Vanochtend zaten we al vroeg met z´n tweetjes in de auto! Het was nog voor half negen zelfs. Nee, Heiko hoefde niet werken, die was vandaag vrij. Hij had maandag een vrije dag (omdat het toen erg veel zou gaan regenen – niet dus), waardoor alle werkdagen opschoven deze week. Morgen mag hij nog weer naar Tranås. Wij gingen vandaag saampjes naar Adelöv. Een dorpje, dat op 45 minuten afstand van Ödarp, ongeveer halverwege de weg 133 (Tranås – Gränna). In Adelöv vindt jaarlijks een grote markt plaats. De grootste markt van Småland en ze hebben dit al sinds 1734 georganiseerd! Met uitzondering van 2020 en 2021 vanwege de corona pandemie. We hebben al wel meerdere keren in december hun kerstmarkt bezocht, maar deze markt in september nog nooit. In 2019 zaten we er wel heel dichtbij… Toen waren we echter een dag te laat en zagen we alleen hier en daar nog restanten van de markt…
We werden al een paar kilometer voor het dorp richting een grote parkeerplaats gewezen. Het blijkt namelijk, dat er jaarlijks rond de 30.000 (!) mensen komen! Dit jaar misschien wel meer, omdat het twee jaar niet plaats kon vinden omwille van de pandemie. We werden naar een oude, verlaten steengroeve geleid, waar al tientallen auto´s stonden. Nee, we waren beslist niet de eerste bezoekers. De markt was al vanaf acht uur geopend en ging door tot vanavond tien uur. Later bleek, dat rondom deze markt vele parkeerplaatsen gerealiseerd waren. Een paar in twee oude steengroeves ten noorden van de markt, een paar op stukken weiland ten zuiden van de markt, langs wegen en op pleintjes. Wat dat betreft een pluim voor de organisatie, want het was perfect geregeld! En die paar kronen die je ervoor moet betalen heb je er heel graag voor over! Alle parkeerplaatsen waren op korte afstand van de markt. Slechts een kort stukje lopen vanaf alle parkeerplaatsen en je was bij de eerste marktkramen.
Het was een perfecte dag qua weersomstandigheden. Droog, zonnig, windstil, af en toe een wolkje voor de zon. Toch warm genoeg om de jassen los of uit te hebben. We slenterden langs de vele kramen en snuffelden overal even, om te kijken of er iets voor ons bij lag in hetgeen werd aangeboden. Het viel ons op, dat er ontzettend veel kramen waren waar “Negerzoenen” werden aangeboden. Die kramen zagen er ook nog eens allemaal exact hetzelfde uit, waren op dezelfde manier ingericht en hadden ook allemaal dezelfde prijzen. Daar zat volgens ons een en dezelfde organisatie achter. Overigens kochten we die zoete dingen niet, omdat we die belachelijk duur vonden. Ze waren namelijk €.1,- per stuk! De Zweden zijn er blijkbaar gek op, want er werd goed verkocht. Tijdens de wandeling over de grote markt zagen we meer kramen van eenzelfde organisatie. Bijvoorbeeld kleding, leren riemen, speelgoed, snoepgoed en meer. We waren gelukkig op tijd, maar ondanks dat waren er al veel mensen op de been. Het was er gezellig druk. We kochten een paar kleine dingetjes.
Uiteraard moest de inwendige mens ook gevoed worden. Eveneens was een rustmomentje wenselijk. Het geslenter kost veel energie hoor. Overigens had ik mijn wandelstok meegenomen. Zonder dat ding had ik het niet volgehouden. Ik ben namelijk nog steeds heel erg duizelig van de Gabapentine. Op verschillende plaatsen op de grote jaarmarkt was er een mogelijkheid om iets te eten of te drinken. Bij de kraam waar wij iets kochten was een grote tent neergezet met vele banken en tafels. We vonden gelukkig nog een lege plek. Daar nam ik meteen plaats, terwijl Heiko in de rij ging staan voor koffie en een belegd broodje. Het duurde even voordat hij terug was, want de koffie was net op… In allerijl werd een extra koffiezetapparaat aangesloten en werden extra kannen met koffie gemaakt. Ze hadden blijkbaar nog niet op zoveel koffiedrinkers gerekend om elf uur in de ochtend. De verse koffie smaakte ons echter uitstekend en dat maakte het wachten helemaal goed. Daarbij komt dat we ook helemaal geen haast hadden en ondertussen mooi om ons heen konden kijken. Ondertussen waren alle tafels bezet en stond er een nóg langere rij voor de balie voor koffie met iets erbij. Ze hadden behalve belegde broodjes bijvoorbeeld ook vers gebakken wafels met slagroom en zoete sylt…
De tweede helft van onze gang over de markt op weg weer naar de auto merkten we, dat het al snel drukker werd. Steeds meer mensen hadden de weg naar Adelöv gevonden. Het deed ons denken aan oude tijden, toen wij in Noord Nederland woonden en af en toe naar de giga grote jaarlijkse Zuidlaardermarkt gingen. In oktober. Daar moest je je ook een weg banen langs de vele kramen en moest je je af en toe met je ellenbogen ergens tussendoor wringen. Daar begon het hier in Adelöv ook op te lijken. We waren erg blij, dat we er zo vroeg waren. Nog net voor de hele grote drukte aan. Op de hele grote markt zagen we overigens maar een stand met bloemen. Dat viel meteen op. Heiko zou dit morgen aan Kenth doorgeven. Het leek ons een grote kans voor hem, om op deze markt veel planten te kunnen verkopen. Bijvoorbeeld heideplanten, want daar is het nu het seizoen voor.
