“Verlate huwelijksreis”: deel I

Eind augustus van dit jaar verraste Heiko mij geheel onverwachts met een reis.
Een reis, ter ere van ons 12,5-jarig huwelijk.
Een reis, gepland op en rond de 29ste oktober.
Een reis, die eveneens als “verlate huwelijksreis” zou gelden. Rond onze huwelijksdag in 2011 was het er niet van gekomen, omdat mijn moeder toen al heel erg ziek was.
Een reis, met daarin een aantal vliegreizen, stedenbezoekjes en een bootreis.
Een reis, welke een aantal bezienswaardigheden zou bevatten, die we al lange(re) tijd op onze zogenaamde “bucketlist” hadden staan.
Dat waren het zien van de Noorse fjorden en het Noorderlicht, het bezoeken van de Noordkaap, een gedeelte van Oslo ontdekken, een gedeelte van Stockholm zien en het Abba-museum en het Vasa-museum bezoeken.
Deze punten zaten in het programma van deze reis. En meer!

Op zondag 22 oktober reden we net na de middag weg uit Ödarp. Met onze eigen Volvo reden we naar Arlandastad. Deze voorstad van Stockholm ligt direct aan de snelweg E4, iets ten noorden van de grote stad en vlak bij het grootste vliegveld van Zweden: Arlanda (ARN). De autorit duurde volgens Google Maps in totaal drieënhalf uur, alleen deden wij het erg rustig aan. We waren vijf uur later bij het hotel. We hadden bij het Connect Hotel Arlanda één overnachting. In principe hadden we immers een dag later weg kunnen rijden en meteen naar het vliegveld kunnen gaan. We wilden echter de stress vermijden van het op tijd staan. Je weet uiteindelijk nooit welke verkeersopstoppingen je in en rond Stockholm tegenkomt.

Om vanaf ons huis bij vliegveld Arlanda te kunnen komen, moet je namelijk dwars door Stockholm heen rijden. Weliswaar via de snelweg E4, maar ook die kan geblokkeerd worden door een ongeluk, wegwerkzaamheden of gewoon door drukte. Tel daarbij op, dat geadviseerd wordt om minstens twee uur van tevoren op een, voor ons onbekend, vliegveld aanwezig te zijn, kortom: verstandig om een dag eerder af te reizen. Bij het hotel had Heiko een parkeerplaats gereserveerd voor “lang-parkeren”. Via het bedrijf “Parkos”, dat toevallig gevestigd is in… Groningen. Hoe verzin je het! Op die parkeerplaats kon de auto veilig achter het hek staan tot we 1 november weer terug zouden komen. We checkten in bij de balie van het hotel en kregen een mooie hotelkamer, die vooraf door Heiko geboekt was.

Na een prima nachtrust genoten we maandagochtend de 23e oktober van een heerlijk ontbijt. Voor mij het leukste van een bezoekje aan een hotel! Vervolgens stapten we met onze koffertjes om negen uur in een shuttlebus. We hadden alle kleding, toiletartikelen enzovoort in twee kleine koffertjes gedaan. Die voldeden aan de afmetingen “handbagage”. We wilden namelijk niet het risico lopen, dat er iets onder in het grote ruim van het vliegtuig kwijt zou raken: “stress vermijdend!” De shuttlebus bracht ons naar het grote Stockholm Arlanda Airport, waar jaarlijks zo’n 1.824.000 reizigers, 1,8 miljoen reizigers in het vliegtuig stappen. Ruim van tevoren waren we bij de juiste terminal en gate aanwezig.

Op het grote vliegveld, vergelijkbaar met Amsterdam, was het wel even zoeken hoor. De grote borden aan het plafond waren gelukkig heel duidelijk. We vonden de juiste terminal, gingen “bijna probleemloos” door de douane en vonden de juiste gate. Ik moest mijn koffer bij de douane even openmaken, omdat ze het tubetje tandpasta wilden analyseren: de inhoud wees niet op “gevaarlijke stoffen” en daarmee konden we verder! Waar we ons vooraf een beetje zorgen om hadden gemaakt, namelijk de hoeveelheid medicijnen en met name de opiumachtige, was achteraf volledig overbodig. Gedurende de hele reis. Daar werd nergens naar gevraagd. Na de douane liepen we langs diverse winkeltjes en restaurantjes. Die eerste liepen we kort doorheen (ik koop geen geurtje voor 225 euro) en in een van de restaurantjes namen we een kop koffie met een lekker belegd broodje. Daar waren we wel aan toe zeg!

We vlogen met vliegmaatschappij SAS en hadden vluchtnummer SK867. Ons vliegtuig naar Oslo vertrok rond half drie en drie kwartier later stonden we op het vliegveld van Oslo: Gardermoen. “Boven de wolken scheen de zon!” en dat was genieten hoor!

Ook in Gardermoen stond alles weer uitstekend op de grote borden aan het plafond aangegeven en namen we de “FlyToGet”-trein naar het centrum van Oslo. Vooraf hadden we via hun app een kaartje gekocht en de digitale ticket gaf ons bij de poortjes toegang tot het perron waar de shuttletrein stond. Negentien minuten later stonden we in het centrum van Oslo. Wát een groot station! Ook hier waren vele winkeltjes en restaurantjes. Haast vergelijkbaar met het vliegveld in Stockholm. Het treinstation in het centrum is een waar knooppunt, waar vele treinen en reizigers bij elkaar komen. We trakteerden ons op een grote koffie met een koek. Dat hadden we, naar onze “bescheiden” mening, wel verdiend. Na zo´n lange vliegreis… Van nog geen uur…

