Vanochtend belde ik met mijn neef Sietse. We hebben regelmatig even contact trouwens, zowel via WhatsApp als via de telefoon. Omdat ik met zijn broer, mijn tweede neef, geen contact meer heb, is hij mijn enige overgebleven familielid en dat koester ik enorm. We kunnen ook erg goed met elkaar overweg! Hij vertelde me onder andere over zijn/ hun voorbereidingen voor hun bezoek aan ons. Wij en zij hebben er veel zin in! Met name Sietse, want hij weet waar hij naar toe gaat. Zijn vriendin Annet is hier nog nooit geweest en laat het over zich heenkomen. Als het aan Sietse lag stapte hij vandaag nog in de auto. Ik vroeg hem met welke auto ze komen. Sietse is hier namelijk ook al eens een keer met een van zijn oldtimers, een El Camino geweest. Ze komen nu echter “gewoon” met de VW Passat. Over slechts anderhalve week zijn ze hier!
Heiko begon de dag met een aantal karweitjes van “huishoudelijk aard”. Boven stofzuigen en dweilen! Ja, heus! Gisteren had ik daar alles met een natte doek afgenomen en het vervolg nam Heiko op zich! Daarna ging hij uiteraard naar buiten. Op het bedbankje dat we grijs hadden geverfd en die wij op de veranda hebben staan, hadden we eerst, tussen de beide zitplaatsen, een verhoging gezet. Daar konden we onze kopjes koffie en de schoteltjes met “iets” opzetten. Toen het eindresultaat er stond, vonden we de verhoging niet mooi. Die werd er weer afgehaald en in de garage neergezet. Begin deze week zei ik tegen Heiko, dat we eigenlijk nog een tafeltje voor dat bankje moesten hebben. Er werd meteen aan die verhoging gedacht! Een nagenoeg vierkant blok.
Vandaag zaagde Heiko vier poten en zette die eronder. Vervolgens schuurde hij het geheel en verfde het in dezelfde kleur grijs als het bankje. Dat schuren en verven deed hij buiten, in de wind en in de zon. De wind zorgde ervoor dat de stof van het schuren meteen verdween en de zon zorgde ervoor dat de verf meteen droogde. Perfect. Aan het einde van de middag stond het tafeltje al boven voor het bankje! Maar dat was nog niet alles. Heiko bedacht zich dat, nu hij de verfblik en kwast toch in handen had, het kastje op de veranda ook meteen in dezelfde kleur mee geverfd kon worden. Eindelijk kreeg die de juiste kleur grijs en is het weer een geheel op de veranda. Fijn!
Omdat het weer zo mooi en zonnig was en er geen nachtvorst meer voorspeld wordt, werden de twee bloembakken buitengezet. De bloembakken waar we als experiment, de geraniums van vorig jaar in hebben laten staan. Iemand vertelde ons, dat je die prima kunt laten overwinteren. Gewoon in de pot laten staan en wegzetten op een plek waar het niet vriest en waar wel licht komt. Af en toe een beetje water geven en verder met rust laten. Dat deden we deze keer en inderdaad: de geraniums leefden nog! We zetten ze buiten op een workmate in de zon en ik zocht alle dode blaadjes en takjes eraf. Daar werd het een stuk netter van. Eveneens stukken kaler… We zullen het even een tijdje aanzien, want zoals het nu is, is het nog niet echt fantastisch. Hopelijk beginnen ze nu te groeien en herstellen ze zich tot mooie, volle geraniums.
Alle stukken stam van de twee berkenbomen lagen naast de klover op een stapel. Van de eerste berkenboom was al het een en ander gekloofd, maar van nummer twee lag alles er nog. Voordat berk nummer drie “C” omgezaagd zou worden, leek het Heiko verstandig om dit eerst aan de kant te maken Het is immers fijn, om het hout gekloofd en gestapeld in de houtstek te zien liggen! Met die activiteit hield Heiko zich de rest van de middag bezig en warempel! Om vijf uur was het klaar! Volgens hem is er nu nog plaats voor één berk in die houtstek. Dan is die vol er ligt daar ongeveer 25 kuub.
