Vandaag was het de 6e januari en dat is precies dertien dagen na kerst. Deze dag heet dan ook “Trettondagen” of “Trettondedag jul” in het Zweeds. Op die dag moet de kerstboom afgetuigd zijn en is de kerstperiode echt over. Het kwam daarmee goed uit, dat wij onze kerstboom vandaag ook weer leegmaakten. Nadat alle ballen en andere versierselen weer in de doos lagen werden strengen met de ledverlichting er uitgehaald. Als laatste werd de kunststof kerstboom uit elkaar gehaald en verdween die tak voor tak in twee kartonnen dozen. Deze laatste drie dozen met kerstspullen verdwenen vervolgens meteen naar de zolder, waar ze de komende elf maanden verblijven. Alle overige kerstaankleding hadden we eerder al verwijderd en naar de zolder gebracht zodat “het spul” nu weer compleet is. In de kamer werd vervolgens gestofzuigd, waarna er nu niets meer over is wat ons aan de kerstdagen herinnert. Nou ja, misschien de grote hoeveelheid sneeuw buiten.
Er waren nog een tweetal foto´s van onze auto, de Hyundai. Dit vond ik namelijk wel een grappig plaatje. Toen we woensdag terugkwamen van de lunch bij onze buren in Västorp, zat de auto volledig onder de sneeuw. Het had immers de hele tijd door gesneeuwd. De auto zat onder ongeveer tien centimeter. Het viel ons onderweg op, dat we zo weinig verlichting hadden. Toen de auto onder de carport stond wist ik de reden: beide koplampen en de extra verstralers zaten zo onder de sneeuw, dat er geen licht meer doorheen kwam. Geen wonder, dat je dan weinig verlichting hebt…
Zowel de gemeente Aneby, als de gemeente Tranås hebben een eigen Facebookaccount. Daarin worden belangrijke mededelingen gecommuniceerd. Gisteren viel Heiko deze melding op. De gemeente Tranås schreef, dat huiseigenaren de sneeuw niet van het trottoir hoefden te vegen. Op grond van het feit, dat er zo veel natte en daarmee zware sneeuw was gevallen, hoefden de huiseigenaren deze keer de trottoirs niet te onderhouden. Een uitzondering gold voor de ruimte bij de brievenbussen, zodat de postbezorger er fatsoenlijk bij kan komen.
Oftewel: tijdens een normale sneeuwval wordt van iedere huiseigenaar verwacht, eigenlijk min of meer verplicht, dat de stoep wordt geveegd! Dat geldt niet voor mensen die huren, want daar zorgt de verhuurder ervoor dat de trottoirs toegankelijk zijn. Grappig om te lezen, in verband met het verschil met Nederland.
Tussen de middag trakteerden we ons op een broodje garnalen! De garnalen lagen in zout water in een doosje in de koelkast. Bij Erikshjälpen heb ik als vrijwilligster op de zaterdagochtend heel veel van dit soort broodjes klaargemaakt. De basis is een plat broodje, een smörgås, daarop komen een paar blaadjes sla, dan een grote eetlepel met mayonaise. Vervolgens leg je er een paar plakjes ei op en tenslotte de garnalen er bovenop. Heerlijk! Hier kun je ons midden in de nacht voor wakker maken. Feitelijk eten we het niet vaak (genoeg). Ik zal meteen het bakje garnalen weer op het boodschappenbriefje schrijven… En ook Heiko smult ervan. Voor iemand die “geen vis lust” is dat toch wel heel bijzonder!
Vandaag wilde ik het beddengoed weer eens in de wasmachine doen. Na het wasprogramma gaat de machine spoelen en vervolgens centrifugeren. Tenminste normaal gesproken wel: deze keer niet! Het dekbedovertrek kwam kletsnat uit de wasmachine. Stuk? “Heiko! Help!” Als eerste controleerde hij het filter in de machine. Die zit aan de voorkant rechts onderaan, achter het klepje. Die was echter helemaal schoon. Dat was dus niet de oorzaak. Achter in de ruimte voor dat filter zit een schoepenwieltje, een soort mini ventilator. Die moet vrij kunnen draaien. Ook dat bleek geen probleem te zijn. Om met eigen ogen te kunnen zien, of horen wat de machine wel en niet deed, haalde hij de wasmachine een stukje onder het aanrecht in de tvättstuga vandaan en deed er een nat kledingstuk in. De wasmachine werd op centrifugeren gezet. Eerst volgde een vreemd geluid, maar daarna begon de trommel inderdaad te draaien als een gek. Ja, 1.400 toeren is best wel veel. “Hmmm… Wat is het probleem?” Het leek erop, dat het apparaat gewoon deed wat het moest doen. Heiko vroeg mij vervolgens om meer wasgoed. Nu zat er, voor de test alleen een trui in. Daarop vulde ik de wasmachine met de rest van het beddengoed en zette het wasprogramma aan. Heiko bleef erbij en volgde exact wat er gebeurde. Het hele programma werd echter netjes afgewerkt. Inclusief het centrifugeren! Wat er nu aan de hand is geweest weet ik niet, maar het werkt in ieder geval weer goed.
Als wij in de keuken zitten, voelen we een koude luchtstroom over de vloer. Oftewel, het tocht! Niet elke dag, maar met name als er een noordwestenwind staat. Als we dan een hand onder bij de deur houden, voelen we dat de hand kouder wordt. Omdat we hier nog niet de juiste tochtstrip hebben gevonden, ben ik nu aan het breien met een deurslang. Ik begon met het breien alsof ik een sok breide, met vier pennen. Althans zo begón ik. Al snel kwam ik erachter, dat het voor de slang net zo handig was om met twee pennen te breien. We weten nog niet wat de inhoud wordt en of daarvoor een zak in de slang moet. Dan is het handiger om niet rond te breien, zodat het stof er makkelijker in genaaid kan worden. De deurslangen zijn natuurlijk kant en klaar te koop, maar zo heb ik weer een beetje afleiding ´s avonds op de bank!
Heiko heeft zich een groot deel van de dag weer over de puzzel gebogen. Vele stukjes vielen op hun plaats. Nou ja: vielen… Ze werden een voor een uitgezocht en op de juiste plaats gelegd. Een uiterst geduldig klusje en ik begrijp echt niet waar Heiko het geduld vandaan haalt om zo´n puzzel te maken! Nergens om, maar geduld is nou eenmaal niet Heiko zijn sterkste kant… De puzzel krijgt echter langzamerhand meer vorm en als hij in dit tempo doorgaat is het vóór februari af! Ik denk erover na, om deze toch op een stuk plaat te lijmen. Deze afbeelding is namelijk anders dan de andere puzzels die we gemaakt hebben. Voordat we de puzzel ergens opplakken moeten we er wel zeker van zijn, dat die ergens op een geschikte plaats kan hangen. Zo niet? Dan worden alle 2.000 stukjes weer losgemaakt en in de doos gedaan. Geen paniek, Heiko! Ik wacht even tot de puzzel af is!
