Is dat een goed begin van de ochtend of niet? Precies tegenover ons huis, daar waar op 17 januari een grote berkenboom in onze tuin viel en even verderop een grote populier, stonden bij de takken van die populier twee reeën! Vlak langs de weg, in de berm. Twee? Even later ontdekten we er namelijk nog eentje. Het waren er dus zeker drie, maar wellicht waren het die vier, die ik vorige week achter ons huis zag. Vlak achter ons beekje. Die vierde hebben we echter niet gezien. Deze drie leken te genieten van de bast van de takken van de populier.
Een van de drie liep op een gegeven moment om de grote stapel takken heen en ging vanaf de wegkant op zoek naar een lekker hapje. Hij of zij kwam daarbij mooi in het zonnetje te staan. We blijven het gewoon erg mooie en lieve beestjes vinden en ze blijven ons boeien. Toen we even later een auto in de verte hoorden aankomen, wat de reetjes ook hoorden, vluchtten ze snel het veilige bos in. Ver weg zijn ze echter niet. We weten nu, dat ze hier rondom ons huis verblijven. We zijn er dan ook eigenlijk wel van overtuigd, dat het nog niet de laatste keer is geweest dat we ze zagen.
Terwijl Heiko met de Hyundai en aanhanger richting het zuiden reed, naar Eksjö om precies te zijn, kroop ik achter de laptop. Ik wilde in ieder geval een item plaatsen voor de website. Tevens wilde ik iets uitzoeken met betrekking tot WhatsApp. Sinds langere tijd gebruik ik WhatsApp niet alleen meer op de mobiele telefoon, maar ook op de laptop. Via WhatsApp Web. Dat werkt perfect! Met name het typen gaat sneller en je kunt documenten en foto´s van de laptop meesturen. Zoals wel vaker met programma´s gebeurt, moest ik mij bij dit programma even opnieuw inloggen. Dan ben je langere tijd ingelogd geweest en willen “ze” dat je dat even opnieuw doet. Daarbij kwam dit keer in beeld, dat er nu ook met dit programma via de laptop gebeld kon worden! Zelfs beeldbellen! Dat leek me ideaal, want dan heb je immers een heel goed beeld. En groot!
Ik klikte op “Hier downloaden” en kwam in een scherm terecht, waar je het programma kon downloaden op de telefoon en op de laptop. Dat deed ik, waarna het installatieprogramma werd gestart. Meteen verscheen linksonder in het beeldscherm het verloop daarvan. Even later bleek het al klaar te zijn. Toen ik daarop klikte werd het programma geopend. Het moest nog wel even op de laptop gezet worden in de juiste map. Daarna kon WhatsApp opnieuw gestart worden en stond inderdaad rechtsboven de tekentjes voor beeldbellen en bellen. Heiko was daarna het “slachtoffer”. Onderweg belde ik hem vanachter de laptop. We kregen beide beeld, ik kon Heiko horen praten, maar hij mij niet. Wat ik ook probeerde: niets werkte. We kunnen nu (beeld-) bellen, maar nu het geluid nog even goed zien te krijgen…
In Eksjö haalde Heiko weer een aanhangertje met hout op bij Pentti. De Fin, die overigens al 35 jaar in Zweden woont. De aanhanger werd snel gevuld met stammen en uiteraard spraken ze nog even. Pentti was aan het snipperen gegaan met de grote hoeveelheid takken. Die waren van de, door hun samen omgezaagde, bomen afgekomen. Hij had daarvoor een erg mooi apparaat, dat op een benzinemotor draaide. Er konden stammen door van ongeveer 10 centimeter doorsnee. Precies de takken, die Heiko laat liggen… Alles dikker dan 10 centimeter gaat mee en bij ons in de kachel. Pentti wees Heiko nog een grote boom aan, die ook omgezaagd kon worden. Of ze dat binnenkort moesten gaan doen, voordat er blad aankwam of in de herfst, als het blad er weer af is? Heiko gaf aan, dat hij dat liever in de herfst wilde doen, omdat er op dit moment al meer dan genoeg hout ligt te wachten om gekloofd te worden. Dat was wat Pentti betrof helemaal oké.
Ze spraken af, dat Heiko morgen nog een keer een aanhanger vol zou komen halen. Daarna zal er nog een ritje gemaakt moeten worden waarschijnlijk. Op de aanhanger ligt telkens ruim 500 kg aan (nat) hout. Daarmee is de maximale belasting van de as ongeveer bereikt. Een aanhanger vol stammen is eveneens ongeveer een kuub hout. De moeite waard dus. Thuis ging hij de aanhanger meteen leegmaken en legde alle stammen bij de twee houtstekken, waar de stammen verder in kortere stukken gezaagd gaan worden en daarna onder de bijl van de klover gaan.
Na de middag gingen we samen een overzicht maken van alle zekeringen van de nieuwe stoppenkast. De elektricien had ons wel een kort overzichtje gestuurd, maar daarin hadden we eerlijkgezegd niet zoveel vertrouwen. Sommige dingen stond er drie keer op en daarnaast misten we ook een aantal zaken. Met zijn indeling in de hand zetten we een voor een de groepen uit. Toen bleek al snel, dat inderdaad het een en ander niet helemaal juist en compleet was. Terwijl Heiko het hele huis doorliep en de verschillende vertrekken controleerde op elektriciteit, schreef ik alles op. Binnenkort maar even in Excel verwerken, want overzichtelijk is het lijstje niet! En duidelijk geschreven? Nee. Ergens begon ik met een net handschrift en eindigde met “Chinees voor Beginners”…
Heiko was hierna nog in de garage aan het kloven gegaan. Met de op maat gezaagde stammen, die hij het vorig weekend had opgehaald. Die waren toen meteen in de garage gezet. Die wilde hij wel even kort en klein slaan! Dat wil zeggen: met de klover in stukjes hakken. De grote garagedeur erbij open, zodat hij een mooi uitzicht had bij dit redelijk “geestdodende” werk. Hij heeft een flinke stapel stammen kunnen kloven en stapelen in de garage, maar het is nog niet klaar. Misschien heeft hij morgen nog zin om hieraan verder te werken. En anders volgende week een keer. Of later! Het kloven heeft niet zo´n haast. Je wilt het alleen graag aan de kant hebben. Dan kan het gestapeld worden en drogen. Dat kan om twee redenen nog niet, waarvan de ene het gemis van een houtstek is…
De tweede reden is, omdat we vandaag opnieuw te maken hadden met een paar vieze sneeuwbuien en te lage temperaturen. Dan droogt het hout niet. Er was vandaag ook nog eens veel wind. Absoluut geen weer om buiten actief te willen zijn. Zo af en toe was de zon er wel bij en dan werd de verleiding even groter. Wij bleven in huis, wel zo verstandig. Doordat het overdag lichtelijk dooi is, komt er veel water in het beekje. Allemaal smeltwater. En dat komt vervolgens in ons vijvertje. Bij het dammetje worden “overuren” gemaakt: daar gaat op dit moment zoveel water door, dat alleen de originele doorgang niet meer voldoende is. Het gaat er aan de boskant bij langs en het water staat ook een paar centimeter hoog in het gras voor de houtstek…
