Nu het schilderwerk op de veranda klaar is, verlegden we de aandacht naar de portiek bij de voordeur. Dat portiekje kon ook wel weer een opfrisbeurt gebruiken. Van binnen schoonmaken en van buiten opnieuw schilderen. Het schoonmaken van de binnenkant van de portiek nam ik voor mijn rekening. Alles wat daar stond, zoals de twee banken en enige prullaria, werd eerst naar buiten gezet, om enige werkruimte te krijgen. Daarna werkte ik systematisch vanaf het plafond via de wanden naar de vloer, met een sopje, een ontvetter en een droge doek. Een paar keer moest het schoonmaakwater ververst worden, omdat het niet langer schoon was… Als laatste haalde ik de stofzuiger erdoor. Goed gevoel, dat het daar weer schoon en fris is!
Aan de buitenzijde was Heiko begonnen met een emmer en een sopje, om het houtwerk af te nemen.
Twee jaar geleden hadden we dat ook gedaan en toen was het schilderwerk weer als nieuw. Deze keer niet!
Het werd wel schoner, maar onder invloed van de weersomstandigheden was de oude verflaag aangetast en moest er echt wel opnieuw geverfd worden. Zodoende werd na de emmer met sop, de emmer met verf gepakt.
Het verven begon echter pas, nadat de beide betonpilaren waren afgekrabd. Er zaten diverse blaasjes op de betonverf en dat leek behoorlijk haveloos.
Met de verfkrabber vloog de verf er op vele plekken bijna spontaan af. Wát een troep!
Zowel de trap als de planten rondom de trap zaten onder witte verfschilvers. De planten werden een beetje heen en weer geschud, zodat die witte plekken eraf waren, verstopt tussen het groen in het zand. De trap en het bordes werden gestofzuigd waarna er helemaal niets meer van de rommel te zien was. Twee zeer zwaargehavende betonpilaren waren op dat moment nog wel de stille getuigen van de afranseling met de verfkrabber en een roestborstel.
Hierna werden de beide betonpilaren als eerste gewit met betonverf. De stukken waar het erg was afgebladderd werden meerdere keren behandeld. Je ziet nu nog wel het niveauverschil in de verf, maar het is wel weer netjes wit. Het niveauverschil komt vanwege het feit, dat op de “kale” plekken de plamuur afgeknapt is. Blijkbaar zat er over de hele ronde betonpilaar eerst een laagje plamuur. Wij vinden het echter prima zo. Van een afstand ziet het er in ieder geval weer zeer fris en uitstekend verzorgd uit!
Daarna werden de houten delen van de entree wit geverfd.
Vanaf de hogere ladder.
Dat nam alles bij elkaar misschien een uurtje in beslag
en kan vervolgens weer vele jaren mee.
Heel fijn dat spullen goed onderhouden worden.
Zo kunnen we er langer plezier aan beleven!
Als allerlaatste werden de zwarte leuningen nog eventjes schoongemaakt. Daarop zat namelijk een beetje groene aanslag door de tand des tijds. Daarmee was de klus helemaal naar tevredenheid geklaard.
In ons bericht van 2 mei jongstleden schonken we aandacht aan het werk van Majblommor. Afgelopen weekend kwam ik bij een winkel het bord tegen op de foto hier links. Dat bewoog mij ertoe nog iets meer over deze actie op te zoeken en te delen. Het volgende kon ik erover vinden.
“Het Verdrag inzake de Rechten van het Kind stelt, dat alle kinderen recht hebben op vrije tijd, spel en rust, evenals op culturele en artistieke activiteiten. Negen op de tien kinderen zeggen tegen de Zweedse Kinderombudsman, dat vrije tijd heel belangrijk voor ze is. Tegelijkertijd geven vier op de tien kinderen aan, dat ze het zich soms of vaak niet kunnen veroorloven, om in hun vrije tijd te doen wat ze willen. De meeste Zweedse gemeenten bieden wel vrijetijdsactiviteiten aan tijdens de vakantieweken, maar de beschikbaarheid en kosten variëren sterk in het hele land. Dit wordt bevestigd in de rapporten van Majblomman. Majblomman wil, net als de Culturele Scholenraad, een meer gelijkwaardige en toegankelijke vrijetijdsbesteding en zet zich ervoor in dat alle gemeenten in Zweden dit aanbieden. Behalve het bieden van financiële steun, werkt Majblomman vooral aan structurele oplossingen door het doen van onderzoek en het schrijven van rapporten voor de politiek.
