Geen widgets gevonden in de zijbalk

Vanochtend ging Heiko met zijn laptop aan de keukentafel zitten en belde een paar klanten van Örtengren. Aan het einde van de middag nog een keer. De eerder door hem gemaakte lijst had hij erbij. Helaas werd door velen niet opgenomen. Slechts een paar werden bereikt. Die gaven meteen toestemming voor het snoeien van hun fruitbomen. Mooi! Het begin is gemaakt. De lijst van 2021 blijkt wel een beetje verouderd te zijn. Heiko gaat morgen op zoek naar de geschreven werkbriefjes van collega Håkan en ex-collega Anton, om te controleren waar ze vorig jaar in de periode januari tot april zijn geweest om bomen te snoeien. Er mogen uiteraard geen klanten vergeten worden en zeker niet de nieuwe. Morgen gaat hij voor het eerst sinds eind september weer aan het werk. Deels kantoorwerk en deels licht tuinwerk. De kleinere boompjes, waar je met een keukentrapje overal bij kunt komen, neemt Heiko voor zijn rekening.

Hier loopt normaal een klein riviertje…

Na de middag had Heiko een controle bezoekje bij de huisarts. Onderweg zag hij dat het riviertje dat in het dal stroomt tussen Blå Grindar en Aneby, gigantisch buiten zijn oevers was getreden. Vele hectares landbouwgrond staan onder water. Wat een triest gezicht. Een klein eindje verder kwam hij langs de hoogste waterval van Zuid-Zweden: Stalpet.

Ook daar was duidelijk te zien, dat er buitengewone hoeveelheden water verwerkt moest worden. De waterval spuwde het water met zoveel kracht door de opening: niet te geloven! Omdat het al een paar dagen vriest en het ook overdag nog zes graden onder nul is, bevriest het stuifwater dat op de boompjes, struiken en gras komt naast en onder de waterval. Wat prachtig om te zien!

Het bezoek met de huisarts was gepland in verband met zijn ziekteperiode en de ziekengelduitkering van de Försäkringskassan. De huisarts moet in die gevallen de zieke werknemer minstens elke vier weken zien. Heiko vertelde de huisarts, dat de medicatie in ieder geval verlichting geeft, maar dat de klachten nog niet helemaal weg zijn. Desondanks wilde hij wel graag weer aan het werk. Een beetje ritme, collega´s en klanten spreken, frisse buitenlucht, beweging. Allemaal dingen die hij een beetje heeft gemist. De huisarts vond dat uiteraard ook een goed idee. Hij gaf nog aan, dat de dosis gabapentine eventueel nog verdubbelt mag worden. Of hij die maximale dosering neemt wil hij nog wel even bezien. De lasten worden in ieder geval niet erger en beweging via het werk is altijd goed. Hij heeft er ook echt zin in, om structuur aan te brengen in het werk voor de collega´s in de buitendienst.

Na het bezoekje aan de huisarts reed Heiko door naar Eksjö, om weer een aanhangertje vol hout op te halen bij de Fin. De kettingzaag was mee, want de grote plakken hout waren niet te tillen! Die moesten eerst nog een keer doormidden en twee stukken moesten zelfs in vieren gezaagd worden. De kettingzaag had het er moeilijk mee, net als afgelopen zaterdag. Het hout was namelijk zo verschrikkelijk hard: van zichzelf en door de vorst. Het koste veel tijd om het zaagwerk te doen. Ruim een uur later waren de grote boomschijven dan toch klein gekregen. De aanhanger werd gevuld totdat de spatborden bijna aan de wielen kwamen. Er moesten wederom nog een paar blokken achtergelaten worden. Het gewicht werd anders te veel van het goede. Misschien dat hij en de Fin aanstaande zaterdag die andere boom nog gaan zagen. Dat hout is vele malen lichter en dan kan alles in een keer meegenomen worden. Dit is in ieder geval weer binnen: dit kan gekloofd worden!

Met meerdere dingen tegelijk bezig… Heerlijk!

