Geen widgets gevonden in de zijbalk

Ohhh… Deze ochtend waren we verre van “ochtendmensen”, maar was het negen uur toen we opstonden. Negen uur! Dat is ons denk ik in zeker tien jaar (mag zelfs langer zijn) niet overkomen! Heiko vertelde mij, dat hij mij “heerlijk” had horen snurken. Hij had het ook niet kunnen negeren, want het was een behoorlijk hard geluid geweest. “Oh?” Om mij niet wakker te maken toen hij zich wilde omdraaien, was hij op mijn snurken gaan liggen: “Joke ademt in en snurkt? Dan nu draaien!” Zo werden zijn geluiden door mijn eigen ehhh… geluidjes onderdrukt. Is dat niet lief? Dit is een nacht, die onze geschiedenis ingaat als de nacht, dat we sinds lange tijd uitgeslapen hebben! Yahoo!

Dat betekende tegelijkertijd ook, dat we met alles veel later waren. Zo neem ik op de zondagochtend altijd een tablet in tegen botontkalking, waarna ik een half uur niet mag liggen en geen eten of drinken mag. Dus eerst maar lekker gedoucht. Toen werd ik echt wakker! Daarna kon de maagbeschermer worden ingenomen, waarna ik een half uur geen eten of drinken mocht… Daarom Ebba haar medicijnen toegediend en haar eten en drinken gegeven. Uiteraard haar lekker vertroeteld! Daarna mocht ik dan eindelijk maar toch mijn koffie en ging ik er uitgebreid van genieten in de serre. Toen ik terug kwam in de keuken, had Heiko de tafel gedekt en namen we samen het ontbijt. Dit keer om bijna half elf! Toch smaakte ons het ontbijt beslist net zo lekker als om zeven of acht uur. Goedemorgen!

“Kleintjes worden groot”! In dit geval gaat het om onze kamerden, de Araucaria. Dit plantje heeft Heiko mij een paar jaar geleden meegenomen. Die zat samen met een paar andere soorten in een plantenbakje. Die anderen gingen dood en deze bleef over en kwam eenzaam en alleen in een pot. Dat hij het daar heus wel naar de zin heeft blijkt wel, want er zijn vanaf die tijd zeker twee segmentjes bij gekomen. Dit wordt volgens ons de derde die wij mogen begroeten. Het gaat niet snel met de kamerden. Doet niks. We vinden het een leuke plant. En de gezegde is uiteindelijk: alle goede dingen komen langzaam. “Zet hem op, kamerden!”

In tegenstelling tot de kamerden die “voller” wordt, worden de bomen en struiken buiten “dunner”, kaler! Zo hebben de berken al hun bladeren al een tijdje geleden laten vallen. Tot mijn verbazing zag ik, dat ook de seringenstruiken nagenoeg geen bladeren meer hebben. En wat te denken van de perenboom? Daarvan kun je de takken allemaal weer terugvinden. Het heeft een paar dagen licht gevroren en dan gaat het nog sneller met het bladverlies. Nog een paar dagen met een iets hardere wind en een beetje regen en het is over met de “bladeren-pret”. Of begint de pret dan pas? De pret van het bladruimen… Of dat je dan uitkijkt naar meer en strengere (nacht-) vorst?

Over het algemeen heb je dan heldere dagen en die heb ik persoonlijk liever dan die grauwe dagen van de laatste tijd. Wie niet? Toch is het niet alleen kommer en kwel hoor! Zo af en toe krijgen we het zonnetje heus wel te zien! Soms zelfs even tussen de buien door. Ja, ik zou liegen, wanneer ik niet zou zeggen, dat de wereld er dan toch meteen anders en vrolijker uitziet! Hiervan zijn de beelden de getuigen. Ach, alle jaargetijden hebben hun charmes, denk ik dan maar. Of niet soms?

