Vandaag de verjaardag van mijn moeder. Altijd een bijzondere dag. Ook na haar overlijden blijft het haar verjaardag. Ze zou vandaag 84 jaar geworden zijn, als ze niet in mei 2011, op 73-jarige leeftijd zou zijn overleden. Uiteraard blijven de herinneringen. En dat zijn er heel veel. We kwamen al vrij snel met z´n drietjes te staan: mijn moeder, mijn broertje en ik. En waarschijnlijk is het daardoor geweest, dat we meer vriendinnen waren dan moeder en dochter. Natuurlijk was en bleef zij de baas in huis hoor. Wel werd nagenoeg alles samen gedaan, samen overlegd, samen besloten. We hebben ook altijd heel veel gepraat. Zelfs nadat ik het huis uitging, zelfs nadat ik was getrouwd. We spraken bijna elke dag en zagen elkaar minimaal één keer per week. Die gesprekken en bezoekjes, haar humor en verhalen, haar raad en daad mis ik. Nog elke dag… Vandaag een beetje meer…
Als ik mijn oefeningen doe, zijn het altijd dezelfde. Al een paar jaar en dat wordt een beetje eentonig. De uitdaging is daarmee een beetje weg. Een beetje maar, want de oefeningen doe ik uiteindelijk om mijn rug sterker te maken. Vanochtend ging ik echter op zoek naar nieuwe. Ik vond daadwerkelijk een paar interessante om eens uit te proberen. Die heb ik via printjes in Paint uitgeknipt en geplakt in een Word-document en vervolgens geprint. Daarna werden ze gelamineerd. Zo worden de documenten beschermd tegen vuil en vocht en ze worden verstevigd. Dat is makkelijker om mee te werken. Dat deed ik terwijl ik de “oude” oefeningen deed. Die doe ik altijd in de kelder en daar staat ook de lamineermachine. Multitasken heet dat toch? Overmorgen worden de nieuwe oefeningen uitgeprobeerd. Ben zeer benieuwd hoe die bevallen!
En wat deed Heiko vandaag? Die was gisteren tegen half vier gebeld door zijn baas. Er was niet zó veel werk meer, maar er was ergens een grote zilverspar omgezaagd en alle takken waren voor Örtengren. De takken van de zilverspar zijn uitermate geschikt, om te gebruiken in kerststukjes en voor het maken van guirlandes. Heiko en collega Urban waren gevraagd, om rond negen uur te beginnen. Ze werden door Örtengren naar de plek des onheils geloodst. Daar werd tekst en uitleg gegeven over hetgeen de bedoeling was. De plek waar de boom lag, was een klein eindje rijden buiten de stad en midden in de natuur. Een mooi plekje met twee hele grote schuren, drie huizen en veel land. Alles overigens zeer slecht onderhouden en alles had wel iets aan renovatie nodig. Op de toegangsweg naar het huis lag inderdaad een gigantische zilverspar. Alle lange takken konden van de stam afgezaagd worden en van die takken moesten vervolgens weer de uiteinden afgezaagd worden. Alleen de uiteinden waren geschikt voor het beoogde doel. Gewapend met een kettingzaag, extra Aspen benzine en kettingolie gingen ze met z´n tweeën aan de slag. Aspen is overigens een Zweeds merk van alkylaatbenzine, welke beter is voor mens, machine en milieu. Door speciale raffinage zijn veel schadelijke stoffen, die wel in gewone benzine zitten, weggelaten. Aldus hun website…
Dat klusje nam de hele ochtend in beslag. Het was dan ook een giga grote boom. Ze maakten verschillende stapels: eentje met de te sparen takken en eentje met de weg te gooien takken. En van beide werden meerdere stapels gemaakt. Een eerste grote stapel goede takken werd op de aanhanger geladen, om alvast mee te nemen naar de zaak. Er zouden nog zeker twee volle aanhangers volgen. Om half een reden ze terug naar Tranås met een volle vracht, om daar aangekomen eerst een broodje te nuttigen. Met een kop warme koffie. Op de binnenplaats bij de zaak werd een plekje gezocht waar de takken neergelegd konden worden. Vanaf die stapel gaan de dames die de winkel beheren, de takken weer in kleinere stukje knippen. Dan zijn ze uiteindelijk klaar om in guirlandes te worden verwerkt. Er liggen verschillende verzoeken om die takken-slingers. Minstens dertig (!) moeten er gemaakt worden van verschillende lengtes, maar 25 meter lengte is heel normaal. Wát een klus…
Nadat de takken waren afgeladen en de binnenplaats een obstakel rijker was, gingen Heiko en Urban naar een adres aan de Mådavägen. Daar was Heiko al veel vaker geweest en dus bekend met en bij de bewoners. Daar moest deze keer het gras gemaaid worden, de kantjes geknipt, de fruitboom gesnoeid, het blad bijeengeharkt en een beetje onkruid gewied worden. Dat klusje werd met z´n tweeën in twee uur geklaard. Intussen was het kwart voor vier en begon het snel te schemeren. Tijd om er een punt achter te zetten voor deze dag. Terug bij de zaak meldde Örtengren, dat er voor morgen geen werk is. Tja, eigenlijk is er wel werk, maar dat moet hij eerst nog eventjes voorbereiden. Er kan namelijk begonnen worden met het aanplanten van de grote tuin, rondom het bedrijfspand van Sweop, van de Sono Group. Het pand waar Heiko twee weken geleden de bomen, struiken en planten in ontvangst had genomen van een vrachtwagenchauffeur. Toen Heiko de zaak verliet zat Kenth gebogen over de tekeningen, om te kijken waar wat gepoot moest worden. Dat zet hij morgen in het echt uit, zodat er overmorgen een start gemaakt kan worden met het poten. Morgen dus niet voor werk naar Tranås, maar in eigen tuin. Daar is ook nog wel het een en ander te doen.
Een leuk berichtje uit de Zweedse krant: Volgens een recent rapport van de Europese Commissie is Zweden het op twee na meest gedigitaliseerde land van de EU! Alleen Denemarken (de nummer één in de ranglijst) en Finland lopen voorop. Elk jaar rangschikt de Europese Commissie de digitalisering van lidstaten in het rapport Desi, wat staat voor Digital Economy and Society Index. Dit jaar is de ranglijst gebaseerd op vier gebieden: menselijk kapitaal, connectiviteit, integratie van digitale technologie in het bedrijfsleven en digitale openbare diensten. Van de vier gebieden is menselijk kapitaal de beste tak van Zweden. Bijna de helft van de bevolking, zo´n 46 procent, heeft naar schatting meer dan digitale basisvaardigheden. Volgens het rapport zijn er echter meer experts op het gebied van ICT (informatie- en communicatietechnologie) nodig. De Europese Commissie schat in, dat Zweden in 2024 ongeveer 70.000 ICT-specialisten te kort komt. Het gebied waar Zweden zich het meest in heeft ontwikkeld, is de digitale openbare dienstverlening. Daarmee steeg het land van plaats tien naar vijf. Als voorbeeld wordt het gebruik van e-identificatie benadrukt. Met andere woorden: de Zweden zijn goed in het gebruik van BankID, te vergelijken met DigiD. Nederland en Ierland staan trouwens dit jaar op respectievelijk vier en vijf in de Desi-ranglijst. In het rapport van vorig jaar stond Zweden nog op de tweede plaats. Wat de reden was van de degradatie staat overigens niet vermeld.
