Ze wonen in Borgercompagnie en hebben een vakantiehuis in Kråkshult. Een paar keer per jaar verblijven ze in hun vakantiehuis. Meestal in de schoolvakanties, omdat ze beiden in het onderwijs werkzaam zijn. Deze week is het meivakantie en zijn Michiel en Maaike met hun drie kinderen bijna twee weken lang in Zweden. We kennen hem via de eerste serie Zweedse lessen die wij in Groningen via de Volksuniversiteit volgden. In die groep was Michiel een van de deelnemers. We kregen leuk contact en dat breidde zich uit. Zij hadden al een vakantiehuis en wij kochten er in 2014 een, in Skede: Rollsberg. Dat was vlak bij hun stekkie en als zij een keer boodschappen gingen doen, kwamen ze bij ons voor het huis langs. Uiteraard kwamen ze dan ook af en toe aan. Vorige week werd een afspraak gemaakt voor een bezoekje in Ödarp. Leuk! Vanochtend kwamen ze met hun mooie grote Skoda onze oprit oprijden.
Op het moment dat de afspraak werd gemaakt, vertelden ze dat ze (nog steeds) veel plezier beleven aan het bezoeken van een loppis. Toen vroeg ik hen om naar een deegroller te kijken, speciaal voor knäckebröd. Dat is een andere dan die je voor taart en brood gebruikt. Vandaag kreeg ik die van hen. Een nieuwe! “Geweldig! Heel erg bedankt!”
Het was ondertussen lang geleden dat we hen hadden getroffen. Het laatste contact was in hun pas aangekochte boerderij in Borgercompagnie, een jaar of vier geleden. Ondertussen zijn ze daar flink aan het verbouwen geweest en wonen ze er met veel plezier. Michiel vertelde onder andere, dat hij van school was veranderd, nadat hij 13 jaren op dezelfde school les had gegeven. Er waren onder andere een paar leuke collega´s weggegaan en dat was voor hem ook aanleiding om eens om zich heen te kijken. Lang hoefde hij niet te zoeken. Heel snel vond hij een andere school in Hoogeand-Sappemeer, waar ze “toevallig” een leraar zochten voor groep zes.
Michiel en zijn schoonvader waren hier al een keer geweest, maar Maaike en de kids nog niet. Zodoende nam ik ze even mee voor een rondleiding. Het was een heerlijk, spontaan bezoekje. Na ruim twee uurtjes stapten ze weer in de auto, om door te rijden naar Tranås. Daar wilden ze ook eens een keer winkelen. Ze waren er nog nooit geweest. Verder deden we hun de tip aan de hand, om naar Gränna te rijden, om de zuurstokkenwinkeltjes te bekijken. We wensten hen nog een fijn verblijf in Zweden, dat tot donderdag duurt. Dan rijden ze terug via de twee boten en via Denemarken, omdat de plicht vanaf maandag weer roept. Het was gezellig! “Tot een volgende keer! Vi ses!”
Na hun vertrek ging ik huishoudelijk werk doen en Heiko ging naar de kelder. Voor de waterkrachtcentrale hadden hij en Peter een borgplaatje nodig en daarvoor werd een plastic snijplankje van mij opgeofferd. Daaruit werden twee vierkantjes gezaagd, die op de vier draadeinden werden vastgezet met moeren. Vrij snel knapte er eentje: het was niet sterk genoeg. ´s Avonds, tijden het grillen pakten we hout uit een apart houthokje met hele kleine stukjes hout. Daartussen vonden we kleine stukje hardhout. Kijk! Dat is veel beter dan plastic! Uit de stukjes hardhout zaagde Heiko opnieuw twee vierkantjes en boorde daar vier gaten in, voor de draadeinden en een groot gat in het midden voor de as van de schroef. Dit alvast ter voorbereiding op het vervolg van de klus. Zeer waarschijnlijk gaan ze morgenmiddag verder met het project. Dinsdagmiddag werden er ongeveer twee uurtjes aan besteed. Als dat morgen ook lukt verwachten ze dat het wel klaar zal zijn.
Nadat de hardhouten borgplaatjes klaar waren kreeg ik van Heiko een seintje: “Ik ga nog even kloven hoor!” Ik was toen nog bezig om het verhaal van gisteren op de website te plaatsen en om de vele foto´s van gisteren te sorteren. Tjonge wat hebben we veel foto´s gemaakt van het grillen met de kleinkinderen. Logisch toch? Ze komen hier niet zo vaak en dan wil je alle momenten vastleggen. Ze, nee “we” hebben enorm genoten van het grillen, de wandeling en alles wat ze maar tegenkwamen. Heerlijk! Wat een rijkdom!
