Nadat we vanochtend een paar huishoudelijke klusjes hadden gedaan, stapten we samen in de auto, om een paar boodschapjes te halen in Aneby. Heiko was vandaag vrij en ik wilde er wel even weer een keertje uit. Het was ook prachtig weer! Ik vroeg Heiko of hij nog iets te doen had in Aneby en dat was het geval! Zodoende werd het een gecombineerd bezoekje en daarmee een efficiënt ritje. Onderweg viel het ons op, dat er op sommige plaatsen nog wel twintig centimeter sneeuw ligt, terwijl het elders volledig weg is. Daaruit blijkt wel, dat de zon al zoveel kracht heeft, om de sneeuw te doen smelten!
Heiko zette mij meteen bij de Coop af en reed zelf door naar de afvalcontainers. Toen hij het plastic, blik en glas in de juiste bakken had gesorteerd reed hij terug naar de supermarkt en zag hij mij staan praten met een “buurtgenoot”. De 75-jarige Lennart uit Edhult. Heiko heeft een keer met hem gesproken voor ons huis. Toen vertelde hij, dat hij een oud-militair was. We zien hem nagenoeg elke dag. Althans: hij rijd vaak meerdere keren in zijn auto bij ons voor het huis langs. Nu kon ik eindelijk eens met hem praten. Heb hem meteen ook maar uitgenodigd, om eens bij ons een bakje koffie te komen halen…
Omdat Heiko zag, dat ik nog niet klaar was reed hij door naar de Husqvarna winkel in Aneby, om weer een tiental kettingen van de kettingzaag af te geven. De kettingzaag wordt veel gebruikt en daarbij slijten de tandjes van de kettingen. Vreemd toch? Het slijpen is goedkoper dan nieuwe kopen en ook beter voor het milieu uiteraard. In de loop van volgende week kan hij de kettingen weer ophalen. Ondertussen was ik de supermarkt bijna rond en pikte Heiko mij daar weer op. Gezellig, om even weer “onder de mensen” te zijn.
Onze laatste stop in Aneby was bij de winkel Optimera, maar onderweg tankten we nog even diesel, omdat de tank alweer voor minder dan de helft gevuld was. Bij deze pomp kostte een liter diesel €.2,447. Oef! Ja, het zijn dure tijden… Naar bouwmarkt Optimera gingen we voor gas. We hebben vier gaspotten thuis. Twee in de caravan en twee in huis. Een van de twee, die we in huis gebruiken voor een eenvoudig gaskacheltje was leeg. Om goed voorbereid te zijn op stroomuitval willen we zorgen, dat alle gaspotten gevuld zijn. Net zoals we ook altijd een paar jerrycans met benzine in huis hebben voor het noodstroom aggregaat. “Een slimme meid is op haar toekomst voorbereid” en “Een slimme vent zorgt voor rust in de tent”!
Vlak bij de Optimera is een autogarage. We besloten om daar even aan te gaan. Als ik namelijk het knipperlicht naar rechts uit deed, hoorde je een versneld knippergeluid in de auto. Dat duidt er (vaak) op, dat er ergens een lampje stuk is. Dat bleek daadwerkelijk het geval te zijn. Het knipperlichtje rechtsachter was kapot. Bij die garage konden ze dat lampje snel en eenvoudig vervangen. Zo, ook weer geregeld! Binnenkort moet de Hyundai weer voor de Apk-keuring en dan kun je dit soort dingen maar beter vooraf in orde hebben. Het werd uiteindelijk een bezoekje aan Aneby met vele uiteenlopende acties!
Op de terugweg reden we niet de route vanaf Blå Grindar naar Bordsjö, maar deze keer gingen we via Askeryd. Daar passeerden we het grote meer, Assjön. Dat was nog volledig bevroren. Er wordt gezegd, dat er nog een ijsvloer van ruim 20 centimeter dik ligt. Aan de kanten begon het ijs te kruien. Evenals tegen obstakels aan. Er liggen enkele grote keien in het water en daar kroop het ijs ook tegen omhoog. Een mooi natuurverschijnsel.
Het was vandaag wederom een prachtige zonnige dag en Heiko wilde iets buiten doen. Ik eigenlijk ook wel, maar er ligt nog steeds te veel sneeuw rond het huis. Heiko daarentegen zorgde er eerst voor, dat de grijpvoorraad met hout aangevuld werd. De bak was deze keer tot op de bodem leeggehaald. We stoken nu met dennenhout en dat gaat ontzettend hard. Het weegt namelijk ook nauwelijks iets als je een blok optilt. Het is hout van boomstammen van buurman Erling, welke we vorig jaar hebben gekregen. Heiko had het in redelijk grote stukken gekloofd en dat is maar goed ook. Anders konden we bij de kachel blijven staan te vullen…
We waren met de Hyundai naar Aneby gereden en die auto zag er niet uit! Je kon geen deur of achterklep openen zonder vuile handen te krijgen. Ook de broekspijpen waren meteen vies als je in- of uitstapte. De drempels zaten namelijk eveneens onder viezigheid. De hoogste tijd om weer eens de auto te wassen. Het was boven nul, de zon scheen en het waaide een beetje. De auto zou zodoende na de wasbeurt goed kunnen drogen. Je wilt immers niet, dat de natte auto gaat bevriezen en vooral niet de rubbers rond de deuren. Met de uitgerolde slang aan de ene kant aangesloten op de warmwaterkraan in het stookhok en een borstel aan de andere kant, werd het ergste stof en vuil er afgespoeld en geveegd. Daarna werd de auto helemaal afgesopt en tenslotte opnieuw afgespoeld met warm water. De binnenkant nam ik voor mijn rekening.
Omdat er op de plek waar de auto werd schoongemaakt inmiddels schaduw van het huis was, reed Heiko de auto een stukje de oprit op naar de weg. Daar kon de Hyundai lekker in het zonnetje staan en drogen. Op het moment dat hij uitstapte liep net buurvrouw Britt voor het huis langs. Er werd even een praatje gemaakt. Ze loopt bijna elke dag een rondje van ongeveer 5 kilometer en voelt zich daar heel goed bij. Ze vertelde onder andere over het vele werk dat haar man Erling in het bos had, waar ook veel bomen waren omgewaaid. Ik zou haast zeggen “vanzelfsprekend” spraken ze over de situatie in Oekraïne. Vreselijk! Dat één man zoveel leed kan veroorzaken en de hele wereld daarmee raakt. Onvoorstelbaar…
Hoe lang de auto schoon blijft is afhankelijk van het gebruik. Zolang die onder de carport staat is het goed, maar een ritje over de stoffige weg en het is weer net als voor de schoonmaakbeurt. Om de gladheid van de besneeuwde wegen te bestrijden wordt er gestrooid met grus. Heel fijn grind en zand. Nu de sneeuw op de wegen nagenoeg weg is, blijft de grus achter. Dat is kurkdroog en stuift enorm achter de auto´s aan. Heiko keek laatst ook even in de achteruitkijkspiegel toen hij een fietser passeerde en zag dat hij een enorme stofwolk achterliet. “Sorry fietser…” Als de winter echt voorbij is worden de wegen geveegd en wordt het meeste grus verzameld en deels in de bermen geveegd. Dan worden de snökäppar, de sneeuwstokken weer opgehaald en verdwijnen die in de berging voor de volgende winter. Waarschijnlijk is het begin april. De Volvo werd afgespoeld, niet met een sopje schoongemaakt. Dat vond Heiko onzinnig. Hij rijdt een paar keer in de week naar Tranås en na de eerste rit zal de auto weer net zo vies zijn.