Na de, ietwat sterke koffie liepen we naar ons hotel: het Scandic Victoria Hotel en buiten werden we meteen opgeschrikt door een, voor ons onbekend, verschijnsel: de vele trams die door de straten reden. Tja! Die hebben we niet in Tranås of Eksjö. Laat staan in Ödarp! Behalve taxi´s, bussen en trams reden er ook een groot aantal metrotreinen onder de grote stad door. Je hoorde ze soms zelfs. Er is namelijk een heel groot tunnelstelsel onder Oslo. Op de wandelroute keken we onze ogen uit naar de vele, prachtige historische panden. Wat fijn, dat dat ouds allemaal bewaard is gebleven. In ons keurige hotel, een van de tien Scandic hotels dat Oslo rijk is, verbleven we twee nachten. Onze kamer was op de 7e verdieping. Helaas viel het uitzicht tegen, omdat de omringende panden nagenoeg even hoog waren. Maar ach, zo lang verbleven we toch niet op onze kamer.

Niet zo heel veel later liepen we het hotel alweer uit, op zoek naar een eetgelegenheid. Daarvoor hoefden we, uiteraard zou ik willen zeggen, niet ver te lopen. Laat staan écht te zoeken. Rond de vele hotels in het centrum zijn ook vele restaurantjes gesitueerd. Het hotel stond op de hoek van een straat en op de andere hoek was een Chinees-Indisch restaurant. Ondanks dat we onze zinnen gezet hadden op een pizza, trok dit restaurant ons naar binnen. Een ober bracht ons naar een tafeltje, nadat hij ons eerst vroeg of we gereserveerd hadden. Oeps! Moest dat? Gelukkig had hij nog een tafeltje voor twee personen vrij. We bestelden van de kaart en hebben daar heerlijk gegeten. Wel vielen de prijzen ons meteen op. In vergelijking tot Zweden is Noorwegen duur! Gedurende de hele reis werden de hoge prijzen vaker bevestigd. Dit was echter onze huwelijksreis en daarbij keken we niet (te veel) naar geld. Na de heerlijke maaltijd liepen we tevreden het hele stuk terug naar het hotel. Wat ons zeker vijf minuten kostte. Het duurde daarna niet lang, dat we in dromenland waren…

Na wederom een goede nachtrust, het was toen dinsdag de 24ste oktober, gingen we met een van de twee liften omlaag naar de eerste etage, waar het ontbijt klaarstond. Een zeer uitgebreid en heerlijk ontbijt. Waar alles in een grote overdaad werd aangeboden. Daarna gingen we de stad in, waar we ruim een uur rondliepen. Ons doel was uiteindelijk een rondrit door Oslo te maken met een rode Hop On-Hop Off bus. Via de routekaart van deze bus hadden we een paar dingen in ons hoofd geprent. Dingen die we beslist wilden zien. Vlak bij ons hotel konden we op de bus stappen, die om half elf startte met de rondrit. Thuis hadden we al online een ticket gekocht en door de code op de digitale ticket te laten scannen, konden we zo opstappen. Via een kleine koptelefoon konden we onderweg tekst en uitleg krijgen van de diverse bezienswaardigheden. Perfect!

Zo zagen we onder andere de grote universiteit van Oslo, het Nationaal Theater, het Koninklijk Paleis, het beeldenpark en nog veel meer. Te voet bekeken we het Parlementsgebouw, het Concerthuis, Nobels Fredssenter (Nobels Vrijheidscentrum), de haven waar cruiseschepen aankomen, het Akershus (oude vesting) en het nieuwe Operagebouw. Dat laatste is een heel bijzonder gebouw, waar je helemaal omheen en overheen kunt lopen. Héél apart en dat levert mooie uitzichten op.

We reden het rondje met de Hop On-Hop Off bus uiteindelijk bijna twee keer; het was allemaal zo interessant! Na de tweede keer stapten we weer af bij het Operagebouw en liepen dit keer naar het stationsgebouw. We wilden dat gebouw nog even beter bekijken en uiteraard was het de hoogste tijd voor een kop koffie met een broodje. We verlieten het stationsgebouw via een andere, verrassend mooie ingang en kwamen buiten op een groot plein met een standbeeld van een leeuw. Oslo staat trouwens vól met standbeelden. Onvoorstelbaar veel. Via de grote winkelstraat, de Karl Johans gate, die in een rechte lijn van het station naar het Koninklijk Paleis loopt, liepen we weer terug richting ons hotel. Prachtige imponerende panden passeerden we ondertussen. Die werden nóg mooier nadat de schemering inviel en de panden werden verlicht.

Aan het einde van de winkelstraat zagen we nog een zeer fraai ingerichte etalage van een souvenirwinkel. Er stond een grote eland in de etalage die onze aandacht trok. We stapten er naar binnen en ik vroeg Heiko om een foto te maken van mij naast de eland. In die prachtige winkel kochten we een paar kaartjes en koelkastmagneetjes. Heiko wilde nog heel graag een Viking helm. Ondanks het feit, dat het hem heel goed stond (ahum) kon ik hem er nog afpraten… Met opnieuw het idee om een pizza te gaan eten, kwamen we op de route naar het hotel zeer verrassend een Chinees-Indisch restaurant tegen. “Hmmm… Wat doen we? Het had ons gisteren ook wel lekker gesmaakt…” We liepen daar naar binnen en zagen dat het er al behoorlijk druk was: om half zes in de namiddag! We kregen een tafeltje voor twee toegewezen en konden onze keuze maken. Ook hier smaakte het eten prima en vertrokken we anderhalf uur later weer voor de vijf minuten wandeling naar de ingang van het hotel. De dag zat erop. Het was fantastisch! Heel veel gezien en daarmee vele indrukken gemaakt, veel gedaan en tenslotte moe en voldaan gaan slapen… Tot morgen!