Het was wel even “een dingetje” hoor. Afgelopen nacht bijna zittend doorgebracht, want liggen wilde niet zo goed. Toch redelijk geslapen. In ieder geval vanochtend wakker geworden met minder pijn. De pijn in de rug was wel heftiger, juist omdat ik bijna zittend had “gelegen”. De pijn op de borst is nagenoeg weg! Wat overbleef is (naar mijn bescheiden mening) spierpijn. Daarnaast ben ik snipverkouden, waardoor de lymfeklieren in de hals behoorlijk opgezet zijn en zeer doen. Dit is dus met een sisser afgelopen. Een lieve vriendin schreef me na het lezen van het bericht van gisteren, dat ze wilde, dat ik in het vervolg bij zo iets minder op het internet moest vertrouwen. Een eventuele volgende keer moest ik bij “onverklaarbare pijntjes” toch gewoon maar naar de huisarts gaan. Dat heb ik haar beloofd! In de hoop, dat het niet voorkomt.
Het was vanochtend weer een feestje. De zon kwam al vroeg op, rond kwart voor zeven en op een hele mooie manier. Met de zonnestralen verdwenen de wolken, als sneeuw voor diezelfde zon! “Goedemorgen!”
“In Zuid- en Midden-Zweden zal de lente moeten wachten” Vannacht zou een sneeuwstorm over het land trekken. SMHI, de Zweedse KNMI waarschuwde voor stroomuitval en verkeersstoringen. Dat is gelukkig allemaal meegevallen. Volgens de Zweedse Transportadministratie zijn wel verschillende vertrekkende treinen geannuleerd. Grote delen van het land werden dinsdag getroffen door harde wind en hevige sneeuwval en er werd daarvoor een oranje waarschuwing afgegeven. In Svealand, de zuidelijke provincies viel op sommige plaatsen wel 30 centimeter sneeuw. In Stockholm zorgde de storm voor chaos. Verkeersvertragingen werden veroorzaakt door ongevallen, slippartijen, slecht zicht en sneeuwbanken. Ook het openbaar vervoer, treinen en vluchten hadden vertraging.” Dan hebben wij hier in onze omgeving geluk gehad. Wel sneeuw en een sterkere wind, maar van een storm kunnen we niet spreken.
Om tien uur zat Heiko bij de huisarts in Aneby, om te vertellen over zijn pijnlijke hand. Met name ´s nachts doet zijn hand veel pijn en wordt hij daar meerdere keren wakker van. De hand is opgezet en enkele vingers zijn dan hartstikke doof. De huisarts beoordeelde het en denkt aan drie mogelijke oorzaken. Ten eerste kan de hand overbelast zijn vanwege het werk. Een paar weken lang, drie dagen in de week bomen snoeien is best een aanslag op de spieren in de hand. Als dat de oorzaak is, is rusten de enige optie. Ten tweede kan de oorzaak een “carpaal tunnelsyndroom” zijn. Dat zou een operatie betekenen, om het tunneltje in de pols wijder te maken. Dat is jaren geleden bij mijn beide handen ook al eens gedaan. Daarvoor zal hij eventueel naar een orthopeed in Eksjö moeten, die dat kan beoordelen. Ten derde kan het zijn, dat de polyneuropathie van zijn voeten nu ook actief wordt in zijn handen. Dat zal door een neuroloog verder beoordeeld moeten worden. Polyneuropathie begint in de uiteinden van de zenuwen in het lichaam en dat zijn de voeten en de handen. Hopelijk is dat laatste niet het geval, maar dat moeten we afwachten. Voorlopig beginnen we met rust voor de handen en krijgt Heiko nog een soort brace voor de nacht.
Na het huisartsenbezoek tankte hij de tank van de Hyundai weer eventjes vol met diesel bij een onbemand pompstation in Aneby. Ja! Hij had dit keer zijn rijbewijs en overige pasjes wel meegenomen! Vervolgens ruilde hij een lege gasfles om voor een volle, bij de winkel van Optimera. Net buiten het dorp. Daarna kwam hij naar huis en bracht hij verslag uit en liet hij mij weer een aantal prachtige foto´s zien van onderweg. Met de sneeuw en de zon die erop scheen. Koffietijd!
Gisteren had Heiko slechts één kruiwagen met hout gehaald. Vanwege de dikke laag sneeuw was het met de kruiwagen namelijk erg zwaar schuiven geweest. Daarom wilde hij vandaag een paadje maken met de zitgrasmaaier en het schuifblad. Helaas lukte dat niet met de zitmaaier. Als het dan niet op die manier gaat, dan maar met de hand. De sneeuwschuiver werd gepakt en met de nodige inspanningen (en pauzes) werd een breed pad gemaakt. Van achter het huis richting de drie houtstekken. Toen het pad lang en breed genoeg was, startte Heiko de zitmaaier opnieuw en reed daarmee naar de houtstekken. Even testen of het pad voldoende breed was en goed te berijden was voor de zitgrasmaaier. Vlak bij de houtstek had hij een keer-mogelijkheid gemaakt.
Vervolgens reed hij terug en koppelde hij de aanhanger aan de grasmaaier. Met die combinatie reed hij naar de houtstekken om brandhout te halen. Drie aanhangertjes vol werden beneden in de stookruimte in de bak gestapeld. Heiko wil ervoor zorgen, dat die bak nu vol blijft. Alvast ter voorbereiding op zijn weekje naar Nederland. Dan moet ik de houtkachel aan de praat houden en wil hij voorkomen dat ik door de sneeuw hout moet halen. Of dat lukt? Een vierde kar vol hout werd als reservevoorraad onder de carport geparkeerd. En daarmee was Heiko de hele middag lekker bezig.
En ja hoor! De Kerst-, Paas- en Pinkster-cactus heeft weer knoppen! Sinds de lidcactus boven hangt heeft hij het best wel naar de zin. Dit is namelijk al de derde keer, dat hij in een jaar knoppen toont. Waarom hij zoveel namen heeft? Nou, bij elke feestdag komt deze cactus weer naar voren en heeft dan de naam van de betreffende feestdag. Bijzonder toch? Of gewoon commercieel? Maakt niet uit. Wij hebben binnenkort weer bloemen van de cactus!
En de ezel?
Die staat nog gewoon in de keuken. Te wachten op betere tijden.
Gisteren had ik daar uiteraard totaal geen oren naar.
En vandaag had ik het “te druk” met een beetje administratie en de website. Met het plaatsen van een paar jaargangen in PDF-bestand.
Het is de bedoeling, dat ik morgen ga schilderen…