Klaas en Reinie uitgezwaaid…

Vanochtend was het voor Klaas en Reinie de laatste ochtend wakker worden in het vakantiehuisje: de week zat er alweer op. Wat gaat de tijd toch ontzettend snel! Zoals zo vaak kijk je er weken, maanden naar uit en dan is het alweer voorbij. Maar ze kwamen voor hun terugreis nog gezellig bij mij op de koffie. En hadden diverse etenswaren meegenomen. Waaronder hagelslag, pindakaas, appels en… appelstroop! Oh, die heb ik in zeker vijf jaar niet gegeten. Heiko lust het niet zo graag en dan koop je het niet zo snel. Dankzij Klaas en Reinie weet ik wat ik de komende tijd met regelmaat op de boterham smeer. Heerlijk!

Dat was nog niet alles. Ze vertelden, dat ze hun eigen Senseo-apparaat hadden meegenomen. Ze hebben deze van Klaas zijn vader “geërfd” en het was voor hen nummer drie. Deze mochten wij houden, om te zijner tijd te kunnen gebruiken voor in de camper! Hoe mooi is dat? Zelfs een zak met pads werd erbij geleverd… Na het tweede kopje koffie was het voor hun tijd. Tijd om op te stappen. Tijd om terug te gaan. Terug naar huis.

Rond half twaalf werd de motor van de auto gestart, na een paar gigantische omhelzingen. Een laatste bedankje, een laatste groet en… Uitzwaaien was toen het enige dat ik nog kon. “Er is een tijd van komen en er is een tijd van gaan” en met dat laatste heb ik altijd meer moeite als met de eerste. Toch kijken we allemaal terug op een hele mooie week, waarin het weer een hele positieve rol heeft gespeeld: ´s nachts een paar graden vorst en overdag strakblauwe luchten en de zon er alle dagen bij. Bedankt voor de gezelligheid, lieve vrienden en misschien tot in september!

Vanochtend ging Heiko al om half acht de deur uit. Er waren nog een paar fruitboompjes die graag gesnoeid wilden worden. Vandaag bediende hij vijf verschillende klanten en knipte hij in totaal elf appel-, peren- en pruimenbomen. Qua ligging lagen de meesten allemaal in de stad Tranås en ook nog op loopafstand. Dat is door de jaren heen zo gegroeid. De bomen van klant A worden geknipt. De buurman ziet ze daar bezig en vraagt of ze zijn fruitbomen ook willen knippen. En zo rolt het balletje verder. Erg handig om verschillende klanten op loopafstand te hebben. Dan kun je meer doen in dezelfde beschikbare daguren.

De laatste klant voor vandaag was wel in een andere wijk van Tranås. Dat was op een adres waar net nieuwe bewoners waren gekomen. Ze hadden het huis gekocht per 1 februari. In hun tuin stonden drie grote fruitbomen, maar die waren door de vorige eigenaar wel héél erg vreemd geknipt. Volgens Heiko waren ze eigenlijk kapot gemaakt. Aan de medewerkers van Örtengren, Heiko in dit geval, de taak om er weer een beetje fatsoenlijke bomen van te maken. Dat lukt niet in een jaar. Dat zal minimaal drie jaar in beslag nemen. Wederom een leuk project voor hem. De laatste werkdagen heeft hij al veel meer projecten gehad, afgewisseld met “standaard boompjes”. Leuk, die afwisseling. Zo langzamerhand vraag je je af of er eigenlijk helemaal niets anders te doen is bij Örtengren. “Oh jawel hoor, er is werk genoeg en ook afwisselend werk, maar voorlopig vriest het nog elke nacht een graad of vijf en zit de vorst stevig in de grond. Het planten van bomen, struiken of coniferen zal nog enkele weken moeten wachten.”

Minister van Financiën, Mikael Damberg presenteerde een steunpakket van sek 14 miljard. Het pakket bevat een tijdelijk verlaagde accijns op benzine en diesel vanaf 1 juni aanstaande tot en met 31 oktober. Volgens berekeningen van de regering betekent de belastingverlaging sek 1,30 lagere prijs per liter aan de pomp. Dit komt boven op de belastingverlaging van 50 öre, die in mei zal plaatsvinden. Maar de regering wil ook een nieuwe eenmalige subsidie ​​invoeren. Een brandstofvergoeding, van sek 1.000,- per autobezitter. Voor autobezitters die in aangewezen dunbevolkte en landelijke gebieden wonen, bedraagt ​​de eenmalige steun sek 1.500,-. Daarnaast wordt voorgesteld om de reductieverplichting, dat wil zeggen de eis om biobrandstoffen bij benzine en diesel te mengen, volgend jaar op het niveau van 2022 te bevriezen. Het steunpakket bevat ook een meerjarig voorstel voor nieuwe regels voor reisaftrek. De regering beslist donderdag aanstaande over een juridische verwijzing door de raad.

Als je deze foto ziet begin je te twijfelen: “Wat wil ze hier mee laten zien?” Nou, hierin zit het begin van een nest van twee eksters! Sinds gistermorgen slepen ze af en aan met kleinere takjes, om er een broedplek te maken. Wie kent de ekster niet? Het is met zijn zwart-wit verenkleed en zeer lange, groenglanzende staart een onmiskenbare vogel. Ze zijn niet alleen aan de staart te herkennen. Eveneens aan hun zwart verenkleed met de witte buik en schoudervlek. Daarnaast de blauwe metaalglans op de vleugels (afhankelijk van lichtinval) en hun “stem”. Wist jij, dat ze tussen de 40 en 50 centimeter groot kunnen worden? Dan zullen de jongen ook niet klein zijn. Hoe groot moet dat nest dan wel niet worden?

Zie je de ekster nu bij de pijl? Daar zijn twee exemplaren druk in de weer. Wat ik niet wist is, dat een eksterpaar levenslang bij elkaar blijft. Wat lief! Het paar heeft slechts één legsel per broedseizoen en leggen dan gemiddeld zes eieren. Het nest wordt meestal in de top van een boomkruin gebouwd en wordt vaak overkoepeld. Volgens onderzoekers zouden vooral ervaren, oudere vogels een nest met een dak maken, maar helaas kunnen wij nu nog niet zien of dit “ervaren” eksters zijn. We kunnen in de ochtend, de rest van de dag zijn ze niet in de buurt van hun nest, nog lang genieten. Waarom? Nou, het schijnt, dat de bouw van een nest 40 dagen duurt! Hetzelfde nest wordt schijnbaar meerdere jaren na elkaar gebruikt en daarmee hebben we misschien wel mazzel, dat ze vanaf nu vaker komen. Bij de bouw van een nieuw nest, wordt vaak het materiaal van het oude nest hergebruikt. Beide “partners” staan overigens in voor de nestbouw. Het mannetje brengt de grote takken en modder naar het nest, terwijl het vrouwtje zorgt voor de kleine takjes en de binnen afwerking. Wie wie is hebben we nog niet ontdekt. Misschien de komende dagen.