Winter 2021: einde in zicht?

Het weer blijft de gemoederen hier behoorlijk bezighouden. Met name de nachtvorsten en sneeuw, want er is vannacht alweer sneeuw gevallen. Gisteren was er al tien centimeter gevallen en nu weer een beetje erbij. In plaats van eraf gegaan. Ondanks dat het gistermiddag behoorlijk regende, bleef de sneeuw liggen. Vandaag was het ook nog de hele dag raak: sneeuw, sneeuw en nog eens sneeuw. Hè! Houdt het dan nooit op? Het gras was begin deze week juist zo mooi tevoorschijn gekomen en nu is het opnieuw verdwenen onder een wit pakket. “April doet nog steeds wat hij wil”: brrr… Toch schijnt er licht aan het einde van de tunnel. Vanaf volgende week woensdag gaan de temperaturen omhoog en zal het overdag 10 tot 12 graden worden! Ook ´s nachts geen vorst meer. Gaat het eindelijk anders worden?

Ondanks de winterse weersomstandigheden vertrok Heiko toch om half acht richting Tranås, voor zijn werk. Örtengren had hem gisteren nog gebeld over de klus die vandaag opgepakt moest worden, echter nadat hij voor Heiko had gezongen. Uiteraard in verband met Heiko´s verjaardag. Leuk! Er moest vandaag een strookje tuin “schoongemaakt” worden en daarna uitgegraven worden. Het schoonmaken bestond uit het verwijderen van veel grind, antiworteldoek en de struiken die daarin stonden. Ter plekke wilde de klant graag een muurtje hebben van twee stenen hoog. Net zoals vorig jaar aan de linkerkant van het huis eentje was gemaakt. Nadat de grond vrijgemaakt was begon Heiko te graven. De uitgegraven zwarte grond gooide hij meteen op de aanhanger, die hij er gelukkig vlak naast kon parkeren. Het uitgraven ging voorspoedig. Het was redelijk mooie grond zonder al te veel stenen en wortels. Een plukje met tulpenbollen en een plukje met hyacinten werd nog wel even gespaard en op een andere plek herplant.

Onder het genot van duizenden vallende sneeuwvlokken werd de strook uitgegraven, in het verlengde van het muurtje van vorig jaar. En daarmee was eerste deel een van de klus bij deze klant geklaard. De uitgegraven strook moest ongeveer 15 centimeter dieper liggen dan de onderkant van de onderste steen. Die ruimte wordt later (volgende week) gevuld met “stenmjöl”, héél fijn grind, dat als fundering dient en waar dan de grote stenen opgelegd worden. Met de volle aanhanger reed Heiko naar de stort, om het zand en de opgegraven wortels af te voeren. Na terugkeer begon hij twee, gigantisch uit de kluiten gewassen, lavendelstruiken te knippen, om die vervolgens uit te graven. De klant wilde ze op de huidige plek kwijt en elders opnieuw (laten) poten. Hopelijk gaat dat lukken: ze waren namelijk al heel erg groot en daarmee ook al enkele jaren oud. Verpoten is dan erg risicovol. Als laatste werden een vijftal struiken uitgedund door de dikke stammen er tussenuit te zagen. Toen Heiko op dat moment op zijn telefoon keek om te zien hoe laat het was, bleek het net mooi twaalf uur te zijn. Tijd voor een broodje met een kop koffie. Dat nuttigde hij in de personeelskamer op de nieuwe locatie.

Ik had vanochtend om kwart over negen de schoorsteenveger op bezoek. Dat bezoek was twee weken geleden keurig aangemeld via een briefje, dus we waren voorbereid. Het was een nieuw gezicht voor mij. De man die er tot nu steeds was geweest, is vorig jaar met pensioen gegaan. Deze nieuwe kwam, zag en verdween. Waarom? We hadden, volledig onnadenkend, de houtkachel stevig opgestookt! De keteltemperatuur stond op dat moment op 80 graden en de schoorsteen was nog tientallen graden warmer! Veel te heet voor de schoorsteenveger om zijn werk te kunnen doen. In de vooraankondiging staat vermeld, dat je de ketel die ochtend niet moet gaan stoken. Dat waren we vanochtend beide eventjes helemaal vergeten. Onverrichter zake reed de schoorsteenveger zodoende weer weg. Wel maakten we een afspraak voor aanstaande maandag. Dan doet hij ´s middags een nieuwe poging, om alsnog de schoorsteen te vegen en de kachel(s) schoon te maken.

