Binnenkort injectie!

Nog net geen nachtvorst: het was een graad boven nul vanochtend. Éen hele graad! Al met al is dit toch best wel vroeg in het jaar. Het mag voor mij wel uitgesteld worden, want we willen kunnen genieten van de herfst. Dit jaargetijde staat niet alleen in het teken van het veranderen van de kleuren van bladeren en struiken. Het is ook de tijd van paddenstoelen en kastanjes. Misschien ga ik Heiko binnenkort wel verrassen met een “herfst-picknick”: niet vergeten om een kleedje mee te nemen en al helemaal niet de thermoskan met warme koffie. Misschien voor de verandering eens met warme chocolademelk! Daarnaast is de herfst ook het begin van kortere dagen. Nee, niet deprimerend: tijd om het in huis knus te maken. Dat kan al heel snel door een paar kaarsen of andere lichtjes te laten branden en meteen krijg je een gezellige sfeer. Net als dat zacht dekentje op de bank, waar je je heerlijk onder kunt verschuilen. We gaan er een leuke tijd van maken!

Al vele weken lang had Heiko last van zijn voeten. Hij staat de hele dag en loopt de hele dag op zijn werkschoenen, waarvan hij veel eeltvorming onder de voeten krijgt én likdoorns. Op zich niet zo heel erg, maar nu was er ook nog een vervelende nagel die hem zeer deed. Dat was de druppel. Tijd om een afspraak te maken bij een pedicure. Dat heet hier in Zweden “fotvård”, oftewel voetzorg. In Tranås was Heiko al eerder naar een dame geweest die die service verleent, maar toen Heiko daar weer een afspraak wilde plannen in het geautomatiseerde agendasysteem, bleek er dit jaar geen ruimte meer te zijn. Jeetje zeg! Blijkbaar heeft zij veel vaste klanten die elke maand terug komen, waardoor haar agenda al voor langere tijd helemaal vol zit. Op zoek naar een ander adresje schoot het Heiko te binnen dat er in Aneby recht tegenover de ICA en naast onze favoriete pizzeria, ook een “fotvård” service zit. Een zekere Nina uit Frinnaryd heeft daar haar salon. Via haar online agenda kon er een afspraak geboekt worden. Die afspraak was vandaag, maar de afspraak was vier weken geleden reeds gemaakt… Je moet geen haast hebben als je naar een pedicure wilt. Misschien is dat in Nederland wel net zo hoor, geen idee eigenlijk.

Om negen uur was Heiko de eerste klant in Aneby en zat hij gezellig in de wachtkamer te babbelen met een oude meneer. De man had veel humor en het was een leuk gesprek. Toen Nina er aan kwam en Heiko meenam naar de behandelkamer, vroeg ze aan de oudere man hoe hij heette. Hij noemde zijn naam waarop Nina zei dat hij pas volgende week woensdag een afspraak had staan… Ai ai ai. Erg vervelend voor de man. Hij had geen eigen vervoer en ook geen mobiele telefoon. Zodoende vroeg hij Nina om thuiszorg te bellen om te vragen of ze hem weer op konden halen. Dat gebeurde uiteraard en een half uur later zou de man weer opgehaald worden. De behandeling bij de pedicure begon met het wasbakje… De voeten komen eerst in een bak met lauw water en zeep. Wel zo hygiënisch voor de pedicure. Daarna werden de voeten een voor een gecontroleerd en behandeld. De hele operatie duurde een uur en na afloop moest er 550 sek afgerekend worden, wat ongeveer overeenkomt met €55.=. Met “zo goed als nieuwe voeten” liep Heiko de salon weer uit richting de auto. Hij kan er weer een paar maanden tegenaan.

Op de beurs van Tranås kregen we iets in handen gedrukt door iemand van een verzekeringsmaatschappij. Alleen wisten we niet wat het was. Het kon uit elkaar getrokken worden en aan de onderkant zat een plakstrook. Hmmm… Volgens mij was het iets voor het mobieltje, alleen wist ik van de werking niets af. “Google, wat is dit?” Ik had een foto gemaakt en die geüpload naar Google Afbeeldingen. Die kwam al snel met een paar “alternatieven” die gevonden waren.

Het was een telefoonbutton! Dat is iets wat je achter op je telefoon of hoesje plakt. Door het uit te trekken, creëer je in een handomdraai een handig handvat, waarmee je de telefoon veel gemakkelijker met een hand vast kunt houden. Het zorgt voor extra grip zeg maar. Ideaal wanneer je bijvoorbeeld met een hand een bericht wil typen, een selfie wil maken of je je mobieltje gebruikt als zaklamp. Het kan eenvoudig ingeklapt worden wanneer het niet gebruikt wordt en je hebt er geen last van. Handig!

Gisteren had Heiko gewerkt bij Kenth Örtengren en toen op enig moment de zon mooi over het terrein scheen had hij een paar foto´s gemaakt. Het aanbod van de seizoenplanten was zo enorm fleurig en kleurrijk en dat leverde in de zon mooie vrolijke plaatjes op. Bolchrysanten in verschillende kleuren, evenals de heideplanten en de diverse hangplantjes die overigens in de opruiming waren. Het is overigens slechts een kleine greep uit de grote voorraad planten, bomen en struiken die Örtengren op zijn terrein bij de nieuwe zaak heeft staan. Op een ander deel staan alle tuinplanten, fruitbomen en heesters. Tevens heeft hij binnen nog een zeer ruime collectie kamerplanten en bloempotten staan. Sinds de verhuizing naar deze locatie is zijn aanbod enorm vergroot net zo als zijn omzet. De verhuizing was een goede zet!

Het was even voor drie, toen de arts van de afdeling pijnbestrijding van het ziekenhuis van Eksjö belde. Ik had het gesprek voorbereid, door bepaalde woorden op te zoeken in het woordenboek, zodat ik het een en ander kon vertellen. In het Zweeds natuurlijk. Als eerste vroeg hij mij of ik bijwerkingen had van de medicatie. Toen ik hem vertelde van de duizeligheid, mocht ik een Gabapentine van de middag laten staan. Daarna wilde hij weten of ik verbetering voelde. Naar eerlijkheid vertelde ik, dat er weinig verandering was, behalve dat de achter- en zijkant van mijn bovenbenen minder branden en pijn doen. Dat vond hij blijkbaar reden genoeg, om aan te geven, dat hij me wel zou inplannen voor een injectie. WoW! Daar had ik niet op gerekend! Het moest volgens mij vele malen beter gaan, voordat dat zou gebeuren. Binnenkort zal ik een mail krijgen van een verpleegkundige met daarin een datum. Mijn dag kan niet meer stuk!

Alhoewel augustus de oogstmaand is, wordt er ook in september overal nog druk geoogst. Het koren is nu inmiddels ook binnen. De landerijen worden weer kaal. Op mijn terugrit vanaf Aneby zag ik gisteren deze boer de grote rollen stro bijeenhalen en op een grote kar plaatsen. Deze boer had aan het einde van de dag zijn “schaapjes weer op het droge”. Het stro is mooi droog binnengehaald. Fijn trouwens, dat er geen tientallen meters plastic omheen zit. Dat vind ik zo´n milieuvervuiling. Je ziet vaak genoeg grote stapels wit plastic bij een boerderij liggen. Te veel in mijn ogen. Ik vind dit overigens altijd hele mooie landschapsplaatjes. De eenvoud van het leven te midden van de prachtige natuur. En de boer… “Hij ploegde voort…”