“Wie “A” zegt, moet ook “B” zeggen!” In ons geval staat “A” voor de eerste grote berk. Die werd maandag omgezaagd. Vandaag werden daarvan alle stammetjes verzameld bij de klover. Vervolgens werd bijna alles meteen gekloofd en gestapeld. Als Heiko dat niet zou doen wordt de stapel te kloven stammen wel heel erg groot. Dan word je door de hoeveelheid steeds minder enthousiast om met het kloven te beginnen.
De “B” staat voor de tweede grote Berk die vandaag omgezaagd werd! Net als bij de eerste werd ook hier de stam met een staalkabel van de lier vastgemaakt en trok Heiko de boom op spanning. Daarna was het een kwestie van de boom inkepen, dat gedeelte eruit slaan en weer op spanning trekken. Daarmee zou de berk meteen vallen. Toch?
Nou, nee! Het geval wilde, dat deze berk zich niet zo gemakkelijk liet vellen dan de eerste. Deze bleef namelijk doodleuk met de top in een andere berk hangen! Hij viel redelijk snel hoor. Na een paar goeie sneden met de grote kettingzaag. Geen probleem. Dat de berk bleef hangen was eigenlijk ook geen probleem, maar dit keer kostte het even wat meer tijd om de boom uiteindelijk op de grond te laten vallen.
Heiko zaagde steeds een stukje van de boom af. Nabij de stam. Elke keer werd een stuk van ongeveer anderhalve meter afgezaagd. Tot drie keer toe. Toen kon Heiko de top omverduwen, zodat alles op de grond lag. Ook deze berk werd meteen in kleine stukken gezaagd en direct werden alle stammetjes verzameld bij de klover. De takken werden op een tweede grote hoop gegooid.
Nu lijkt het alsof er niets is gebeurd. De enige “stille getuigen” zijn de twee grote stapels met takken. Oh ja! De korte stukjes stam die nog een klein beetje boven het maaiveld uitsteken natuurlijk ook! Nu de twee berken weg zijn is het al een stuk lichter en ruimer geworden. Meer zicht op ons huis, op het trollenhuisje en op het stukje grond voor het huisje. Daar waar de vele bosanemoontjes en de jonge sparrenbomen staan.
Het schijfje van de boom viel (uiteraard) op de grond, nadat Heiko die eruit geslagen had. Toen tegelijkertijd de bast eraf viel verwonderden wij ons erover, dat het hout onder de bast er zo ontzettend glad uitzag! Echt bijna om in te spiegelen, zo mooi. Heiko vertelde, dat dit waarschijnlijk te maken had met de sapstroom die op gang gekomen is. Hoe dan ook, het was prachtig om dat stukje van de binnenkant van de boom eens te zien.
Na onze “A” en “B” volgt echter nog een “C” en een “D”! Vier grote berken gaan in zijn totaliteit verwerkt worden tot brandhout. Ons huis heet Björkhaga: berkenhaag. Met het verdwijnen van deze vier berken moeten we die naam misschien aanpassen?
Het mooie weer van vandaag en de zeer aangename temperaturen nodigden ons uit om buiten onze koffiepauzes te nemen. Eerst op het terras naast de keuken en later op de vlonder in de tuin. Je moet er nu van genieten! De hele week blijft het prima weer met temperaturen van 18, 19 en zelfs 20 graden en geen drup regen! Is de lange, hete zomer al begonnen? Wie weet. Het is in ieder geval al een leuk voorproefje! Het zal niet lang meer duren, voordat hier voor het eerst dit seizoen het gras gemaaid kan worden.
Terwijl we vanochtend op het terras zaten viel mijn oog niet alleen op het frisgroen achter onze vijver.
Ook viel het oog op een grote zanglijster! Deze zangvogel, in de orde van grootte van de merel, heeft een mooie olijfbruine kleur op de rug terwijl de borst bleek beige is met donkere spikkels. Opvallend zijn de roze poten. Er is overigens bijna geen verschil tussen beide geslachten. Grote lijsters bouwen hun nest meestal in de vork van een boom. Met behulp van gras, wortels en modder en een binnenbekleding van droog gras. Vier of vijf bleke eieren bedekt met grijsbruine of roodbruine vlekken zijn een typisch legsel. Ze nestelen in het vroege voorjaar.
