Wie A zegt moet ook B zeggen. Ondanks het feit, dat Heiko voorstelde dat ik een rustdag moest nemen, ging ik vanochtend toch verder met behangen. Iets met “klusje afmaken?” Zo heel veel banen waren het immers ook niet meer. Er zaten trouwens wel een paar lastige stukjes bij. Met name de buizen van de radiator en uiteraard moest ook netjes om de kozijnen geplakt worden. Vanzelfsprekend werd eerst alles van de wand gehaald en werd het bureau weggeschoven. Met de opgedane ervaring van gisteren ging het behangen meteen al beter. Daarbij komt dat de benodigde materialen al voor het grijpen lagen. Net na de middag was het klusje geklaard: tweede wandje was behangen! En wat meteen een verschil!
We vonden het beiden spannend toen we het behang kochten. De beide wanden waren immers wit en we namen nagenoeg zwarte behang mee. “Zou dat wel lijken?” “Is het niet te donker?” Daar kom je pas achter als het behang geplakt is. En nu? Hoe denken we er nu over? Nou, we zijn feitelijk bijzonder tevreden over de nieuwe aanblik. De witte kast komt bijzonder mooi uit tegen die donkere achtergrond en ook het bureau staat er prima. Eerst dachten we, dat we die wit moesten verven, maar dat doen we niet. Het is prima zo, in onze ogen. Hè! Lekker gevoel hoor. Op die oude, witte behang waren we al zo lang uitgekeken! Hier kunnen we weer een paar jaar van genieten!
Net als gisteren liet Heiko mij mooi alleen met het behangen. Hij ging naar buiten om mijn auto van buiten te wassen! Die was de laatste dagen vanwege de viezigheid op de wegen weer erg smerig geworden. Daar moest de hogedrukspuit aan te pas komen en eveneens een emmertje met sop! Overigens veegden ze vandaag met een grote tractor met roterende borstel voorop, de wegen weer schoon. Hopelijk blijft de auto dan ook een tijdje iets schoner. Na de schoonmaakbeurt parkeerde Heiko de auto meteen weer onder de carport, waar die stond te glimmen “als een keuteltje in het donker”, zoals Heiko zijn opa altijd zei.
Gisteren had Heiko een sms´je binnengekregen met de boodschap dat er een pakje afgehaald kon worden in Aneby. Daar is een post-afhaalpunt en ik wist meteen wat hij daar kon gaan halen. Eindelijk zou hij zijn verjaardagscadeautje in ontvangst kunnen nemen. Ik had een mooie armband voor hem besteld en die kwam maar niet binnen. Soms gaat een internet bestelling heel snel en soms duurt het een paar weken. Hij wist dat er iets onderweg was en was van mening dat iets wat in het vat zit… Vandaag kon hij zien wat er nog in het vat zat en hij was er erg blij mee.
Onderweg zag hij vlak bij ons huis, dat er een mannetje op het land liep, waar het bos anderhalf jaar geleden is gekapt. Deze man was bezig met het aanplanten van nieuwe bomen. Heiko kreeg spontaan medelijden met deze man. Zou hij in zijn eentje 25 hectare bos weer moeten aanplanten? Want zo groot is het stuk, dat destijds is gerooid. Het zal toch niet waar zijn, dat hij die vele duizenden bomen in zijn eentje moet aanplanten? Hopelijk krijgt hij binnen afzienbare tijd hulp!
Toen Heiko donderdag nog even in Tranås was, kocht hij ook nog een rododendron. Eentje met paarse bloemen. Zo eentje hebben we ook al in tuin staan, achter de groentetuin. Die is inmiddels heel erg groot en geeft ieder jaar vele, mooie grote bloemen. We houden wel van die rododendron. Zodoende vond Heiko het wel een leuk idee om er eentje bij te kopen en die op een andere plaats in de tuin te planten. Dat werd tussen de twee seringenstruiken, naast de trap naar de keukendeur. Daar heeft de plant de ruimte om te kunnen groeien en is het ook leuk om enige kleur te hebben. Er werd een blokje van 60 x 60 uit het gras gegraven. De graszoden werden elders in de tuin weer gelegd, op plaatsen waar een kuil in het grasveld was ontstaan. Zo werd het ene gat met een ander gat weer gevuld. Het zand dat daarna uit het gat werd gegraven werd vermengd met turf, waarna de plant gepoot werd. Als toetje kreeg de plant een gieter met water uit het beekje op de kop en bij de wortels. “Zet ´em op rododendron! Dat je maar een mooie grote struik mag worden!”