Zo vond ik het gisteren ook prachtig áchter ons houtstekje. In deze tijd van het jaar. Toen we dat houtstek aan het leeghalen waren kregen we meer en meer zicht op het beekje. Die loopt er bijna doorheen. Slechts een paar meter, misschien slechts anderhalve meter, zit tussen de houtstek en het beekje. Doordat die omgeving nu geen diverse tinten groen laat zien van bladeren, mos, bomen, struiken en plantjes, maken de herfsttinten het weer helemaal anders. En zeker mooi! Want dit soort beelden zie je bijvoorbeeld niet in het voorjaar! Deze kleurcombinatie vind ik lekker warm aandoen. Als een wollen deken.

Deze paddenstoelen zag ik ook nog zitten op de wortels van een afgezaagde boom. Op dode wortels dus. Het is de paarse korstzwam, ook wel purperkorstzwam genoemd. Dit soort lijkt op een elfenbankje, echter heeft andere kleuren. Dit exemplaar uit de grote paddenstoelenfamilie is (donker) paars en aan de rand wit gekleurd. De randen zijn golvend en wit donzig “behaard”. De onderzijde is glad, donkerbruin of bruin-violet tot bruin. De paddenstoel wordt in de herfst gevormd bij een relatief hoge luchtvochtigheid met veel regen (nu dus), mist of dauw en een temperatuur van rond de 10 ºC.

De purperkorstzwam wordt gevonden als saprofiet (een soort schimmel) op dood hout van allerlei loofbomen. Maar ook als parasiet op levende bomen en struiken uit de rozenfamilie! Dan moet er eigenlijk actie worden ondernomen, want wanneer de paddenstoel in het diepst van de bomen of struiken komen gaan die dood. De purperkorstzwam komt het gehele jaar voor en is een algemene verschijning. Het vruchtlichaam heeft een doorsnede van 2 tot 4 centimeter en is dun en een beetje leerachtig. De korsten hebben overigens een opstaande rand. De bovenkant is voorzien van groeven, is viltig en licht grijsachtig geelbruin. De onderkant is lila tot purperkleurig. Later wordt de onderkant meer bruinachtig. De onderkant heb ik helaas niet helemaal duidelijk in beeld kunnen brengen. Maar voor de rest is het wel duidelijk te zien, dat het om de paarse korstzwam gaat.

Gisteren had ik nog even de bezem ter hand genomen. Nee, niet om het blad van het gras te vegen! Die bladeren ruimt Heiko op met de zitgrasmaaier en deels hark ik die later weg. We hebben namelijk onderling afgesproken, dat het bladharken voor mijn rekening komt. Dat vind ik gewoon erg leuk om te doen. Daarbij gebruik ik weer eens een paar spieren, waarvan ik niet meer weet dat ik ze nog heb… Met het bladharken wacht ik nog wel even tot het moment, dat de laatste bomen in en om de tuin hun bladeren daadwerkelijk allemaal hebben laten vallen. Anders blijf ik bezig. Eigenlijk net zoals met het schoonvegen van de vlonder: dit was volgens mij de vierde keer dit seizoen.

Een uitzondering op de regel van het bladharken is onder de boswilg in onze oprit, achter het huis. Die boom heeft toch aanzienlijk veel meer bladeren dan dat hij in zijn blad-periode laat zien! Nu al ligt er een gigantische stapel gele en dode blaadjes op en tussen het grind. Die wil ik morgen eerst maar eens bij elkaar harken. Als ik nog langer wacht wordt het harken te zwaar, omdat er dan veel te veel blad ligt. Agendapuntje voor morgen: blad boswilg harken. Als het droog is!