Net toen Heiko na de lunch wilde vragen wat hij moest doen, kwam Örtengren langs. Hij zag het slechte weer al een tijdje aan en kwam tot de conclusie, dat het verre van ideale omstandigheden waren om buiten te werken. Hij verzocht Heiko daarom om de bus mee te nemen en alle gereedschappen over te brengen. Vanaf het oude adres aan de Stigbergsgatan naar de nieuwe locatie. Met een overvolle bus kwam Heiko een half uur later terug en plaatste alles op de, door Örtengren aangewezen, tijdelijke plaats in het grote gebouw. Maandag gaan twee mannen beginnen met het timmeren van een stelling, waar alle gereedschappen in opgeborgen zullen gaan worden. Daarvoor moeten ze wel een indruk hebben van hetgeen er allemaal is. Vandaar dat het handig was om al zoveel mogelijk over te brengen. Hopelijk kan het aan het einde van de maandag een definitieve plaats krijgen. Na deze actie was het tegen 14:00 uur einde werkdag. Weekend!

Op de nieuwe locatie is het op dit moment een drukte van jewelste. Buiten is het hekwerk geplaatst, binnen wordt veel opgeruimd en de lege ruimten worden ondertussen geschilderd. Over opruimen gesproken: het gebouw lijkt door de vorige eigenaar van de ene op de andere dag te zijn verlaten. Er liggen bijvoorbeeld nog veel reserveonderdelen voor de bussen, er liggen nog diverse kledingstukken van oud-werknemers en in het kantoor ligt nog heel erg veel papier en staan er nog diverse ordners met administratie. Alles wordt momenteel opgeruimd en naar de stort gebracht. Het is de wens van de baas, om zo snel mogelijk na de paasdagen open te gaan. Hopelijk gaat dat lukken!

Meteen na de middag was ik achter de computer gaan zitten. Ik kreeg opnieuw veel spam binnen. Ondanks het nieuwe contactformulier. Ik had daarover gechat met de provider. Die adviseerde, om de bevestiging, die ik door het systeem liet versturen naar de verzender, te laten vervallen. Door die bevestiging kon men toch weer “spammen”. Ook werd aangegeven, dat nog wel via het Gastenboek een formulier aan ons verzonden kon worden zónder bescherming. Daar had ik totaal niet aan gedacht en die mogelijkheid heb ik dan ook maar meteen verwijderd. Daarna ging ik op zoek naar een antispamprogramma. Nou, die zijn in overvloed! Even bepaalde sites bekeken en uiteindelijk die gekozen, die door velen werden geadviseerd. Morgen een nieuwe uitdaging: de formulieren aanpassen en kijken of er toch nog iets van een bevestiging kan worden geregeld…

Vanmiddag had ik de moed verzameld om onze nieuwe fitnessruimte in gebruik te gaan nemen! Wat een genot, dat alles gewoon klaarstaat en dat het er behaaglijk is qua temperatuur. Nu kon ik meteen met de oefeningen beginnen. Oef! Ik kon wel merken, dat het een poosje geleden was, dat bepaalde spieren waren gebruikt… Toch heb ik er een goed gevoel aan overgehouden: we zijn weer begonnen!

Omdat Heiko al zo vroeg stopte met het werk, was hij nog eventjes langs de winkel Optimera gereden. Daar had hij vorig jaar nieuwe werkschoenen gekocht. Die schoenen hebben geen veters, maar een speciale sluiting. Eentje met een draaiknop en een ijzerdraadje. Een snelle manier om je schoenen los en vast te maken. Ideaal! Totdat het ijzerdraadje knapte… Dat overkwam Heiko vorige week. Vandaag reed hij op goed geluk naar de doe-het-zelf-zaak, om te informeren of het mogelijk was, dat draadje te vervangen. Tot zijn stomme verbazing kon dat! Hij kreeg namelijk een setje met spulletjes mee, die nodig waren om dat mogelijk te maken. Daarbij zat een uitgebreide beschrijving met vele plaatjes. Een kind kon de was doen.

Dat wil zeggen: ik kon dat wasje doen. Niet vanwege mijn leeftijd hoor. Gewoon, omdat priegelwerk en geduld nou niet meteen Heiko zijn sterkste kanten zijn. Terwijl ik met het eten bezig was kon dat er wel “even” bij tussendoor gedaan worden. Ja hoor… Het verwijderen van de kapotte knop was inderdaad een makkie, net als het nieuwe draad in de schoen maken. Daarna werd het even lastiger: de twee uiteinden moesten door de nieuwe draaiknop. Aan de hand van de vele plaatjes lukte het me niet, waarmee ik de laptop opstartte voor een instructiefilmpje. Nog voordat het werd getoond, wist ik waar de fout lag en wist ik wat ik moest doen! En… Het is allemaal gelukt! Grappig systeem hoor! De schoen kan voortaan weer met draaiknop en draad gebruikt worden. Heiko was weer helemaal blij!