Volgens de onderwijsinspectie zijn de open vrijetijdsactiviteiten van de gemeenten, gedurende de zestien schoolvakantieweken per jaar, niet altijd relevant en aangepast aan de behoeften en omstandigheden van de kinderen. De grote zomervakantie duurt voor de kinderen tien weken. Werkende ouders hebben echter geen tien weken vrij. De kinderen moeten zich lange tijd zelf vermaken. Majblomman onderschrijft de conclusies van de onderwijsinspectie en vindt dat het vrijetijdsaanbod verbeterd moet worden, om te voldoen aan het Kinderverdrag. Majblomman vindt ook, dat de bewegingsvrijheid van kinderen cruciaal is voor zinvolle vrije tijd. Niemand zou bijvoorbeeld moeten stoppen met trainen of spelen, omdat de bus te duur is of omdat de contributie te hoog is. Uit hun laatste rapport blijkt, dat ongeveer de helft van de gemeenten “nee” zegt tegen kinderen die de bus ’s avonds, in het weekend en in de vrije tijd niet kunnen betalen. Majblomman wil daar verandering in brengen. In “Een winnend lot of niet?” roepen ze op tot een nationale strategie voor gratis reizen voor iedereen onder de 18 jaar.
Volgens de Onderwijswet moeten alle kinderen gelijke toegang hebben tot onderwijs. De wet stelt, dat al het onderwijs het belang van het kind als uitgangspunt moet hebben. De schoolwet stelt ook dat Zweedse scholen gratis moeten zijn. Het zou dus niets moeten kosten om naar school te gaan, maar er is een uitzondering. De school kan af en toe onbeduidende kosten in rekening brengen. Dit kan van toepassing zijn op vereisten voor een eigen lunchpakket op de excursie of geld voor bus en trein voor de schoolreis. Gemeenten en scholen kunnen zelf bepalen wat onbeduidende leges en incidentele gelegenheden in de praktijk betekenen. Dit levert problemen op voor studenten uit gezinnen met zwakke financiën. Majblomman wil actieplannen op gemeentelijk niveau waarin scholen wordt gevraagd richtlijnen te ontwikkelen, voor zowel directe als verborgen kosten in scholen. Sinds 2016 verstrekt de staat subsidies aan de gemeenten van het land, om gratis zomervakantie-activiteiten aan te bieden. De ondersteuning heeft het gewenste effect gehad en heeft ertoe geleid, dat veel gemeenten een groter aanbod aan zomervakantie-activiteiten hebben en dat deze goed bezocht worden.” Al met al een goed doel voor kinderen!
Alle gebruikte materialen voor het opfrissen van ons portaal werden weer opgeborgen, waarna de loop-grasmaaier uit de berging gehaald werd. Het gras was dankzij de vele regen en de redelijke temperaturen van de laatste dagen, hard gegroeid. De hoogste tijd om het weer te maaien. Deze keer werd begonnen met de randjes en kantjes, door met de loopmaaier in het rond te gaan. Daarachteraan werd “zijn grote broer” uit de berging gereden en mocht die nog een uurtje doen waarvoor hij is aangenomen. Een aantal bakken vol gras werden op de wal gegooid, waarna ook het grasveldje weer representatief was. Ach, en zo is er eigenlijk altijd wel iets te doen bij huize Leugs in Ödarp. Morgen de heg weer knippen en hier en daar trimmen… Stilzitten is er voorlopig nog niet bij. Laat staan pensioneren…