Deze “neef” van de merel houdt van verschillende hapjes en voedt zich met regenwormen, fruit, duizendpoten, rupsen, bessen en zaden. Als de voorraad dreigt op te raken schakelt deze prachtige zangvogel over op een dieet van slakken (!) waarbij hij een steen of boomstronk gebruikt! Deze handige vogel slaat de slakken met hun huisjes tegen een hard voorwerp, waardoor ze de slak kunnen oppeuzelen! Dit doen ze meestal op een vaste plaats. Een grote verzameling overblijfselen van lege slakkenhuisjes betekent dus dat er een lijster actief aan het werk is geweest in zijn slakkensmidse. Een zangvogel die van slakken houdt! Wat willen je nog meer?
Vanmiddag keek ik nog even in de vijver. Niet naar de groei van de gewone dotterbloemen, maar naar de kikkerdril. Ik schrok even. In tegenstelling tot eerder waren er nu geen bubbeltjes meer te zien. Het leek erop, dat het “bedorven” was! Er stond schuim op de klompen. En middenin was het “vies donker”. Oh… Zouden ze allemaal dood zijn? Nee, gelukkig niet! Op het moment dat ik met de camera op “het schuim” inzoomde, zag ik het krioelen van de kikkervisjes! Echt honderden lagen in de kern! Puh! Was dat even schrikken! “Zet hem op, jongens!”
Even iets anders. Een Zweed die heel belangrijk werk heeft geleverd in de medische wereld: Tor Curstedt! Hij ontwikkelde samen met Bengt Robertson het medicijn Curosurf (=CUrstedt-RObertson-SURFactant) voor de behandeling van te vroeg geboren kinderen met respiratory distress syndrome (RDS). Het medicijn bevordert longrijping. Curosurf heeft ondertussen het leven gered van honderdduizenden te vroeg geboren baby’s met ernstige ademhalingsproblemen. Hiervoor heeft hij inmiddels een aantal onderscheidingen ontvangen: Koninklijke Academie van Wetenschappen 1998, Hart-Longstichting 2004 en Chiesi Prize for Excellence in Neonatology 2011. Tore Curstedt wordt geprezen om zijn wereldberoemde geneeskunde. Sinds de jaren 1950 is bekend, dat het grootste probleem bij het redden van te vroeg geboren baby’s hun onvolgroeide longen waren, omdat ze de substantie surfactant missen die de binnenkant van de longblaasjes omringt. Pas toen patholoog Bengt Robertsson en klinisch chemicus Tore Curstedt de handen ineensloegen, kwam er dus verandering. De stof Curosurf wordt momenteel gebruikt in de neonatale zorg in meer dan 90 landen.
Het preparaat zou kunnen worden gebruikt voor volwassenen die lijden aan longziekten, maar de kans hierop is op dit moment nog niet zo groot vanwege het ontbreken van het medicijn. Dat is ook een van de redenen waarom er al jaren wordt geprobeerd een synthetische drug te produceren met dezelfde eigenschappen als Curosurf. Iets wat tegenwoordig gelukkig niet zo ver meer in de toekomst ligt: “We hebben een lange weg afgelegd, klinische proeven zijn gestart in de VS en zullen binnenkort starten in West-Europa. Het werkt heel goed bij dieren, maar zelfs als alles goed gaat met de klinische proeven, moet je rekenen op nog zes jaar voordat het een goedgekeurd medicijn wordt”, zegt Tore Curstedt. Hij werkt nu samen met Jan Johansson aan het Karolinska Institutet. Niet alleen IKEA, SAAB, Volvo of Björn Borg, Anders Celsius en Alfred Nobel of ABBA komen uit Zweden…
Heiko en ik gebruiken beide het medicijn Gabapentine. De voorraad van Heiko was nagenoeg op en hij wilde nieuwe halen. Toen las hij bij toeval een bericht over een landelijke storing in het automatiseringssysteem van de apothekers. Omdat alle apothekers daarop aangesloten zijn, kon er in het hele land geen enkel medicijn uitgegeven worden. Jeetje zeg! Wat een afhankelijkheid van de computer voor, in dit geval, de gezondheid van miljoenen Zweden! Heiko kon gelukkig een stripje van mij pakken, maar als je andere medicijnen hebt en daar niet zonder kunt. Het zal je gebeuren. Later op de dag las hij, dat de storing twee uur had geduurd en niets met hacken of sabotage te maken had. Gewoon een menselijke fout. Helaas in dit geval voor een enkeling met verstrekkende gevolgen…
