Knutselhok opgeruimd

Vanmorgen bleek, dat er opnieuw sneeuw bijgekomen was. Kijk eens naar het pakket op het vogelhuisje! We zagen, dat we de gevleugelde vrienden niet moesten vergeten. De bollen waren bijna op. Later op de dag werden ze weer aangevuld en konden de vogeltjes in Ödarp hun buikjes weer vullen. In de loop van de ochtend ging de buitentemperatuur omhoog en zette de dooi in! Deze “tussenwinter” duurde vier dagen en de sneeuw zal zeer waarschijnlijk binnen vier dagen weer helemaal verdwenen zijn. Misschien al wel binnen twee. De komende tijd wordt er nagenoeg alleen regen voorspeld en liggen de temperaturen boven het vriespunt. Jammer, maar we rekenen erop dat er nog wel weer nieuwe sneeuw komt voordat het voorjaar wordt. Op naar de volgende winterse periode!

De rommel die ik zelf veroorzaakt had in de tvättstuga, door het knutselhok leeg te pakken, zat me op de nek! Vandaag voelde ik me sterk genoeg om dat verder aan te pakken. Er was al het een en ander opgeruimd, maar zoals wel vaker was het moeilijk om het af te maken. Daar zie je gewoon tegenop. Nu was het tijd, om alles een voor een op te pakken, te bekijken of het bewaard moest worden of dat het weg kon.

Het ladenkastje van mijn moeder werd ook verder opgeruimd. De inhoud van de onderste la was een halve verrassing. Ik wist, dat er een lijmpistool in zat. Die is overigens weggegooid, vanwege roestvorming. Wat ik nooit heb geweten is, dat er zelfs nog een nietjespistool in zat! Daarnaast was er een la, die vol zat met scharen in allerlei maten en groottes, kartelscharen, radeerwieltjes (wel zes), tangetjes: noem maar op. Een la zat vol met lint. Ook weer in verschillende afmetingen. Er waren vele rolletjes met effen lint, die kan ik vast nog wel weer gebruiken. De meeste bewerkte zijn in een tasje gekomen voor Erikshjälpen. De laatste la was er een die vol zat met elastiek. Rond, plat, dik, dun. De meest gangbare heb ik bewaard. Ik moest af en toe wel even lachen, toen ik sommige spulletjes zag met de prijzen er nog op. Voor een paar guldens had je al heel veel. Moet je nu naar de prijzen kijken…

Wat bewaard kon worden werd meteen efficiënt ingepakt en op een logische plek in mijn knutselhok gelegd of gezet. Een aantal dingen konden samengevoegd worden, losse knutseldingetjes kwamen in lege glazen koffiepotten en zo langzamerhand kwam er weer orde in de chaos! De kast werd weer ingepakt en de planken gevuld. De vloer kwam weer vrij en ook mijn bureau/ knutselplek was weer leeg. Veel werk, maar eveneens een heel lekker gevoel. Er is weer overzicht en ik weet weer wat er is.

Eerder meldde ik al, dat ik in een van de laadjes in mijn knutselhok borduurwerkjes van mijn moeder tegenkwam. De kleine ronde borduurwerkjes heb ik voorzichtig gewassen met glansspoelmiddel. Wat niet werkte. Daarna had ik ze een poosje in de sneeuw gelegd. Wat niet werkte. Daarna geweekt in water met backing soda. Wat niet werkte. Daar nog een scheutje azijn bij gedaan. Wat niet werkte. Tenslotte nog met een vaatwastablet een poosje laten weken. Wat niet werkte. Uiteindelijk stopte ik met het wassen en nam ik het gewoon voor lief, dat ze geler zijn. Ze zijn uiteindelijk ook al heel wat jaartjes oud. Dan mag dat!

Meteen na het schoonmaken van het bureau maakte ik ruimte, om de borduurseltjes weer in de kleine houten ringen te maken. Voor de achterkant knipte ik een aantal rondjes uit van een stuk karton. Daar werden de haakwerkjes op geplakt en vervolgens werd dat op het houten ringen geplakt. Met het nieuwe, kleinere lijmpistool was dat eenvoudig te doen. De haakwerkjes van mijn moeder zijn hersteld! Nu krijgen ze een plekje bij mijn knutselhoekje. Een mooie herinnering aan mijn lieve moeder…

Grapje met pennen: “Hoe kun je, door slechts één pen te verplaatsen, een reeks pennen krijgen van 1-2-3-4 naar 4-3-2-1?” Dit kwam ik ergens tegen en vond het wel grappig.
Op het blad in de tvättstuga had ik 10 pennen neergelegd. Van links naar recht eerst 1 pen, kleine tussenruimte, dan twee pennen, kleine tussenruimte, dan drie pennen en dan, weer met een kleine tussenruimte als laatste vier pennen. Door slechts 1 pen te verplaatsen kun je de reeks van 1-2-3-4 omdraaien naar 4-3-2-1.
Ben benieuwd wie het ziet. Je mag reageren! Morgen zal ik de oplossing laten zien.

Vandaag lazen we een interessant bericht over het plastic, dat hier in Zweden vrij nauwkeurig gescheiden wordt ingezameld. Ik dacht altijd, dat het hergebruikt ging worden en dat er nieuwe dingen van gemaakt werden. Na het lezen van dit artikel was ik dan ook best wel teleurgesteld. Het meeste wordt namelijk gewoon verbrand tot energie! Dat gebeurt met meer dan een miljoen ton plastic! In meer dan de helft van de 290 Zweedse gemeenten wordt plastic, dat wordt ingeleverd niet gerecycled. Plastic tuinmeubelen, oude wasmanden, boodschappenkratten en kapot plastic kinderspeelgoed zijn dingen die nieuw plastic zouden kunnen worden. Echter slechts 101 van de gemeenten hebben een vorm van recycling van dit materiaal. Het blijkt, dat het meeste plastic een verkeerd type is…

Het verbranden van plastic betekent grote hoeveelheden uitstoot van broeikasgassen: 2,9 miljoen ton kooldioxide-equivalenten, wat overeenkomt met 8 procent van de totale uitstoot van kooldioxide in Zweden. Dit zegt het Zweedse bureau voor milieubescherming. Daarnaast is er natuurlijk het probleem, dat het een symbool is van de huidige materiële consumptie in het algemeen. Het is niet duurzaam! Het is alleen momenteel duurder om te recyclen. Slechts ongeveer 10 procent van al het plastic dat in Zweden wordt weggegooid, wordt gerecycled tot nieuw plastic. 10%! Er zijn namelijk maar weinig bedrijven die gerecycled plastic kunnen gebruiken, men heeft te maken met lange transporten en het is duur om te doen. Tegenwoordig zijn er honderden verschillende soorten plastic die niet gemengd kunnen worden. Dat maakt recycling nog weer moeilijker. Het wordt tijd, dat de producten zo worden ontworpen, dat ze gerecycled kunnen worden. En dat geldt niet alleen voor plastic, maar voor zo veel meer! Een mooi voorbeeld van hoe het kan is bijvoorbeeld onze pelletsbrander. Die is opgebouwd uit kleine onderdelen en na ruim twintig jaar (!) zijn alle onderdelen nog steeds te koop en eenvoudig te verwisselen. Zo zouden alle producten opgebouwd moeten zijn. Wat een verschil zou dat maken in de berg met afval…