Geen widgets gevonden in de zijbalk

April doet echt wat hij wil: vanochtend was het rond half zes nog eventjes minus elf graden! En dat terwijl we vorige week er nachten bij hadden met temperaturen ruim boven het vriespunt. Maar met het vriezen hield het verrassende niet op. Het had nog weer een beetje gesneeuwd vannacht ook. Ik denk een laagje van een centimeter of twee. Nu mijn haar weer zo kort is, stel ik alles wat ik buiten zou willen doen maar even uit: straks vriezen mijn oortjes eraf! Dat we nog niet van Koning Winter verlost zijn blijkt uit de voorspellingen voor de volgende week: lichte vorst in de nacht rond de nullijn overdag met kans op een sneeuwbui! De winterkleren kunnen dus nog niet weer opgeborgen worden.

Rond acht uur was toch de zon er helemaal bij. En wil je wel geloven, dat er een mereltje in een van onze bomen zat, die in het zonnetje zat te genieten? Ik hield hem even in de gaten en zo af en toe deed hij zelfs zijn oogjes even dicht! Wie er ook weer was? Een ekster! Ja, slechts eentje. Hij of zij was terug in de boom, waar ze met z´n tweetjes waren begonnen te bouwen aan een nest. Volgens Heiko zijn fantasie was dit het vrouwtje, die even kwam kijken hoever het mannetje met de bouwactiviteiten was. Teleurgesteld zal ze de boom hebben verlaten. Dat wordt nog een goed gesprek met het mannetje…

Gisteravond kreeg Heiko later op de avond nog een sms’je van de Fin uit Eksjö. Hij schreef, dat ze het komende weekend weg zouden gaan, maar dat was op het laatste moment geannuleerd. Nu wilde hij wel een paar bomen omzagen. Of het Heiko ook paste, om de volgende ochtend te komen helpen en om hout mee te nemen. Na een kort overleg tussen ons tweetjes stuurde Heiko een berichtje terug: “Akkoord, om 10:00 uur ben ik bij je”. Zodoende reed Heiko om half tien met de Hyundai en lege aanhanger uit Ödarp. In de kofferbak de kettingzaag en de krat met reserveonderdelen, gereedschap, kettingolie en benzine. Heiko wist waar hij moest zijn. Een paar weken geleden was hij er namelijk al naar toegereden, om bij de buurman een stuk van de grote populier te zagen. Toen wees de Fin de bomen al aan, maar hij zei er meteen bij, dat het waarschijnlijk april werd voordat hij tijd had.

Hij hield zijn woord, want dit is het eerste weekend van april. Heiko reed meteen naar de plek waar de bomen geveld moesten worden. Daar trof hij de Fin, Pentti heet hij trouwens, al aan met de motorzaag. Na een kort overleg over de plannen voor vanochtend en welke bomen er omgezaagd moesten worden, werden beide motorzagen gestart. Twee uur later waren de bomen omver en waren de dikke stammen en dikkere takken gescheiden gestapeld van de dunnere takjes. De dunnere takken worden de komende week door de Fin versnipperd en de rest is voor ons. Het was weer een mooie stapel geworden. Volgens Heiko in totaal een kuub of vijf. Fantastisch, zo´n adresje. Hij wil het kwijt en wij willen het graag hebben om mee te stoken. Precies om twaalf uur waren ze klaar en had Heiko de eerste vracht in de aanhanger liggen, om te vervoeren naar Ödarp. Er zullen nog zeker vier vrachtjes volgen.

In Ödarp ging Heiko na de lunch meteen beginnen met kloven. De aanhanger had hij voor de garagedeuren geparkeerd. Van daaruit gingen de blokken hout een voor een meteen onder de bijl van de klover. Het gekloofde hout kwam in de kruiwagen en dat werd direct gestapeld in het houthok bij de vijver. Dat was lekker efficiënt werken! Twee uur later was de aanhanger leeg en het houthok vol. Nou ja vol… De rechterhelft. Links wordt momenteel nog gedroogd hout uitgehaald voor het stoken. Dat hout is er in de breedte (van links naar rechts) ingelegd en nu moet eerst alles leeg voordat er nieuw gekloofd hout in opgestapeld kan worden om te drogen. Achteraf bekeken is het daar destijds verkeerd gestapeld. Het hout had in rijtjes van achter naar voren gelegd moeten worden. Dan had Heiko daar sneller weer vers hout in kunnen leggen. Telkens als er een rijtje weggepakt was, had daar een rijtje met nieuw hout op de plaats gelegd kunnen worden. Jammer, maar meteen een leermomentje. Nu moet die laatste 10 m3 eerst verstookt worden. Er zit niets anders op, dan een extra ruimte te creëren voor het drogen van de komende houtblokken.

In de loop van de middag kreeg Heiko opnieuw een sms-berichtje van de Fin. Hij schreef, dat hij na de middag nog een grote boom had omgezaagd. In het berichtje stuurde hij een foto mee van de gevelde boom, een populier. Een half uurtje later volgde een tweede foto met de tekst dat de boom ook meteen al in stukken was gezaagd. Helemaal klaar om zo opgehaald te worden. Geweldig toch? Het meeste hout van vandaag is trouwens van populieren, maar dat maakt ons niets uit. Nadat het gedroogd is brandt dat heel mooi op. Het brandt echter heel snel op. Ach, dat doet dennenhout ook. Het geeft in ieder geval warmte en daar gaat het ons om.

Tegen vier uur kwam er iemand, voor de twee dikke matrassen. Die stonden sinds een week op Marketplace te koop en er was veel belangstelling voor. Deze persoon was echter besluitvaardig en kwam vanuit Växjö om ze voor de aangeboden prijs op te halen. Met een auto van de zaak, een VW met een open laadbakje, was het vervoer geen probleem. Hij vertelde, dat hij 1,5 uur moest rijden om hier te komen. Dan heb je wel serieus belangstelling. Of niet soms? Wij zijn blij, dat de matrassen weer een goede bestemming krijgen en dat we weer ruimte op de zolder hebben gekregen. Daar hadden we de matrassen namelijk tijdelijk neergelegd. Meteen nadat de man weg was, brachten wij vanuit de logeerkamer een eenpersoonsbed naar de zolder. De tweede ging naar beneden in de kelder. Die kan verkocht worden. Daarmee hadden we eindelijk ruimte gekregen, om die ex-logeerkamer binnenkort om te bouwen tot fitnessruimte.

Facebook: wie kent het niet? Ik moet zeggen, dat ik er eigenlijk nog weinig mee doe. Zo af en toe lees ik een paar berichtjes. Er zit mij tegenwoordig veel te veel reclame op. Maar dit keer had ik geluk: iemand had een heleboel foto´s geplaatst van het dorp Siddeburen. Het dorp in de gemeente Slochteren, waar ik van mijn vijfde tot mijn zesentwintigste heb gewoond. Veel van de panden en woningen die ik zag herkende ik nog vanuit die tijd. De foto´s heb ik allemaal gedownload en op de laptop gezet. Zo leuk om weer eens naar te kijken! Eentje was wel heel speciaal, die van de hervormde kerk. Ja, we hadden er maar liefst drie in het dorp: een hervormde, een gereformeerde en een baptistenkerk. Deze heeft mijn opa helpen restaureren!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


CAPTCHA Image
Reload Image

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.