Nadat de verlengkabels allemaal weer waren opgeruimd bekeek hij de stand van de derde berk. De berk, die inmiddels in de takken bloei laat zien in de vorm van rupsvormige katjes. Een katje is trouwens een gemengde bloeiwijze met bijna of geheel zittende, eenslachtige bloemen langs de bloemspil. De mannelijke bloeiwijze van berken heeft gele, hangende rupsvormige katjes, die al voor de winter aanwezig zijn. De staande vrouwelijke bloeiwijzen onder aan de mannelijke bloeiwijzen zijn met knopschubben omgeven. De verspreiding van stuifmeel vindt uiteraard plaats door de wind. De vrucht is een klein dubbel gevleugeld nootje. Mensen die gevoelig zijn voor pollen van de berk gaan een periode met veel overlast tegemoet. Voorlopig is het hier overwegend droog, vrij zonnig en zacht tot warm weer. Hierdoor komen veel berkenpollen in de lucht terecht en neemt de kans op hooikoorts toe.
Al in het begin van april begon het berkpollenseizoen hier in Ödarp. Warm en zonnig weer stimuleerde de bloei van de eerste berken en inmiddels bevinden we ons in de piekperiode van het berkenpollenseizoen. Dat wil zeggen dat er momenteel heel veel berken in bloei staan. De vrij hoge temperaturen en zonneschijn stimuleren de bloei van de berken. Alleen buien kunnen de lucht schoonspoelen, maar voorlopig blijft het nog droog. Om te voorkomen, dat aan deze berk nog meer katjes komen moet die zo snel mogelijk omgezaagd worden. Anders heb je er veel te veel extra rommel van. Die berk hangt echter een beetje richting de weg en zal met grote voorzichtigheid omgezaagd moeten worden. Het liefst precies in het verlengde van de weg of half op de weg. Heiko heeft er al een idee over. Morgen misschien?
Toen ik een jaar of 17 was heb ik een paar seizoenen en in de weekenden in de keuken van een bejaardenhuis gewerkt. Prachtig om te doen! Daar leerde ik onder andere hoe ik snel en toch eenvoudig soepballetjes kon draaien. En zo doe ik het nog steeds. Je neemt een deel van het gehakt (wat inmiddels is vermengd met een ei, kruiden en paneermeel) in de hand. Daar haal je een klein beetje af en draait daar een balletje van op je pols. Als die klaar is laat je hem in de pan met water vallen. Of in een bakje natuurlijk, maar deze werden gedraaid voor de soep. Toen deden we overigens twee balletjes tegelijkertijd.
Zo werd van een pond gehakt soepballetjes gedraaid.
Die werden gekookt in water, afgekoeld
en in zakjes gedaan.
Alles kwam in de diepvries.
Behalve een portie voor de Tomaten-Groentesoep van vanavond!
Weet je overigens waarom men zegt “Woensdag Gehaktdag? Tegenwoordig kunnen we gehakt elke dag in de winkel kopen. Vroeger niet! De slager slachtte vroeger op de eerste werkdag van de week. Op de maandag. Het vlees werd op de dag daarna, de dinsdag verwerkt. Van de resten werd ook op die dag gehakt gedraaid. En… Woensdag werd het gehakt verkocht! Eet smakelijk!
De soepballen moesten een poosje koken om gaar te worden.
Ik bleef in die tijd in de keuken en reorganiseerde de diepvrieskast.
De (vele) gekregen met- en grillworsten waren in de diverse laden verdwenen, gekocht vlees kwam daar weer bovenop en het overzicht was weer volledig foetsie!
Daarom werden alle laden en de twee ruimtes boven in de vrieskast een voor een leeggehaald, schoongemaakt en weer ingepakt.
Dit keer kwam groente weer in een lade, brood ook en vlees werd verdeeld in twee laden.
Snacks en taart/ koek kregen eveneens weer hun eigen ruimte. Het overzicht is terug!