Geen widgets gevonden in de zijbalk

Vanochtend hadden we beiden het gevoel, dat onze coronaklachten aan het afnemen zijn. De keelpijn verdwijnt zo langzamerhand, het hoesten wordt beter en de snotneus verdwijnt ook. Tegelijkertijd komt de energie weer een beetje terug. Ik ben nog wel enorm moe, maar dat was ik ook al voordat ik corona kreeg en daarmee niet verwonderlijk. Aan de slag dus! Op onze camperdeuren heeft vroeger, toen de camper 30 jaar geleden de fabriek verliet, een afbeelding gestaan. Destijds was dat waarschijnlijk een prachtige afbeelding. Echter anno 2022 is die in onze ogen ronduit lelijk. Toen we vorig jaar met de camper naar Fjällbacka geweest zijn, hebben we onderweg eenzelfde camper zien rijden met de originele afbeeldingen op de deuren. Nee, niet onze stijl. Die afbeeldingen op onze deuren waren al lange tijd geleden verweerd. Er zat geen kleur meer op. Dat was natuurlijk ook niet het mooiste plaatje. Daar wilde ik al enige tijd iets aan gaan doen. Maar hoe en wat? Eerst dachten we, om de oude stickers op de deuren te verwijderen met een föhn. Maar dan blijf je de randen zien, omdat het lak van de deuren natuurlijk ook verkleurd is door de jaren heen.

Ik besloot om de sticker in zijn geheel te verven met een grijze kleur. Dat past goed bij de rest van de camper. Het was een mooi “verfdag” vandaag. Het was helder, zonnig, droog en ja zelfs warm! De zon scheen erg fel op de deuren, waardoor ik mijn ogen erg moest dichtknijpen om iets te kunnen zien. We besloten om hetzelfde te doen als eergisteren tijdens het bessen plukken: de parasol er boven. Dat werkte wederom perfect! Met voldoende penselen van verschillende breedtes ging ik de afbeeldingen te lijf. Wat een geluk dat ik zoveel geduld heb en een vaste hand heb. Alles binnen de lijntjes werd licht grijs en langzaamaan verscheen de afbeelding weer op de deur. Nadat de eerste deur klaar was even een pauze en daarna de afbeelding op die deur voor de tweede keer geschilderd. Vervolgens begon ik aan de andere kant. Aan het einde van de dag waren beide deuren klaar en we zijn er bijzonder tevreden over. Wat een verschil!

Heiko ging de dorpsgrenzen opzoeken vanochtend. Via Wilfred en Marian hadden we immers de nieuwe plaatsnaamborden ontvangen. Van de oude verdween de reflecterende laag. De fabrikant gaf gelukkig goede garantie en zorgde ervoor dat we nieuwe platen kregen. Dit keer geen aluminiumplaten met een folie erop, maar originele gemeente borden. Het was de bedoeling, om de oude platen eraf te schroeven en de nieuwe weer op de houten ondergrond te schroeven. Heiko had de vorige platen echter niet alleen vastgeschroefd, maar ook vastgekit! De oude kreeg hij er zodoende niet weer af. Tja, toen bleef er maar een mogelijkheid over: de nieuwe moesten er overheen geschroefd worden. Mooi, ook weer netjes! Met dank aan de leverancier en aan Wilfred en Marian!

Na de actie met de gemeentebordjes pakte Heiko de bladhark. Het getrimde onkruid op het talud werd bijeengeharkt. Het had er nu bijna een week gelegen en was volledig opgedroogd. Daarmee zijn de eventuele zaadjes er wel afgevallen, zodat we volgend jaar ook weer een kleurrijk talud krijgen. Twee kruiwagens vol met “hooi” kwam er vanaf. Persoonlijk vind ik het zo veel mooier, maar Heiko vindt het juist mooi als de vele bermbloemen er groeien. Voor beide is iets te zeggen. Toch? Nadat alles bijeen was geharkt ging de grasmaaier er nog even overheen, zodat alles overal even kort was. Netjes!