´s Avonds hoorden we van Heiko zijn ouders, dat ze een rustige week achter de rug hadden, maar dat er voor de komende week bijna iedere dag een activiteit was.
Maandag de pedicure, dinsdag de thuishulp, woensdag de kapper, donderdag was er ook iets alleen wisten ze dat niet meer zo een-twee-drie en zaterdag gaan ze met kleindochter Daniëlle naar IKEA in Groningen.
Toen we het telefoongesprek met beeld begonnen viel het ons op, dat ze nog heel duidelijk in het daglicht zaten.
En dat terwijl wij al zeker een half uur in het donker zaten!
Althans buiten.
Binnen hadden we uiteraard het licht aan.
Na een half uurtje babbelen, moesten in Hoogezand ook de lampen aan.
Het verschil is tijdstip van de intredende duisternis is dus ongeveer een uur.

Ons avondeten was een nieuw recept. Dat wil zeggen voor ons. Ik wilde een ovenschotel maken met bloemkool. Alles daarvoor had ik klaar staan: de voorgekookte aardappelen, die in schijfjes onder in de ovenschaal kwamen en boven op het gehakt met bloemkool. Het sausje dat er overheen kwam, alle kruiden, het gehakt dat er doorheen kwam, de geraspte kaas die alles afdekte: alles! Ik hoefde alleen nog de bloemkool uit de diepvries te halen. “Nee! Geen bloemkool meer!” Potverpielekesnogaantoe! Toen overlegden we even, waarbij er een keuze gemaakt moest worden tussen broccoli of spruitjes. Heiko hoefde daar niet lang over na te denken en riep meteen vol overtuiging: “Spruitjes!”. En zo kwam het dat we een “ovenschotel bloemkool” met spruitjes aten. Nou, dat was geen verkeerde keuze hoor. Het smaakte ons eigenlijk lekkerder dan met bloemkool…

Gisteren stonden we onder het dak van de houtstek, terwijl we de linkerhelft van houtstek 2 leegmaakten en overhevelden naar de andere rechterkant. We waren blij met het dakje, omdat er een miezerig regentje viel. Zo eentje waar je de druppen eigenlijk niet eens voelt, maar waarvan je na langdurige bloostelling wel heerlijk nat wordt. Op enig moment kreeg ik een blaadje in de gaten, die langzaamaan door die regen van het dakje afgleed. De drupjes vervolgden hun weg van het dakje naar het blaadje. Uiteindelijk eindigden ze in de stengel. Precies onderaan de stengel, daar wij hij de tak heeft losgelaten. Dat loopt een beetje rond. Net voordat de drup te groot werd nam ik een foto. Op zich al grappig. Het mooiste zat hem echter juist ín de druppel. Daarin zag je de weerspiegeling van de bomen erachter!

4 gedachten over “Uitgeslapen!”
  1. Wat mooi die druppel, Joke! Dat had je goed gezien dus!

    Jaha, nu de tijd weer voor de bladeren! Hier ook. De hoge bomen van de buren hebben veel bladeren, waarvan ook wij veel moeten opruimen. Het zijn overigens mooie bomen! Onze achtertuinen liggen op het noorden, dus geen last dat we geen zon krijgen. Wij hebben een krentenboom in de voortuin staan. Op enige afstand van de buurtuin. Ik regel ieder jaar weer, dat er wat van de hoogte afgaat. Ik wil niet dat mijn buurvrouw er last krijgt van krijgt Het is heel leuk om de vogels te zien genieten van de krenten. Ze waren eigenlijk voor ons bedoeld… Tja, jammer dan.

    Bomen: de een vindt ze “lastig”, terwijl de ander het juist fijn vindt om naar te kijken en in de tuin te hebben…

    1. Je hebt helemaal gelijk, Wilma! Sommige mensen houden inderdaad niet van bomen. Laat staan van die bladeren…
      Wij, jullie en wij, genieten er gelukkig wel van!

      Fijne dag vandaag!

  2. Zeker weten Joke! Mijn man vertelde me net, dat er weer een hele berg bladeren in het achterpad ligt… We hebben gisteren al veel opgeruimd, nu dus weer zo’n stapel! Deze week maar even weer opvegen… Overigens vind ik dat een leuk werkje, net als sneeuw ruimen!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


CAPTCHA Image
Reload Image

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.