glans en zijn lengte ligt tussen de 27 en 35 millimeter! Best wel groot eigenlijk… Zijn onderkant is gelig en de zogenaamde hals-schild en de randen van de dekschilden zijn geel gerand. Dekschilden van het mannetje zijn glad, glanzend, die van het vrouwtje gegroefd. Ze leven het liefst in sterk begroeide stilstaande wateren, brede sloten en vijvers. Wist je dat hij goed kan vliegen? Dat hoefde ik eigenlijk niet te weten: Ieuwhhh… De gewone geelrand leeft ongeveer 5 jaar als volwassen kever. Hij voedt zich voornamelijk met andere waterinsecten en hun larven, kikkervisjes en zelfs visjes en kleine salamanders.

Tegen een aanval van grote vijanden kan hij zich verweren door een melkachtig wit kliersecreet, dat tussen de randen van het hals-schild wordt afgescheiden en dat bij vissen en amfibieën een verlammende uitwerking heeft.
De paring vindt meestal plaats in de herfst. Daarbij zit het mannetje met de zuignappen vastgekleefd op het hals-schild van het vrouwtje. De zuignapjes zitten aan de onderkant van de eerste 3 tarsleden, die kort en verbreed zijn als halve schijfjes. Tarsleden zijn delen van een pootje, net voor de klauwen. Pas in het voorjaar boort het vrouwtje met de legboor de eieren in stengels en bladeren van waterplanten.

Een paar mensen op de camping vroegen twee weken geleden (alweer) of naar ons adres of naar het telefoonnummer of naar de naam van onze website of naar de titels van Heiko zijn boeken. Elke keer moesten we daarvoor een papiertje pakken en alles opschrijven. Toen ik van een van de andere campinggasten een visitekaartje kreeg, ging er bij mij een lampje branden. Een felle! Drie dagen nadat we weer thuis waren ging ik naar de website van Vistaprint. Een Nederlands bedrijf, die ook hier actief is. Binnen een half uur had ik het concept voor ons visitekaartje klaar! Heiko was enorm verbaasd, maar vond het een fantastisch idee! Vandaag hebben we de visitekaartjes ontvangen en we zijn er erg tevreden mee. Ja, natuurlijk praalt mijn foto van de eland in de ondergaande zon op de voorkant. Ik vind hem nog steeds bijzonder mooi. Op de achterkant staan de frontjes van de boeken van Heiko vermeld.

Oh, wat was het lekker weer vandaag! Als ik het vergelijk met bijvoorbeeld Nederlandse temperaturen was het hier frisjes met 14 graden. Toch had de zon vanmiddag alle ruimte om flink op mijn bol te schijnen. Het voelde zo goed, dat ik besloot om met de kruiwagen, snoeischaar en handharkje naar buiten te gaan. De varens, links van de trap naar de voordeur, zijn nagenoeg uitgebloeid en worden lelijk bruin. Tijd om ze voor dit jaar weer te snoeien. Per plant werden de lange bladeren geknipt en meteen in de kruiwagen gelegd. Soms ging ik er ook even bij liggen: ik ben nog steeds “een dronken droppie”, want de slaperigheid, duizeligheid en het zweverige is er nog steeds. Soms in hoge mate. Zo ook een drietal keren, waarbij ik languit in de varens kwam te liggen. Ik viel in ieder geval zacht!

De vierde keer dat ik viel, en dat was vanwege de pijn, viel ik naast de regenpijp. Daar omheen was de kamperfoelie de laatste jaren druk bezig geweest. Toen ik er van heel dichtbij naar keek wist ik meteen, dat die ook maar eens flink teruggesnoeid moest worden. Volgens mij hadden wij dat al die vijf jaar hier nog nooit een keer gedaan en de vorige eigenaar vast ook niet. Het was een gigantische wirwar aan (oude) takken en nieuwe scheuten. Uiteraard had ik eerst even gegoogeld of het snoeien nu kon. Geen probleem en daarmee is onze kamperfoelie nu ongeveer 25 centimeter groot. Niet ongerust zijn hoor. De struik zal zich goed herstellen en opnieuw uitlopen. Beloofd! Dit klusje nam ongeveer anderhalf uur in beslag. Tussentijds had ik ook nog een gesprekje met Erling, die terug kwam uit het bos en over ons bezoekje begon te praten. Hij had genoten van ons gezelschap. Hoe leuk was dat?

De vestiging van twee wolvengebieden in de provincie Jönköping heeft ertoe geleid, dat er aanzienlijk minder elanden mogen worden geschoten, met name in de gemeenten Mullsjö en Habo. De wolvengebieden heeft ertoe geleid, dat de toewijzing van elanden voor de jacht van dit jaar (begint op 8 oktober), in dit gebied aanzienlijk lager is. Bij de jacht van vorig jaar was de toewijzing ongeveer 180 elanden, bij de jacht van dit jaar mogen slechts 41 dieren worden afgeschoten. De reden is concurrentie met wolven, die in één gebied naar schatting ongeveer 120 elanden per jaar doden. In dit gebied zijn veel andere hoefdieren, wat kan betekenen dat de wolf hier minder elanden doodt, volgens een natuurbeschermingsfunctionaris. In de rest van de provincie zal de toewijzing ongeveer gelijk zijn aan die van vorig jaar. Dan zullen er ongeveer 2.800 dieren worden afgeschoten…

2 gedachten over “Da´s pech: varens en kamperfoelie weg!”
  1. Mooi visitekaartje hoor! Heb je goed gedaan Joke! Dit bewaard ook makkelijker.

    En weer gevallen…. gelukkig in de plantjes! Misschien vonden die omhelzing ook wel fijn.
    Wel rustig aan hoor!

    En nu maar kijken of dit berichtje goed overkomt.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


CAPTCHA Image
Reload Image

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.