We kunnen nu duidelijk merken, dat er achter het huis hoge en dichte en altijd groenblijvende dennenbomen zijn gevallen. ´s Ochtends zien we eerder de opkomende zon verschijnen. Die kon zich voorheen langer achter die hoge bomen verschuilen. Nu niet meer en dat levert niet alleen eerder (zon-) licht, maar ook mooie beelden. Zoals vanochtend! De zon kwam heel bescheiden op. Totdat de zonnestralen tegen wolken aan schenen: vanaf dat moment was het een prachtig schouwspel. Die kleuren! Normaal hou ik niet zo van oranje, maar zo vind ik het wel top!
De blokken hout, die Heiko gisteren nog had gezaagd en naar binnen had gebracht, werden vanochtend onder de hakbijl gelegd. Wat zijn we toch tevreden over de aankoop van die staande klover! Om meerdere redenen. Ten eerste is het fijn, dat je er rechtop bij kunt staan. Nu helemaal, nu er een pallet onder is gelegd. Ten tweede is het een heel sterk apparaat. Met een drukkracht van acht ton gaat die moeiteloos door dicht en dikker hout, maar ook ingegroeide zijtakken zijn geen enkel probleem. De bijl wordt er moeiteloos doorheen gedrukt. In twee uur tijd had Heiko de kuub hout, die in de vorm van blokken klaarlag, aan de kant. Toen was het net 12 uur en tijd voor de lunch. De garage wordt ondertussen wel steeds kleiner met al dat gekloofde hout. Gelukkig is dat tijdelijk. Zodra het gras weer zichtbaar is gaat alles naar buiten. In het segment van het houthok bij de vijver dat nu bijna leeg is. Dan ligt er nog ongeveer 14 kuub aan gedroogd hout in de beide andere segmenten.
Het was vandaag een supermooie zonnige winterdag. De hele wereld om ons heen was mooi wit, de zon scheen erbij en de hemel was prachtig blauw van kleur. Kortom, het was te mooi om binnen te blijven zitten. Na de lunch stapten we daarom samen in de auto, om een klein stukje te gaan toeren door de nabije omgeving. Voor mij was het de eerste keer dat ik weer buiten kwam na mijn val en de rugblessure. Dat is morgen vijf weken geleden. Door de val zijn mijn rugwervels in één klap in elkaar gedrukt en zodoende vernam ik nu elk kuiltje in de weg. Wat zijn de wegen toch slecht als je rugpijn hebt… Het werd dan ook slechts een kort rondje. Net voldoende om even iets anders te zien dan de binnenkant van ons huis en net voldoende om een paar mooie foto´s te kunnen maken, van de smetteloos witte natuur. Eveneens kon ik nu met eigen ogen zien, hoeveel schade er in de bossen om ons heen was aangericht door de beide stormen van januari. Meteen na de rit werd het verplicht even liggen en bijkomen, maar het uitstapje was desondanks wel heel leuk!
Na de twee stormen in januari, maken we ons nu op voor de volgende storm. De laatste storm heette Malik en die van het afgelopen weekend heet Nora. Zaterdag ging Nora behoorlijk tekeer in zuid-Zweden. Vooral Malmö en omliggende plaatsen werden zwaar getroffen en daar gingen vele treindiensten uit het rooster. Ook bussen werden uit de route genomen en mensen werd geadviseerd om thuis te blijven. Van Nora hebben wij helemaal niets meegekregen. Deze keer bleven wij gespaard. Voor morgen wordt er echter opnieuw een storm voorspeld, die waarschijnlijk ook nog eens tot 30 centimeter sneeuw met zich meebrengt. Wind in combinatie met veel sneeuw is wederom een verkeerde combinatie voor het verkeer. Men verwacht, dat het noodweer met name op de hoogte van de lijn Oslo – Stockholm zal huishouden. Voor onze regio zou het dan wellicht meevallen. We wachten het maar af. Mocht het toch bij ons komen en de stroom valt uit, hebben we inmiddels de nodige ervaring met hoe te handelen.
Na het korte autoritje ging Heiko naar buiten, om weer nieuwe blokken hout te zagen. Zo langzamerhand raken de boomstammen van buurman Erling op. Er werden weer een flink aantal blokken gezaagd en met de kruiwagen naar binnen gereden. Opnieuw een vijftal kruiwagens vol, hetgeen ongeveer een kuub gekloofd hout is. Er liggen nu nog twee lange en dikke boomstammen buiten op Heiko te wachten. Daar was hij wel mee begonnen te zagen, maar de kettingzaag kwam er slechts langzaam en met veel moeite doorheen. Het hout was namelijk bevroren en dan zaagt het niet zo snel. Omdat er toch al voldoende binnen lag, liet hij die twee stammen maar voor wat het was. Morgen maar weer eens kijken hoe het dan gaat. Voorlopig ligt er weer genoeg in de garage dat gekloofd kan worden, maar nu in de wetenschap dat er een einde komt aan de nieuwe aanvoer. Buiten is het nu nagenoeg opgeruimd. Over een paar weken komen er een tiental bomen van de Fin uit Eksjö. Het zou mooi zijn als de huidige voorraad dan weggewerkt is.
Nadat ik een poosje rust had genomen, ging het qua pijn weer iets beter. Daarom besloot ik om nog even achter de laptop te gaan zitten. Een tijdje foto´s sorteren. Inderdaad voor het jaarboek over het jaar 2021. Dat is nou eenmaal niet in een paar uurtjes klaar. Maar ook was ik even bezig met het veiligstellen van documenten en foto´s, door ze in de cloud te hangen. De documenten hebben we in de cloud van Google en de foto´s in de cloud van Tele2. Die laatste geeft abonnees gratis ruimte in de “wolken” en daarom besloot ik destijds daar de foto´s in te zetten. Daarnaast was ik natuurlijk met een verhaal en foto´s voor de website bezig. Al met al weer een leuk tijdverdrijf!
Sinds een paar dagen heeft Ebba een nieuw plekje! Ze is namelijk met regelmaat te vinden op de radiatorkast, naast de televisie. Eerder zat ze al vaak in de kamer voor het raam, waarbij ze uit kan kijken over de veranda. Op de vensterbank, waar ook een radiator onder zit. Alleen is op die vensterbank net te weinig ruimte voor haar, omdat daar natuurlijk ook bloempotten staan. Liggen gaat daar dan niet al te best. Dit nieuwe plekje biedt haar echter iets meer ruimte en ze kan daar zitten en languit liggen! Wij vinden het enorm leuk! Als wij ´s avonds in de kamer op de bank zitten is ze gezellig dicht bij ons in de buurt.
´s Avonds belden we om zes uur weer met Heiko zijn ouders in Hoogezand. Vorige week was het een kort gesprekje, omdat wij beiden last van de rug hadden en niet zo lang konden zitten. Eveneens was Heiko zijn moeder niet in staat om lang te praten, omdat ze vreselijk moe was. Gelukkig ging het gisteren van beide kanten beter en spraken we zomaar wederom een uur via Google Duo. Nadat het gesprek om zeven uur was afgerond ging Heiko zich bemoeien met het klaarmaken van onze pizza´s. Dat is ons vaste menu op de zondag. De basis pizza van de Lidl, met voor mij extra hamreepjes en mozzarella kaas en voor Heiko extra plakjes salami, Jalapeño (chilipeper), kappertjes, cayennepeper, oregano en kaas. Extra pittig! Een kwartiertje in de oven en smullen maar.
