Geen widgets gevonden in de zijbalk

  
1 Juli: de dag waarop we ons “Digital Covidbevis”, het digitaal vaccinatiebewijs, kunnen downloaden. De QR-code, die in Europees verband gebruikt kan worden, om aan te tonen dat we zijn ingeënt tegen het virus. Vanaf de website 1177.se konden we ons inloggen, waarna we werden doorgelinkt naar de site Covidbevis.se. Met onze reis naar Nederland in het verschiet, heb ik dit meteen voor ons beiden gedaan. Het ging allemaal vrij eenvoudig en binnen een half uurtje hadden we beide QR-codes ontvangen. Die staan nu op onze mobiele telefoons, in de cloud en op de laptop.

Het Europees Digitaal Coronacertificaat (EUDCC) maakt het mogelijk, dat mensen tijdens de coronapandemie weer vrij door de EU kunnen reizen. Het EUDCC is het digitale bewijs dat iemand: * tegen COVID-19 is ingeënt of * negatief op corona is getest of * van COVID-19 is hersteld. Het certificaat bevat een QR-code met essentiële informatie en een digitale handtekening, die de echtheid van het certificaat garandeert. De handtekening moet eveneens vervalsing voorkomen. De lidstaten zijn het eens geworden over een gemeenschappelijk model van de elektronische en de papieren versie, om de erkenning te vergemakkelijken. Het digitaal coronacertificaat is geldig in alle EU-lidstaten. Het moet ervoor zorgen, dat de huidige beperkingen op gecoördineerde wijze kunnen worden opgeheven. Wie zo’n digitaal coronacertificaat heeft, mag in principe vrij reizen. Alleen wanneer dit voor de volksgezondheid nodig is, bijvoorbeeld bij een uitbraak van een nieuwe variant, mogen EU-landen nog aanvullende eisen stellen. Voor zover die niet disproportioneel zijn. Ze moeten die dan wel met opgave van redenen aan de Commissie en alle andere EU-landen melden.

Ongeveer een kwartiertje, nadat de QR-codes waren gedownload, kreeg ik een berichtje van neef Sietse. Die stuurde mij een schermafdruk van een site, waarschijnlijk van (een) rijksoverheid (-instantie). Hierin was te lezen, dat Zweden van code oranje naar code geel is gegaan. Met deze verandering van kleur is het niet meer nodig om in quarantaine te gaan als je van of naar Zweden reist. Dat geeft de burger weer moed! Dat we in quarantaine moesten als we naar Nederland zouden gaan, weerhield ons van het reizen. Dan was je immers een groot gedeelte van de reis kwijt aan “opsluiting”. Door deze aanpassingen worden de maatregelen weer een beetje meer versoepeld. Met kleine stapjes kunnen nu toch ineens weer grote sprongen worden gemaakt!
  
 
Je wilt ze er wel in kíjken: vruchten in de fruitbomen! Alleen de wilde appel laat tientallen kleine appeltjes zien en is daarmee duidelijk koploper. Kan ook snel, want de grote appelboom heeft er ongeveer een stuk of tien (die ik kon zien) en de rest van de fruitbomen heeft nul komma nul, niks, noppes, nada! Dat zou rond deze tijd toch echt al wel het geval moeten kunnen zijn. Ik liep als een detective nog maar eens rond de grotere perenboom te struinen, want we willen zo graag peren. Die waren heel erg lekker namelijk. Ineens viel met een heel klein “koppie” op. Een klein peertje! Oh, wat toppie! Maar mijn vreugde was al snel over, want ik zag direct een klein plekje in de vrucht en daarmee zal hij waarschijnlijk niet groot of oud worden…

Wat ook niet groot of oud worden waren deze eitjes en larven! Ik vond ze in slechts twee blaadjes (die aan elkaar zaten) in de kleine perenboom. De middelste van de drie fruitboompjes langs de oprit. Het schijnt om de Perenspinselbladwesp te gaan, die hier haar eitjes heeft gelegd. De eieren worden in groepen van 30 tot 60 stuks, in rijen aan de onderkant van het blad gelegd. Een vrouwtje kan ongeveer 200 eieren leggen! Na ruim een week komen de jonge larven uit, die (donker) geel tot oranje zijn en een zwarte kop kop hebben. Ze zijn ongeveer 2 centimeter lang en hebben 3 paar borstbenen voor en 1 paar achter poten. Nou heb ik dat niet gecontroleerd hoor…

