Geen widgets gevonden in de zijbalk

Kleindochter Merle is vandaag zeven jaar geworden! We zeggen vaker, dat de tijd snel gaat en dat blijkt nu ook weer. Het lijkt als de dag van gisteren, dat we haar voor het eerst mochten bewonderen. 7 Jaartjes geleden alweer! Merle had echter pech. Broertje Jelte, de jongste, heeft het coronavirus en daarom mocht onze kleindochter voor de tweede keer op rij geen visite ontvangen. Geen familie, geen vriendinnetjes… Erg sneu natuurlijk. Toch had ze zaterdag haar verjaardag al een beetje gevierd. Samen met papa, mama en beide broertjes Daan en Jelte. Vandaag was papa aan het werk, Merle en Daan naar school en daarom mocht ze zaterdag al cadeautjes uitpakken. Zo te zien is ze heerlijk verwend. Van harte gefeliciteerd, lieve Merle!

Voor vanochtend hadden we met onze vrienden uit Assen, die nu tijdelijk in een vakantiehuisje in Bunn verblijven, afgesproken tegen tien uur ´s ochtends. Er stond voor vanochtend een wandeling op het programma, maar uiteraard begonnen we eerst met koffie en gebak. Voordat Jan en Dietske kwamen had ik een nieuw soort gebak gemaakt. Een schnitt met als basis lange vingers en natuurlijk slagroom met oploskoffie: mokka!

Het smaakte prima, maar de lange vingers waren behoorlijk slap en vochtig geworden. In het recept stond, dat je ze moest dompelen in koude koffie, maar daardoor werd alles erg nat en erg slap. Dat regeltje haal ik maar uit het recept, want verder smaakte het prima. Na de koffie gingen Heiko met Jan en Dietske richting de plek waar de wandeling gelopen zou worden.

De wandeling ging op en over de Seloberg. Voor ons bekend gebied, alleen nu in de winter met sneeuw en ijs was het nog even spannend. Dat bleek ook tijdens de wandeling zelf. De paadjes door het bos zijn uitgesleten doordat ze zijn belopen en juist in die paadjes bleef water staan. Dat was bevroren en daardoor was het op vele plekken heel erg glad. Ook de rotsbodem waar men over liep was nat en bevroren en zelfs de vele boomwortels waren spekglad. Het werd een behoedzame wandeling zeg maar. Af en toe moesten Heiko, Jan en Dietske van het pad af, om door het struikgewas veilig verder te kunnen wandelen. Eveneens moesten ze een aantal hindernissen overwinnen, in de vorm van omgewaaide bomen. Ergens op de route moest zelfs nog een beekje overgestoken worden. Daar hadden de mensen die de wandelroute onderhouden een bruggetje gemaakt van geïmpregneerd hout.

Zoals te verwachten was, was deze eveneens glibberig. Ondanks die wetenschap gleed Heiko na drie stappen pardoes van die gladde planken af en stond hij een seconde later in het koude water! Gelukkig was dat slechts een paar centimeter diep en had hij hoge, waterdichte wandelschoenen aan. De sokken en voeten bleven droog, het bleef bij de schrik en het leverde Jan een leuk filmpje op. Heel toevallig wilde die namelijk op dat moment het bruggetje even filmen. Juist toen Heiko de rare bewegingen maakte. Misschien krijgen we het filmpje nog…

Een stuk verderop ging Dietske heel beheerst in een spagaat, toen haar linkerbeen weggleed op een geijsde rots en ze onmogelijk alleen haar been weer bij kon trekken. Gelukkig heeft ze enorm gelachen en zich niet zeer gedaan! Ondanks alles was het een mooie wandeling, met veel hoogten en laagten. Veel mooie natuur, waaronder grote rotsblokken die grotendeels begroeid zijn met mos en heel veel soorten mos op de grond. Ook de grot van dief Selo werd bezocht en uiteindelijk kwamen ze ongeveer anderhalf uur later weer bij de auto aan. Ze hadden 2,55 kilometer gelopen in 1,05 uur. De rest van de tijd hadden ze even stilgestaan. De omgeving opsnuivend. Het overbrugde hoogteverschil was volgens de app Strava precies 69 meter en op het hoogste punt stonden ze 260 meter boven de zeespiegel. Mooi hoor zo´n app!

