Geen widgets gevonden in de zijbalk

Opnieuw een vrije dag voor Heiko en daarmee weer op eigen erf aan het rommelen. De dikke balken van de schommel lagen immers te wachten, om gebruikt te gaan worden voor een extra houtstek. Vanochtend zou het droog blijven en daarmee ging hij maar zo vroeg mogelijk aan de slag. Om half negen, meteen na het ontbijt, schoot Heiko in zijn werkkleding en verzamelde hij het benodigde gereedschap. Als eerste werden de vier betonpoeren geplaatst. Deze waren vijftig centimeter hoog en verdwenen deels in de grond, zodat de fundering goed stevig werd. Op die poeren werden beugels gedraaid, die je in breedte kon verstellen. Daarop werden de vier houten poten van de draagconstructie vastgezet. Het graafwerk viel dit keer mee. Slechts een keer werd er een dikke kei opgegraven, waarmee het gat voor de betonpoer feitelijk ook meteen groot en diep genoeg was. Oh ja! Uiteraard stonden er een paar blokken “nog te kloven hout” in de weg. De basis voor de houtstek, de vloer, bestaat uit twee rijen met pallets. De houtstek wordt vier meter lang en twee meter veertig breed. Dat zijn twee pallets à 1,20 meter voor elkaar.

Toen de vier palen rechtop stonden, werden die tijdelijk onderling met elkaar verbonden door middel van panlatten en andere beschikbare planken van voldoende lengte. Vervolgens werden er balken op lengte gezagen, die de palen aan de beide zijkanten, de korte zijden, met elkaar verbond. Uiteraard werd de waterpas gebruikt om de dragende palen “in het lood” te zetten. De balken aan de zijkanten liet Heiko aan de voor- en aan de achterzijde oversteken, zodat daarop de lange balken van ruim vier meter gelegd konden worden. Eentje aan de voorzijde en eentje aan de achterzijde. Die aan de achterzijde kwam een beetje lager te liggen, zodat het regenwater later de goede kant oploopt. Namelijk naar achteren. Op die manier krijg je in ieder geval geen water in je nek als je een keer tijdens een regenbuitje hout uit dit houthok haalt. Toen die lange balken gemonteerd waren, werden er tien lange planken op gelegd. Daarop worden later de golfplaatjes vastgezet. De golfplaatjes, die nu nog boven de tijdelijke houtstek achter het trollenhuisje zitten. Ook werden er een paar schoren aangeschroefd, zodat het een stijve constructie werd. Tegen half vier werd het alweer schemerig en tijd om de gereedschappen bij elkaar te zoeken en onderdak te brengen. Het eindresultaat viel niet tegen. Als ik dat zo bekijk is het wederom een stevige constructie geworden… De tweede rij pallets werd er nog voorgelegd en daarmee is het zover klaar. Zodra de tijdelijke houtstek leeg is, wordt dat dakje verwijderd en gaat dat op deze nieuwe houtstek. Daar is dan plaats voor ruim 20 m2 hout.

Vergat ik toch gisteren nog een heel belangrijk bericht! Op de terugreis vanaf Nässjö zag ik namelijk nog een paar reetjes op het land lopen! Het was op de terugweg nog prachtig weer en daarmee kon ik ze heel duidelijk zien staan. Volgens mij waren het twee dametjes. Omdat de ene, de voorste iets kleiner was dan de andere, denk ik dat het ging om moeder en dochter. De kleinste was ook iets banger dan de grote. Maar of dat er iets mee te maken heeft? Je hebt immers ook grote mensen die banger zijn dan kleine… Nee, die redenering gaat niet op. Dat het twee meisjes waren weet ik wel zeker.

Kerstcactus weer in bloei! Wat is de kerstcactus toch een opgewekte bloeier! Je wordt toch meteen vrolijk wanneer je deze bloemen ziet? Deze kerstcactus is een vetplant en speciaal aan deze plant zijn wel de platte bladeren, die als schakeltjes aan elkaar hangen. Eigenlijk mag hij geen direct zonlicht, maar een koele, vrij lichte plek. Zou hij daarom naar rood kleuren en niet meer helemaal groen zijn? Ondanks dat heeft de cactus tijdens de rustperiode (tussen twee bloeiperiodes in), de vele bloemknoppen aangemaakt. Die rustperiode begon vanaf begin augustus. Nu de bloemknopjes en een paar bloemen zichtbaar zijn, krijgt kerstcactus iets meer water. We willen graag, dat alle knoppen gaan bloeien. En dat zijn er best wel veel.