De spinsels omvatten een aantal bladeren, die door de bladrupsen kaal gevreten worden. De nerven laten ze grotendeels staan. Als de larven de bladeren kaal hebben wordt er een eindje verder een nieuw spinsel gemaakt. Een larven kolonie kan 6 spinselnesten aanleggen. Het spinsel heeft een grootte van ongeveer 15 centimeter. Bij ernstige schade wordt het gehele blad weg gegeten, waar door groeiremming of afsterving kan ontstaan. De bestrijden kan eenvoudig door de rupsen-nesten handmatig weg te halen. En dat ben ik zeker van plan te gaan doen, nu ik elke dag de perenboom in de gaten ga houden! De rest van de fruitbomen hadden gelukkig geen “mee-eters”. Maar ook die ga ik meenemen in de controles!
  
Oeps! Gisteren probeerden we te betalen met Heiko zijn nieuwe MasterCard van de Handelsbank. De oude pincode (van de Maestro) werkte echter niet. Bij een geldautomaat was het ook niet mogelijk om de pincode te wijzigen, wat je wel kunt doen, wanneer je je kunt inloggen. Kortom we konden er niets mee. Er zat niets anders op, dan eerst naar de bank te gaan en te vragen om uitleg. Dachten we! Totdat vanmiddag de post kwam en iets in de brievenbus deed. Waaronder een poststuk van de Handelsbank. Oh? Het was zo´n bekend formuliertje, die je krijgt als je een nieuwe pincode krijgt. En dat was voor deze pas ook het geval! Vandaar dat ik begon met “Oeps!”. Als een bestaande betaalpas wordt vervangen blijft de pincode gelijk, maar als je een nieuwe pas krijgt, krijg je natuurlijk ook een nieuwe pincode! Dat hadden we toch kunnen weten. Dompies! Binnenkort kan Heiko daarom zijn pas, met nieuwe pincode, in gebruik nemen. En mocht hij dat willen, de pincode bij een automaat aanpassen…
 
Ook vandaag wilde Heiko er nog wel even op uit. Naar buiten en een frisse neus halen. Het gaat weer een stukje beter met hem. De koorts is nagenoeg weg. Alleen ´s ochtends en ´s avonds nog een beetje verhoging. Daarmee durfde hij de stap wel te zetten. Een goed teken! Achter het huis stond de zitmaaier met de kapotte aandrijfriem, dus dat was een mooi doel. De zitmaaier naar de reparateur in Tranås brengen. De aanhanger werd achter de Volvo gekoppeld en de oprijplaten uit de garage gehaald. Daarna reed Heiko de zitmaaier op de aanhanger en legde de oprijplaten ernaast. Overigens had hij de opvangbakken er maar even afgehaald, want dat maakt het een te groot geheel. Dat past allemaal wel precies op de aanhanger, maar voor de reparatie is het alleen maar onhandig.

In een rustig tempo reed hij daarna naar Tranås, naar de tuingereedschappenzaak RC Machines. Daar waar eigenaar Christer de scepter zwaait. Die heeft trouwens vlak bij ons gewoond. In een zomerhuis van Erling en Britt. Ja, het is een klein wereldje! Bij de zaak vroeg Heiko eerst even naar globale kosten en dat werd ongeveer €.60,00 voor de riem en maximaal een uurtje voor het erom zetten. Oké, prima! Daarna reed hij de zitmaaier van de aanhanger. De dame achter de balie had gezegd, dat hij de zitmaaier maar achter het gebouw moest rijden. Net voor de garage. Dat deed hij dan ook. Maar oei, oei, oei! Onze zitmaaier was niet de enige die gerepareerd moest worden. Drie rijen met minstens zes zitmaaiers voor ons! Dat gezien hebbende, denken we niet, dat de maaier deze week nog weer klaar is. Nu maar hopen dat het gras niet al te snel groeit de komende dagen… Een geluk bij een ongeluk: het bedrijf heeft geen zomerstop!

