Online, via de website van Specsavers, hadden we een afspraak geboekt voor een oogmeting en -onderzoek. We hadden het idee, dat Heiko zijn ogen minder waren geworden en eveneens wilde hij wel een keer weer een ander montuur. De laatste oogmeting was drie jaar geleden gedaan en zo oud was zijn bril inmiddels ook. Dus hup! Naar de winkel van Specsavers in Nässjö vanochtend! Daar werden we door een uiterst vrolijke en enthousiaste dame geholpen. Ze zocht de oude gegevens erbij en maakte de papieren in orde voor de opticien. Ook deed ze de eerste onderzoekjes met behulp van, onder andere het bekende apparaat met de pufjes. Kijken of er ook sprake is van glaucoom. De opticien deed even later de echte oogmeting met de verschillende lenzen. Wat bleek? Er was niets veranderd! Heiko zijn ogen waren in de afgelopen drie jaar niet achteruit gegaan en hij hoefde dan ook geen andere glazen! Maar ja… Hij wilde wel een andere bril.
Terwijl Heiko bij de opticien op de stoel zat om de “kleinste lettertjes”, nu eens niet in de polisvoorwaarden van een verzekeraar, te lezen, zocht ik alvast een nieuw montuur voor hem uit. Heiko wilde graag een montuur met ronde glazen en die vonden we. Daarna was het snel geregeld. De enthousiaste dame hielp ons verder en maakte de bestelling definitief. Even afrekenen en klaar. De bril kan over twee weken opgehaald worden. Omdat we er toch waren, keek ik ook meteen even rond naar de verschillende monturen voor vrouwen. Daar zag ik wel iets leuks tussen. Omdat ik dacht dat mijn ogen vorig jaar nog getest waren, vroeg ik of het mogelijk was om dezelfde sterkte van de glazen als ik nu heb, in dat montuur te plaatsen. “Nee mevrouw, uw ogen zijn drie jaar geleden getest! U kunt nu niet alleen even een nieuw montuur uitzoeken. Uw ogen moeten eerst opnieuw getest worden en daarvoor moet een afspraak gemaakt worden met de opticien.” Dat hebben we nu ingepland op dezelfde dag als Heiko zijn bril op kan halen.
Toen we klaar waren bij Specsavers liepen we eerst naar “het bakkertje”. Tijd voor een lekker belegd, vers broodje en een kop koffie. Na deze rustpauze reden we naar de winkel van Rusta. Er stonden een paar dingetjes op ons lijstje en die vonden we daar. Het viel ons op, dat ze drukdoende waren met het herinrichten van de winkel. De zomerstoelen en barbecues stonden alweer opgesteld, terwijl buiten nog grote bergen sneeuw liggen.
Rusta verkoopt ook behang en voor de aardigheid liepen we daar even bij langs. We willen in een deel van de kamer graag iets anders. Dat moet echter wel passen bij de andere wanden. Gelukkig lag er nog een open rol van het behang dat we nu in de kamer hebben, zodat we daarmee langs de andere rollen konden lopen. Opeens zagen we iets: een soort was grijs met hele dunne zwarte lijntjes en een ander soort was zwart met gevlekt grijs erdoor. Beiden vonden we mooi in combinatie met ons huidige behang. We kozen voor het behang op de rechter foto. Binnenkort gaat er opnieuw behangen worden in de kamer van “Huize Leugs”!
Onderweg zagen we de vele graafmachines en vrachtauto´s druk bezig met de werkzaamheden aan de verbreding van de weg tussen Nässjö en Eksjö. Wát een klus zeg! Het is daar nergens vlak! Op het ene traject moet grond weggegraven worden, op een ander stuk moeten rotsen opgeblazen worden en weer een stukje verderop moeten grote gaten gevuld worden. Ook zijn er al twee huizen gesloopt en afgevoerd. Langs het traject werden vele dikke kabels in de grond gelegd en we zagen overal grote lege katrollen liggen, waar die kabels opgezeten hadden.
Vlakbij Nässjö werd een viaduct gebouwd en zagen we een enorme grote berg met grove stenen liggen. Stukken vermalen bergwand, wat als basis voor de nieuwe weg gaat dienen. Dichter bij Eksjö was een graafmachine bezig om de dikke wortels van de eerder omgezaagde bomen uit de grond te trekken. Ook grote keien werden opzijgelegd. Die keien worden op een lagergelegen traject denk ik weer gebruikt, om de grote gaten mee op te vullen. De boomstronken worden afgevoerd. Wát een drukte! Wát een activiteiten! Over twee jaar moet het volgens de planning klaar zijn. “Succes mannen en vrouwen!”