Toen ik klaar was met het beschilderen van de afbeeldingen op de deuren, viel mijn oog op de bumper van de camper. Die was behoorlijk verkleurd. Niet alleen het lange rechte deel, waar de kentekenplaat aan zit, maar met name de kunststof hoekjes. Hmmm… Zou je dat ook kunnen verven? Ja natuurlijk wel! Met zwarte Hammerite verf ging ik die bumper te lijf en dat maakte eveneens weer een groot verschil. Veel netter, veel verzorgder. Ons campertje wordt steeds mooier op haar oude dag.

Heiko had de grasmaaier toch al gestart voor het talud en ging daarom meteen verder met het maaien. Het nieuw ingezaaide gras was ondertussen flink gegroeid en kon voor de allereerste keer gemaaid worden! Omdat het nog wel erg vers is, leek het Heiko beter om dat met de lichtere loopmaaier te doen en niet met de zware zitmaaier. Dat ging prima, al kun je zelfs de sporen van de wieltjes van die loopmaaier in het verse stukje gras zien. De grond is nog erg zacht, waardoor zelfs de lichte loopmaaier er in weg zakte. Vervolgens liep hij meteen even “de kantjes eraf” over het hele grasveld en eindigde bij het waterzuiveringsdijkje. Daar maaide hij ook zoveel mogelijk, totdat de maaier afsloeg en herstarten niet meer ging. De conclusie was, dat de maaier nu echt aan het einde van zijn latijn is. Die is al zo vaak gerepareerd, echter nu is het definitief over volgens Heiko, die op dat moment overigens niet alleen groene vingers had, maar ook groene benen. Hij veranderde langzaam in de hulk leek het wel. Het laatste stukje van het dijkje werd overigens met de trimmer afgemaakt. Ook allemaal weer aan de kant.

De volgende actie was het schoonmaken van de Volvo aan de binnenkant. Die “werkauto” wordt zelden of nooit schoongemaakt. Dat was dan ook geen overbodige luxe. Eerst werd met de stofzuiger alle zand en steentjes opgezogen en daarna met een sopje alles afgenomen. Het was zijn eigen initiatief, want hij stoorde zich er zelf aan. Nou, dan moet het wel heel erg vies geweest zijn… De laatste paar uurtjes van de (werk-) dag werden besteed aan het kloven van een aantal blokken hout van een den. Die kwamen uit ons eigen bosje. Om het gekloofde hout te kunnen stapelen werden snel een paar pallets voor de bestaande rij van de meest recente stapel gelegd. Al met al hebben we beiden een hele productieve dag gehad vandaag. Dat geeft de burger moed en een super goed gevoel. Morgen komen de naweeën uiteraard, maar dan kunnen we wel nagenieten van de mooie resultaten. Blij met de veranderingen aan de camper, maar ook blij met de prachtige kleuren van de bloemen onder onze veranda.

2 gedachten over “Camper beschilderd”
  1. Hej, hej Joke en Heiko,

    Het over schilderen van de sticker is goed gelukt! Ga je de gele striping ook nog grijs schilderen?

    De nieuwe plaatsnaambordjes zijn mooi hoor! Gelukkig zijn de nieuwe net zo groot als de oude, ander had Heiko de beitel nog achter de oude moeten zetten.

    Nou Joke, ik denk dat ik Heiko gelijk moet geven over de bermbloemen op jullie talud in de tuin. Toen wij er waren vond ik dat er erg mooi uit zien. En nu hebben jullie beide jullie zin: Heiko de mooie bermbloemen en nu ze uitgebloeid zijn jij weer een kort gazonnetje. 😉

    1. Hej!
      Het gele wil Heiko graag zo houden. Ik had hem graag grijs gemaakt 😉
      Wat leuk van de natuur, dat we beide “onze zin” krijgen, toch? En natuurlijk lijkt het ontzettend mooi, wanneer de bloemen bloeien. Maar eenmaal uit: trimmer er over 🙂
      Fijne dag vandaag!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


CAPTCHA Image
Reload Image

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.