Het is gebruikelijk dat Heiko zijn baas hem zondagmiddag belt, of er de volgende dag werk is. Zo ja, wat voor werk. Gisteren belde hij, dat er geen werk voor Heiko is. Hij wacht namelijk nog op een goedkeuring van een gemaakte offerte en verder zijn er opnieuw projecten opgeschort. Dat betekende, dat Heiko vandaag vrij was. Dat kwam goed uit, want hij moest vanmorgen even naar Eksjö. De Fin, Pentti, had namelijk gebeld dat het tijd was om te komen. De Fin zijn buurman liet een paar grote bomen omzagen en had daarvoor professionele hulp ingeschakeld. Die kwamen vandaag met een hoogwerker, om de hoge bomen in een paar keer koppie kleiner te maken. De afspraak was dat Pentti een seintje zou geven als de mannen er waren. Heiko kon langskomen en met die mannen overleggen wat hij wel en niet wilde hebben. In hoe zulke lange stukken en waar het neergelegd moest worden. Prettig geregeld!
Omstreeks negen uur kregen we een seintje van Pentti, dat er beweging was bij de buren. Daarop stapte Heiko in de auto en reed richting het zuiden. Een half uurtje later stapte hij uit bij het huis waar de bomen omgezaagd zouden gaan worden. Hij sprak daar met de eigenaar, die aanwees om welke bomen het ging. Dat waren hele grote jongens! Begrijpelijk dat de man ze omver wilde hebben. Bij een eventuele storm zou de boom rechts van het huis volledig over het huis kunnen vallen. Dat hij daarvoor professionele hulp bij had ingeschakeld was ook erg verstandig. De man vertelde, dat dit hun vakantiehuis was en dat ze in Tenhult, nabij Jönköping, wonen. Samen maakten ze afspraken over de dikte van de takken die versnipperd konden worden en welke Heiko kon krijgen. De man zou het doorgeven aan de profs, waarna Heiko naar huis terugreed. Het hout mocht hij op zijn eigen tijd weghalen. Gezien de omvang van de bomen en de grootte zullen dat wel de nodige ritjes worden.
Bij thuiskomst was het tijd voor koffie en daarna ging Heiko naar buiten. De vrije dag kon goed besteed worden door te gaan kloven. De huidige stapel hout kan maar beter weggewerkt worden, omdat er immers alweer nieuw hout onderweg is. De gezaagde stammen van het hout van Örtengren werden als eerste gekloofd en gestapeld. Daarna volgden de dikkere blokken, die er al enige tijd liggen. De vorige klover kon deze blokken niet aan. Met de nieuwe klover was dat geen probleem. De klus is nog niet afgerond, echter het houthok zit wel vol! Daar kan geen blokje meer bij. Oei, en nu dan? Vanuit Eksjö komt ook zeker of een kuub of zes, terwijl we hier eveneens nog zeker drie kuub hebben liggen wat nog gekloofd moet worden.
De tijdelijke houtstek achter het trollenhuisje is nog niet leeg. Wel al ver gevorderd, maar nog niet leeg. Daar kan ongeveer 15 m3 liggen. Het zal eerst maar even zo lang onder een dekkleed moeten worden gelegd. Het is niet anders. De nieuwe klover is in ieder geval vandaag goed besteed en ook goedgekeurd. De moeilijkste blokken werden zonder problemen gespleten. Overigens liggen in het volle houthok nu 30 m3 hout te drogen en in de andere houthok ook, zij het dat dat hout al droog is en deze winter gestookt kan worden.
Vandaag had ik het weer druk met de maandafsluiting. Dat is immers vaste prik op de eerste van de maand. Dan wordt eerst alle administratie van de vorige maand verwerkt en voor zover nodig nog pdf-bestanden gemaakt. Alles komt dan in de cloud te hangen en er wordt een kopie van de hele administratie op een harde schijf gezet. Dat geldt ook voor de foto´s. En daar heb ik iets niet gedaan, wat ik mezelf wel beloofd had. Namelijk niet zoveel foto´s opslaan, maar meer weggooien. Toen ik zag, dat er toch tot en met de laatste dag van oktober meer dan 15.000 werden gekopieerd, wist ik, dat ik mijn eigen belofte niet nagekomen was. Binnenkort toch maar eens aan het werk gaan om overbodige foto´s écht te verwijderen. Gaat moeilijk worden, want ik vind ze (bijna) allemaal zo mooi…
Toen schoonzoon Gert hier was, spraken we met hem over het aantal meren in dit land. We vertelden hem, dat er in Zweden er bijna 100.000 meren zijn die groter zijn dan een hectare (10.000 m2). Dat geloofde hij niet meteen. Kan ik me voorstellen, want dat is natuurlijk een gigantisch aantal. Hoe kan het, dat dit land zoveel meren heeft? Dit komt voornamelijk door het feit, dat het gesteente van het land door de opmars van de ijskap uit vele scheuren bestaat. Het klimaat is daarbij ook nog eens gunstig voor overtollig water op de grond. De meeste meren zijn klein: ongeveer 80.000 meren zijn tussen de één en tien hectare groot. De 23 meren die groter zijn dan 100 km2, ofwel 10.000 hectare, beslaan ongeveer een derde van het totale merengebied. Met zijn 5.450 km2 en 153.000 miljoen m3 water is het Vänernmeer het grootste en meest waterrijke meer. Qua oppervlakte wordt het Vänernmeer gevolgd door het Vätternmeer, het Mälarenmeer, Hjälmaren, Storsjön, Torneträsk en Siljan. Deze meren zijn goed voor meer dan twee procent van het Zweedse gebied.
Het aantal meren en het merengebied verandert in de loop van de tijd, door onder meer land opwaartse stroming, bodemdaling van meren, oevers, erosie en begroeiing. Tegenwoordig zijn er twee belangrijke bronnen bij SMHI, die de meren van Zweden beschrijven. In SVAR, het Zweedse waterarchief, bevindt zich het merenregister met bijna 103.000 meren. Het merenregister beschrijft de ligging, de gemiddelde diepte en het volume. In het Maritiem Register hebben alle meren een identificatienummer. In feite zijn het de coördinaten van het meer. Daarnaast kregen velen een naam. Zo zijn er inmiddels ongeveer 30.000 verschillende meren benoemd. Bijna 40.000 van de meren van het land hebben echter geen naam. De meren worden vaak genoemd naar hun vorm of hun relatie tot andere meren. De namen van de meren zeggen vaak iets over waar in het land het meer ligt. De eerste kaart geeft een beeld van de meren in Zweden, waarbij de tweede de meren laat zien van Zuid-Zweden. Veel hè? Hieronder nog een overzicht van de grootste meren.
