Zoals het gebruikelijk is hier in Zweden, zet je tijdens Midsommar een mooi veldboeket in een vaas op de tafel. Dat deden wij ook. Met een snoeischaar liep Heiko vanochtend naar buiten, om terug te komen met een handvol bloemen. Ver hoeven we daar niet voor te lopen. Alle benodigde, kleurrijke bloemen staan in de bermen, meteen voor ons huis en van Bordsjö tot aan Tranås. Zo´n gemengd boeket lijkt erg fleurig en daar word je vrolijk van. De bloemen staan helaas niet erg lang met deze hitte, maar dat is bijzaak. We kunnen bij wijze van spreken elke dag verse afsnijden. Op Facebook zagen we diverse midsommar groeten voorbijkomen, waarvan velen met een foto van een meisje of dame met een bloemenkrans op het hoofd en zoals wij, met een fors gemengd boeket op een vaas.
We hadden het idee opgevat, om naar een Midsommar viering te gaan. Dat kan op diverse plaatsen hier in de buurt. Eerder waren we in bijvoorbeeld in het plaatsje Askeryd, op camping Mycklaflon, in Nässjö en in het plaatsje Skede, waar we ons vakantiehuis hadden. Voordat we een van de bijeenkomsten gingen bezoeken wilde Heiko eerst nog een beetje buiten doen. Hij pakte de zelfgemaakte aanhanger voor achter de grasmaaier en bracht een aantal stammen naar de houtbewerkingsplaats. Die stammen waren met de grote aanhanger uit Eksjö opgehaald en tijdelijk naast de carport gelegd. Op de grond van de buurman. Die moesten nu naar de plek vervoerd worden waar alle stammen tot brandhout verwerkt worden. Erg handig, om dat hout met het aanhangertje achter de grasmaaier te vervoeren in plaats van op de schouders of in de kruiwagen. Tenminste, als alle vier bandjes vol lucht zitten… Want het wiel rechtsvoor was leeg! Daar moest eerst de compressor aan te pas komen. Een paar minuten later konden de ritten en het werk voortgezet worden.
In totaal reed Heiko drie keer met het aanhangertje heen en weer. Op de terugrit nam hij de twee grote platen mee, waar het zwembad op moest staan. Die grote platen zijn twee aan elkaar gespijkerde pallets met daaroverheen een stuk plaat, zodat het aan elkaar blijft zitten. En vlak is. Met deze hoge temperaturen, vandaag werd het 28 graden, is het lekker om even de voeten (of meer) te kunnen koelen in een beetje koud water. De twee delen van de vloer werden op een vlak geharkte ondergrond neergelegd, waarbij er zelfs een waterpas aan te pas kwam. Toen de pallets vloer vlak lag werd er een dik, oud kleed overheen gelegd, om te voorkomen dat het plastic van het zwembad mogelijk in aanraking komt met een iets uitstekende schroef of spijker. Vervolgens werd het zwembad er op gelegd en opgeblazen. Daarvoor hebben we vorig jaar een elektrisch pompje gekocht. Klein, maar reuze handig. De twee randen waren in no-time opgeblazen. Als laatste kwam de slang erin en werd het zwembad gevuld met koud, fris bronwater. Nu mag de zon een beetje zorgen voor opwarming van het water.
In de keuken was ik ondertussen bezig gegaan met het maken van een rijstevlaai. Eigenlijk hoort het bij de traditie van Midsommar, dat er op die dag een grote slagroomtaart geserveerd wordt met aardbeien erop. Die aardbeien hadden we niet gekocht, vanwege de absurd hoge prijzen. We weigeren principieel om bijna €.8,00 te betalen voor een klein bakje met misschien een paar ons aardbeien. En onze eigen aardbeien in de groentetuin zijn nog niet rijp. Vandaar dat het voor ons deze keer een Midsommar met een rijstevlaai werd. Ook lekker! Toen we tegen tien uur een kopje koffie wilden nuttigen liepen we naar de veranda. Oei, wat was het daar al warm. De thermometer gaf maar liefst 39 graden aan! Wegwezen daar! Op het koelere terras genoten we even later toch van de koffie. De rijstevlaai was op dat moment nog niet afgekoeld, dus die hielden we tegoed.
Na de koffie wilden we bedenken welke Midsommar viering we mee wilden maken. Totdat ik me bedacht, dat ik eigenlijk helemaal niet zoveel zin had om de mensenmenigte op te zoeken. Drukte, lawaai, praten, enzovoort… Nee, even niet. Ik had behoefte aan rust. Daarop pakten we picknickmand in en reden we naar een stil plekje aan het water. Het plekje op een kwartier afstand van ons huis, aan het water van het Västra Lagern meer. Daar genoten van het tweede kopje koffie. Toen mét een stuk rijstevlaai.
Wát een rust, wát een mooi uitzicht, wát een heerlijke plek om een fika te hebben. De zon verwarmde ons behoorlijk en zodoende besloten we verkoeling te zoeken door met de voeten in het koude water van het meer te gaan. Zittend op de steiger en uitkijkend over het water. Heerlijk. Wie doet je wat?
Eenmaal weer thuis namen we achter het huis plaats op twee gemakkelijke stoelen en keken we naar onze tuin richting het oosten. Ineens zagen we, dat de vijfling uitvloog! Een plotselinge drukte en lawaai en de vijf jonge grauwe vliegenvangers vlogen uit het nest en in de wilg op ons eilandje. Vader en moeder grauwe vliegenvanger bleven vliegjes vangen voor hun kroost. Die jonkies konden we niet meer terugvinden tussen de bladeren van de wilg, maar ze zaten er wel degelijk. Getuige het feit, dat vader en moeder steeds naar dezelfde takken terugvlogen om hun kroost eten te geven. Dat blijven ze nog een paar weken doen. Daarna zijn de jongen groot genoeg om op eigen benen te staan. Ehhh… Met eigen vleugels te vliegen en vliegjes te vangen. Behalve de grauwe vliegenvanger zagen we ook de bonte vliegenvanger, een roodborstje en twee spechten vanuit onze luie stoel. Wat is de natuur toch mooi en zo fantastisch dichtbij!
´s Avonds zaten we nog lang buiten. Genietend van deze extreem mooie zomerdag. De langste dag is inmiddels geweest en vanaf nu worden de dagen weer korter. Uiteraard vernemen we dat totaal nog niet. Toen ik op enig moment nog even opzij van het huis liep, richting de weg, zag ik dat ons huis door een heel lieflijk avondzonnetje werd verlicht. Een mooi besluit van een gezellige Midsommar !