De laatste weken denken wij weer vaak aan een camper. Wat hebben wij toch mooie vakanties gehad met de beide campers die we hebben gehad. De caravan was ook leuk, maar toch stap je daar niet zomaar in weg. Zeker niet met die giga grote, die wij hadden gekocht. En inmiddels weer hebben verkocht. Toch willen we er wel graag af en toe op uit kunnen trekken, zonder dat we iets moeten organiseren of reserveren. Gewoon, spontaan wegrijden en maar afwachten waar we uit komen en wat we tegenkomen. Daarom toch maar weer eens kijken naar een tweedehands camper. ´s Middags begon Heiko te zoeken op Blocket en al snel vond hij twee stuks die hem wel goed leken. We willen absoluut niet weer zo´n grote camper als we eerder hadden. Nu gaan we voor een compact, klein, handig dingetje, die je overal ook nog eens kunt parkeren. Heiko stuurde mij de link door van bovenstaande Ford Elnagh Marlin. Ja! Dat zou hem heel goed kunnen worden. Maar ja, voordat je iets koopt wil je het zien en ermee proefrijden.

De camper stond echter te koop in Lidköping en dat was op ruim 2,5 uur afstand. Met pauzes 3 uur rijden bij ons vandaan. Daar rijd je niet zomaar even naar toe. Zodoende vroeg Heiko de eigenaar eerst het hemd van het lijf. Op alle vragen kwam snel een antwoord en via het verkregen kenteken konden we online ook al heel veel info van de camper opvragen. Tegen half vier ´s middags hadden we voldoende informatie en vertrouwen gekregen. We waren er klaar voor: we zouden die kant op rijden. Het zou wel een latertje worden: vermoedelijke aankomsttijd was zeven uur, uurtje kijken en proefrijden, drie uur terug en daarmee geschatte tijd dat we weer thuis waren zou elf uur zijn. Wat doen we? We gaan! Een laatste bericht naar de verkoper en dan… Oh? De verkoper gaf aan, dat hij net thuis was van zijn werk en dat er twee echtparen kwamen, om de camper te bekijken. Zodra hij meer wist liet hij weer van zich horen. Later op de avond was de advertentie van Blocket verwijderd, waarmee duidelijk was dat de camper verkocht was. Die kans was uiteraard groot, met twee belangstellenden. Wij zoeken nog even verder.

De Nederlandse Telecommunicatiewet gaat vanaf vandaag op de schop! De belangrijkste wijziging in de wet zorgt ervoor, dat mensen nadrukkelijk toestemming moeten geven, om gebeld te worden door aanbieders van producten of diensten. Na 1 juli mogen bedrijven alleen nog mensen bellen die akkoord hebben gegeven voor verkoopgesprekken. Hetzelfde geldt voor mensen die opgebeld worden door een goed doel of een politieke partij. Met de nieuwe wet worden de rollen omgedraaid: waar consumenten voorheen zelf via het “bel-me-niet-register” moesten laten weten, niet meer door telemarketeers gebeld te willen worden, is dit nu de standaard voor iedereen. Behalve als mensen laten weten wel op de telefoontjes zitten te wachten. Een bedrijf moet dus voortaan kunnen aantonen, dat de consument vrijwillig heeft ingestemd om gebeld te worden. Die toestemming moet de consument zelf actief hebben gegeven. Daarbij moet duidelijk zijn voor welke producten en diensten de toestemming geldt en voor welke periode de toestemming geldt. Als mensen klant zijn bij een bedrijf, mogen die wel altijd worden gebeld. Ook mensen die minder dan drie jaar geleden klant waren, kunnen mogelijk gebeld worden. Daarna is opnieuw toestemming nodig. Of dit in Zweden ook nog eens gaat gelden? We hebben ons ook hier in een soort “bel-me-niet-register” ingeschreven, maar dat werkt niet helemaal naar wens…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


CAPTCHA Image
Reload Image

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.