Rond de klok van twee uur waren we terug in Ödarp. Veel later kon ook niet, omdat Heiko om half drie alweer weg moest. Nog net even tijd om de Volvo leeg te pakken. Daar stonden de twee dozen nog in, die hij gisteren had opgehaald. En ook de lange buis van voorstoel tot achterklep lag er nog. De spullen zette hij zolang in de ruimte waar de wc/ douche voor de campinggasten moet komen. Een project trouwens, dat binnenkort van start kan gaan, nu de winter voorbij is en de vorst (bijna) uit de grond is. De ruimte is inmiddels helemaal leeg. Voor het op maat maken en instaleren van de autostoel in de camper zijn we niet afhankelijk van het weer. Die klus zal deze week of volgende week al opgepakt kunnen worden. Voor het project van de water-kracht-centrale moet het waterniveau eerst dalen. Het is echter fijn dat het materiaal er is. Dan kan er gestart worden zodra de omstandigheden het toelaten. Smeden als het ijzer heet is zeg maar.
Zie je het vogelhuisje in de auto staan?
Die overhandigde Heiko me gisteren al.
Die had Elise aan chauffeur Wim meegegeven.
Het was een cadeautje voor ons.
Hoe lief is dat?
Ik vind het eigenlijk jammer, om het vogelhuisje op te hangen.
Hij blijft dan ook nog maar even binnen staan,
tot we weten wat we ermee willen doen.
Net voordat Heiko naar Tranås wilde rijden stopte er een auto van bezorgdienst Schenker. De man die aan de deur kwam had twee zware dozen bij zich. Het waren de keramische stenen voor de houtkachel. Mooi! Weer een projectje! Oef… Nu komt er wel veel tegelijkertijd. Gelukkig geen groot project, althans, als de oude stenen er eenvoudig uit willen. We zullen het binnenkort zien. Ook hiervoor geldt, dat het fijn is dat de onderdelen er in ieder geval zijn. En als je nu denkt dat de projectjes of klusjes dan op zijn, heb je het mis. Bij de Lidl in Nässjö kochten van die halfronde “traptreden”. Voor op de trap naar de kelder. Die moeten een voor een op maat gemaakt worden en vastgeplakt worden. Wat er nu op zit moet eraf. Nóg weer een dagje onder de pannen (die ik waarschijnlijk op me neem). “En wanneer ga je beginnen met kloven Heiko?”
Om drie uur stond de afspraak voor de autokeuring. Deze keer was de Hyundai aan de beurt. Met veel vertrouwen reed Heiko ernaartoe. De auto rijdt immers prima. Volgens de vaste controlepunten werd de auto bekeken en toen de man klaar was, verwachte Heiko een smetteloos keuringsrapport. Dat was echter niet het geval! De keuringsmeester had een mankement ontdekt bij het rechtervoorwiel. De “spindelled” was niet goed meer. Een redelijk belangrijk onderdeeltje voor de besturing van de auto. Dat dingetje moet bij een garage vervangen worden.
Morgen maakt Heiko meteen een afspraak bij de MECA-garage in Aneby. Daar kunnen ze het repareren en meteen daarna de auto voor een herkeuring afmelden. Jammer, maar wel fijn dat men dit heeft ontdekt. Stel je voor, dat het niet was gesignaleerd. Dan was het alleen maar erger geworden. De wegen die wij berijden zijn niet altijd zo goed vanwege vele kuilen en als zo´n ding echt kapot gaat en de auto ineens onbestuurbaar wordt… Na de keuring reed Heiko naar een winkel in tuingereedschappen, om een nieuw zwaard voor de kettingzaag te halen. Toen ging hij nog bij Kenth Örtengren aan. Even zijn gezicht weer laten zien en bijpraten. Daar nam hij ook nog twee bloempotjes met narcissen mee. Speciaal voor de komende Paasdagen. Tenslotte nog een paar boodschapjes bij de Willy:s. Het was weer een volle, goed bestede dag vandaag!
Was ik toch bijna vergeten om te noemen dat ik gisteravond, terwijl Heiko naar Nässjö onderweg was, muffins en een taart heb gebakken! Als het goed is krijgen we morgen namelijk nog bezoek uit Nederland. En Heiko zijn verjaardag nadert! Uiteraard is het vrijdag Goede Vrijdag, gevolgd door de Paasdagen. Voldoende redenen voor gebak! De muffins zijn als het ware kleine appeltaartjes en de taart is een tosca-taart. Een Zweedse taart of cake die buiten Zweden over het algemeen wat minder bekend is. De cake heet “toscakaka” en wordt in een ronde vorm gebakken. Hierdoor wordt het ook wel een taart genoemd. Qua structuur en alles lijkt het op een cake. Deze luchtige cake wordt verrijkt met een laagje krokante karamel-amandel schaafsel. De naam toscakaka komt voort uit tosca en kaka. Kaka betekend in het Zweeds cake. Het zachte van de cake wordt gecombineerd met het krokante van de amandelkaramel topping. Een heerlijke combinatie!
