Ongeveer tien minuten nadat Heiko vertrokken was, kreeg ik een paar foto´s van hem binnen. Via WhatsApp. Het was toen half acht in de ochtend. En die foto´s logen er niet om: wat een fantastische zonsopkomst! Die kleuren, die kleurencombinatie: schitterend gewoon! Uiteraard stapte ik meteen met de camera naar buiten, om te kijken of er van een dergelijke lucht hier iets te zien zou zijn. Mooi niet. Dit was eentje, die schijnbaar alleen richting Tranås gezien wilde worden. Gelukkig kreeg ik het door de kiekjes nog wel mee!
Daarna kreeg ik een heel ander berichtje. Via Messenger: “Ben jij gehackt?” Even later nog eentje: “Je hebt mij getagd (genoemd) in een bericht. Wil jij mij er wel uithalen?” Al snel kreeg ik door, dat het om Facebook ging. Bijna twee weken geleden was ik getagd in een bericht van een Facebookvriend. De boodschap was, dat je zou kunnen zien hoe veel mensen jouw profiel hadden bekeken en wie dat waren. Wilde je dat weten en klikte je op het berichtje, was je de pineut: ook van jouw profiel werd dan meteen een dergelijk bericht verzonden. Ik had het niet gedaan, omdat ik het niet vertrouwde. Toch had “iemand” daarna vanaf mijn account een dergelijk bericht verzonden. Meteen veranderde ik het wachtwoord van mijn profiel en logde opnieuw in. En vandaag hadden ze me weer gehackt: weer was een dergelijk bericht verstuurd. Weer heb ik meteen mijn wachtwoord veranderd, mezelf uitgelogd en opnieuw ingelogd. Wie dit doet en waarom is mij een raadsel. Het is wel ontzettend vervelend!
In Tranås, aan de “Regnvädergatan” (de regenweer straat) werd vandaag een lange beukenhaag gepoot. Nadat gisteren een beukenhaag aan de straatzijde was verrezen, werd er vandaag een hele lange haag gepoot op de scheiding met de buren links van het huis én op de scheiding met de achterburen. Vele plantjes van de beukenhaag werden in de grond gezet. Met een beetje turf erbij. Netjes op een rij. Toen Heiko en collega Urban bijna klaar waren belde Örtengren vanuit Bålsta. De klant had hem gebeld met het verzoek of ze er boomschors bij konden leggen. Oh? Gisteren had Heiko tegen de klant gezegd, dat het een goed idee zou zijn, om dat erbij te leggen, om zo onkruid te weren. Het zou de klant een heleboel tijd besparen, want onder en tussen de haagplanten zou geheid veel onkruid gaan groeien. Gezien de grote aantal meters zou de klant, meerdere keren per jaar, vele uurtjes op zijn knieën moeten gaan, om dat onkruid te plukken.
Dat hij daar beslist geen zin in had was meteen wel duidelijk. Zodoende had hij direct de telefoon gepakt, Kenth Örtengren gesproken en om boomschors gevraagd. Geen probleem: er lag nog een voorraadje bij de bus garage. Toen de haag volledig gepoot was, werden zodoende drie volle aanhangwagens met schors opgeladen en bij de klant weer afgeladen. Een mooi dik pakket van bijna 10 centimeter werd overal dertig centimeter links en rechts van de haagplanten gelegd. Vanmorgen waren Heiko en Urban om acht uur op de “Regnvädergatan” begonnen en om kwart voor vier uur waren ze klaar met de haag en de boomschors. Gisteren waren ze er beide twee uur geweest en vandaag dus elk zeven uur. De klant zal binnenkort een nota krijgen voor 180 beukenhaag planten, twee zakken turf, drie aanhangwagens met boomschors en 18 manuren. Tja… Dat zal nog een behoorlijk bedrag worden, maar dan heb je wel iets (moois)!
Vier dagen geleden was ik voor het laatst bij de kapperij. Een tweetal dagen had ik de harvester, de zaagmachine, niet meer gehoord. Ook vielen er geen bomen, want die doffe dreunen hoor je zeker. Zelfs als die op driehonderd meter vanaf ons huis ten val werden gebracht. Het was rustig. Wel werd de forwarder, de “stammen-oppak-machine” gehoord. Dat die behoorlijk bezig was geweest werd al snel duidelijk. Ik was nog maar een paar honderd meter van huis, toen ik zag, dat tussen de eerste en tweede oprit niet een boomstam meer op het land lag. Wat lijkt dat anders. Om eerlijk te zijn lijkt het… hmmm… rustiger. Ja, ik denk dat dat het juiste woord is. Dat er zoveel stammen zijn opgeruimd, moet haast wel door twee machines gedaan zijn.
Onderweg naar de bocht van Hultarödje zag ik meer licht op weg 1047 weerkaatsen. Dat zou betekenen, dat ze daar al bezig zouden zijn met kappen. Zo ver al? Ja, daar in die bocht stonden nog maar een paar berkenbomen en de rest lag plat! Bomen van ongeveer dertig meter lagen nu op het land. Veel ervan in vier stukken van vijf meter, plus nog een top. Dat ze daar al zoveel hadden gekapt had ik niet verwacht, omdat er nog een behoorlijk stuk bos staat tussen deze bocht en de bocht naar het rechte stuk naar ons huis. Beetje moeilijk uit te leggen, maar er staat nog zeker een meter of vijftig langs de weg. Daar staan niet veel dennen of sparren, de meeste zijn berken. Zou dat de reden zijn?