Dagelijks hebben we allerlei soorten vogels op bezoek. Zo ook meneer en mevrouw “grote bonte specht”. Vaak kwamen ze om de beurt even snoepen van hetgeen in het vogelrestaurant wordt aangeboden. Vandaag stond er spek op het menu, de dikke speklaag van de grote beenham hadden we gespaard voor de vogels. Daar smullen de kool- en pimpelmeesjes enorm van, maar ook de grote bonte specht lust dat wel zo te zien. Het is zeer zelden, dat de beide spechten tegelijkertijd in het voederhokje komen eten. Vandaag lukte het me om ze beide op de foto te krijgen. Overigens werd het vrouwtje in eerste instantie weggejaagd door het mannetje. Even later zag ik zelfs drie grote bonte spechten in de boom naast de oprit zitten. Mooie dieren hoor. Ook de groene specht houdt hier huis, maar het is me nog niet gelukt om die duidelijk op de foto te krijgen. Geduld is een schone zaak!
Wel kreeg ik later op de dag deze mooi gekleurde Vlaamse gaai op de foto. Ook hij kwam op het spek af. Na drie pogingen hing hij zo aan het voederhokje als op de foto te zien is en voordat ik kon knipogen pikte hij het stukje spek van het haakje af en vloog ermee weg! Hoog in een boom werd het vervolgens verorberd. We hebben nog een paar stukjes van dat vet, maar eigenlijk is het bijvoeren van de vogeltjes nu wel over. Er zijn weer voldoende vliegjes en spinnetjes die gegeten kunnen worden en verder komen er alweer knoppen in bomen en struiken waar sommige vogels ook gek op zijn. De emmer met de vetbollen verdwijnt voor een half jaar naar de garage!
De laatste nachten heb ik nog steeds last van een droge hoest. Heiko adviseerde om een klein pilletje codeïne te nemen. Dat helpt hem binnen vijf tot tien minuten van een hele irritante, droge kriebelhoest af. In het verleden had ik dat ook al eens geprobeerd, maar zonder resultaat. En zomaar iets als codeïne in te nemen? Eens kijken wat het internet biedt voor oplossingen. Deze zag ik absoluut niet aankomen: “Smeer je voeten in met Vicks en doe je sokken aan. Gegarandeerd dat het je binnen een paar minuten van het hoesten af helpt!” Ik keek meteen naar de datum van plaatsing van dit bericht. Nee, het was geen 1-april grap. Er stonden ook reacties bij en die waren zowaar allemaal positief! Ik kan het nog steeds niet geloven, dat dit inderdaad helpt. Helaas kon ik het niet proberen, omdat we geen Vicks in huis hebben. Tegelijkertijd denk ik: “Hoe kom je erop? Wie verzint zoiets?” Oma, want het was te vinden onder de tips van “Oma weet raad!”
Tijdens het boodschappen doen had Heiko mij zowaar een doosje champignons meegenomen! Voor iemand die dit absoluut niet lekker vindt is dat toch wel heel bijzonder! Ik maakte dankbaar gebruik van zijn gulheid en ging ze vanavond bakken. We kregen namelijk weer beenham en daar zouden ze heerlijk bij smaken. Tijdens het bakken zette Heiko de afzuigkap op een standje hoger, want hij wilde de geur niet of in ieder geval zo weinig mogelijk in de neus krijgen. Dat er dan vanavond op beider borden iets anders lag mag duidelijk zijn! Toch hebben we beide smakelijk gegeten. Dus zo kan het ook!