Het waaide behoorlijk en het was een koude wind. In houtstek drie was Heiko aan het kloven, maar hij vernam die koude wind daar ook. Die kwam voor hem uit een verkeerde hoek. Daarop hing hij de zware blauwe deken aan de zijkant van de houtstek. De deken gebruikt hij voor de klover. Daar pakt hij die ´s avonds mee in. Dat is ter bescherming tegen mogelijke nachtvorst. Het kleed hield de wind tegen, waardoor hij aangenaam kon kloven. Vele grote blokken verhuisden van houtstek twee en werden als kleine blokjes in houtstek drie gestapeld. Er werd ongeveer drie kuub gekloofd en gestapeld in drie uur tijd. Nu het kloven weer ter plekke plaatsvind kan het veel efficiënter en sneller. Er is weer flink opgeruimd! Al ligt er zeker nog ruim vier kuub hout in dikke blokken te wachten. Het einde komt gelukkig wel in zicht. Oh ja, dan liggen er nog twee “joekels” van sparren te wachten in het bos. Beiden goed voor minimaal drie kuub…
Vanavond hadden we een andere “gast” in de vijver! Donald en Katrien, de wilde eenden zijn waarschijnlijk op vakantie. Die hebben we al een paar dagen niet gezien. Kregen we daarom bezoek van de brilduiker? Het is het vrouwtje van dit soort van de eendachtigen. Het vrouwtje is een nogal onopvallende, compacte eend met een roodbruine kop, opvallend gele ogen, grijzige flanken en een witte halsring. We hebben haar, of een van haar vriendinnen al eens vaker mogen begroeten. In het tweede jaar dat we hier woonden, liep een vrouwtje brilduiker met zeven kuikentjes de weg over. Ze kwamen ergens bij ons van het erf en liepen toen het pad op richting “Hagen”. Zou dit vrouwtje ook ergens in de buurt een nest hebben?
De bloem van het jaar! Het zijn de kinderen die beslissen welke kleur de “majblomma”, de meibloem moet hebben. Ieder kind dat mee wil doen, kan suggesties inleveren voor hoe de bloem van volgend jaar eruit moet zien. Alle kleuren zijn toegestaan. Jaarlijks komen er via de speciale app en per mail vele duizenden voorstellen binnen bij de organisatie “Majblomman”. Door middel van stemmen op de website bepalen kinderen welke bloem wint. De bloem van dit jaar is groen en blauw met een oranje stip in het midden. Het is ontworpen door Elsa, die 12 jaar oud is en uit Karlstad komt. Ze heeft de majblomma van dit jaar “Påminner om jordklotet” – “denk om de aarde” genoemd. Het idee achter de kleuren is even serieus als actueel. Zo legt Elsa zelf uit: “Ik wilde dat de meibloem ons aan de wereld zou doen denken. Het blauw is de zee, het groen is het bos en het geel zijn alle plaatsen waar oorlog is. Ik denk dat het iets is waar veel kinderen nu aan denken”.
De meibloemen worden in twee fabrieken gemaakt. Beide fabrieken hebben goede arbeidsomstandigheden en marktconforme lonen. Er vinden doorlopend evaluaties plaats en de organisatie “Majblomman” ontvangt jaarlijks een actueel rapport over onder andere de werkomgeving, arbeidsomstandigheden, productie en lonen. De fabrieken zijn goed thuis in het werk van organisatie Majblomman, waar de producten voor worden gebruikt en de kernwaarden. Papieren bloemen, metalen spelden en stickers worden gemaakt van 100 procent gerecycled papier en plastic in twee verschillende fabrieken in China. Sunbeauty is specialist in papierproducten en vervaardigt de papieren bloemen. Jian is specialist in onder andere metalen producten en vervaardigt de metalen spelden en stickers. Om de kwaliteit van de producten te waarborgen, bezoeken vertegenwoordigers van de organisatie minimaal drie keer per jaar de fabrieken, voor en zelfs ook tijdens de daadwerkelijke productie. De bloemen worden vervolgens per boot naar Zweden verzonden. Mayblomman onderzoekt continu hoe de bloemen zo duurzaam mogelijk geproduceerd kunnen worden. Zowel sociaal, economisch als ecologisch. De meibloemen worden in groten getale verkocht door kinderen via sportverenigingen. Een deel van de opbrengst gaat naar de kas van de sportverenigingen en de rest gaat naar organisaties met als doel het helpen van kinderen in nood. Prachtig initiatief!
Ook prachtig was weer de zonsondergang.
Een paar “boze wolken” dreven voorbij.
Net op het moment, dat er naar buiten werd gekeken.
De zon speelde met de wolken, die vrij snel weer van vorm veranderden…
