Geen widgets gevonden in de zijbalk

Langzaam maar zeker trekt de sneeuw zich terug! Dat kunnen we heel goed zien aan het tevoorschijn komende gras voor en achter ons huis. Dat geeft de burger moed, want het wordt nu toch echt tijd voor de lente! Dit zijn geen klaagliederen hoor. Beslist niet, want we hebben wel degelijk van de winter genoten. Alleen nu willen we graag weer het groene gras zien en de borders. Daar komt immers binnenkort bloei in struiken en planten. We kijken er echt naar uit!

Vorige week hadden we “halve maantjes” gekocht. Huh? Ja, van die trapmatten, -bekleding die je gewoon even op de traptreden kunt plakken. Hartstikke handig! De trap naar de kelder wilden we graag gedeeltelijk bekleed hebben. Alleen dat “even” duurde ietsjes langer! Omdat de maantjes midden op de treden moesten komen, werd elke trede gemeten op de lengte minus de breedte van de “maan”. Dan werd aangehouden, dat op de helft daarvan de maan links mocht beginnen. Zo kwamen de maantjes mooi in het midden op de treden.

De treden worden aan de binnenkant, in ons geval links, smaller en korter. Daarmee werd de diepte van de treden eveneens korter. Ja, de maan moest ook ingekort worden! Dat was nog even spannend, want ik wilde ze op de kop op de trede leggen en dan op maat maken. Maar dat was een foute gedachte, want dan knipte ik hem in spiegelbeeld! Dan was de korte kant aan de verkeerde zijde van de traptrede… Gelukkig geen man over boord, want ik kon deze maan nog voor een andere trede gebruiken. Na bijna twee uur, inclusief een koffiepauze met Heiko, waren alle treden met een halve maan bekleed! Wij zijn er tevreden over!

Het hout, dat Heiko gisteren had gekloofd, bracht hij vandaag met de kruiwagen naar houtstek drie. In de garage had hij gisteren ongeveer twee uur staan te kloven en bijna alle stammetjes weggewerkt. Vandaag deed hij de laatste vier stammetjes nog even en daarna werd de kruiwagen gevuld met de kleine stukjes berkenstam. In totaal werd de kruiwagen acht keer gevuld! Volgens Heiko betekent dit, dat er toch zeker een kuub in houtstek drie is gelegd vandaag. In ieder geval is met die ene kuub het begin gemaakt voor de voorraad voor de winter van 2023 – 2024. Nog 49 kuub te gaan! Los gestort hebben we uiteraard veel meer kuub nodig. Het schijnt, dat je een kuub los gestort hout kunt vergelijken met 70% van een kuub gestapeld hout. Gestapeld dan wel te verstaan. Zaterdag had Heiko ook al aan buurman Erling doorgegeven, dat we best wel graag weer een vrachtje bomen uit zijn bos zouden willen hebben. Dat is dan meestal meteen iets van tien kuub waar hij mee aankomt. Wanneer dit komt is nog even afwachten.

Nadat de garage weer leeg was namen we een kopje koffie, waarna Heiko de Volvo startte om naar Aneby te rijden. Ik was door een soort tabletten heen en had dat te laat in de gaten. Uiteraard overkomt je dat tijdens een Paasweekend, waarbij de apotheek vier dagen gesloten is. Vanochtend was die weer open en kon Heiko mijn medicatie en herhalingsmedicijnen voor hemzelf meenemen. Onderweg viel het hem op, dat het waterniveau in het dal van Aneby alweer behoorlijk was gedaald. De witte strobalen lagen niet meer in het water! Ook de waterval bij Stalpet was niet meer zo onstuimig als vorige week. Hmmm… Was dat bij ons eigen beekje ook maar het geval! Gisteren heeft Heiko er nog een tijdje naar staan kijken.

Hij wil graag de buis voor de water-kracht-centrale op zijn plaats hebben, voordat Peter en Daniëlle komen.
Dat scheelt een hoop tijd.
Om die buis te kunnen leggen, moet er nog wel een randje ijzer van die “bak” weggeslepen worden.
Geen idee hoe ik dat ding moet noemen en daarom maar met een pijl aangegeven.
Helaas zit die nu nog behoorlijk onder water en kan Heiko er niet bij om dat weg te halen. Misschien volgende week. Dan gaan de temperaturen omhoog en blijft het lekker droog!