Tegen half twee waren ze weer thuis en had ik de lunch klaarstaan. Onderweg had Heiko mij geappt dat ze er aan kwamen en zodoende kon ik alles mooi voorbereiden en konden ze meteen gaan eten. Diverse soorten brood en beleg met een eitje. Van dit alles werd dankbaar gebruik gemaakt. Meteen na de lunch verdwenen Heiko en Jan naar de kelder. De eerste dart match zou beginnen. Op ons verzoek hadden Jan en Dietske een nieuw dartbord meegenomen uit Nederland en die had Heiko vanochtend nog snel even opgehangen. Op een gegeven moment is een dartbord te oud en die van ons was inmiddels vijf of zes jaar oud. Dan droogt het materiaal uit en blijven de pijlen er niet meer in hangen als je hebt gegooid.

Het nieuwe dartbord had iets andere kleurvlakken waar Heiko even aan moest wennen. Eveneens had hij nog snel de, door Jan en Dietske meegebrachte, laser opgehangen. Die kwam boven het dartbord te hangen en geeft een streep op de grond, waar je achter moet staan om te gooien. Erg handig, want zo sta je altijd op de juiste afstand. De partij begon voor Heiko dramatisch! Er werden vijf sets gespeeld en de eerst twee sets gingen met drie nul naar Jan. Beide eerste sets verloor hij met 3-0. Met name het uitgooien via een dubbel ging niet.

In de derde set veranderde dat en die werd door Heiko gewonnen. Net zoals de vierde set. Zodoende stond het plotseling 2-2 in sets. In de vijfde en beslissende set ging het wederom gelijk op. De set werd gespeeld in 5 legs en pas met de allerlaatste pijl en met een puntenstand die nagenoeg gelijk was, viel de beslissing. Jan gooide die leg uit en won daarmee deze partij! Verdiend. Het was zeker erg spannend en qua niveau waren ze behoorlijk aan elkaar gewaagd. De gemiddelden waren best acceptabel, althans voor hun niveau. En kijk eens naar de high score van Heiko… Tot twee keer toe gooide hij het maximum aantal punten met drie pijlen: 180! In het komende weekend gaan ze nog een partijtje spelen.

Dietske en ik waren ondertussen gezellig aan het kletsen. Je weet hoe dat met vrouwen gaat… Na het darten werd er weer samen gebabbeld onder het genot van een drankje. Daarna was het tijd voor de warme maaltijd! Maandag had ik ze al even gepolst of ze zuurkool lusten en dat was het geval. “Lekker!” Zodoende had ik voor vandaag een zuurkoolovenschotel gemaakt. Omdat ze graag een toetje lusten, maakte ik nog eentje van yoghurt. Vanillesuiker en witte suiker erdoor, een beetje slagroom, mandarijntjes en een grütze van frambozen. We hebben alle vier lekker gegeten. Er werd nog een paar uurtjes doorgepraat, waarna onze vrienden rond half tien “vakantie-huisje-waarts” gingen. We hadden een hele gezellige dag!

2 gedachten over “Wandeling met vrienden op verjaardag Merle!”
  1. Gefeliciteerd met Merle!

    Dat werd een op afstand hun of huck…..

    Maar…… die houdt ze zeker nog tegoed!
    Of via Skype. Of WhattsApp. Heerlijk dat dit tegenwoordig kan.

    1. Dank je, Wilma! Inderdaad een paar “giga-knuffels” op afstand. We hebben de jarige nog gesproken via een beeldgesprek en dat was weer geweldig!
      Geniet van de dag!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


CAPTCHA Image
Reload Image

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.