Gedurende Heiko´s afwezigheid was voor een groot deel van de dag de keuken mijn domein. We hadden eigenlijk zaterdag al besloten dat ik een rijstevlaai zou bakken. Er kwam steeds iets tussen. Vanmiddag was het dan wel zover. Al vele ingrediënten stonden sinds zaterdag op het aanrecht, waarmee ik vrij snel kon beginnen. Omdat de oven toch warm was, maakte ik ook meteen een paar stroopwafelmuffins. Ja! Ook heel lekker hoor! Er waren ook nog een tweetal tomaten in stukjes gesneden, alsook twee preistengels. De eerste en een beetje van de tweede gingen in de Chili Con Carne voor vanavond. Voor “diversen” gingen een vijftal zakjes met gesneden prei in de diepvries.

Toen Heiko thuis kwam, was ik precies klaar met alles. Natuurlijk was de afwas net aan de kant toen hij binnenkwam. Alsof hij het geróken had! Vanzelfsprekend namen we toen samen een kop koffie. Met een stuk versgebakken rijstevlaai! Die was nog een beetje warm… Slagroom erover, beetje hagelslag en… De taart was weer goed gelukt! Voor morgen liggen een paar muffins klaar. Een paar, want de meeste zijn in de diepvries beland. Net als de helft van de vlaai trouwens.

Soms zoek je op internet het één en je vindt het andere. Ken je dat? Zo was ik op zoek naar iets over katten en ik kreeg ineens een pagina op het scherm met de namen van allerlei groepen dieren. Bijvoorbeeld een groep koeien is een kudde. Van sommige dieren weet iedereen hoe je een groep noemt. Neem koeien, een groep is uiteraard een kudde. Dat weten we allemaal wel, maar hoe zit dat bijvoorbeeld bij katten of flamingo’s? Ze hadden het een en ander uitgezocht en zo vond ik een leuk lijstje op het internet, waarbij toch ook naar voren kwam, dat er meerdere dierengroepen dezelfde naam kennen. We beginnen met een roedel: een groep (wilde) honden, wolven en herten. Wanneer dieren leven in een roedel betekent dit tevens, dat er een sterke hiërarchie heerst in de groep.

Dan kennen we een kudde: een groep koeien, olifanten, kamelen en paarden. Voor veel zoogdieren die in groepen leven wordt de naam kudde gebruikt. Je kent ook wel de term kuddedier. Een kudde zorgt voor bescherming tegen onder andere roofdieren. Wanneer een deel graast kunnen de anderen op de wacht staan. Vervolgens hebben we een school: voor zover bekend geldt dit alleen voor een groep vissen. Een school bij vissen is zeer vergelijkbaar met een kudde: hier geldt eveneens, dat veel vissen bij elkaar bescherming bieden tegen roofdieren. Dan hebben we nog een zwerm: een groep insecten, vogels of vleermuizen. Kuddes zijn er op het land, scholen in het water en zwermen is de benaming van grote groepen in de lucht. Dit kunnen dus die insecten, vogels of vleermuizen zijn. Als laatste noem ik vandaag nog een troep: een groep apen, leeuwen, hyena’s of dolfijnen. Het grote verschil met kuddes is, dat een troep zich kan opsplitsen in verschillende troepen en daarna weer kan samenvoegen (bijvoorbeeld om te overnachten). Ze zijn veelal socialer.
Dit is het eerst even voor vandaag hoor. Morgen nog een paar, want er zijn er nog meer!

3 gedachten over “Stroopwafel-muffins gebakken”
  1. Wat weer schitterend al die witte bomen en struiken! Zo mooi om te zien!
    En lekker allerlei lekkers weer gemaakt! Als de baas van huis is… Tja dat werkt het snelst en de voorraad wordt niet kleiner!
    Wat een joekel van een boom zeg! Daar zullen jullie zeker een mooi vuurtje van kunnen stoken.
    En wat mooi dat Heiko nu chef is geworden. Dat is ook beter dan wat de baas altijd moest doen. Begrijpelijk uiteraard, want de een ligt dit beter, de ander dat.
    Alles komt op het goede moment!

    1. Heiko heeft er veel zin in. Het “regelen en leiden” zit nog steeds wel een beetje in hem…
      Ja, die dikke boom was een “welkome gast”! Daar zullen we vele uren warmte van hebben!
      Wat een mooie omgeving nu toch hè? Na morgen gaan de temperaturen omhoog. Dan is het eerst weer even “gewoon” groen om ons heen.
      Fijne dag, Wilma!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


CAPTCHA Image
Reload Image

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.