Iets na twaalf uur zochten we de auto weer op. We hadden het wel gezien en het geslenter was een aanslag op de rug. Heiko liep omlaag in de steengroeve en pikte mij boven, op de asfaltweg, weer op. We hadden nog een andere afspraak staan. Afgelopen maandag waren er bij Kenth zijn zaak, twee Nederlanders geweest, die twee perenbomen hadden gekocht. Ze waren net geëmigreerd naar Zweden en woonden nu in het dorpje Frinnaryd. Dat ligt tussen Adelöv en Ödarp, op onze route terug. Kenth had die mensen verteld, dat er een Nederlander bij hem werkte en dat Heiko hen wel even zou bellen betreffende het werk dat in hun tuin moest gebeuren. Die afspraak had Heiko gemaakt in aansluiting op ons bezoek aan de markt. Om twintig minuten over twaalf reden wij bij die Nederlanders de oprit op. We zagen de auto met het Nederlandse kenteken al staan. We maakten kennis met twee hele enthousiaste mensen. Helaas was er niet veel tijd om te praten, omdat ze hun kinderen van school moesten halen. We gaven ze ons nieuwe visitekaartje en spraken af dat we een andere afspraak zouden maken voor een andere kennismaking. Leuk!
Op het laatste stukje van de autorit reden we langs het meer bij Sunhultsbrunn en maakt ik een paar foto´s van een mooi doorkijkje. Helaas was het zonnetje toen net even achter een wolkje verdwenen. Toch leverde het leuke plaatjes op.
Toen we weer voor het huis stonden zagen we, dat er bomen in de berm omgezaagd waren. Onder de elektriciteitskabels. Alweer een paar maanden geleden kregen we een berichtje van de stroomleverancier EON, dat ze de bosschages onder de elektriciteitskabels zouden gaan snoeien. Dat zou in de maand mei en juni gebeuren. Al wat er gebeurde, geen snoeiwerk… Nu, op de eerste dag van september kwamen er twee mannen met goed gereedschap langs, om alles wat onder de kabels was gegroeid, plat te maaien. Er is nu weer een brede baan vrijgemaakt. In geval van calamiteiten kunnen ze nu weer met een rupsvoertuig er bij langs rijden, om eventuele reparaties uit te voeren. Waarschijnlijk voeren ze iedere vijf jaar snoeiwerk uit, want toen we hier in 2017 kwamen wonen, was het ook net gedaan.
Net na de middag kwam een van de twee mannen nog even voor ons huis langs lopen met een telescoopstok en daarop een grove takkenzaag. Hij zaagde van bepaalde bomen die een zijtak richting de kabels hadden, de takken eraf. Oef! Zwaar werk hoor, om zo´n lange stok te hanteren. En dan ook nog even zagen…
’s Middags ging Heiko de tuin in. Daar wilde hij onder andere de stam van de oudere perenboom in onze voortuin beschermen. Daarvan is de bast er onlangs af gesprongen. Wij dachten toen aan een enge ziekte die de boom getroffen zou zijn, maar onze vriend Marco schreef ons, dat het wel eens een groeistuip zou kunnen zijn. Hij waarschuwde ons om de boom niet meteen om te zagen, hetgeen het advies was in geval het die enge ziekte zou zijn. We besloten om het even aan te zien. Een groeistuip was best aannemelijk namelijk, omdat er voor het eerst sinds vele jaren vruchten aan de boom zitten. Maar liefst 13. Om de boom toch voor de koude winter te beschermen, draaide Heiko er een juteband omheen, ter vervanging van de bast. Of het helpt weten we niet, maar kwaad kan het in ieder geval niet.