Ik liep de weg omhoog naar het huis van Smugefall (bij toeval kwam ik achter de plaatsnaam). Daar lagen de boomstammen ook behoorlijk hoog opgestapeld. In dat gebied was dan ook het een en ander gekapt. Eigenlijk een behoorlijk stuk. Het huis kon je voor de kapperij niet eerder zien, dan wanneer je al bijna in de bocht stond. Nu zie je hem al vanaf de bocht bij weg 1047. Wat is het daar kaal geworden! Toen ik terugliep zag ik ineens aan de andere kant van onze weg een paar daken. Die zag je anders nooit, inderdaad vanwege de hoge bomen. Het blijkt, dat dat de schuren zijn van buren en vrienden Erling en Britt. Dan valt ook ineens op, dat we eigenlijk in een dal wonen. De weg loopt immers tussen twee heuvels door…
De machinist van de harvester zette, op het moment dat ik er op de terugreis langsliep, de machine even stil en klom eruit. We kwamen aan de praat, doordat ik hem vertelde, dat ik het zo knap vond hoe hij met die machine “speelde”. Uiteindelijk is het een hele kunst (lijkt mij), om die boom op de juiste plaats te laten vallen. Vervolgens de boom in meerdere stukken te zagen, terwijl je ook nog eens die stammen netjes moet wegleggen. Hij vertelde, dat hij dit werk al jaren deed en daarmee al wel enige ervaring had opgedaan. Toen ik hem vroeg hoe lang ze nog bezig waren vertelde hij, dat hij waarschijnlijk morgen voor het laatst was. Oh? Ja, dan zit voor de harvester het werk erop. Dat is nog niet het geval voor de “ophaaldienst”. Die rijden nu af en aan…
Onvoorstelbaar! Vanaf zegge en schrijve 1 november jongstleden wordt er elke avond een Kerstfilm op de Zweedse televisie getoond! Elke avond om negen uur klinken er jinglebels vanuit de luidsprekers van de kijkkast en kleurt alles in rood en groen. Dat zijn immers de traditionele kerstkleuren. Eigenlijk toch wel een beetje vroeg. Een beetje héél vroeg. Natuurlijk hebben diverse winkels al wekenlang kerstspullen in hun schappen liggen en dat neem je voor lief, maar kerstfilms… Dat is voor mijn gevoel, alsof je in juli al begint met de verkoop van pepernoten. Of we alle kerstfilms bekijken? Nee. En dat is niet uit principe hoor. Ze zijn echter allemaal zo voorspelbaar: jongetje ontmoet meisje (of jongetje ontmoet jongetje of meisje ontmoet meisje), ze vinden elkaar leuk, er doen zich probleempjes voor en uiteindelijk komen jongetje en meisje (of beide jongetjes of beide meisjes) toch bij elkaar en leven nog lang en gelukkig. Dat allemaal rond kerst. Originele films heb je uiteraard ook wel en die gaan we eruit zien te halen, om die uiteindelijk te bekijken!
Vandaag was het droog en daar was het dan meteen mee gezegd. Grauw en triest weer. Wat hebben de weersdeskundigen eigenlijk de komende tijd voor ons in petto? Tot 14 november denken ze, dat het mild en bewolkt wordt. Voordat de kou komt. Naar verwachting zullen in het hele land verschillende regenachtige gebieden passeren en krijgen we te maken met bewolkte dagen. De meeste zonkansen worden niet hier verwacht, maar meer naar het zuiden. Daar kan het iets meer dan tien graden worden. Over het algemeen zal de temperatuur hier tussen 4 en 9 graden liggen. In het noorden ligt de temperatuur naar verwachting rond het vriespunt, terwijl aan de kust het dichter bij de 5 tot 6 graden ligt. Tegen het einde van de week wordt het, zowel in het zuiden, als in het noorden waarschijnlijk kouder, omdat de hogedrukgebieden boven IJsland en Noorwegen toenemen, wat zorgt voor koude noordwestenwinden.
De volgende week, 15 tot 21 november verwacht men veel zonkansen en zal het kouder worden. Goede zonkansen zouden kunnen ontstaan, door een hogedrukgebied ten westen van Zweden. In de bergen wordt veel bewolking en veel sneeuw verwacht, terwijl in andere delen van het land zonnige en grijsbewolkte dagen elkaar afwisselen. Vele dagen zal het fris zijn, met in het zuiden temperaturen van het vriespunt tot 5 graden en in het noorden -10 tot 0 graden. Als het hogedrukgebied ten westen van Zweden nog verder naar het oosten gaat, zal het daarentegen mild en relatief zonnig worden. Begin volgende week weten we daarover meer. Eigenlijk komt het erop neer, dat “het kan vriezen en het kan dooien”.