Vanmiddag was ik nog even creatief bezig geweest. Min of meer verplicht. Voordat de halve manen op de traptreden werden gelegd, had ik de trap afgenomen met een sopje. Om alles goed te laten drogen bleef ik beneden een poosje wachten. Toen kreeg ik het doek in de gaten, die ik een tijdje geleden al een kleurtje had gegeven. Meteen pakte ik een paar papieren bordjes, waarop verf gemengd kon worden, een paar kwasten en uiteraard verf. En het garen niet te vergeten. Dit keer maakte ik de verf waar de strengen garen in kwam iets dunner, door meer water toe te voegen. Weer werd het garen op het doek gelegd. Dit keer trok ik de strengen naar beneden terwijl ik ze naar mij toe trok. Ja, de vorm was beter. Maar het is het nog niet! Volgens mij is het beter, dat ik nog eens een filmpje hierover moet opzoeken en kijken hoe het goed gedaan moet worden. Om het doek niet weg te gooien maakte ik het een en ander nog een beetje fleurig. Het is en blijft wel een beetje een kinderlijk exemplaar. Toch?

Rond het middaguur stopte het blauwe autootje van PostNord bij ons voor het huis en hij deed iets in onze brievenbus. Toen de brevbärare, postbode verder reed liep ik naar buiten, om de zien wat we hadden gekregen. Het bleken hoofdzakelijk verjaardagskaarten te zijn voor Heiko! Helaas te laat, maar dat is een gevolg van het feit, dat de post niet meer dagelijks wordt bezorgd. Aan de andere kant ook wel weer leuk, want op deze manier ben je veel langer jarig! Bij de post zaten onder andere de kaarten van Heiko zijn ouders en van oudste dochter Elise en haar gezin. Hele leuke kaarten met lieve teksten. Ook van onze vrienden Hennie en Ingrid, Jan en Ria, Bram en Gini en Koos en Carla kreeg hij “papieren felicitaties”. En van Jan en Dietske. Daarin werd nog even aangehaald, dat Heiko vorige maand in Assen weliswaar van Jan had gewonnen met darten, maar dat dat iets eenmaligs was! Jan zou in training gaan voor de volgende pot. Leuk! De 62-jarige Heiko: “Iedereen hartelijk bedankt voor alle felicitaties! Dat maakte mijn verjaardag compleet!”

Op enig moment trok Heiko zijn houthakkerskleding aan en vertrok met de kettingzaag naar ons bosje. Hij wilde het laatste deel van de omgewaaide berk verzagen. Dat was vorige week niet mogelijk, omdat het zwaard van de kettingzaag kapot was gegaan. Die was ondertussen gerepareerd en werd vandaag getest. De machine werkte weer als vanouds en de laatste zijtakken van de kruin van de berk konden verwijderd worden, waarna dat deel in korte stukjes gezaagd werd. Alles werd in de berm neergelegd, want Heiko had de kruiwagen meegenomen om het gezaagde hout in mee te nemen. Er bleek echter meer te zijn dan er in de kruiwagen paste! Temeer omdat hij “en passant” ook nog twee sparrenbomen omzaagde. Die twee waren beschadigd geraakt na het omwaaien van een andere boom. Van die twee sparren was de top afgeknapt. Dat leverde ook weer een beetje hout op. Tenslotte ontdekte Heiko nóg een lange berk die scheefstond. Ach, als je er dan toch met een kettingzaag staat… Ook die ging plat en werd meteen in stukjes gezaagd. Al met al een behoorlijke stapel hout. Heiko besloot de aanhanger achter de Volvo te koppelen en daarmee het hout op te halen. De aanhanger kwam goed vol. Maximaal belast. Weer een kuub hout dat gekloofd kan worden. De dikste stammen zette Heiko in de garage naast de kloofmachine. Morgen kloven?

Ondertussen begint het in ons bosje wel een beetje kaal te worden.
Het is niet anders.
De bomen die er staan zijn namelijk zo langzamerhand te groot geworden.
Veel te groot.
Is het daarmee tijd om ze om te zagen? Ja!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


CAPTCHA Image
Reload Image

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.