Daarna werden onder de veranda de uitgebloeide paarse bloemen verwijderd. Die plant vermeerdert zich snel en in dat smalle strookje grond naast de muur van de veranda is het een nagenoeg ondoordringbaar oerwoud van stengels geworden! Overigens geen probleem, want het zijn erg kleurrijke bloemen en ze staan daar niemand in de weg. Die stengels worden ieder jaar bij de grond afgeknipt en elk jaar komen er nieuwe op, die ongeveer een meter hoog worden. Om te voorkomen dat ze na een regenbui en/ of een beetje wind, over het gras vallen maken we er altijd een “hekje” voorlangs. Dan blijven de lange stengels beter rechtop staan. Nu is het eerst weer kaal. De herfst gevolgd door de winter is toch echt in aantocht. De tuin wordt leger en leger…
Nog even een update van de van Rob en Marijke verkregen gele tomatenstruik en de dropplant. De gele tomaten die in groten getale aan het struikje hangen worden dagelijks geoogst en opgegeten. Ze smaken uitstekend! Een beetje zoetig en gewoon heerlijk van smaak. Waarschijnlijk ook erg gezond, boordevol met vitamientjes. Ook de dropplant doet het goed en biedt ons mooie paarse bloemen. Die bieden meteen ook weer zoetigheid voor vlinders en bijen. Nogmaals een bedankt voor deze stekken, Rob en Marijke!
Volgens uitgeverij Grenzenloos trekt het aantal emigranten weer flink aan. Eerder berichtten ze, dat in 2020 en 2021 er meer in Nederland geboren personen terugkeerden dan er vertrokken. Dat beeld is in de eerste zes maanden van dit jaar gekanteld. Het aantal in Nederland geboren inwoners nam flink af tijdens de eerste coronagolf, waardoor het migratiesaldo in 2020 en 2021 positief was: er emigreerden minder in Nederland geboren migranten dan er terugkwamen. Volgens cijfers van het CBS is inmiddels is het aantal vertrekkers weer groter dan het aantal dat weer terugkeert. In de eerste helft van 2022 vertrokken per saldo 7 duizend (!) inwoners die in Nederland zijn geboren. Ruim 3,5 keer zoveel als in dezelfde periode van 2021. Waarheen deze mensen vooral vertrokken wordt (nog) niet vermeld, maar afgaand op websitecijfers van grenzenloos.nl zijn met name Zweden, Hongarije en Spanje in trek. Voor als je erover denkt naar Zweden te emigreren: twijfel niet langer en hak de knoop door! Zweden scoort bovengemiddeld op bijna alle onderdelen van de Better Life Index van de OESO, de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling. Dit betekent, dat de tien miljoen Zweden behoorlijk gelukkig zijn in hun land, dat ook nog eens wonderschoon en maar liefst elf keer groter is dan Nederland. Op alle aangegeven factoren, die van invloed worden geacht op onze levenskwaliteit, scoren de Zweden hoger dan gemiddeld: levensverwachting, onderwijs, inkomen, banen, maar ook op het gebied van veiligheid en gemeenschapszin blijken de Zweden meer dan tevreden…
Niet alleen bedrijven hebben te kampen met de hoge elektriciteitsprijzen…
“De regering wil een kostenbescherming invoeren voor elektriciteitsprijzen, voor Zweedse huishoudens en bedrijven. 60 Miljard Zweedse kronen van de, aan Svenska Kraftnät (hierna te noemen SK) betaalde vergoedingen, moeten op korte termijn worden teruggegeven en naar verwachting zal hiervan ten minste 30 miljard naar de huishoudens gaan, die worden getroffen door de hoge elektriciteitsprijzen. Ten minste 30 miljard moet worden teruggegeven: hetzij door maatregelen die de prijzen verlagen, de netwerkkosten verlagen, of zo snel mogelijk restituties aan huishoudens geven. “Onze boodschap is duidelijk: we zullen niet toestaan, dat Poetin Zweedse huishoudens en de Zweedse industrie gijzelt. Geen enkele verantwoordelijke politicus kan beloven, dat hij alle prijsstijgingen als gevolg van de verschrikkelijke oorlog zal compenseren. Maar het Zweedse volk moet er zeker van zijn, dat we zullen doen wat nodig is, om huishoudens en bedrijven te ondersteunen. Vooral degenen die zwaar worden getroffen”, zegt de Zweedse premier Andersson. Het exacte ontwerp van de maatregelen moet worden voorgesteld door SK en vervolgens onderzoekt de Inspectie Energiemarkt de aanvraag. “Onze boodschap is duidelijk: huishoudens en bedrijven laten we deze winter niet in de steek.”
Op de markt hadden we al een lekker belegd broodje gehad, zodat we bij thuiskomst niet meteen hoefden te eten. Aan het eind van de middag, vroeg in de avond namen we patat met dit keer een pitabroodje met kip en shoarmakruiden. In het broodje kwam nog wat ijsbergsla: wat was dat een goeie combinatie met die shoarma-kip! Vooraf hadden we een bordje kippensoep genomen, met daarin extra stukjes kip. Daarvoor had ik een kipfiletje gekookt, in kleine blokjes gesneden en die door de soep gedaan. Jammie! We hebben een heerlijke dag gehad en sloten die af met heerlijk eten!
