Vanochtend begon Heiko met het schoonmaken van de balken en de voorste en achterste puntgevel van de veranda. Ter voorbereiding op een schilderbeurt! Eerst dachten we nog, dat er hier en daar een balkje bijgewerkt moest worden. Nadat alle balken goed waren bekeken was Heiko zijn conclusie, dat het beter in een keer goed aangepakt kon worden: de hele dakconstructie en de beide puntgevels verven! Helaas kon dat vandaag niet meteen, vanwege de temperatuur. De zon stond op het plastic golfplaten dak te schijnen, waardoor de temperatuur op de veranda snel opliep. Heel snel. Schilderen onder tropische omstandigheden lachte Heiko niet toe. Morgen misschien?
Dat het schoonmaken geen overbodige luxe was bewees het schoonmaakwater. Halverwege de veranda, toen er zes balken waren schoongemaakt moest er een nieuw sopje gemaakt worden. Met deel twee van de veranda werd het water opnieuw zo donker als op de foto. Wat dat betreft een fijn gevoel, dat de dakconstructie in ieder geval alweer schoon is. Dat voelt al goed. Nu nog even schilderen.
Ik zette mij achter de laptop en vatte meteen de koe bij de hoorns. We liepen drie dagen achter met onze website en er was ondertussen weer van alles gebeurd. Gelukkig had Heiko alle dagen wel bijgehouden en in concept uitgeschreven. Dat scheelde een hoop. Aan mij de schone taak om alle teksten te redigeren, net als met zijn boeken, eventueel een paar onderwerpen en foto´s toevoegen, waarna de dagen geplaatst konden worden. Fijn! We zijn weer bij! Nog een beetje administratie gedaan ook!
De kruiwagen werd gepakt en de benodigdheden voor het bomenzagen kwamen erin: vanmiddag ging het laatste stukje van de tweede boom eraan en werd alles door Heiko in de kruiwagen naar houtstek twee gesleept. De boom, die onverwachts onder de andere omgewaaide boom bleek te liggen, was een uurtje later verdwenen! Dat wil zeggen de dikke stam. Alle zijtakken liggen er nog. Die blijven achter in de natuur en daar mogen de bosbewoners zich tegoed aan doen.
Deze boom was iets korter dan nummer een en had een iets mindere diameter dan de eerste. We klagen echter niet hoor! Hout is hout en het wil branden. Deze was zeker goed voor ruim een kuub. Op de foto kun je zien, dat ook deze kluit rechterop is gegaan, nadat het gewicht van de lange boomstam eraf was. De boom lag helemaal horizontaal en nu staat de stam onder 45 graden. Zover zakte de kluit terug, omdat de wortels er nog aanzaten. Het blijft altijd oppassen tijdens het zagen!
Nu de kettingzaag toch warm was, werd ook meteen de halve boom aangepakt. Van een sparrenboom was de dubbele top afgeknapt. Die lag er al wat langer aan het hout te zien. Dat zou vanavond in theorie meteen de kachel in kunnen. Zo droog was het! De twee omgewaaide bomen waren echter allesbehalve droog. Ondanks het feit, dat ze al anderhalf jaar in omgewaaide toestand daar lagen. De stam zat nog aan de wortels vast en zodoende bleef de sapstroom op gang en bleven de bomen in leven. De kwaliteit van het hout is dus goed!
Toen de dubbele top ook in stukjes was gemaakt en naar de houtstek was vervoerd, begon Heiko aan boom nummer drie. Die had erg veel zijtakken en het verwijderen daarvan kostte de nodige tijd en moeite. Dat laatste, omdat er soms lastig bij te komen was. De boom was namelijk tussen andere bomen doorgevallen en zat daar redelijk klem tussen. Boom nummer drie, of eigenlijk nummer drie en een half, werd daarna in kortere stukken gezaagd en die stukken werden verzameld. Toen de benzine in het tankje van de kettingzaag leeg was, keek Heiko op zijn telefoon en besloot, gezien het tijdstip, om er een punt achter te zetten voor vandaag. Het was vijf uur!
De rechterhelft van houtstek nummer twee vult zich ondertussen al gestaag met al die blokken sparrenhout. Een voorzichtige inschatting is, dat er nu vijf kuub ligt. Daar komt boom nummer drie nog bij en wat er verder nog onder ligt. Want ook deze boom heeft in zijn val een paar kleinere boompjes meegenomen. En ook die willen prima branden nadat het hout is gedroogd.
Ik was na de lunch weer eens moe. Het klinkt vreemd misschien, maar ik moest mezelf dwingen om de ene voet voor de andere te zetten. Mijn plan was om vanmiddag een tijdje naar buiten te gaan. In de moestuin komt wederom een beetje onkruid op en dat wilde ik in de kiem smoren. Gisteren stonden we nog trots bij de groentetuin met onze visite Lennart en Irene. Die verbaasden zich erover, dat alles er al zo hoog bijstond. Bij hen waren de gewassen nog een stuk kleiner. Het bleek, dat ze alles vier weken later hadden gezaaid. We kregen in ieder geval een compliment over de groentetuin. Toch zag ik wel hier en daar onkruid. Het ging vandaag echter niet zoals gedacht. Ik was bekaf en ben om één uur naar bed gegaan, waar ik bijzonder snel in slaap ben gevallen. Toen Heiko om vijf uur bij mij kwam kijken werd ik wakker. Helaas nog steeds moe. De koek schijnt op te zijn.
We hadden gisteren een doosje met “lekkers” van Kenth meegekregen.
Op zijn Facebookpagina had hij toevallig gisteren een foto
van een mand met nagenoeg dezelfde inhoud geplaatst.
Nee, aardappelen hebben we niet meegekregen, daar hadden we voor bedankt.
We vonden de inhoud al zó goed!
Vandaag hebben we de boontjes al opgegeten
en Heiko nam een paar van de augurken.
Top “zomerpresentje”, Kenth!
De rode bessenstruik doet het ondertussen geweldig goed. De struik is vorig jaar overgeplaatst vanuit een tuin in Gripenberg naar onze tuin. De struik stond die klant in de weg en moest eruit. Kon naar de stort. Dat laatste heeft Heiko niet gedaan. Met zorg is de plant uitgegraven en bij ons weer teruggeplaatst en hij overleefde de verhuizing! Getuige het aantal besjes. De aardbeien, die in vier bakken staan, blijven het ook goed doen. Lekker hoor, even langs lopen en een paar snaaien…
Terwijl in Ödarp de oevers van de vijver en de dam verhoogd en verstevigd zijn, wordt in Rotterdam opnieuw met de 3-D printer geprint. Peter heeft na het eerste concept van de mini waterkracht-centrale nagedacht over mogelijke verbeteringen en is daar nu concreet mee aan de slag gegaan. Een nieuw schoepenradje, waarvan de schoepen onder een andere stand staan en iets breder zijn is het resultaat. En het andere “ding” komt op het asje en de vernieuwing zit hem met name in het lagertje dat daarin komt. Dat is een nieuwe, die bijzonder weinig weerstand geeft. In augustus zien we elkaar in Nederland en zeer waarschijnlijk krijgen we dan het bouwpakket mee. Het enige wat we daarna nodig hebben is… een meter water in beekje en vijver!