Volgens de mensen die het kunnen weten, de weersvoorspellers, krijgen wij binnen twee weken te maken met vorst en sneeuw! Alleen verschillen de voorspellingen per dag. Neem nou vrijdag 26 november. Op het eerste overzichtje is te zien, dat de temperatuur overdag rond het vriespunt is, ´s nachts daalt dat naar minus twee en er valt drie millimeter sneeuw. Een dag later is het op die dag overdag al minus twee, ´s nachts minus vijf en geen sneeuwvlokje meer te zien. In tegenstelling tot dinsdag de 30 november. Dan voorspellen ze maar liefst zestien millimeter sneeuw! Dat kon wel eens een koud dagje worden, want dan denken ze, dat er ook een stevige wind waait: 10 meter per seconde! Maar ach… Niets veranderlijker dan het weer… Dat het kouder wordt is wel een feit, echter dat zou ik zelfs goed kunnen voorspellen!

“Hoge werkdruk achter meerdere sterfgevallen in de kraamzorg…” Een verontrustend bericht in de krant. Het schijnt dat verloskundigen het beroep ontvluchten en zijn alert op een onhoudbare werkomgeving in, wat wordt beschreven als, een “nationale bevallingscrisis”. Er zijn geen verloskundigen in 19 van de 21 regio’s van dit land en de recente massale ontslagen hebben de crisis verergerd. Volgens getuigenissen van medewerkers is de situatie, ondanks herhaalde alarmeringen, niet verbeterd. Elke dag heb je tussen de drie en vier geboorten per verloskundige. Dat is volgens een verloskundige en vakbondsbestuurslid van de Vereniging voor Gezondheidszorg. Een nieuwszender had een interview met de Zweedse Inspectie voor de Gezondheidszorg. In totaal zijn er meer dan 200 onderzoeken gedaan of nog bezig, in de periode 2018 tot september 2021.

Hierbij vond men verschillende gevallen, waarin kinderen zijn overleden of ernstig gewond zijn geraakt tijdens of net na de bevalling en waarbij hoge werkdruk op de kraamafdeling is genoemd als een van de bijdragende oorzaken. In Zweden worden elk jaar tussen de 115.000 en 120.000 kinderen geboren en het is in een zeer klein deel van de gevallen dat het echt fout gaat. In een brief van vorig jaar noemde de Raad van Toezicht al een hoge werkdruk als terugkerende oorzaak, die bijdraagt ​​aan fouten bij bevallingen. De toezichthouder had toen gezien, dat in bepaalde gevallen, artsen en verloskundigen de focus hadden verloren en minder oplettend waren, doordat ze door een hoge werkdruk last hebben van tunnelvisie. Drie van de zes sterfgevallen die werden geïdentificeerd, vonden plaats in Södersjukhuset in Stockholm, een van de grootste ziekenhuizen van Zweden. Het is een onvoorstelbare tragedie, wanneer door het hebben van te weinig (deskundig) personeel, iets mis gaat, net voor of tijdens de bevalling.

Het eerdergenoemde onderzoek nam meerdere jaren in beslag. Toen het verslag daarvan vorig jaar november naar buiten werd gebracht, verklaarde de autoriteit in verschillende gevallen “ernstige tekortkomingen in de patiëntveiligheid te hebben geconstateerd”. Tegelijkertijd werd door diverse instanties verklaard, dat men maatregelen zou hebben genomen en van plan was te nemen, om te voorkomen dat iets soortgelijks opnieuw zou gebeuren. Momenteel worden alle “gevallen” zorgvuldig onderzocht, volgens een verloskundige en specialist in de regio Stockholm. Zij zegt overigens, dat ze zich niet kan voorstellen, dat kinderen sterven door een hoge werkdruk, maar dat het wel een bijdragende oorzaak is. “In elke dergelijke situatie nemen wij het ongelooflijk serieus, omdat we niet willen dat het ooit weer gebeurt. We willen personeel in onze kraamafdelingen, niet alleen in de regio Stockholm, maar in heel Zweden, waar we voldoende personeel hebben en een voldoende hoog competentieniveau, om de risico’s van dergelijke ernstige incidenten te minimaliseren.”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


CAPTCHA Image
Reload Image

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.